IPPB3/423-423/10-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.), uzupełnionym o odpis KRS w dniu 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), na podstawie wezwania Organu z dnia 27 lipca 2010 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w następującym zakresie, tj:

W dniu 15 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania w sprawie art. 22 ust. 4 ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką kapitałową utworzoną i działającą na podstawie przepisów polskiego prawa (zwany dalej "Spółką"). Walne zgromadzenie akcjonariuszy Spółki zatwierdziło sprawozdanie finansowe podejmując następnie uchwałę o podziale zysku oraz wypłacie dywidendy akcjonariuszom.

Akcjonariat Spółki przedstawia się następująco: (i) 27.000 akcji stanowiących 60,00% kapitału zakładowego Spółki posiada spółka kapitałowa (spółka akcyjna) utworzona i działająca na podstawie przepisów polskiego prawa (zwana dalej "Spółką A"), (ii) 17.998 akcji stanowiących 39, 99% kapitału zakładowego Spółki posiada utworzona i działająca zgodnie z przepisami prawa francuskiego (zwana dalej "Spółką B"), (iii) 2 akcje stanowiące 0,01% kapitału zakładowego Spółki posiada spółka kapitałowa utworzona i działająca na podstawie przepisów polskiego prawa (zwana dalej "Spółką C").

Spółka A i Spółka C mają swoje siedziby i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Siedziba Spółki B zlokalizowana jest natomiast na terytorium Francji.

Spółka A z dniem 1 września 2009 r. przekształcona została w spółkę kapitałową - spółkę akcyjną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad.1)

Zdaniem Wnioskodawcy, działającego zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U, z 2005 r. Nr 8, poz. 60, tekst jednolity), do dywidendy wypłacanej przez Spółkę do jej akcjonariuszy Spółki A oraz Spółki B może być zastosowane zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwana dalej o "ustawą o CIT").

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT dochody z dywidendy wypłacanej przez spółkę akcyjną zwolnione są z podatku dochodowego jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:

Wszystkie wskazane wyżej warunki muszą zostać spełnione łącznie, aby istniała możliwość nieopodatkowania dochodu uzyskanego w wyniku wypłaty dywidendy. Jeżeli nie zostanie spełniony chociażby jeden z nich, brak jest wówczas możliwości skorzystania ze zwolnienia. W sytuacji gdy podmioty zagraniczne uczestniczące w wypłacie dywidendy nie spełniają tych przesłanek wówczas dywidenda podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z odpowiednimi postanowieniami umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zwartej przez Polskę z krajem miejsca siedziby lub zarządu podatnika lub zarządu podatnika uzyskującego te dochody (umowa z dnia 20 czerwca 1975 między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku).

Spółka zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT z uwagi na fakt, iż jest spółką akcyjną mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, stąd pierwszy z wymienionych w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT warunków uznać należy za spełniony. Drugi z wymienionych w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT warunków również uznać należy za spełniony.

Spółka A jest spółką podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, Spółka B zaś, jako spółka prawa francuskiego podlega we Francji opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Procentowy udział w kapitale zakładowym Spółki stanowi iloraz liczby akcji posiadanych przez danego akcjonariusza do wszystkich akcji Spółki. Spółka A dysponuje bezpośrednio 60,00% akcji zaś Spółka B 39,99% akcji w kapitale Spółki. Z powyższego wynika, iż wymóg bezpośredniego posiadania odpowiedniej liczby akcji spółki wypłacającej dywidendę jest spełniony zarówno przez Spółkę A jak i Spółkę B.

Zwolnienie przysługuje podmiotom, które przed uzyskaniem wypłaty świadczenia z tytułu udziału w zyskach osób prawnych posiadały wymagany udział kapitałowy w spółce wypłacającej przez okres krótszy niż 2 lata, ale planują go utrzymać przez wymagany dwuletni okres. Przy czym warunek ten jest również spełniony, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania akcji w określonej wysokości uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia upływa po dniu uzyskania dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art. 22 ust. 4a Ustawy o CIT). Podsumowując należy stwierdzić, iż zarówno w przypadku wypłaty przez Spółkę dywidendy na rzecz Spółki A jak i Spółki B zachodzą wszystkie przesłanki wskazane w art. 22 ust. 4 i 4a Ustawy o CIT uprawniające do zwolnienia z opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z dywidendy z tytułu udziału w zysku Spółki.

Ad.2)

Zdaniem Spółki w celu udokumentowania rezydencji podatkowej Spółki A, jeżeli jej polska rezydencja podatkowa nie budzi wątpliwości Spółki i jest udokumentowana w inny sposób, nie jest konieczne przedstawienie przez Spółkę A certyfikatu rezydencji.

O ile w przypadku podatników zagranicznych dokument w postaci certyfikatu rezydencji jest w praktyce jedynym sposobem pozwalającym na jednoznaczne i pewne ustalenie rezydencji podatkowej danego podmiotu to w przypadku podmiotów posiadających w Polsce siedzibę oraz zarząd, czyli podatników objętych nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, wydaje się, iż istnieje więcej sposobów na udokumentowanie tego faktu. W szczególności może to być odpis z Krajowego Rejestru Sądowego lub inny dokument zgodny z posiadaną przez płatnika wiedzą na temat rezydencji podatnika.

W związku z powyższym, w przypadku wypłaty przez Spółkę na rzecz Spółki A dywidendy, jeśli jej polska rezydencja podatkowa nie budzi wątpliwości Spółki i jest udokumentowana w inny sposób, to można przyjąć, iż nie jest konieczne aby Spójka wymagała od Spółki A przedstawienia certyfikatu rezydencji (por. postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2007 r., 1472/DPC/423-11/07/PK).

Spółka B przedstawi Spółce certyfikat rezydencji podatkowej zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Ad.1)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania pierwszego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Ad.2)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Na podstawie art. 22 ust. 4a ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Płatnicy dokonujący wypłat dywidendy i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mają obowiązek pobrać zryczałtowany podatek i odprowadzić do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym go pobrano, co wynika z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1c wyżej cytowanej ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, bądź spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2:

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy oraz pobierania podatku z tego tytułu przez podmiot dokonujący wypłaty zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy.

Rozpatrując powyższe należy mieć na względzie, że przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej. Warto również podkreślić, iż ustawodawca odniósł zapis cytowanego art. 26 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost do spółek określonych w art. 22 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy, w konsekwencji nie wprowadził wyjątku od warunku dokumentowania w określony sposób miejsca siedziby dla celów podatkowych spółki otrzymującej dywidendę. Tym samym brak jest podstaw do innego traktowania, w tym względzie spółek mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 4a pkt 12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej. Jak stanowi art. 306I Ordynacji podatkowej organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (certyfikat rezydencji). Na mocy art. 306n Ordynacji podatkowej Minister Finansów uzyskał upoważnienie do określenia w drodze rozporządzenia, wzoru zaświadczenia, o którym mowa w art. 306I, uwzględniając zakres danych wykazywanych w zaświadczeniach oraz dane identyfikujące wnioskodawcę i organ wydający zaświadczenie.

W rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 72, poz. 482) określono wzór zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji) CFR 1 - stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że odpis KRS, lub inny dokument zgodny z wiedzą płatnika na temat rezydencji podatnika, inny niż certyfikat rezydencji, nie stanowią certyfikatu rezydencji w rozumieniu przepisów podatkowych i nie zawierają wszystkich wymaganych danych, w szczególności nie zawierają potwierdzenia, że podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski. A zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że odpis KRS. Lub inny dokument niż certyfikat rezydencji, spełniają wymogi "certyfikatu rezydencji" uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem zwolnienia od podatku z tytułu dywidendy jest posiadanie i przedstawienie przez otrzymującego dywidendę certyfikatu rezydencji w Polsce. A zatem, aby płatnik mógł zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 4 zobowiązany jest uzyskać "certyfikat rezydencji" dokumentujący miejsce siedziby beneficjenta. Nie spełnienie tego wymogu, pozbawia płatnika uprawnienia do nie pobrania podatku z tytułu wypłacanej dywidendy.

Wobec tego, stanowisko Spółki, zgodnie z którym rezydencję podatkową podatnika można udokumentować również w inny sposób, np. poprzez przedstawienie odpisu KRS lub innego dokumentu i na tej podstawie stosować zwolnienie dywidendy z opodatkowania, uznaje się za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego we wniosku postanowienia organu podatkowego należy stwierdzić, że zostało one wydane w indywidualnej sprawie innego podatnika i nie ma mocy wiążącej dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Reasumując, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytania pierwszego, natomiast w zakresie pytania drugiego, stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.