IPPB3/423-464/13-2/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-464/13-2/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 7 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. zwana dalej Wnioskodawcą podpisała w 2005 r. Umowę na dostawę, instalację, parametryzację, wdrożenie, administrowanie, serwisowanie oraz możliwość rozwoju Systemu informatycznego zwanego dalej Systemem.

Realizacja przedsięwzięcia (budowa systemu) miała obejmować, zgodnie z umową zespół zadań składających się na dostawę, instalację, parametryzację, wdrożenie Systemu oraz administrowanie, serwisowanie i zapewnienie możliwości rozwoju tej aplikacji. System miał realizować funkcjonalność scentralizowanego systemu informatycznego wspierającego świadczenie usług i pracę sieci sprzedaży Wnioskodawcy. Przedsięwzięcie rozpoczęto się wraz z przekazaniem Poczcie licencji generalnej na System. Licencja stanowiła dopiero "ramy", w oparciu o które tworzone były funkcjonalności Systemu pozwalające na jego gospodarcze wykorzystanie. Zgodnie z założeniami na System składa się kilka podsystemów tj.:.

Wydatki na System ewidencjonowane były jako nakłady na wartości niematerialne i prawne w trakcie realizacji (dalej zwane WNiP w trakcie realizacji). Pilotażowe wdrożenie w zakresie technologicznym ujawniło potrzeby modyfikacji i przeprowadzenia ponownych testów wszystkich podsystemów w celu dostosowania ich do nowszych wersji: bazy danych, przeglądarki internetowej, systemów operacyjnych np. Windows 7. Pilotaż Podsystemu Rejestracja i Administracja Urzędem ujawnił braki w zakresie funkcjonalnym w stosunku do funkcjonalności obecnie stosowanego systemu. Pilotaż wykazał również problemy z działaniem Systemu związane z zarządzaniem strukturą organizacyjną opartą o starą strukturę. W związku z powyższym, System jako całość, nie nadawał się do gospodarczego wykorzystania. Mając to na uwadze Zarząd Spółki podjął uchwałę co do dalszej eksploatacji Systemu. Na podstawie tej uchwały, niektóre podsystemy przeznaczone zostały do użytkowania i tym samym możliwe było wprowadzenie ich do ewidencji WNiP oraz rozpoczęcie naliczania odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości początkowej. Pozostałe podsystemy, jako nienadające się do wdrożenia we wszystkich planowanych lokalizacjach, przeznaczono do likwidacji.

Ostatecznie na mocy podjętych przez Zarząd Uchwał do likwidacji zostały przekazane następujące podsystemy:

* Podsystem Rejestracja,

* Podsystem Administracji Urzędem,

* Podsystem Integracji Danych,

* Podsystem Prenumerata, natomiast do eksploatacji przekazane zostały niżej wymienione podsystemy:

* Podsystem Administracji Centralnej (PAC),

* Podsystem Handel,

* Podsystem Centralnej Komórki Przelewów (CKP),

* System Profili i Tożsamości Użytkowników (SPiTU),

* Centralny Węzeł SEDI.

System w pierwotnym założeniu miał stanowić jedną wartość niematerialną i prawną, ponoszone nakłady ewidencjonowane były więc na jednym koncie - WNiP w trakcie realizacji. W związku z decyzją Zarządu o likwidacji niektórych podsystemów nastąpiła konieczność ustalenia ich wartości. Z uwagi na złożoność procesu związanego z nabyciem Systemu (m.in. ponoszenia wydatków dotyczących całości systemu itp.), Wnioskodawca nie był w stanie przypisać konkretnych wydatków do poszczególnych podsystemów. Tym samym, zaszła konieczność, wystąpienia do Spółki będącej producentem systemu - jako posiadającej wiedzę techniczną, o ustalenie wartości poszczególnych podsystemów. Powyższe kwestie zostały uregulowane w porozumieniu z dostawcą Systemu, aneksie do umowy oraz aktach wewnętrznych Spółki. W wyniku tych działań dostawca Systemu określił wartość poszczególnych Podsystemów. Na bazie tych wartości określony został klucz procentowy (stosunek wartości podsystemów przeznaczonych do likwidacji do wartości podsystemów przeznaczonych do dalszej eksploatacji) stanowiący podstawę alokacji kosztów związanych z nabyciem podsystemów Systemu.

Klucz procentowy wyliczony w oparciu o wartości Podsystemów wskazane przez dostawcę Systemu jest następujący:

Podsystemy likwidowane:

Podsystemy Rejestracja i PAUP - 51,2%

Podsystem Integracji Danych - 2,6%

Podsystem Prenumerata - 2,6%

Podsystemy przekazane do eksploatacji:

Podsystem Administracji Centralnej (PAC) - 8,8%

Podsystem Handel - 16,6%

Podsystem Centralnej Komórki Przelewów (CKP) - 13,9%

System Profili i Tożsamości Użytkowników (SPiTU) - 3,4%

Centralny Węzeł SEDI - 0,9%

Po ustaleniu łącznej wartości nakładów inwestycyjnych (z rozliczonym podatkiem VAT) poniesionych i zaewidencjonowanych w księgach rachunkowych na System oraz zastosowaniu klucza alokacji, wartość nakładów przedstawia się następująco:

* 56,4% wartości łącznie poniesionych nakładów na system stanowi wartość podsystemów przeznaczonych do likwidacji,

* 43,6% wartości łącznie poniesionych nakładów na system stanowi wartość podsystemów przeznaczonych do eksploatacji.

Zgodnie z przyjętymi wyżej założeniami oraz na bazie zaewidencjonowanych przez Spółkę wydatków poniesionych na System w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę umów (z których nakłady były alokowane na System), określono wartość początkową poszczególnych podsystemów.

W dniu 30 stycznia 2013 r. została wydana Poczcie interpretacja indywidualna znak: IPPB3/423-969/12- 4/AM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że Wnioskodawca ma prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodu wartość poniesionych nakładów na podsystemy Systemu, w stosunku do których została podjęta decyzja o likwidacji (spisaniu z ksiąg rachunkowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałą koniecznością dokonania likwidacji poniesionych nakładów na niektóre podsystemy Systemu prawidłowe jest ustalenie wartości poszczególnych podsystemów w oparciu o metodologię z użyciem klucza procentowego opisaną w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, W myśl art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm) zwanej dalej "ustawa o CIT" amortyzacji podlegają m.in. nabyte licencje nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Możliwość rozpoczęcia amortyzacji nabytych licencji uzależniona jest jednak od uprzedniego wprowadzenia ich do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Zgodnie bowiem z art. 16h ust. 1 pkt 1 odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym tę wartość wprowadzono do ewidencji.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o CIT w przypadku nabycia wartości niematerialnych i prawnych wartość początkową ustala się w cenie nabycia. Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 ustawy o CIT za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego, lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wnioskodawca pozostawiając do używania tylko niektóre z podsystemów Systemu, przy jednoczesnej likwidacji innych, zobligowana jest do prawidłowego określenia wartości nakładów podlegających spisaniu w koszty uzyskania przychodu oraz nakładów, które po oddaniu do użytkowania będą stanowiły wartość początkową podsystemów (WNiP). Jak wskazano w stanie faktycznym, zgodnie z pierwotnym założeniem System miał stanowić jedną wartość niematerialną i prawną, w związku z czym koszty były ewidencjonowane na jednym koncie "WNiP w trakcie realizacji". Dodatkowo ponoszone były również koszty ogólne, w stosunku do których Wnioskodawca nie był w stanie dokonać przyporządkowania do konkretnych podsystemów. Wobec powyższego wystąpiła konieczność współpracy z twórcą Systemu w celu ustalenia klucza alokacji kosztów, przy użyciu którego określono wartość początkową poszczególnych podsystemów.

W naszej ocenie, mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz przepisy art. 16g ust. 3 ustawy o CIT należy stwierdzić, że wartość początkowa może zostać ustalona w oparciu o metodologię przedstawioną w stanie faktycznym wniosku. Naszym zdaniem zastosowanie takiej metodologii pozwala określić, jaka część całkowitych kosztów (zaewidencjonowanych w księgach rachunkowych Wnioskodawcy) stanowi koszt nabycia poszczególnych Podsystemów i metodologia ta nie jest sprzeczna z zapisami art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl