IPPB3/423-612/11-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków poniesionych na zakup licencji do teleturnieju - jest prawidłowe.

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków poniesionych na zakup licencji do teleturnieju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. T. z o.o. zakupiła w 2007 r. licencje do formatu "A." na okres od października 2001 r. do lutego 2011. T. wyprodukowała na zakupionej licencji teleturniej. Zgodnie z polityką rachunkowości Spółki, skumulowane koszty każdego odcinka tj. licencja, koszt produkcji, prowadzący, nagrody itp., alokowane są na koncie aktywa programowe w aktywach obrotowych, następnie stanowią koszt finansowy oraz podatkowy w momencie emisji danego odcinka teleturnieju, proporcjonalnie w stosunku do planowanej ilości emisji odcinka. W związku z bardzo niską oglądalnością teleturnieju w stosunku do wyników oglądalności stacji, co ma bezpośredni wpływ na uzyskiwane przychody, w 2009 r. zaprzestano emisji i produkcji formatu. W 2010 r. podjęto decyzję o spisaniu w koszty finansowe oraz podatkowe wartości niewyemitowanych odcinków oraz wartość licencji, które nie zostały wykorzystane do produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wydatki poniesione na zakup licencji do teleturnieju oraz na jego produkcję, po podjęciu definitywnej decyzji o zaprzestaniu produkcji i emisji teleturnieju oraz spisaniu w koszty finansowe, stanowią koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ustawodawca w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawarł zamknięty katalog kosztów (wydatków) nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Katalog ten nie zawiera sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego niniejszego Wniosku.

W związku z tym, iż definicja sformułowana przez Ustawodawcę w art. 15 ust. 1 ma charakter ogólny, przeprowadzono analizę wydatków. Poniesione wydatki na zakup licencji do formatu oraz produkcję pozostawały w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Emisja teleturnieju bezpośrednio miała wpływ na wysokość osiąganego przychodu ze sprzedaży reklam. Wydatki te pozostawały w związku z prowadzoną działalnością i pozostają, T. nie zmieniła rodzaju działalności, Wydatki związane z teleturniejem zostały poniesione przez Spółkę i nigdy nie zostały jej w żaden sposób zwrócone. Wyprodukowane odcinki teleturnieju oraz licencja nie mogą być przez T. odsprzedane.

Zarząd spółki zdecydował zawiesić emisję Teleturnieju oraz zaprzestanie produkcji kolejnych odcinków ponieważ koszt emisji był niewspółmiernie wysoki w stosunku do oglądalności programu, co bezpośrednio przekłada się na przychody osiągane przez T. sp. z o.o. ze sprzedaży reklam. Następnie podjęto definitywną decyzję o zaprzestaniu dalszej emisji i produkcji oraz odpisano wydatki poniesione na Teleturniej w koszty. Zdecydowano, że efekt poniesionych nakładów nigdy w przyszłości nie będzie wykorzystywany. Teleturniej niestety okazał się nieatrakcyjny wizualnie i nie skupiał przed telewizorami takiej ilości widzów jak inne propozycje programowe T. sp. z o.o. a co za tym idzie zaniżał przychody stacji.

Spółka potraktowała wydatki na teleturniej podobnie jak wydatki na zaniechane inwestycje. Ze względu na szczególny charakter tego aktywa, uznała jako koszt podatkowy w momencie podjęcia definitywnej decyzji, że efekt poniesionych nakładów nigdy nie będzie wykorzystany. T. Sp. z o.o. stoi na stanowisku, iż wydatki poniesione na zakup licencji i produkcję teleturnieju, po podjęciu decyzji o zaprzestaniu dalszej emisji i produkcji oraz spisaniu ich w koszty, stanowią koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.