IPPB3/423-569/12-2/PK1 - CIT w zakresie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodu powstałych z tytułu promocyjnej sprzedaży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodu powstałych z tytułu promocyjnej sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodu powstałych z tytułu promocyjnej sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności deweloperskiej Spółka zamierza sprzedawać mieszkania w znajdującej się w fazie budowy inwestycji C. w stanie wykończonym - "pod klucz". Lokale te będą sprzedawane zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i podmiotów prowadzących taką działalność, w tym spółek prawa handlowego. Wśród mieszkań oferowanych przez Spółkę znajdują się zarówno lokale o powierzchni użytkowej do 150 m^2, jak i większe.

Oferowany przez Spółkę standard wykończenia i wyposażenia lokali będzie obejmował w szczególności takie elementy jak: malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg, zamontowanie drzwi wewnętrznych, wykończenie łazienek łącznie z zamontowaniem mebli, armatury i tzw. "białego montażu", wykonanie szaf garderobianych, wykonanie zabudowy kuchennej wraz z zamontowaniem zlewozmywaka i baterii oraz instalacją sprzętu AGD, montaż oświetlenia, instalację systemu HMS (inteligentny system zarządzania wewnątrz lokalu), akcesoria łazienkowe, rolety i zasłony.

Charakterystyczną cechą rynku nieruchomości, na którym działa Spółka, jest duża wrażliwość na wszelkie zmiany sytuacji gospodarczej. Biorąc pod uwagę fakt, że wybudowanie obiektów budownictwa mieszkaniowego wymaga dużego nakładu środków finansowych, w interesie deweloperów zdecydowanie leży jak najszybszy zwrot inwestycji. Dlatego też strategia marketingowa dewelopera musi zakładać dobór takich środków, które zapewnią jak najszybsze znalezienie nabywców na lokale mieszkalne (najlepiej jeszcze przed zakończeniem inwestycji). Elementem strategii marketingowej Spółki nakierowanej na taki właśnie cel jest promocja, w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie, mieliby możliwość nabycia części opisanego powyżej wykończenia i/lub wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie np. 1.000 zł.

Przedmiotowa promocja zostanie opisana w opracowanym przez Spółkę regulaminie określającym szczegółowo warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji etc.

Klienci uprawnieni do skorzystania z promocji nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką w świetle art. 32 ustawy o VAT, art. 11 ustawy o CIT i art. 25 ustawy o PIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do pytania numer jeden oraz dwa. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

Ad. 1

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, co do zasady, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Przy czym, gdy bez uzasadnionej przyczyny odbiega ona od wartości rynkowej, wówczas organ podatkowy może określić wartość przychodu z tytułu zbycia tych rzeczy i/lub praw w ich wartości rynkowej.

Zgodnie z ust. 2 powyższego przepisu wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Należy wskazać, że ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia "bonifikaty", czy "skonta". Dlatego też pojęcie to należy rozmieć zgodnie z jego potocznym znaczeniem. Jak zaś podaje "Uniwersalny słownik języka polskiego" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303)"bonifikata" to "zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat".

W ocenie Spółki należy uznać, że oferowana przez nią obniżona cena wykończenia i wyposażenia mieszkania "pod klucz" w okresie budowy inwestycji stanowi właśnie efekt udzielonej przez nią bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej Spółki, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowo. Stąd, w ocenie Spółki promocyjną cenę wykończenia i wyposażenia mieszkania należy uznać za cenę rynkową. W okresie prowadzonej przez Spółkę promocji, wykończenie i wyposażenie mieszkania po obniżonej cenie będzie bowiem oferowane wszystkim potencjalnym klientom w tym samym okresie na tych samych zasadach. Ponadto, zasady omawianej promocji zostaną szczegółowo opisane w opracowanym przez Spółkę regulaminie określającym warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji etc.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są interpretacje indywidualne organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 maja 2011 r. nr IBPBI/2/423-173/11/AK, w której organ ten uznał, iż "czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży produktów Spółki i są uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo. W związku ze sprzedażą promocyjną Spółka dla celów podatku dochodowego od osób prawnych będzie rozpoznawać przychód w wysokości odpowiadającej cenie promocyjnej wykazanej na fakturze lub paragonie fiskalnym. Przykładowo, w przypadku sprzedaży towaru za 1 PLN netto, Spółka rozpozna przychód podatkowy w wysokości 1 PLN" oraz "jeżeli (...) udzielenie bonifikaty będzie wynikało z przejrzyście i sprawdzalnie zastosowanych przez Spółkę zasad umownych, brak będzie podstaw do kwestionowania zastosowania zróżnicowanych cen".

Analogicznie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy, który twierdził, że "sprzedaż towarów na rzecz uprawnionych osób po preferencyjnej cenie 1,22 zł na gruncie podatku dochodowego do osób prawnych należy kwalifikować jako sprzedaż, a kwota 1,00 zl netto jest podatkowym przychodem" (interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2008 r., znak IPPB3/423-60/08-3/JG). Tożsame stanowisko zajął również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2008 r., znak ILPB3/423-116/08-4/HS). W interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-83/09-4/JG z dnia 8 kwietnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził, że "cena danego produktu jest wypadkową wielu czynników, często może ona odbiegać od jej wartości rynkowej, jeżeli istnieją uzasadnione przyczyny. Fakt, iż Sprzedawca, przy osiągnięciu przez Klientów odpowiednio wysokiego pułapu obrotu, sprzeda inny towar za 1 zł, nie oznacza, że towar ten jest wydawany bez odpłatności. Cena za pozostałe towary może bowiem zawierać cenę towaru sprzedanego za 1 zł.

Podejście takie cieszy się również aprobatą doktryny, Jak czytamy w komentarzu do ustawy o CIT:

"Cena rynkowa musi uwzględniać wiele czynników, a w szczególności fakt, że rynek wymusza stosowanie rabatów oraz niekiedy nieoczekiwanych i znacznych upustów" (G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk, F. Świtała, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyd. LexisNexis, Warszawa 2007 r.).

W konsekwencji, zdaniem Spółki, przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia będzie przyjęta przez Spółkę promocyjna cena tego wykończenia i wyposażenia netto (np. 1.000 zł).

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż analizowana promocja będzie skierowana wyłącznie do podmiotów niepowiązanych ze Spółką, nie znajdzie tu zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy o CIT. W rozpatrywanej sytuacji pomiędzy Spółką a nabywcami lokali mieszkalnych "pod klucz" nie wystąpią bowiem jakiekolwiek powiązania określone w tym przepisie. W związku z powyższym, nie będzie możliwe określenie dochodu Spółki z tytułu tej transakcji w wysokości innej niż wynikająca z przyjętej przez Wnioskodawcę ceny promocyjnej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Innymi słowy, określony wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jeżeli:

* pozostaje w związku z osiąganymi przez podatnika przychodami lub ma na celu zabezpieczenie ich źródła, oraz

* nie został enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku oba warunki zostaną niewątpliwie spełnione. Wydatki poniesione przez Spółkę na zakup odsprzedawanych promocyjnie elementów wykończenia i wyposażenia będą kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów, tj. w celu dokonania sprzedaży zgodnie z przyjętymi przez Spółkę warunkami promocji oraz zwiększenia zainteresowania ofertą Spółki, która ma się przełożyć na zwiększoną sprzedaż lokali mieszkalnych "pod klucz" w okresie trwania promocji.

Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wskazuje, aby koszty związane ze sprzedażą dokonywaną na warunkach promocyjnych były wyłączone z koszów uzyskania przychodów, bądź by ich zaliczenie do kosztów podatkowych było obwarowane specyficznymi warunkami.

Potwierdza to również stanowisko organów podatkowych prezentowane w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Tytułem przykładu można tu wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r. nr ILPB4/423-10/10-2/MC, w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż "wydatki poniesione przez Spółkę na zakup towarów, które następnie będą przedmiotem sprzedaży premiowej w kwocie 1 zl brutto za sztukę, należy uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki w miesiącu ich sprzedaży".

W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup poszczególnych elementów wyposażenia, będą, w jej ocenie, stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, iż orzeczenie to nie jest wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.