IPPB3/423-571/14-2/S/PK1/MC - Określenie wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3756/14 (data wpływu orzeczenia 15 października 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej Budynku oraz innych środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej oraz kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży przedmiotowych składników majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. do Biura KIP w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej Budynku oraz innych środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej oraz kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży przedmiotowych składników majątkowych.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 20 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IPPB3/423-571/14-2/PK1 w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej Budynku oraz innych środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej oraz kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży przedmiotowych składników majątkowych.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 sierpnia 2014 r. znak: IPPB3/423-571/14-2/PK1 wniósł pismem z dnia 2 września 2014 r. (data wpływu 4 września 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 26 września 2014 r. znak: IPPB3/423-571/14-4/PK1 stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Skargę wniesiono w dniu 29 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3756/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Wyrok jest prawomocny od dnia 6 marca 2018 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie określenia wartości początkowej Budynku oraz innych środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej oraz kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży przedmiotowych składników majątkowych wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką kapitałową działającą zgodnie z polskim prawem i posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Spółka prowadzi na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność gospodarczą polegająca między innymi na zakupie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Spółka jest jedynym udziałowcem innej spółki z grupy kapitałowej tj. Spółka Z z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji (dalej: Spółka Z).

Spółka w przeszłości realizowała projekt inwestycyjny, mający na celu wybudowanie budynku biurowego (dalej: Budynek) i poniosła koszty związane z procesem budowlanym Budynku. W trakcie procesu budowlanego w listopadzie 2010 r. Spółka wniosła do Spółki Z jako wkład niepieniężny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej polegającej między innymi na budowie oraz prowadzeniu Budynku, w tym wynajmie jego powierzchni (dalej: Przedsiębiorstwo). Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 30 listopada 2010 r. w skład Przedsiębiorstwa wchodziły: prawo wieczystego użytkowania gruntu, prawo własności Budynku, prawo własności elementów wyposażenia Budynku, prawa z umów pożyczek oraz umowy kredytu, prawa z umów ubezpieczenia, prawa i wierzytelności z umów najmu mających za przedmiot powierzchnię użytkową, biurową, magazynową lub miejsca parkingowe w Budynku i na nieruchomości, prawa wynikające z zabezpieczeń dostarczonych przez najemców, prawa z umów o roboty budowlane (w tym prawa z tytułu rękojmi i gwarancji udzielonych na podstawie umów o roboty budowlane), prawa z gwarancji udzielonych przez dostawców i producentów urządzeń, prawa własności intelektualnej (w tym majątkowe prawa autorskie) prawa wynikające z umów z architektami projektantami oraz innymi osobami świadczącymi usługi na rzecz Spółki, a także inne prawa i wierzytelności, księgi i dokumenty rachunkowe oraz majątek ruchomy, nazwa handlowa Spółki Z.

Budynek wchodzący w skład przedsiębiorstwa w momencie jego wniesienia do Spółki Z stanowił dla Spółki środek trwały w budowie. Tym samym na moment aportu Budynek nie stanowił środka trwałego w rozumieniu u.p.d.o.p., bowiem nie był on kompletny ani zdatny do użytku (trwała jego budowa). Budynek nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki na moment aportu. Spółka Z po otrzymaniu wkładu niepieniężnego dokończyła proces inwestycyjny Budynku. W dniu 21 kwietnia 2011 r. Z. oddała Budynek do użytkowania, a następnie wprowadziła Budynek do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła jego amortyzację. Spółka Z uzyskała interpretację indywidualną z dnia 3 lutego 2009 r. (sygn. IPPB3/423-1610/08-2/MS) potwierdzającą sposób ustalenia wartości początkowej Budynku przez Spółkę Z.

W zamian za wkład niepieniężny Spółka objęła udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Z. o wartości nominalnej odpowiadającej wartości wniesionego Przedsiębiorstwa,

W celu uproszczenia struktury własnościowej w grupie kapitałowej Spółka, działając jako jedyny udziałowiec na walnym zgromadzeniu wspólników Spółki Z, podjęła uchwałę o rozwiązaniu Z., wskutek czego w stosunku do Spółki Z nastąpiło otwarcie likwidacji, zgodnie z art. 274 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 dalej; k.s.h.).

Po zakończeniu wszystkich spraw Spółki Z i spełnieniu wszelkich wymogów przewidzianych dla procesu likwidacji przez przepisy k.s.h., dojdzie do podziału majątku Spółki Z, w wyniku którego Spółka nabędzie majątek likwidacyjny stosownie do treści art. 286 § 1 k.s.h., W skład majątku przekazanego w ramach likwidacji będzie wchodzić Budynek oraz inne środki trwałe Spółki Z, które na moment aportu przedsiębiorstwa do Spółki Z nie stanowiły środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych. Intencją Spółki jest kontynuowanie działalności gospodarczej Spółki Z po przejęciu jej majątku likwidacyjnego w wyniku jej likwidacji.

W dalszej kolejności w zależności od decyzji biznesowej Spółka dopuszcza możliwość sprzedaży całości łub części składników majątkowych otrzymanych w ramach likwidacji Spółki Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka będzie miała prawo ustalić dla celów podatkowych wartość początkową Budynku oraz innych środków trwałych, które na moment aportu do Spółki Z nie stanowiły środków trwałych i które Spółka otrzyma w związku z likwidacją Spółki Z, w wysokości ich wartości rynkowej, która będzie określona na dzień przeniesienia majątku likwidacyjnego w akcie notarialnym przenoszącym własność tego majątku zgodnie z wyceną rzeczoznawcy i taka wartość będzie podstawą do obliczania amortyzacji podatkowej przez Spółkę?

2. Czy wskazana w pytaniu pierwszym wartość początkowa Budynku i innych środków trwałych, które Spółka otrzyma w związku z likwidacją Spółki Z, pomniejszona o dokonane przez Spółkę do momentu sprzedaży odpisy amortyzacyjne oraz powiększona o ewentualne nakłady, będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w przypadku ewentualnej sprzedaży Budynku i innych środków trwałych przez Spółkę?

Stanowisko Spółki:

Ad. 1 Spółka będzie miała prawo ustalić dla celów podatkowych wartość początkową Budynku oraz innych środków trwałych, które Spółka otrzyma w związku z likwidacją Spółki Z w wysokości ustalonej przez Spółkę (nie wyższej od ich wartości rynkowej) i taka wartość będzie podstawą do obliczania amortyzacji podatkowej przez Spółkę.

Ad. 2 Zdaniem Spółki, w przypadku sprzedaży przez Spółkę Budynku lub innych środków trwałych, które Spółka nabędzie w wyniku likwidacji Spółki Z, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników majątkowych określona na dzień przeniesienia majątku likwidacyjnego Spółki Z do Spółki pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne i powiększona o ewentualne nakłady na ich modernizację, które Spółka poniesie.

Ad. 1

W następstwie otrzymania przedsiębiorstwa Spółki Z jako nieupłynnionego majątku pozostałego po jej likwidacji, Spółka będzie zobowiązana do ustalenia wartości początkowej przejętego majątku, a w szczególności wartości początkowej Budynku oraz środków trwałych dla celów podatkowych.

Wprowadzając Budynek i inne składniki majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez Spółkę dla celów podatkowych, należy zastosować w zakresie ustalenia ich wartości początkowej przepis art. 16g ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. dotyczący ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 5 UPDO za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16g ust. 10b u.p.d.o.p., w przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej, jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis art. 16g ust. 9 stosuje się odpowiednio (kontynuacja amortyzacji).

Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę opisem zdarzenia przyszłego, w niniejszym przypadku nie zajdą przesłanki zastosowania regulacji z art. 16g ust. 9 u.p.d.o.p. Budynek wniesiony do Spółki Z wchodzący w skład przedsiębiorstwa, na moment wniesienia wkładu nie spełniał bowiem definicji środka trwałego w rozumieniu u.p.d.o.p., a zatem, nie może znaleźć zastosowania regulacja odnosząca się do wniesionych uprzednio środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;

3. inne przedmioty - przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 zwane środkami trwałymi.

W związku z powyższym, aby dane składniki majątku spełniały przesłanki uznania ich za środek trwały, muszą posiadać następujące cechy:

* są własnością lub współwłasnością podatnika,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* zostały nabyte tub wytworzone przez podatnika i są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy łub umowy określonej w art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p. (leasing finansowy),

* są budowlami, budynkami lub lokalami będącymi odrębną własnością, maszynami, urządzeniami i środkami transportu lub innymi przedmiotami.

W odniesieniu do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego należy uznać, że w momencie wniesienia składników majątku do Spółki Z, Budynek nie spełniał trzeciego z wyżej wymienionych warunków tj. na moment wniesienia wkładu nie był kompletny i zdatny do użytku.

Z tego też względu wskazana regulacja art. 16g ust. 10b u.p.d.o.p. nie znajdzie w tym przypadku zastosowania, a wartość początkową otrzymanych w wyniku likwidacji składników majątkowych należy ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p.

Przepis art. 16g ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. określa co należy rozumieć przez wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej. Nie wskazuje on jednak na sposób ustalenia tej wartości (w przepisie użyto sformułowania "ustalona przez podatnika wartość"), wprowadzając jedynie zastrzeżenie, aby wartość poszczególnych środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych nie była wyższa od ich wartości rynkowej. Skoro zatem wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej może odpowiadać wartości ustalonej przez podatnika, przy czym wartość ta nie może być wyższa od wartości rynkowej, to zdaniem Spółki, taką wartością początkową może być wartość składników majątkowych określona w akcie notarialnym przenoszącym własność składników majątkowych (w tym własność Budynku) na rzecz Spółki, która to wartość będzie odpowiadać wartości rynkowej składników majątkowych określonej przez rzeczoznawcę w wycenie na dzień przeniesienia własności.

Spółka jednocześnie zauważa, iż zgodnie z art. 16g ust. 12 u.p.d.o.p., przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stosuje się odpowiednio art. 14 wymienionej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Podsumowując zatem, zgodnie z art. 16g ust. 5 u.p.d.o.p. w związku z art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., Spółka stoi na stanowisku, że wartość początkowa Budynków i innych środków trwałych, które Spółka otrzyma w związku z likwidacją Spółki Z może zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej, która będzie określona w akcie notarialnym przenoszącym majątek likwidacyjny Spółki Z do Spółki na podstawie wyceny rzeczoznawcy na moment przeniesienia majątku likwidacyjnego Spółki Z do Spółki. Spółka będzie kontynuować działalność gospodarczą Spółki Z. W związku z tym od tak ustalonej wartości początkowej Spółka będzie miała prawo rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów tub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Co również istotne, pojęcia "poniesienia" wskazanego w przepisie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie należy utożsamiać z faktycznym wydatkiem (ten może jedynie w określonych przypadkach decydować o momencie potrącalności danego kosztu), ale należy szukać w wykładni językowej, poprzez odczytanie znaczenia tego słowa. W praktyce nie wzbudza większych wątpliwości fakt, że z kosztem mamy do czynienia w przypadku określonego uszczuplenia majątku podatnika. W konsekwencji, nie jest konieczne, aby pojęcie to obejmowało wydatek o charakterze finansowym, ale stanowiło pomniejszenie aktywów podatnika lub też powiększenie jego pasywów (A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter; w: Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz; Legalis 2014; pkt I.B.1).

W związku z powyższym Spółka twierdzi, że w razie ewentualnego zbycia w przyszłości przez Spółkę składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji Spółki Z, wartość początkowa ustalona przez podatnika (jednak nie wyższa od wartości rynkowej tychże składników) powiększona o ewentualne nakłady na modernizację Budynku, pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów z odpłatnego ich zbycia.

Powyższa zasada znajduje swoje potwierdzenie w art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

* nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

* nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

* ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...)

niemniej jednak wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

u.p.d.o.p. nie wskazuje definicji legalnej pojęcia wydatków na "nabycie lub wytworzenie środków trwałych". Należy zauważyć, że jest to pojęcie ściśle związane z regulacjami u.p.d.o.p. i w związku z tym powinno nadawać mu się znaczenie odpowiadające specyfice tej ustawy. Na podstawie wykładni systemowej i celowościowej zasadnym jest utożsamianie pojęcia "wydatki na nabycie" i "wydatki na wytworzenie we własnym zakresie" odpowiednio z ceną nabycia oraz kosztem wytworzenia, tj. odniesienie się do wartości początkowej, a nie tylko wydatków na ich nabycie, co wynikałoby z wykładni literalnej.

Jak już wskazano w uzasadnieniu do pytania I, zgodnie z brzmieniem art. 16g ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Wynika z tego, że koszt uzyskania przychodów ze zbycia środka trwałego jest uzależniony od jego wartości początkowej ustalonej dla celów amortyzacji podatkowej.

Dodatkowym argumentem, przemawiającym za taką interpretacją przepisów jest fakt, iż otrzymanie majątku likwidacyjnego wiąże się na podstawie w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. z powstaniem przychodu podatkowego dla otrzymującego ten majątek. Przepis ten wskazuje, iż dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej. Jednocześnie na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanego majątku likwidacyjnego w części stanowiącej koszt ich nabycia lub objęcia. W związku z tym Spółka w momencie otrzymania majątku likwidacyjnego Spółki Z będzie co do zasady uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kosztom objęcia tych udziałów (tj. według zasady określonej w art. 15 ust. 1k pkt 2 u.p.d.o.p. z uwagi na to, że Spółka objęła udziały w Spółce Z w zamian za aport przedsiębiorstwa). Skoro to właśnie wartość rynkowa otrzymywanych składników stanowi przychód podlegający opodatkowaniu - wartość ta powinna jednocześnie stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie ewentualnego zbycia tych składników. W przeciwnym razie doszłoby do podwójnego opodatkowania tej samej wartości ekonomicznej.

Takie rozumienie jest zgodne również z systematyką także innych przepisów u.p.d.o.p. jak przykładowo art. 12 ust. 1 pkt 2 UPODP. Zgodnie z tą regulacją wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw powoduje dla podatnika powstanie przychodu podatkowego. W przypadku ewentualnego zbycia tak nabytych rzeczy lub praw, zgodnie art. 15 ust. 1 i u.p.d.o.p. podatnik ma prawo do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości przychodu powstałego w związku z nieodpłatnym otrzymaniem danych składników majątkowych, pomniejszonego o sumę dokonanych od tych składników odpisów amortyzacyjnych. Powyższe wskazuje, że celem ustawodawcy było, aby w przypadku rozpoznania przychodu w wyniku otrzymania określonych składników majątkowych w przypadku ich sprzedaży podatnik miał prawo do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości opodatkowanego dochodu uzyskanego z otrzymania wskazanych składników majątku. W innym przypadku podatnik poniósłby dwukrotnie ciężar podatkowy związany z danym składnikiem majątkowym:

* po raz pierwszy w momencie, w którym uzyskuje on przychód z tytułu otrzymania danych składników majątkowych - powstaje przychód, który efektywnie może zwiększyć zobowiązanie podatkowe z tytułu p.d.o.p.,

* po raz drugi w przypadku sprzedaży tych składników majątkowych, jeśli nie miałby prawa do pomniejszenia uzyskanego z tego tytułu przychodu o koszty - brak możliwości odliczenia kosztów od przychodu powoduje efektywne zwiększenie zobowiązania podatkowego z tytułu p.d.o.p.

Należy zauważyć, że tutejszy organ podatkowy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2013 r. (sygn. IPPB3/423-346/13-3/MC) potwierdził stanowisko podatnika (odstępując jednocześnie od uzasadnienia interpretacji podatkowej) wskazujące, że " Należy zwrócić uwagę, iż pomimo, że wspomniany przepis nie posługuje się wprost pojęciem wartości początkowej środków lecz używa sformułowania " wydatki na nabycie środków trwałych" zakres znaczeniowy powyższego sformułowania uznać należy na gruncie zacytowanego przepisu za tożsamy z zakresem pojęcia " wartość początkowa ". Uwzględniając powyższą argumentację, w przypadku ewentualnego odpłatnego zbycia przez Spółkę składnika majątku stanowiącego środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, otrzymanego w związku z likwidacją D, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości początkowej nabytego środka trwałego, ustalonej na dzień jego nabycia, pomniejszonej o ewentualne odpisy amortyzacyjne oraz powiększonej o dokonane nakłady".

Analogiczne stanowisko zgodne z zaprezentowanym poglądem Spółki zostało przedstawione w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, jak przykładowo:

* z dnia 13 września 2012 r. o sygn. IPPB3/423-481/12-2/k.k.,

* z dnia 27 sierpnia 2012 r. o sygn. IPPB3/423-388/12-2/PK1

* z dnia 6 czerwca 2012 r. o sygn. IPPB3/423-145/12-2/DP,

* z dnia 23 sierpnia 2012 r. o sygn. IPPB3/423-366/12-2/PK1

* z dnia 25 kwietnia 2012 r. o sygn. IPPB3/423-57/12-3/PK1,

* z dnia 16 kwietnia 2012 r. o sygn. IPPB3/423-29/12-2/AG,

* z dnia 22 marca 2012 r. o sygn. IPPB3/423-1091/11-2/DP.

Podsumowując powyższe uwagi, należy zatem stwierdzić, iż na podstawie art. 16. ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Spółka będzie uprawniona do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży Budynku oraz innych środków trwałych, które Spółka otrzyma w związku z likwidacją Z. w wysokości wartości początkowej ustalonej na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. pomniejszonej o dokonane do momentu sprzedaży odpisy amortyzacyjne oraz powiększonej o ewentualne koszty ulepszeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji oraz w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3756/14.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.