IPPB3/423-422/12-2/KK

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 września 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-422/12-2/KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2012 r. (data wpływu 21 czerwca 2012 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki (dalej zwanej również Wnioskodawcą) jest produkcja i sprzedaż akcesoriów dla niemowląt. Działalność handlowa Spółki zorganizowana jest w ten sposób, że Spółka sprzedaje swoje produkty placówkom handlu detalicznego i hurtowego, a placówki te prowadzą dalszą dystrybucję tych produktów do ich odbiorców finalnych. Dla celów ekspozycji swoich produktów w placówkach handlowych Spółka udostępnia tym placówkom stojaki i regały oznaczone znakami towarowymi Spółki, zwane dalej "ekspozytorami".

Wartość pojedynczego ekspozytora nie przekracza kwoty 3.500 zł, w związku z tym Spółka nie ujmuje ekspozytorów w ewidencji środków trwałych. Porozumienia, na podstawie których następuje przekazanie ekspozytorów kontrahentom przewidują, iż nie mają oni prawa wykorzystywać udostępnianych im ekspozytorów dla celów innych, niż prezentacja produktów Spółki, a także umieszczać na nich znaków towarowych podmiotów innych niż Spółka.

Ekspozytory niezależnie od faktu przekazania ich placówkom handlowym pozostają nieprzerwanie własnością Spółki. Jednocześnie w świetle zawieranych porozumień placówki handlowe mają obowiązek niezwłocznie po zakończeniu współpracy handlowej ze Spółką zwrócić jej udostępnione ekspozytory.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytania:

1.

Czy w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako PDOPU) wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup lub wytworzenie ekspozytorów stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

2.

W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup/wytworzenie ekspozytorów jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami będą potrącalne zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15 ust. 4d PDOPU, tj. w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.: Zgodnie z art. 15 ust. 1 PDOPU, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 PDOPU) pod warunkiem, że podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a poniesienie tych wydatków ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 PDOPU. Zdaniem Spółki, działanie polegające na ustawianiu na terenie placówek handlowych kontrahentów ekspozytorów, ma na celu promowanie produktów z oferty handlowej Spółki, przez lepszą ich prezentację szerokiemu kręgowi potencjalnych odbiorców. W konsekwencji przekłada się na wzrost sprzedaży produktów z oferty handlowej Spółki. Ponadto w związku z tym że na ekspozytorach umieszczane są znaki towarowe Spółki, służy ich popularyzacji i utrwalaniu ich wizerunku wśród klientów.

Powyższe okoliczności wskazują, że wydatki czynione przez Spółkę na zakup lub wytworzenie ekspozytorów umożliwiających prezentację jej produktów w sieci sprzedaży kontrahentów należy uznać za ponoszone w celu osiągnięcia przychodów.

Wydatków tych nie należy zaliczać do żadnej z kategorii wymienionych w art. 16 ust. 1 p.d.o.p. W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe wydatki spełniają przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikające z art. 15 ust. 1 PDOPU.

Ad. 2,: Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie kategorie kosztów, a mianowicie:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, przy czym kategoria ta nie jest tożsama z pojęciem kosztów pośrednich określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztów "bezpośrednio związanych z przychodami" oraz kosztów "innych niż bezpośrednio związanych z przychodami". W braku definicji legalnej przyjmuje się, iż koszty bezpośrednio związane z przychodami to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Natomiast do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami, należy zaliczyć wszelkie inne koszty dotyczące funkcjonowania jednostki jak m.in. koszty marketingowe, reklamy i promocji.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki poczynione na zakup/wytworzenie ekspozytorów przeznaczonych do prezentacji produktów Spółki są wydatkami na wsparcie przyszłej sprzedaży. Z uwagi na brak możliwości prostego zidentyfikowania wpływu tych wydatków na wielkość osiągniętych przychodów wydatki te należy zaliczać do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

W myśl art. 15 ust. 4d p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne wdacie ich poniesienia.

Odpowiednio do postanowień art. 15 ust. 4e PDOPU, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Reasumując, wydatki Wnioskodawcy, ponoszone na zakup lub wytworzenie ekspozytorów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d PDOPU w momencie ich poniesienia Na podstawie art. 15 ust. 4e PDOPU, momentem potrącenia tych kosztów dla celów podatkowych będzie dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl