IPPB3/423-616/14-3/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu: 12 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu: 21 sierpnia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. W dniu 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu: 21 sierpnia 2014 r.) uzupełniono wniosek precyzując, iż zainteresowanym w sprawie jest oddział z siedzibą w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą (zwany dalej "Spółką" lub ".Wnioskodawcą") prowadzi działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66) w zakresie działu drugiego tj, pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe. Spółka jest Oddziałem zagranicznej osoby prawnej, mającej siedzibę w Szwecji. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka dla poprawy funkcjonalności zarządzania podpisała umowy z podmiotami zewnętrznymi a także umowy zlecenia i o dzieło z osobami fizycznymi zlecając im prace polegające na stworzeniu narzędzi informatycznych, dostosowanych do bieżących wymagań Spółki ("System"), Tworzony system będzie: pozwalać na lepszą kontrolę wykorzystywania zasobów Spółki, usprawniać raportowanie wewnętrzne, podnosić efektywność procesów biznesowych oraz umożliwiać prawidłowe raporty i analizy na potrzeby wewnętrzne firmy jak i instytucji zewnętrznych.

Spółka ponosi szereg kosztów i wydatków związanych z tworzeniem systemu. Są to przede wszystkim usługi obce ponoszone w ramach podpisanych umów z podmiotami zewnętrznymi oraz w ramach umów zleceń i umów o dzieło.

Prace wykonywane w ramach tych umów polegają na wykonaniu:

* prac doradczych w zakresie strategii biznesowej,

* prac doradczych związanych z modelami finansowymi produktów,

* prac zarządzania projektem wdrożeniowym,

* analizy procesów biznesowych i analizy potrzeb funkcjonalnych Spółki,

* analizy wymagań do systemu IT,

* projektowaniu rozwiązań systemowych,

* odpowiednich rejestrów, które są wymagane przepisami prawa w ramach prowadzonej działalności ubezpieczeniowej,

* prac programistycznych nad narzędziami wsparcia dla wybranych zadań operacyjnych,

* prac doradczych w zakresie architektury IT,

* prac analitycznych związanych z rozwojem produktów,

* parametryzacji systemów IT.

Potwierdzeniem wykonania poszczególnych prac są m.in. protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez strony. Przedmiotowy protokół zdawczo - odbiorczy zawiera szczegółową listę wykonanych prac lub wyszczególnienie czasu pracy w trybie doradczym. W części przypadków wykonanie zleconych prac nie wiąże się z przekazaniem praw autorskich. Tylko w niektórych przypadkach wykonawcy zleconych prac oświadczają, iż z chwilą przekazania Spółce poszczególnych prac, przechodzą na zamawiającego majątkowe prawa autorskie, a co za tym idzie dzieła te stają się własnością Spółki. Taki wykonawca oświadcza w umowie, iż dzieła są wynikiem jego twórczości bez udziału osób trzecich oraz, że nie zaciągnie, do dnia przekazania poszczególnych dzieł, jakichkolwiek zobowiązań, które ograniczałyby lub wyłączały jego prawo do przeniesienia przysługujących mu praw na rzecz Spółki. Poszczególne dzieła są przekazywane w formie elektronicznej. Realizacja umów o dzieło odbywa się na zlecenie Spółki oraz pod jej ścisłym nadzorem. W każdej umowie zostały określone koszty wykonania prac, a w przypadku umów gdzie następuje przekazanie majątkowych praw autorskich nie ma wyszczególnionego odrębnego wynagrodzenia za przekazanie tych praw. Przedmiotowe prace odbywają się w sposób ciągły zgodnie z wymogami i zapotrzebowaniem Spółki. Spółka będzie wykorzystywać przedmiotowy system na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego okres użytkowania będzie dłuższy niż rok. Powyższe prace mają na celu stworzenie narzędzi informatycznych dopasowanych do bieżących wymogów Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Spółkę polegające na stworzeniu narzędzi informatycznych, stanowią wydatki zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia i nie stanowią nabytych wartości niematerialnych i prawnych, od których Spółka byłaby zobowiązana dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych wart, 16 ust. 1.

Aby poniesiony wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podzielić można na koszty bezpośrednie i koszty pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Stosownie natomiast do art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy tub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i |prawnymi Definicję pojęcia "licencja" zawiera ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 i. Nr 90, poz, 631 i pó/n im), zgodnie z którą przez "licencję" należy rozumieć umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowę o korzystanie z utworu, która obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Ponadto, wskazać należy, iż podstawą legalnego korzystania przez, dany podmiot z oprogramowania komputerowego jest umowa:

Dodatkowo w umowach nie zostało wydzielone wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wykonane prace na rzecz Spółki nie zostały objęte odrębną licencją, nie mają bytu samodzielnego, co przesądza, że nie mogą być zakwalifikowane jako odrębna wartość niematerialna i prawna. Przedmiotem umów, jakie zawiera Spółka, jest wykonanie określonych dzieł, do których Spółka uzyskuje autorskie prawa majątkowe, jednak zawarte przez Spółkę z wykonawcą umowy nie wyodrębniają wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich. Zgodnie z poglądem (Krystyna Witt, Umowa o dzieło a prawa autorskie, Monitor Podatkowy 2/2002)"jeżeli bowiem z umowy wynika, że wypłacone wynagrodzenie dotyczy stworzenia dzieła i autor otrzymuje honorarium autorskie, a za przeniesienie praw autorskich nie jest ustalone odrębne wynagrodzenie to nie ma podstaw do amortyzowania tego wydatku, bo tak naprawdę nie nastąpiło odpłatne nabycie praw majątkowych. Przeniesienie praw do dzieła następuje nieodpłatnie." Na podstawie umów, za wykonane prace, Spółka zobowiązana była do zapłaty wynagrodzenia, przy czym umowa nie wyodrębnia wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, w ramach wynagrodzenia następuje przeniesienie praw autorskich. Spółka będzie uprawniona do wykorzystywania powyższego systemu w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na własne cele. Spółka nie nabędzie licencji na ww. system. Odnosząc się do ww. wydatków związanych z wytworzeniem Oprogramowania, stwierdzić należy, iż w związku z tym, że Spółka nie nabędzie licencji, praw autorskich do tegoż systemu, a przedmiotowe wydatki ponoszone są w celu zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą one stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust, 1 ww. ustawy. W myśl art. 15 ust. 4d tej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Z kolei, art. 15 ust. 4e ww. ustawy stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2012 r. (Sygnatura IPPB3/423-544/12-4/PK1) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy stwierdzając, że wydatki poniesione przez Spółkę na podstawie umowy o dzieło i inne wydatki związane z wytworzeniem dzieła (narzędzia i materiały), stanowią wydatki zaliczane do kosztów uzyskania przychodów i nie stanowią nabytych wartości niematerialnych i prawnych, od których Spółka byłaby zobowiązana dokonywać odpisy amortyzacyjne. Stanowisko Spółki jest zgodne także m.in. z interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 stycznia 2014 r., (sygn. IPTPB3/423-413/13-2/IR oraz z interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 maja 2013 r., sygn. ILPB4/423-37/13-4/MC.

Mając na uwadze powyższe argumenty Spółka uważa, że przedmiotowe wydatki winna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.