IPPB3/423-711/11-2/AG - Powstanie obowiązku podatkowego w CIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych-jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca (Spółka) posiada zadłużenie z tytułu dostaw towarów i usług na kwotę X zł. Obecnie wierzycielem na kwotę X jest jeden z udziałowców Spółki. Przedmiotowa wierzytelność została nabyta przez udziałowca Spółki za kwotę niższą niż kwota X, bowiem kondycja finansowa Spółki jest nie jest najlepsza.

Udziałowiec ten zamierza wnieść przedmiotową wierzytelność do Spółki i objąć w niej udziały utworzone w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego w zamian za tą wierzytelność. Wartość nominalna objętych w zamian za wierzytelność udziałów będzie niższa niż wysokość zadłużenia X zł (lecz odpowiadać będzie cenie nabycia wierzytelności przez udziałowca na wolnym rynku). Tak dokonana konwersja wierzytelności na udziały spowoduje całkowite wygaszenie wierzytelności w kwocie X, jaka przysługuje udziałowcowi wobec Spółki, bowiem wnioskodawca nie może być swoim dłużnikiem i wierzycielem jednocześnie.

Różnica pomiędzy nominalną wartością zobowiązania Spółki, a nominalną wartością wydanych udziałowcowi udziałów stanowić będzie tzw. "agio" i zostanie zaksięgowana na kapitał zapasowy. Agio w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje na skutek nabycia przez udziałowca udziałów w cenie nabycia wyższej od ceny nominalnej Ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) - k.s.h., dopuszcza możliwość objęcia udziałów lub akcji po cenie wyższej niż nominalna odpowiednio: w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Spółce Akcyjnej. Przepisy k.s.h. wprowadzają zakaz obejmowania udziałów oraz akcji poniżej ich wartości nominalnej Jeżeli zaś udziały (akcje) są obejmowane powyżej ich wartości nominalnej wówczas nadwyżkę (agio) przelewa się do kapitału zapasowego. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, a taką formę prawną ma Wnioskodawca, nadwyżka wartości wnoszonego przez wspólnika wkładu ponad wartość nominalną objętych w zamian udziałów, zwana agio, powinna być pokryta w całości przed podwyższeniem kapitału zakładowego. W przypadku Wnioskodawcy tak dokładnie będzie.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy opisane wyżej zdarzenie przyszłe będzie skutkowało u wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem strony, sytuacja opisana wyżej, polegająca na powstaniu agio i wygaśnięciu zobowiązania wnioskodawcy w całej kwocie X zł, przy wydaniu w zamian udziałów o nominalnej wartości mniejszej niż X zł (lecz odpowiadającej cenie nabycia wierzytelności na wolnym rynku) nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego od kwoty stanowiącej równicę pomiędzy wartością wygaśniętego zobowiązania, a nominalną wartością objętych w zamian za wierzytelność przez udziałowca udziałów.

Zgodnie z regulacją art. 12 ust. 4 pkt 11 oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - u.p.d.o.p., należy wyraźnie stwierdzić, że agio nie jest przychodem, tzn. przychodem Spółki kapitałowej nie jest nadwyżka ponad nominalną wartość udziałów otrzymana przy wydaniu i przekazana na kapitał zapasowy.

Wspomniany przepis przewiduje bowiem, że przychodem nie jest wartość dopłat wnoszonych do Spółki jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasów. Przychodem podatkowym w tej sytuacji nie jest zarówno tzw. agio pieniężne, będące następstwem wniesienia wkładów pieniężnych, jak i tzw. agio aportowe, które jest następstwem wniesienia wkładu niepieniężnego. Konsekwencją powyższego stwierdzenia jest to, że w przypadku agio aportowego kosztami uzyskania przychodu nie będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości która odpowiada wartości agio przelanego na kapitał zapasowy.

Organy podatkowe wielokrotnie już potwierdzały, że agio przeniesione na kapitał zapasowy nie stanowi dla spółki kapitałowej przychodu podatkowego. Dla przykładu można tu wskazać na pismo Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze z dnia 5 maja 2007 r. PDIII423/1/53/07, gdzie stwierdza się, że "W przypadku, gdy powstałe tzw. agio, czyli nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów otrzymanych przy ich wydaniu zostanie - zgodnie z postanowieniami przepisu art. 154 ustawy - Kodeksu spółek handlowych - w całości przekazane na fundusz zapasowy Spółki nie powstaje przychód w rozumieniu prawa podatkowego, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych".

Jak wskazuje z kolei Izba Skarbowa w Krakowie w piśmie z dnia 10 stycznia 2007 r. PD-1/42180-1/07 "Kwota stanowiąca agio jest przekazywana przez akcjonariuszy na rzecz Spółki w momencie nabywania przez nich akcji za cenę wyższą niż wartość nominalna. Cena uiszczona przez akcjonariusza staje się częścią majątku Spółki jej przekazanie ma charakter definitywny. W związku z tym kwoty przekazywane na kapitał zakładowy są kwotami należącymi do Spółki. Skoro każde podwyższenie kapitału zakładowego z majątku spółki stanowi dla akcjonariusza przychód to brak postaw by uznać, iż źródło pochodzenia tego majątku może wpływać na powstanie tego przychodu". Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, opisane zdarzenie przyszłe nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.