IPPB3/423-643/11-3/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-643/11-3/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 3 października 2011 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 23 września 2011 r., nr IPPB3/423-643/11-2/JG, w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących pytania nr 2 i nr 3 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

(S.) Sp. z o.o. prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej produktów kosmetycznych poprzez sieć perfumerii. Działalność prowadzona jest w obiektach oddanych jej do używania na podstawie umów najmu. W celu dostosowania najmowanych obiektów do potrzeb jak i standardów prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje szeregu prac adaptacyjnych (nakładów inwestycyjnych), które kwalifikowane są dla celów podatkowych, jako inwestycje w obcych środkach trwałych i amortyzowane przez okres 10 lat.

Z dniem 31 grudnia 2010 r., Spółka postanowiła zakończyć działalność w dwóch perfumeriach zlokalizowanych w G. i G. Oba sklepy przynosiły straty i brak było perspektyw na poprawienie wyników. Pierwszy sklep, zlokalizowany w Centrum Handlowym w G. - umowa najmu zawarta 12 kwietnia 2007 r.

Na podstawie porozumienia podpisanego 6 października 2010 r., ustalono, że S.:

* zakończy działalność handlową do dnia 31 grudnia 2010 r.,

* opróżni, opuści i wyda Wynajmującemu lokal do dnia 14 stycznia 2011 r.,

* zapłaci całość należnych kwot Wynajmującemu z tytułu korzystania z lokalu do tego czasu, tj. 14 stycznia 2011 r. (Czynsz Podstawowy, Opłatę Eksploatacyjną, Opłatę Marketingowa);

* zapłaci połowę zryczałtowanego odszkodowania z tytułu przedwczesnego rozwiązania Umowy Najmu.

W przypadku terminowego wykonania przez Najemcę powyższych obowiązków, Wynajmujący zrzeknie się roszczenia o zapłatę pozostałej części odszkodowania za przedwczesne rozwiązanie łączącej Strony Umowy Najmu.

Równocześnie S. zrzeka się wszelkich roszczeń względem Wynajmującego o zwrot równowartości nakładów i ulepszeń poczynionych przez Najemcę w przedmiotowym lokalu. Dodatkowo na podstawie § 8 pkt 9 wspomnianej wyżej umowy najmu, Spółka została zobowiązana, na wniosek Wynajmującego, do usunięcia poczynionych nakładów oraz przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego. W związku z tym przed przekazaniem sklepu Wynajmującemu, zostały nie tylko zdemontowane meble, systemy oświetleniowe, klimatyzacyjne, alarmowe, dozoru, antykradzieżowe, telekomunikacyjne, informatyczne, ale także dokonano demontażu i utylizacji witryn, ścian działowych, gresu, sufitów, instalacji elektrycznych, itp.

Drugi sklep zlokalizowany w Centrum Handlowym w G. - umowa najmu zawarta 24 kwietnia 2001 r., następnie przedłużona kolejnymi umowami: z 31 grudnia 2007 r., 31 grudnia 2008 r., 30 czerwca 2010 r. i zakończona zgodnie z aneksem do tej ostatniej umowy w dniu 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z § 9 pkt 1 wspomnianej umowy najmu z dnia 30 czerwca 2010 r. S. zobligowana została do zwrotu lokalu w dobrym stanie technicznym ze wszystkimi poczynionymi nakładami na lokal bez prawa Najemcy do jakiegokolwiek odszkodowania z tego tytułu. W związku z tym przed przekazaniem sklepu Wynajmującemu, zostały zdemontowane tylko meble, systemy oświetleniowe, klimatyzacyjne, alarmowe, dozoru, antykradzieżowe, telekomunikacyjne, informatyczne itp. Z uwagi na fakt, że okres użytkowania lokalu przekroczył 10 lat, większość inwestycji w obcym środku trwałym została w pełni zamortyzowana, poza systemem klimatyzacyjnym, który był zmodernizowany w 2007 r. Z uwagi na stopień zużycia cały system klimatyzacyjny po jego zdemontowaniu został zutylizowany.

Zgodnie z § 3 pkt 1 umowy najmu Spółka zobowiązana została do zdania lokalu w ciągu 10 dni od zakończenia umowy.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytania:

1.

Czy niezamortyzowana (nie pokryta dotychczasową sumą odpisów amortyzacyjnych) część inwestycji w obcym środku trwałym stanowić może dla Spółki koszt uzyskania przychodów w dacie jej spisania, tj. wykreślenia z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

2.

Czy koszty związane z pracami rozbiórkowymi, demontażem nakładów poczynionych przez S. w opuszczonych lokalizacjach mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

3.

Czy opłaty za czynsz podstawowy, opłaty eksploatacyjne, opłaty marketingowe za okres od zakończenia sprzedaży do zdania lokalu mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

4.

Czy odszkodowanie z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy może stanowić koszt uzyskania przychodów. Jeśli tak to, w jakiej dacie, w dacie zapłaty czy w dacie otrzymania i zaksięgowania noty obciążeniowej.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy zagadnień zawartych w pytaniach nr 2 i 3. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 2.

Spółka stoi na stanowisku, że koszty związane z pracami rozbiórkowymi, demontażem nakładów poczynionych przez S. w opuszczonych lokalizacjach mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

O zasadności stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 2 świadczą następujące argumenty:

Zdaniem Spółki w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostały wymienione koszty przywrócenia stanu poprzedniego lokalu w związku z zakończeniem umowy najmu.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z demontażem oraz utylizacją wcześniej poniesionych nakładów w obcych inwestycjach uzależnione jest, zatem wyłącznie od istnienia związku tego wydatku z przychodami spółki.

Koszt przywrócenia stanu faktycznego wynajmowanej powierzchni jest kosztem nierozerwalnie związanym z samym najmem.

Koszty przywrócenia stanu poprzedniego jako koszty najmu stanowią ogólne koszty działalności spółki Znajduje to potwierdzenie w wydawanych postanowieniach w sprawie interpretacji prawa podatkowego, np.: 1472/ROPI/423-369/36/06/PK,

1471 /DPD/423-47/05/MS/2.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 3.

Spółka stoi na stanowisku, że opłaty za czynsz podstawowy, opłaty eksploatacyjne, opłaty marketingowe za okres od zakończenia sprzedaży do daty zdania lokalu mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

O zasadności stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 3 świadczą następujące argumenty:

Zdaniem Spółki, argumentacja przedstawiona powyżej przy pytaniu nr 2 dotyczącym stanu faktycznego znajduje zastosowane oraz w pełni potwierdza również zasadność stanowiska wyrażonego przez Spółkę przy pytaniu nr 3.

Wymienione opłaty wynikają z umowy najmu. Ich poniesienie było ściśle związane z wypełnieniem zobowiązania Spółki przywrócenia lokalu do stanu pierwotnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl