IPPB3/423-628/09-5/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 8 grudnia 2009 r., (data wpływu: 8 grudnia 2009 r.) na wezwanie z dnia 20 listopada 2009 r. Nr IPPB3/423-628/09-2/EŻ (doręczone dnia 26 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu skorygowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu otrzymania korekt faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. obciążała Fabrykę - K S.A. fakturami VAT za dostawę energii elektrycznej za okres od kwietnia do grudnia 2008 r. W związku z tym, że był spór pomiędzy stronami co do wysokości stawki za energię F S.A. płaciła należność według stawek określonych w porozumieniu zawartym pomiędzy stronami. Faktury L S.A. były księgowane na całą kwotę zobowiązania, a kwota płatności była niższa i wynikała z Porozumienia. Spór rozstrzygnął Sąd, który w wyroku potwierdził stanowisko F S.A. i uznał, że należała się zapłata za energię wg stawek wynikających z porozumienia, a nie takich jak były podane w fakturach.

L. S.A. po wyroku Sądu przesłała do F S.A. faktury korygujące za energię elektryczną wystawione z datą 31 lipca 2009 r. Korekty dotyczą okresów rozliczeniowych kwiecień-grudzień 2008 r. W związku z otrzymaniem faktur korygujących F S.A. zobowiązana jest zmniejszyć wysokość poniesionych kosztów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt kosztów, w szczególności czy koszt pomniejsza się w dacie korekty czy w dacie powstania kosztu. Nie wynika to również jednoznacznie z Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2008 r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług (...) (Dz. U. z 20008 r., Nr 212, poz. 1337).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wyjaśniła, iż w dniu 2 stycznia 2008 r. została zawarta umowa kompleksowa sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji, która określała warunki sprzedaży (w tym cenę jednostkową) energii na okres 01.01.2008 do 31 grudnia 2008 r.. Użyte we Wniosku o wydanie interpretacji określenie "porozumienie" odnosi się do wyżej wspomnianej umowy. L S.A. wystawiały faktury z kwotą należności wyższą z uwagi na błędną interpretację zapisów umowy, co znalazło potwierdzenie w wyroku Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy z dnia 20 listopada 2008 r. (19 lutego 2009 r., Sąd Okręgowy w Wydział Gospodarczy oddalił apelację od tego wyroku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy F S.A. w związku z otrzymaniem faktur korygujących powinna skorygować wysokość kosztów poniesionych w 2008 r., czy odpowiednio zmniejszyć koszty poniesione w roku 2009.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystawienia faktur korygujących zmniejszających koszty Spółka zobowiązana jest do uwzględnienia korekty zmniejszającej koszty podatkowe w okresie, w którym otrzymano faktury korygujące.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika zatem, że o możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących warunków:

* wydatek został poniesiony przez podatnika

* pomiędzy tym wydatkiem a przychodami istnieje związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie oraz zwiększenie przychodów lub zachowanie bądź zabezpieczenie już istniejącego źródła przychodów,

* wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Dla potrzeb prawidłowego ustalenia dochodu będącego podstawą opodatkowania w danym roku podatkowym istotne są również zasady dotyczące momentu potracalności kosztów w czasie. W tym względzie ustawodawca dokonał podziału na koszty bezpośrednio i inne niż bezpośrednio związane z przychodami, zawierając stosowne regulacje w art. 15 ust. 4, 4a-4 h u.p.d.o.p. Co do zasady koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozpoznać w roku, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody, koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane są w dacie ich poniesienia.

Opisane we wniosku wydatki dotyczące energii elektrycznej ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy zakwalifikować do drugiej z wymienionych grup i ująć jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają jednak zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia (powiększenia) tychże kosztów, tj. czy koszty podatkowe pomniejsza się (zwiększa) w dacie dokonania korekty, czy też w dacie poniesienia kosztów.

Rozwiązania tego zagadnienia należy szukać zatem w powołanych wyżej uregulowaniach u.p.d.o.p. w zakresie momentu potrącalności kosztów w czasie. W tym celu należy odpowiedzieć na pytanie: jaki jest koszt poniesiony przez Spółkę i czy pierwotnie wystawione faktury dokumentujące poniesione koszty odzwierciedlały w sposób prawidłowy stan faktyczny, czy też nie.

Z przedstawionego opisu zawartego we wniosku wynika, iż Spółka otrzymywała faktury za dostawę energii elektrycznej za okres od kwietnia do grudnia 2008 r., płacąc tylko część należności określonej w fakturze, a mianowicie według stawek określonych w zawartym pomiędzy stronami porozumieniu. Faktury były księgowane na całą kwotę zobowiązania, natomiast płatność dokonywana była w niższej kwocie - wynikającej z porozumienia. Sąd rejonowy rozstrzygający spór pomiędzy wystawcą a odbiorcą faktur uznał, iż wartość wystawionych faktur była zawyżona - należna od Wnioskodawcy kwota winna być ustalona w wysokości wynikającej z zawartego porozumienia. W związku z powyższym wyrokiem L S.A dokonała z datą 31 lipca 2009 r. korekt wystawionych uprzednio faktur, w tym za okres od kwietnia do grudnia 2008 r.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż wystawiane faktury dotyczące zużycia energii elektrycznej nie odzwierciedlały w sposób prawidłowy istniejącego stanu faktycznego, tj., wysokości należnej wartości wykonanej przez L S.A usługi w zakresie dostawy energii elektrycznej za okres od kwietnia do grudnia 2008 r., co zostało potwierdzone wyrokiem sądowym. Świadomość zawyżenia wartości faktur miały także strony transakcji, co znalazło wyraz w zawartym porozumieniu, na mocy którego wystawca faktur nie żądał od Spółki zapłaty za dostawę energii w wysokości określonej w fakturze tylko w niższej - wynikającej z zawartego porozumienia. W roku 2008 Wnioskodawca nie poniósł więc wydatku w wysokości określonej w fakturze, jednakże wartość wynikającą z faktur zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Spółka musi złożyć korektę zeznania podatkowego za rok 2008 wykazując koszty podatkowe w prawidłowej wysokości. Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 tej ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.