IPPB3/423-716/10-4/AG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu prac zleconych w ramach inwestycji budowlanej realizowanej przez spółkę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie nr IPPB3/423-716/10-2/AG z dnia 7 grudnia 2010 r. (data doręczenia 13.12.2010) pismem z dnia 16 grudnia 2010 r. (data stempla pocztowego 20 grudnia 2010 r., data wpływu 21 grudnia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone numerem 1) - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P. S.A (dalej: "P." lub Spółka) zawarł umowę na realizację Inwestycji polegającej na budowie stadionu piłkarskiego. W ramach tej Inwestycji P. podpisał 27 marca 2009 r. umowę z Kontrahentem - (podwykonawcą), której przedmiotem było m.in. zaprojektowanie, produkcja, dostawa i montaż membran oraz stalowych elementów konstrukcyjnych. Zgodnie z postanowieniami umowy, przedmiotowe membrany miały być opatrzone odpowiednimi certyfikatami i atestami, a Kontrahent zobowiązany był dodatkowo do przedłożenia wskazanych w umowie dokumentów.

Wynikające z umowy wzajemne roszczenia stron (zarówno P. jak i Kontrahenta) zostały zabezpieczone gwarancjami bankowymi. Gwarancje bankowe (gwarancja zapłaty przedłożona przez P. oraz gwarancja dobrego wykonania umowy przedłożona przez Kontrahenta) miały charakter nieodwołalny, bezwarunkowy oraz były płatne na pierwsze żądanie beneficjentów gwarancji. W przypadku gwarancji zabezpieczającej roszczenia Kontrahenta, do żądania zapłaty musiała być załączona kopia niezapłaconych przez Spółkę faktur VAT.

Kontrahent dostarczył membrany i stalowe elementy konstrukcyjne, nie wywiązał się jednak z pozostałych zobowiązań wynikających z umowy - w szczególności, nie przedłożył wskazanych w umowie dokumentów, a wyprodukowane i dostarczone membrany nie były opatrzone odpowiednimi certyfikatami i atestami (dostarczony towar nie był więc zgodny z umową).

Mimo wszystko, Kontrahent wystawił faktury z tytułu wykonania zakontraktowanych usług. Następnie, z uwagi na fakt, że P. nie zapłacił za wykonane prace, gdyż dostarczony towar nie był zgodny z umową Kontrahent przedłożył ww. faktury w Banku, z którego usług korzysta Spółka i złożył oświadczenie, iż P. nie uregulował płatności z tytułu faktur wbrew postanowieniom wiążącej strony umowy. Na tej podstawie Kontrahent zwrócił się do Banku Spółki z żądaniem wypłaty kwoty z gwarancji zapłaty tytułem uregulowania kwot wynikających faktur. Bank Spółki dokonał przedmiotowej wypłaty oraz obciążył rachunek Spółki równowartością kwoty dokonanej wypłaty.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że Kontrahent nie wykonał zobowiązań wynikających z umowy, co naraziło P. na dodatkowe koszty (m.in. demontażu membran, magazynowania) Spółka zwróciła się do Banku Kontrahenta z żądaniem wypłaty kwoty gwarancji dobrego wykonania umowy i kwotę tą otrzymała. Spółka dokonała demontażu membran i elementów konstrukcyjnych we własnym zakresie.

Odpowiadając na wezwanie organu podatkowego z dnia 7 grudnia 2010 r. Spółka uzupełniła w piśmie z dnia 16 grudnia 2010 r. stan faktyczny nastepująco:

Gwarancja przedłożona przez Kontrahenta (podwykonawcę) dotyczyła należytego wykonania całego kontraktu. Zgodnie z umową zabezpieczenie to wystawiono na 10% wartości kontraktu. Wartość kontraktu wynosiła 2.325.000 Euro stąd wysokość gwarancji i roszczenia 232.500 Euro. Warunkiem wypłaty przedmiotowej kwoty był fakt niewywiązania się Kontrahenta z obowiązków wynikających z kontraktu. W szczególności podstawą do wypłaty tej kwoty nie były konkretne faktury dokumentujące poniesione przez Spółkę wydatki np. na demontaż, magazynowanie i inne.

Kontrahent (podwykonawca) dostarczył i zamontował membrany na dwa pola dachowe.

P. S.A. wezwał Kontrahenta do demontażu wadliwych membran oraz zabrania materiału z terenu budowy. Niestety bezskutecznie. W konsekwencji membrany zostały zdemontowane przez innego kontrahenta wynajętego przez P. Membrany zostały pocięte, zapakowane na palety oraz przywiezione do magazynu Spółki i pozostawione w dyspozycji dla Kontrahenta. Na placu budowy pozostały jeszcze cztery liny, które w najbliższym czasie zostaną przewiezione do magazynu Spółki.

Spółka poniosła koszty demontażu membran w kwocie 16.965 Euro oraz pakowania i przewozu membran z placu budowy do magazynu Spółki zaliczając je do kosztu bezpośrednio związanego z przychodem. Koszt magazynowania (zajęcie własnej powierzchni magazynowej Spółki) towaru Kontrahenta Spółka zaliczyła do kosztu pośrednio związanego z przychodem.

W związku z powyższym zadano w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych następujące pytania:

Niniejsza interpretacji dotyczy pytania oznaczonego numerem 1.

W zakresie pytania oznaczonego numerem 2 została wydana odrębna interpretacja.

Stanowisko Spółki.

Zdaniem Spółki, wydatek z tytułu faktur wystawionych przez Kontrahenta, pokryty gwarancją bankową stanowi dla niej koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami.

W celu ustalenia charakteru związku danego kosztu z przychodem (bezpośredniego bądź "innego niż bezpośredni" tj. pośredniego) konieczne jest zbadanie w pierwszej kolejności, czy dany wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT).

Definicja kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Definicję kosztu uzyskania przychodu zawartą w tym przepisie należy uzupełnić o dodatkowe kryteria, wynikające z utrwalonej praktyki sądów administracyjnych oraz organów skarbowych. Zgodnie z tą praktyką do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów, konieczne jest wykazanie jego związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, istnienia związku przyczynowego danego wydatku z uzyskiwanym przychodem (przy czym związek ten może mieć zarówno bezpośredni jak i pośredni charakter) oraz właściwego udokumentowania tego wydatku.

Podsumowując, do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów konieczne jest by spełniał on łączne następujące warunki:

W opinii Spółki, wydatek udokumentowany ww. fakturami z tytułu dostarczenia membran oraz ich montażu, a pokryty kwotą gwarancji bankowej spełnia wyżej wspomniane warunki,

Ad. a)

W rozpatrywanym stanie faktycznym, zaprojektowanie, produkcja i montaż membran posiadających odpowiednie certyfikaty i atesty, stanowiło jeden z etapów realizowanej Inwestycji, której ukończenie wiąże się z powstaniem przychodu dla Spółki. Spółka zdecydowała się podzlecić wykonanie prac związanych z membranami oraz pozostałymi elementami konstrukcyjnymi Kontrahentowi.

W opinii Spółki, nie ulega wątpliwości, że koszt związany z zaprojektowaniem, produkcją i montażem membran oraz elementów konstrukcyjnych został poniesiony celem uzyskania przychodu, ponieważ w momencie zawarcia kontraktu z Kontrahentem, Spółka mogła racjonalnie oczekiwać, iż w przyszłości obiektywnie przyczyni się to do osiągnięcia przychodów z tytułu realizacji Inwestycji.

Reasumując, w opinii Spółki wydatki z tytułu faktur wystawionych przez Kontrahenta i pokryte kwotą wypłaconej gwarancji zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów (lub zachowania bądź zabezpieczenia ich źródła).

Ad. b)

Analiza art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, iż koszty będące przedmiotem zapytania, nie znajdują się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Ad. c)

Wydatek można uznać za poniesiony definitywnie, jeśli wartość tego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

Jak wskazano wyżej, z chwilą realizacji gwarancji Bank obciążył rachunek Spółki równowartością kwoty wypłaconej z gwarancji z tytułu niezapłaconych ww. faktur. Zważywszy, że przejęte środki pieniężne nie podlegały zwrotowi, a ich pobranie stanowiło realne i trwałe uszczuplenie zasobów finansowych Spółki, wydatek ten został poniesiony w sposób definitywny.

Wyżej wymienione koszty zostały poniesione w związku z kontraktem zawartym z Kontrahentem, który finalnie miał umożliwić osiągnięcie przychodów z realizacji Inwestycji. Koszty związane z zapłatą za faktury przedstawione przez Kontrahenta zostały więc niewątpliwie poniesione w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (działalnością budowlana) i mają bezpośredni wpływ na wielkość osiąganego przez Spółkę przychodu.

Ad. e)

Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest poniesienie go przez podatnika, który zalicza ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów, tj. w ostatecznym rozrachunku powinien on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika. Nie ulega wątpliwości, że zapłata za ww. faktury została pobrana bezpośrednio ze środków finansowych Spółki, a gwarancja bankowa to jedynie źródło pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na pokrycie tego wydatku.

Finalnie zatem, ekonomiczny ciężar związany z uregulowaniem kwot wynikających z faktur został poniesiony przez Spółkę.

Ad. f)

Przedmiotowy wydatek został m.in. przez Spółkę udokumentowany poprzez faktury VAT, umowę z kontrahentem na dostawę membran, przewidująca konieczność przedstawienia gwarancji bankowej, zlecenie udzielenia gwarancji zawarte z Bankiem, informacja Banku o wypłacie kwoty z gwarancji oraz wyciąg z konta Spółki dokumentujący pobranie przez Bank kwoty z tytułu zrealizowanej gwarancji. Zdaniem Spółki dokumenty te stanowią wystarczający dowód faktycznego poniesienia kosztu.

Podsumowując, wydatek z tytułu ww. faktur wystawionych przez Kontrahenta, a pokryty gwarancją bankową spełnia wszystkie wymienione wyżej warunki, a zatem stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Bezpośredni charakter kosztów

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. W świetle natomiast art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. "koszty pośrednie"), są potrącalne, co do zasady w dacie ich poniesienia. Przepisy podatkowe uzależniają więc moment rozpoznania kosztów podatkowych od rodzaju ich związku z przychodami, tj. "bezpośredniego" lub "innego niż bezpośredniego" (tzw. pośredniego), nie definiują one jednak charakteru tego związku.

Jednym z podstawowych źródeł przychodów dla Spółki jest działalność budowlana. W jej ramach realizowana jest inwestycja polegająca na budowie stadionu piłkarskiego. Membrany oraz stalowe elementy mocujące, których zaprojektowanie, produkcję, dostawę oraz montaż Spółka podzleciła Kontrahentowi stanowią elementy konstrukcyjne budowanego stadionu, Koszty związane z podzleconymi pracami pozostają więc w bezpośrednim związku z przychodami generowanymi z realizacji Inwestycji.

O bezpośrednim związku wydatków z tytułu podzleconych prac z generowanymi przychodami, dodatkowo świadczy fakt, iż gdyby przedmiotowa Inwestycja nie była realizowana) wydatki z tytuły zapłaty za faktury za podzlecone Kontrahentowi prace, które zostały pokryte gwarancją bankową nigdy nie zostałyby poniesione. Z drugiej strony, wyżej wymienione koszty będą miały bezpośredni wpływ na wielkość osiąganego przez Spółkę przychodu z tytułu realizacji całej inwestycji.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, zdaniem Spółki, przedmiotowy wydatek stanowi dla niej koszt bezpośrednio związany z uzyskanymi przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie pytania numer 1, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.