IPPB3/423-457/09-2/JG - Powstanie przychodu w przypadku korzystania przez spółkę powiązaną z nieodpłatnych poręczeń udzielonych przez spółkę dominującą.
Pismo z dnia 10 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-457/09-2/JG Powstanie przychodu w przypadku korzystania przez spółkę powiązaną z nieodpłatnych poręczeń udzielonych przez spółkę dominującą.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu korzystania przez Spółkę z nieodpłatnych poręczeń - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu korzystania przez Spółkę z nieodpłatnych poręczeń.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka S.A. ("Spółka") jest jednym z największych w Polsce producentów ciepła i energii elektrycznej. Spółka należy do międzynarodowego koncernu V.. Działalność innych spółek należących do koncernu V. również skupia się na produkcji ciepła i energii elektrycznej oraz na ich dystrybucji i sprzedaży.
Spółka zawarła z bankiem (będącym podmiotem spoza Grupy V.), umowy na udzielenie gwarancji bankowych oraz akredytyw dokumentowych. Wszelkie należności wobec banku z tytułu realizacji ww. umów są regulowane przez Spółkę. Jednakże, tytułem zabezpieczenia należności banku z tego tytułu, Spółka ma obowiązek przedstawienia bankowi poręczeń udzielonych przez V. AB (spółka "matka").
W przypadku niespłacenia przez Spółkę zadłużenia wobec banku, bank ma prawo do ściągnięcia zadłużenia przeterminowanego z posiadanych zabezpieczeń (w tym, z poręczenia udzielonego Spółce przez V. AB), w trybie określonym w prawie bankowym.
Jednocześnie należy wskazać, że V. AB nie jest podmiotem, w którego zakres działalności wchodzi odpłatne świadczenie usług poręczenia. Udzielenie poręczeń dla Spółki nie wiązało się z żadnymi opłatami.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, korzystanie przez Spółkę z nieodpłatnych poręczeń udzielonych przez V. AB (spółka "matka") rodzi obowiązek rozpoznania przychodu...
Stanowisko Spółki:
Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - (dalej Ustawa), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Ustawa jednak nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem "nieodpłatnego świadczenia". W orzecznictwie sądów podkreśla się, iż pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilistycznym, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami, lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (wyrok NSA z dnia 10 maja 2006 r.- sygn. II FSK 313/06, wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2005 r.- sygn. III SA/Wa/928/04).
Wobec powyższego, Spółka stwierdza, iż jako otrzymująca poręczenie nie uzyskuje z tego tytułu żadnego przysporzenia majątkowego. Ponadto V. AB, jako podmiot udzielający poręczenia nie ponosi żadnych negatywnych konsekwencji swojego działania (do momentu ewentualnej realizacji poręczenia), podmiot ten nie musi więc angażować dodatkowych aktywów w związku z udzielaniem poręczeń. Z uwagi na brak zaangażowania dodatkowych aktywów nie dochodzi do uszczuplenia majątku poręczyciela (a więc powstania kosztu).
Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje interpretacje dokonywane przez organy podatkowe:
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-397/08-2/HS oraz ILPB3/423-397/08-3/HS, w której wskazano, iż aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku, którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód, co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IP-PB3-423-698/06-2/AG, w której wskazuje na fakt, iż udzielający poręczenia faktycznie dokonuje świadczenia na rzecz podmiotu otrzymującego jedynie w momencie ewentualnej realizacji poręczenia. W przeciwnym razie, jeśli podmiot udzielający nie podejmuje działań związanych z realizacją poręczenia, należy przyjąć, że nie wiąże się to z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz podmiotu otrzymującego poręczenie.
Ministra Finansów z dnia 4 maja 2009 r., sygn. DD5/8211/ZDA/08/PK-786, którą zmieniono interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Minister Finansów uznał, że udzielenie bez wynagrodzenia przez spółki zależne poręczenia kredytu bankowego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.)
Zdaniem Spółki, wskazane we wniosku argumenty, potwierdzone tezami z orzecznictwa oraz interpretacjami organów podatkowych pozwalają, zdaniem Spółki, na zajęcie stanowiska, zgodnie z którym otrzymywane przez nią nieodpłatne poręczenia nie stanowią przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Sam fakt otrzymania nieodpłatnego poręczenia, do momentu ewentualnego wywiązania się z obowiązków poręczyciela, jako dłużnika solidarnego przy uregulowaniu długu, nie powoduje po stronie Spółki konieczności wykazania przychodu z tytułu określonego w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.