IPPB3/423-548/12-2/GJ - Określenie skutków podatkowych wydania majątku rzeczowego tytułem dywidendy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie: - skutków podatkowych wydania majątku rzeczowego tytułem dywidendy (pytanie nr 1) - jest nieprawidłowe,

* obowiązków w zakresie pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (pytania nr 1 i 2) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie nr 3).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W. sp. z o.o. (dalej: "W" lub "Spółka") posiada zatrzymane zyski z lat ubiegłych. Jedyny wspólnik Spółki - spółka W dalej: "wspólnik", "spółka - matka" lub "W") planuje podział zysku (w tym zysku wypracowanego za 2011 r.).

Wspólnik jest 100% udziałowcem Spółki i posiada jej udziały przez nieprzerwany okres dłuższy niż 2 lata. W. posiada siedzibę w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów. Jednocześnie W posiada siedzibę w Wielkiej Brytanii i podlega w tym kraju opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.

W związku z brakiem wystarczających środków pieniężnych na wypłatę dywidendy, rozważana jest wypłata przez W dywidendy w formie rzeczowej. W tym celu planowane jest podjęcie uchwały Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z którą, dywidenda zostanie wypłacona w formie rzeczowej w drodze transferu posiadanych przez W udziałów w spółkach zależnych W sp. z o.o. (dalej: "W") oraz P sp. z o.o. (dalej: "P"). Dokonanie przez Spółkę wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej będzie zgodne z umową spółki W. Transfer własności udziałów W oraz P nastąpi zgodnie z art. 180 Kodeks Spółek Handlowych, w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi (nie będzie to jednak umowa sprzedaży). Wysokość dywidendy podlegającej wypłacie będzie odpowiadała wartości rynkowej posiadanych przez Spółkę udziałów w W oraz P.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji są pytania oznaczone nr 1 i 2; w zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, wypłata dywidendy rzeczowej przez W na rzecz wspólnika w drodze transferu udziałów w W oraz P nie spowoduje powstania dla W przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.p.

Charakter prawny wypłaty dywidendy rzeczowej

Wypłata dywidendy przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością uregulowana została w art. 191-198 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: "k.s.h."). Dywidenda jest formą partycypowania przez wspólnika w zysku netto spółki czyli w zysku po opodatkowaniu p.d.o.p. Na podstawie art. 191 k.s.h., wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą Zgromadzenia Wspólników.

Prawo do wypłaty dywidendy stanowi jedno z podstawowych praw majątkowych wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które konkretyzuje się wraz z uchwałą o wypłacie dywidendy. Spółka natomiast, z tytułu wypłaty dywidendy, nie ma względem wspólnika żadnych roszczeń. Wypłata dywidendy stanowi zatem jednostronne świadczenie spółki na rzecz wspólnika.

Doktryna prawa handlowego wskazuje na dopuszczalność wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej (zwanej również "dywidendą rzeczową" lub "dywidendą w naturze"), choć nie zostało to wyrażone wprost żadnymi przepisami. k.s.h. reguluje ogólnie zasady wypłaty udziału w zysku spółki, nie wyróżniając przy tym jej form.

Należy zauważyć, że k.s.h. nie preferuje żadnej z form wypłaty dywidendy, w szczególności nie ustanawia pierwszeństwa formy pieniężnej nad niepieniężną ani nie wprowadza zakazu dywidendy niepieniężnej. Postanowienia k.s.h. mogą być odnoszone w równym stopniu zarówno do dywidend w pieniądzu, jak i niepieniężnych. Skoro postanowienia ustawowe nie przesądzają o wyższości jednej formy wypłaty dywidendy nad drugą, należy przyjąć, że obie formy są równorzędne.

Forma wypłaty dywidendy uzależniona jest od treści uchwały postanawiającej o jej wypłacie. W przypadku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy w gotówce, zobowiązanie spółki ma od początku charakter pieniężny, natomiast jeżeli podjęta jest uchwała o wypłacie dywidendy w postaci niepieniężnej, zobowiązanie ma od początku charakter niepieniężny.

Komentatorzy są również zgodni co do tego, że wypłata dywidendy w formie rzeczowej jest możliwa, o ile dana umowa spółki jej nie zabrania. Jak wskazano w stanie faktycznym, dokonanie przez Spółkę wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej będzie zgodne z brzmieniem umowy Spółki.

W świetle postanowień k.s.h., wypłata dywidendy jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy i tytułem do uzyskania świadczenia przez wspólnika nie jest umowa cywilnoprawna, lecz uchwała Zgromadzenia Wspólników podjęta w oparciu o odpowiednie zapisy umowy Spółki. Jest to czynność, która została ściśle uregulowana w przepisach k.s.h. i nie mają do niej zastosowania przepisy kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany.

Spółka pragnie również dodać, iż w przypadku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy w formie rzeczowej, Spółka powinna wykonać taką uchwałę oraz wypłacić dywidendę.

W związku z powyższym wypłata dywidendy nie powinna być klasyfikowana jako czynność polegająca na dysponowaniu majątkiem Spółki w drodze sprzedaży.

Konsekwencje wypłaty dywidendy rzeczowej dla podmiotu wypłacającego

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest natomiast nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustawa o p.d.o.p. nie posiada definicji przychodu podatkowego. W art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. zawarty został natomiast otwarty katalog przysporzeń majątkowych stanowiących przychody podatnika. Zgodnie z tym przepisem przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Zgodnie z poglądem prezentowanym przez doktrynę oraz orzecznictwo, przychodem jest każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa majątek podatnika.

Zdaniem W, wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem, któremu nie towarzyszy żadne przysporzenie majątkowe po stronie Spółki. Co więcej, wiąże się ona z trwałym pomniejszeniem majątku W bez względu na to, czy dokonywana jest w formie pieniężnej, czy niepieniężnej. Jedynym podmiotem, u którego dochodzi do przysporzenia majątkowego w wyniku wypłaty dywidendy, jest wspólnik.

Spółka zwraca również uwagę na fakt, iż przepisy podatkowe, podobnie jak przepisy k.s.h., nie przewidują przepisów szczególnych w kwestii wypłaty dywidendy. Zgodnie z powszechnym stanowiskiem wypłata dywidendy w formie pieniężnej nie ma wpływu na rozliczenia w zakresie p.d.o.p. podmiotu wypłacającego dywidendę (tekst jedn.: w żadnym przypadku nie dochodzi do powstania przychodu tego podmiotu).

Wobec powyższego nieuzasadnione byłoby dopatrywanie się różnicy pomiędzy wypłatą dywidendy w formie pieniężnej i niepieniężnej. Nie można bowiem różnicować sytuacji podatkowej spółki dokonującej podziału zysków na rzecz wspólnika w naturze od sytuacji spółki, która wypłaca gotówkę. Oznaczałoby to bowiem, iż pomimo braku regulacji normatywnej w tym zakresie, w zależności od tego, czy podatnik wypłaca dywidendę w gotówce, czy w formie rzeczowej, wystąpią dla niego odmienne skutki podatkowe. Zatem jeżeli Spółka planuje wypłatę dywidendy w formie niepieniężnej, forma jej wypłaty nie może wpływać na kwalifikację podatkową tego zdarzenia.

Natomiast uzyskanie przychodu z tytułu otrzymania dywidendy jest wyraźnie unormowane w przepisach ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z art. 22 tej ustawy, dywidenda stanowić może przychód wyłącznie podmiotu uprawnionego do otrzymania dywidendy. W oparciu o cytowany powyżej przepis należy skonkludować, że podatnikiem jest jedynie podmiot otrzymujący dywidendę. Oznacza to zatem, iż wypłata dywidendy w formie transferu udziałów w W i P jest dla Spółki neutralna z punktu widzenia jej rozliczeń podatkowych, tj. nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, iż zysk, z którego wypłacana będzie dywidenda rzeczowa podlega opodatkowaniu u Spółki z tytułu osiągnięcia zysku zgodnie z ustawą o p.d.o.p. Wspólnik otrzymujący dywidendę również może być opodatkowany z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (w tym zakresie Spółka byłaby ewentualnie płatnikiem p.d.o.p. należnego od wspólnika, jednakże z uwagi na fakt, że W posiada 100% udziałów W przez ponad 2 lata przychód z tytułu udziału W w zysku W będzie zwolniony, a w konsekwencji obowiązek poboru podatku nie wystąpi - por. uzasadnienie Spółki do pytania 2).

Zdaniem Spółki, za podstawę prawną powstania przychodu z tytułu wypłaty dywidendy w formie rzeczowej nie można również uznać art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Przepis ten stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie; jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W tym miejscu należy podkreślić, iż cytowana regulacja jest normą uzupełniającą w stosunku do art. 7 i art. 12 ustawy o p.d.o.p., która konkretyzuje sposób ustalenia wysokości przychodu dla transakcji odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Możliwość zastosowania tego przepisu uzależniona jest w pierwszej kolejności od wystąpienia przychodu, jak również od istnienia transakcji odpłatnego zbycia. Przytoczony przepis wiąże zatem powstanie przychodu z czynnością polegającą na zbyciu rzeczy lub praw za cenę określoną w umowie. Czynność ta wypełnia treść umowy sprzedaży, która w prawie cywilnym jest umową dwustronnie zobowiązującą (zobowiązuje ona sprzedawcę do wydania rzeczy, a nabywcę do zapłaty za nią określonej w umowie ceny). W związku z faktem, że podjęcie uchwały o wypłacie dywidendy jest czynnością jednostronnie zobowiązującą, przepis art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie przystaje do stanu faktycznego występującego w niniejszej sprawie. We wskazanym stanie faktycznym nie może być także mowy o cenie za zbywany majątek. To bowiem Spółka jest dłużnikiem i musi spełnić swoje świadczenie nieodpłatnie, tj. nie żądając niczego w zamian. Inaczej mówiąc, Spółka nie ma ani roszczenia ani wierzytelności wobec Wspólnika.

Stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku jest w pełni zgodne z jednolitą linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne w wyrokach rozstrzygających w sprawach opodatkowania dywidendy rzeczowej przez spółkę wypłacającą.

W szczególności, w wyroku NSA z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. akt II FSK 1384/10 (orzeczenie prawomocne), Sąd potwierdził, iż:

"Przeniesienie prawa własności w drodze wypłaty z zysku nie jest bowiem zbyciem, w wyniku którego powstaje po stronie spółki przychód, gdyż wypłata z zysku w formie rzeczowej nie stanowi odpłatnego zbycia praw. Przy wypłacie z zysku na rzecz wspólników nie dochodzi więc do określenia jakiejkolwiek ceny zbywanej rzeczy i praw majątkowych. Wypłata z zysku w formie niepieniężnej w drodze przeniesienia własności części nieruchomości na udziałowców nie spowoduje po stronie spółki wypłacającej, jak powiedziano wyżej, powstania przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy."

Podobny pogląd zaprezentowany został w następujących wyrokach: wyrok NSA z 12 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 1260/11; wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. II FSK 1673/10; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 707/11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. III SA/Wa 1375/11; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Po 140/11; wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 marca 2010 r., sygn. I SA/Ke 120/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Po 98/11; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. I SA/Wr 1461/10; wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. III SA/Wa 3068/10; wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 374/10).

Ad. 2

W związku ze spełnieniem przesłanek zawartych w art. 22 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. dotyczących zastosowania zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, Spółka nie będzie zobowiązana do poboru 19% zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie dywidendy rzeczowej na rzecz spółki - matki.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o p.d.o.p., powyższe zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli spółka uzyskująca dywidendę posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej dywidendę nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Zwolnienie ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z dywidendy upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów) - art. 22 ust. 4b ustawy o p.d.o.p.

Biorąc pod uwagę, że Wspólnik posiada 100% udziałów W nieprzerwanie przez okres ponad 2 lat, Spółka przekazując spółce - matce dywidendę w formie udziałów w W oraz P (dywidenda rzeczowa) nie będzie zobowiązana do pobrania z tego tytułu podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z dywidend, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Zastosowanie znajdzie natomiast zwolnienie z tego podatku przewidziane w art. 22 ust. 4-4b ustawy o p.d.o.p.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 sierpnia 2011 r., sygn. IBPBII/2/423-20/11/MM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 uznaje się za nieprawidłowe, w zakresie pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.

Dywidenda jest częścią zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym) spółki kapitałowej przeznaczoną do podziału pomiędzy udziałowców lub akcjonariuszy.

Zgodnie z art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - dalej k.s.h. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Oznacza to, że podjęcie uchwały zgromadzenia wspólników o podziale zysku (dywidendy) powoduje, że po stronie wspólnika powstaje roszczenie o wypłatę dywidendy a po stronie Spółki uchwała skutkuje powstaniem zobowiązania. Roszczenie o wypłatę dywidendy, które udziałowiec nabywa w następstwie podjęcia uchwały zgromadzenia wspólników jest uprawnieniem o charakterze obligacyjnym. W sytuacji, gdy Spółka nie wypłaci dywidendy, udziałowiec może dochodzić tego roszczenia na drodze sądowej.

Rozpatrując skutki " wypłaty" dywidendy rzeczowej na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) na wstępie należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca w art. 12 ust. 1 pkt 1-9 u.p.d.o.p. podaje jedynie przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje przychód podatkowy. Jednocześnie w art. 14 ust. 1 określa sposób ustalania przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy i prawa majątkowych.

W przedmiotowej sprawie chodzi o skutki podatkowe zdarzenia przeniesienia własności posiadanych przez Spółkę udziałów w spółkach zależnych ze Spółki na wspólnika w ramach realizacji zobowiązania Spółki do "wypłaty" dywidendy. W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że organ rozpatrując "wypłatę" dywidendy rzeczowej czyni to w kontekście czynności rozporządzającej przeniesienia własności składnika majątkowego z jednego podmiotu na inny. Należy bowiem zauważyć, że dywidenda pieniężna, która stanowi czysty zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest dla Spółki wypłacającej neutralna podatkowo. Wiąże się to z zasadą zakazu podwójnego opodatkowania. Dywidenda pieniężna została już opodatkowana podatkiem dochodowym, zatem jej wypłata nie wiąże się z powstaniem przychodu po stronie Spółki ją wypłacającej. W sytuacji zaś dywidendy rzeczowej, składnik majątkowy traktowany jako dywidenda nie został opodatkowany. Zatem "wyzbycie" się go przez Spółkę rodzi obowiązek podatkowy. Spółka jako dłużnik przenosząc na udziałowca jako wierzyciela własność swojego składnika majątku realizuje swoje zobowiązanie wypłaty dywidendy. Nie można przy tym uznać, że w takim przypadku składniki majątkowe pełnią de facto funkcję pieniądza i dywidenda rzeczowa podobnie jak pieniężna jest neutralna podatkowo. Składniki majątkowe przekazane wspólnikowi na własność stanowią element majątku Spółki, który wcześniej nie podlegał opodatkowaniu. Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Krakowie z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 1619/11, (wydanym co prawda na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co jednakże nie zmienia istoty rozważanego problemu, gdyż analogiczne przepisy znajdują się w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych) w którym wyraźnie wskazano że "wypłata (dywidendy - przyp. organu) w formie pieniężnej pochodzi z wypracowanego zysku spółki jawnej i jest wypłacana z tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odmienna sytuacja ma miejsce, gdy spółka dokonuje wypłaty zysku w formie niepieniężnej, kosztem swojego majątku. Składniki majątkowe przekazane wspólnikom na własność stanowią bowiem element majątku Spółki, który wcześniej nie podlegał opodatkowaniu (nie generował dochodu podlegającego opodatkowaniu w szczególności z jego ewentualnego zbycia)".

W ocenie organu przeniesienie własności udziałów Spółki na wspólnika skutkuje po stronie przenoszącego własność dłużnika - Spółki powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia tych składników na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1 ustawy. W Spółce powstanie przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w wysokości wartości rynkowej udziałów, a jednocześnie odpowiadającej wartości dywidendy przeznaczonej do wypłaty. Przy czym należy wskazać, iż pojęcie "zbycie" nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny tj. określonej kwoty pieniężnej. W art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p. mowa jest o odpłatnym zbyciu, a termin "zbycie" oznacza każdą formę przeniesienia własności (por. wyroki WSA w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 2677/10, czy też wyrok III SA/Wa 2520/11). Cena zaś nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać korzyści w postaci zmniejszenia się zobowiązań Spółki, czyli zmniejszenie pasywów.

Reasumując, w ocenie organu wypłata dywidendy na rzecz wspólnika w formie transferu udziałów w spółkach zależnych powoduje powstanie dla Spółki przychodu podatkowego. Tym samym organ nie podziela poglądów zawartych we wskazanych przez Spółkę wyrokach sądowych.

W zakresie pytania nr 2 organ, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock