IPPB3/423-444/09-4/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych uzupełnionym o wyczerpujące przedstawienie zdarzenia przyszłego w dniu 7 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.) na wezwanie organu podatkowego z dnia 31 sierpnia 2009 r., Nr IPPB3/423-444/09-2/k.k. w zakresie:

* przychodów podatkowych - jest prawidłowe

* uznania za koszt podatkowy kosztów prac wykonanych przez fryzjera oraz zużytych do wykonania usług materiałów - jest prawidłowe

* uznania za koszt podatkowy podatku VAT należnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest polską spółką prawa handlowego, która w swojej działalności gospodarczej m.in. ma za zadanie otwieranie w ramach zakupionej franszyzy własne salony fryzjerskie. Aby zachęcić do odwiedzenia salonów i zdobyć jak najwięcej klientów, zamierza w ramach reklamy wydawać bezimienne zaproszenia na podstawie których będzie wykonywała usługi na rzecz zaproszonych osób fizycznych. Będą to osoby z dziedziny polityki, kultury i biznesu. Zaproszenia te będą miły określoną wartość, będą również zaproszenia bez określonej wartości. Rozdawane będą bezpłatnie na konferencjach, festynach, targach, spotkaniach marketingowych.

Spółka w uzupełnieniu do wniosku wyjaśniła:

Świadczenia usługi w ramach zaproszeń będą świadczone bezpłatnie. Rozdawane zaproszenia będą posiadały wartość 100 zł. Stwierdzenie "obrót uzyskany z tyt. realizacji zaproszeń" oznacza obrót dot. zaproszeń zarejestrowany na kasie fiskalnej od którego odprowadzony byłby podatek należny. Wykonując usługi w ramach zaproszeń Spółka będzie ponosiła następujące koszty: VAT należny, wartość prac wykonanych przez fryzjera, zużyte do wykonania usługi materiały (szampon, odżywka itp.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obrót uzyskany z tyt. realizacji zaproszeń stanowi przychód w rozumieniu ustawy o p.d.o.p., a koszty związane z wykonaniem usługi będą kosztem uzyskania przychodów w Spółce.

Zdaniem Spółki obrót uzyskany z tyt. realizacji zaproszeń nie będzie przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 12 ust. 1, natomiast koszty związane z wykonaniem usługi, łącznie z odprowadzonym podatkiem VAT będą kosztem uzyskania przychodów art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 46b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione zostały jednak rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W doktrynie przyjmuje się, że przychodami są wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe, które mają nieodwracalny charakter, przy czym muszą być definitywnie otrzymane przez dany podmiot, czyli są to wszystkie wartości wchodzące do majątku podatnika, mające definitywny charakter, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać, jak własnymi.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż świadczone przez Spółkę usługi w ramach zaproszeń wykonywane będą bezpłatnie w związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania art. 12 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Wydatki na reklamę zaliczane są do kosztów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. Kosztów tych z reguły nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. Niemniej podatnik ponosi je, mając na uwadze potrzebę kreowania odpowiedniej pozycji rynkowej firmy i oferowanych produktów czy usług.

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Jest to rozpowszechnianie informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia. Zatem za reklamę należy uznać rozpowszechnianie informacji o marce, danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka aby zachęcić do odwiedzenia salonów i zdobyć jak najwięcej klientów, zamierza w ramach reklamy wydawać bezimienne zaproszenia na podstawie których będzie wykonywała usługi na rzecz zaproszonych osób fizycznych. Będą to osoby z dziedziny polityki, kultury i biznesu. Wykonując usługi w ramach zaproszeń Spółka będzie ponosiła koszty prac wykonanych przez fryzjera, zużytych do wykonania usług materiałów tj. szampon, odżywka itp. oraz odprowadzonego VAT należnego.

Mając powyższe na uwadze ponoszone przez Spółkę wydatki tj. koszty prac wykonanych przez fryzjera oraz zużytych materiałów, związane z wykonaniem usług z tytułu wydawanych w ramach reklamy bezpłatnych zaproszeń mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast biorąc pod uwagę fakt, iż świadczone przez Spółkę nieodpłatne usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z interpretacją z dnia 1 września 2009 r. nr IPPP1-443-657/09-5/IŻ) stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odprowadzonego VAT należnego jest nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* przychodów podatkowych - jest prawidłowe

* uznania za koszt podatkowy kosztów prac wykonanych przez fryzjera oraz zużytych do wykonania usług materiałów - jest prawidłowe

* uznania za koszt podatkowy podatku VAT należnego - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.