IPPB3/423-45/09-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2009 r. (data wpływu 12 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S. zawarła ze C. Sp. z o.o. dnia 27 czerwca 2005 r. Umowę Sprzedaży Nieruchomości. Na podstawie tej umowy S. nabyła prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wraz z dwoma budynkami biurowymi znajdującymi się na gruncie. S. wynajmuje powierzchnię biurową w tych budynkach oraz zapewnia miejsca postojowe kilku najemcom. Obowiązek udostępnienia miejsca parkingowego przy budynku C. Sp. z o.o. wynika z umów najmu wiążących S i najemców. Ze względu na niewystarczającą ilość miejsc parkingowych S oraz S Sp. z o.o. miała zbudować parking na potrzeby najemców S wraz z drogami dojazdowymi. Za wybudowanie miejsc parkingowych oraz roboty z tym związane C. Sp. z o.o. będzie należne dodatkowe wynagrodzenie.

W związku z trwającymi pracami przy budowie parkingu najemcom udostępniono alternatywne miejsca parkingowe, które nie zawsze odpowiadały standardem i położeniem dotychczasowym miejscom postojowym. W ww. Umowie Sprzedaży Nieruchomości postanowiono zatem, że C. Sp. z o.o. ma zapłacić na rzecz S kwoty równe uzasadnionym roszczeniom (w tym żądaniom obniżki czynszu) podniesionym przez najemców w związku z budową parkingu samochodowego i/lub rozwiązaniem lub rozwiązaniami dotyczącymi alternatywnych miejsc parkingowych. Niektórzy najemcy ze względu na obniżenie standardu miejsca parkingowego zażądali obniżenia czynszu, przez co przychody S z tytułu wynajmu powierzchni parkingowej uległy obniżeniu.

W związku z roszczeniami najemców z tytułu przejściowego obniżenia standardu miejsc postojowych S przysługuje od C. sp. z o.o. na podstawie ww. Umowy Sprzedaży Nieruchomości zwrot utraconych korzyści.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje dla S przychód w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z otrzymaniem zwrotu utraconych korzyści z tytułu wynajmu za okres kilku miesięcy roku 2007 oraz roku 2008.

Zdaniem Spółki przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstaje w przypadku otrzymania kwot utraconego przychodu w dniu jego otrzymania niezależnie od tego, czy ten utracony przychód dotyczy roku 2007 czy 2008.

Świadczenie ze strony C. ma charakter odszkodowawczy i nie towarzyszy mu żadne świadczenie wzajemne (tj. wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, świadczenie usług) ze strony S. W związku z powyższym zdaniem Spółki przychód z tytułu zwrotu kwot utraconego przychodu z tytułu najmu powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p. tj. w dniu otrzymania zapłaty

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Artykuł 12 ust. 3a stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W myśl art. 12 ust. 3c jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Ww. przepis ma zastosowanie do przychodów z działalności gospodarczej, które nie wynikają bezpośrednio ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług, będą to korzyści majątkowe, które - choć związane z działalnością gospodarczą - nie mogą być uznane za należne w chwili powstania wierzytelności czy w chwili upływu terminu płatności, lecz dopiero wtedy, gdy zostaną faktycznie otrzymane.

Do takich przychodów należy zaliczyć otrzymane przez Spółkę S. od C. Sp. z o.o. przysługujące kwoty równe uzasadnionym roszczeniom z tytułu zwrotu utraconych korzyści, którymi zgodnie z Umową Sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca obciążył kontrahenta z powodu roszczeń najemców z tytułu przejściowego obniżenia standardu miejsc postojowych. Kwoty te stanowią przychód w momencie dokonania rozliczenia (otrzymania zwrotu utraconych korzyści), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako przychód związany z działalnością gospodarczą w myśl art. 12 ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.