IPPB3/423-583/11-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na obsługę notarialną i podatek od czynności cywilnoprawnych pozostających w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na obsługę notarialną i podatek od czynności cywilnoprawnych pozostających w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność m.in. z zakresu usług zastępstwa i nadzoru inwestorskiego wszystkich branż - umowa nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawarta została w dniu 29. 10.2010 r., utworzona tylko z pracowników postawionego w stan likwidacji zakładu budżetowego. W dniu 21 grudnia 2010 r. w Kancelarii Notarialnej odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z o.o, na którym podjęto uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki z 6.500 zł do kwoty 161.500 zł. Udziały w podwyższonym kapitale zostały pokryte w drodze wniesienia wkładu pieniężnego w zamian za nowo utworzone udziały objęte przez dotychczasowych wspólników spółki. Wnioskodawca nadmienia, że od 1 stycznia 2011 r. wspólnicy spółki stali się jednocześnie pracownikami. Kwotę 97.004,90 przeznaczono na zakup używanego mienia ruchomego tj. sprzętu komputerowego, biurek, szaf, programów komputerowych oraz używanych 4 samochodów osobowych od likwidującego się zakładu budżetowego, niezbędnych na prowadzenie działalności gospodarczej Posiadane na stanie samochody są źródłem dochodu wnioskodawcy, wykorzystywane są w pełni na codzienne wyjazdy służbowe związane z uzyskiwaniem wszystkich uzgodnień i pozwoleń na realizację inwestycji załatwiane spraw formalno-prawnych związanych z wejściem z robotami w teren, wykonaniem i odbiorem robót. Znaczne odległości między prowadzonymi budowami, a także wymagane przepisami prawa i zapisami zawartymi w umowach z inwestorami na częstotliwość bytności inspektorów nadzoru na budowach wymaga od nas posiadania kilku samochodów. Wnioskodawca funkcjonuje na rynku dzięki zawartym kontraktom z inwestorami na nadzór realizowanych inwestycji w całej Polsce, nie może zaniedbywać obowiązków spowodowanych brakiem możliwości dojazdu do obsługiwanych inwestycji, w związku z tym zmuszony jest zwiększyć kapitał zakładowy spółki.

Kancelaria Notarialna wystawiła spółce fakturę VAT za obsługę notarialną i uiszczenie podatku od czynności cywilnoprawnych związanego z podwyższeniem kapitału.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Czy wydatki poniesione na podwyższenie kapitału zakładowego spółki mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest zdania, że podwyższenie kapitału zakładowego spółki, poprzez utworzenie nowych udziałów miało na celu rozpoczęcie funkcjonowania spółki. W związku z tym spółka uiściła koszty opłaty notarialnej oraz podatek od czynności cywilnoprawnych. Wydatki te zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych powinny być zaliczone w poczet kosztów podatkowych jako koszty pośrednie związane z osiąganiem przychodów, które zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. są potrącane w momencie ich poniesienia. W konsekwencji wydatki poniesione w związku z utworzeniem nowych udziałów stanowią koszt uzyskania przychodów ze względu na to, że warunkują zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodu dla spółki.

Przepis art. 7 ust. 1 i 2 stanowią że przedmiotem opodatkowania spółki jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty z wyjątkiem kosztów w art. 16 ust. 1 (nie występujących w omawianym przypadku). Mając na uwadze dyspozycję art. 7 ust. 1 i 2 w zw. z art. 15 ust. 1 wnioskodawcy przysługuje prawo ujęcia w kosztach podatkowych kosztów poniesionych na powiększenie kapitału zakładowego tj. opłatę notarialną i podatek od czynności cywilnoprawnych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: p.d.o.p.)kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 p.d.o.p.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Oprócz rozstrzygnięcia czy dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów istotna pod względem podatkowym pozostaje jeszcze kwestia, w jakim momencie podatnik może zaliczyć taki wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy możemy podzielić na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem. Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

W przypadku kosztów poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego należy zauważyć, że są to koszty bez których kapitał zakładowy nie mógłby być podniesiony. Zatem wymienione we wniosku wydatki poniesione na zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych oraz koszty notarialne są bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki, tj.: opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych, związane z tym podwyższeniem, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 p.d.o.p., ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Wydatki związane z uzyskaniem określonego przysporzenia pozostają z nim związane bez względu na to, czy stanowi ono przychód, czy też nie. Jeżeli przysporzenie to nie stanowi przychodu, to poniesione w związku z nim wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu. Jak już wskazywano, nie czyni to ich natomiast kosztami uzyskania innego przychodu.

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie do kosztów związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nie znajduje zastosowania art. 15 ust. 1 p.d.o.p., ponieważ wydatki podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów tylko wówczas jeżeli związek, o którym stanowi art. 15 ust. 1 p.d.o.p. W przeciwnym razie przyrost środków pieniężnych lub wartości majątkowych podatnika nie podlegałby opodatkowaniu, gdyż pozostawałby bez wpływu na wysokość podstawy opodatkowania, podczas gdy wydatki na ich pozyskanie jednocześnie by ją pomniejszały.

Potwierdzenie powyższego stanowiska zostało zawarte w uchwale, którą podjął Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie siedmiu sędziów z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10. Według Sądu: " Tylko wydatki związane z emisja nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.