IPPB3/423-42/11-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rat leasingowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rat leasingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem wyłącznie uprawnionym do organizacji oraz prowadzenia rozgrywek w piłkę nożną mężczyzn oraz rozporządzania wszelkimi prawami majątkowymi związanymi z organizacją i prowadzeniem tych rozgrywek.

W związku z prowadzeniem rozgrywek K., Spółka osiąga przychody podlegające opodatkowaniu. Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 62, poz. 504), K. jako organizator rozgrywek ligi zawodowej w piłce nożnej mężczyzn zobowiązana jest do zapewnienia kompatybilności elektronicznych systemów identyfikacji osób, służących do sprzedaży biletów, kontroli przebywania w miejscu i czasie trwania meczu piłki nożnej oraz kontroli dostępu do określonych miejsc.

W celu realizacji powyższych obowiązków, w dniu 15 lutego 2010 r. Spółka zawarła Umowę o współpracę (dalej: Umowa o współpracę) ze spółką zależną E. Sp. z o.o. (dalej: E.) na mocy której E. jest zobowiązany do świadczenia na rzecz K.:

* usług polegających na zapewnieniu kompatybilności systemów identyfikacji osób uczestniczących w meczach piłki nożnej K. w poszczególnych klubach piłkarskich biorących udział w rozgrywkach K.,

* usług utrzymania i serwisowania kompatybilnego systemu identyfikacji w sezonie rozgrywkowym 2010/2011, tak aby zapewnić jego nieprzerwaną i niezakłóconą funkcjonalność oraz stałą sprawność techniczną,

* usług zapewniających utrzymywanie stałego dostępu poszczególnych kompatybilnych systemów identyfikacji kibiców z systemem centralnym.

E. świadczy wskazane powyżej usługi za wynagrodzeniem. Jednocześnie, zgodnie z postanowieniami Umowy o współpracę, w celu prawidłowego wykonywania określonych w niej usług K. zobowiązała się do nieodpłatnego udostępnienia E. niezbędnej infrastruktury technicznej (dalej: infrastruktura techniczna) w celu świadczenia przez E. usług na rzecz K.

W związku z powyższym, K. nabyła na podstawie umowy/umów leasingu operacyjnego niezbędny sprzęt komputerowy, który następnie został przekazany E. na mocy Umowy powierzenia infrastruktury technicznej z dnia 15 lutego 2010 r. W powyższej umowie E. zobowiązał się do wykorzystywania powierzonej infrastruktury technicznej wyłącznie w celu realizacji obowiązków wynikających z Umowy o współpracę.

W związku z zawartą umową/umowami leasingu, Spółka ponosi wydatki w postaci rat leasingowych.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu rat leasingowych wynikające z umowy leasingu operacyjnego infrastruktury technicznej stanowią w całości jej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p. w dacie ich poniesienia.

Stanowisko wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki z tytułu rat leasingowych, wynikające z umowy/umów leasingu operacyjnego infrastruktury technicznej, stanowią w całości jej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o POOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak przyjmuje się zatem powszechnie w świetle brzmienia powołanego przepisu, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, spełnione muszą zostać następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika;

* jest definitywny (rzeczywisty);

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

* został właściwe udokumentowany.

W ramach kosztów uzyskania przychodu wyróżnia się dwie kategorie kosztów, a mianowicie koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z przychodami podatnika. Do kosztów pośrednio związanych z osiąganymi przychodami kwalifikuje się przede wszystkim wydatki związane z ogólną działalnością podatnika, których nie można przyporządkować do konkretnych przychodów. Zaliczają się do nich zatem m.in publicznoprawne, koszty administracyjne oraz zarządcze, które są niezbędne z punktu widzenia prowadzonej przez podatnika działalności i stanowią istotną część wydatków przedsiębiorstwa, a nie znajdują odzwierciedlenia w konkretnych przychodach podatników. Raty leasingu, do ponoszenia których Spółka jest zobowiązana na podstawie umowy/umów leasingu infrastruktury technicznej stanowią, zdaniem Spółki, koszty pośrednio związane z jej przychodami. Choć nie da się ich połączyć z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę, nie ulega wątpliwości, że ich ponoszenie jest warunkiem koniecznym osiągania przychodów z tytułu podstawowej działalności Spółki - tj. organizowania i prowadzenia rozgrywek K. Zdaniem Spółki brak związku kosztów z konkretnym przychodem nie powoduje, iż tego rodzaju wydatki nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodu. Skoro bowiem sam ustawodawca dokonał wyodrębnienia kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i wskazał moment, w którym podatnik może dokonać ich potrącania.

Jak wskazuje się w doktrynie "za koszty uzyskania przychodów należy (...) uznać zasadniczo wszelkiego rodzaju koszty, jakie muszą być poniesione przez podatnika w celu legalnego prowadzenia działalności. Chodzi w szczególności o płacone podatki i inne daniny publiczne, jak również obowiązkowe świadczenia o charakterze cywilnoprawnym. Wyjątki w tym zakresie wymagają wyraźnej podstawy prawnej (Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, pod red. G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk, F. Świtała, Warszawa 2009, s. 285).

Odnosząc powyższe uwagi do wskazanego przez Spółkę stanu faktycznego należy podkreślić, iż zapewnienie kompatybilności elektronicznych systemów identyfikacji osób, służących do sprzedaży biletów, kontroli przebywania w miejscu i czasie trwania meczu piłki nożnej oraz kontroli dostępu do określonych miejsc należy do obowiązków K. wynikających z przepisów ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych. Tym samym, wszelkie wydatki związane z realizacją powyższych obowiązków w sposób oczywisty warunkują prawidłowe, zgodne z przepisami obowiązującego prawa prowadzenie działalności przez Spółkę.

W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią wydatków na raty leasingowe wynikające z umowy/umów leasingu operacyjnego infrastruktury technicznej do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od braku możliwości powiązania ich z konkretnym przychodem, gdyż są one konieczne dla zapewnienia legalnej działalności Spółki.

Jest bowiem niewątpliwe, iż nabycie powyższej infrastruktury w ramach umowy/umów leasingu było niezbędne dla realizacji przez Spółkę jej ustawowych obowiązków.

Dla możliwości zakwalifikowania przedmiotowych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż przedmiotowa infrastruktura została na mocy odrębnej umowy powierzona E., która za wynagrodzeniem świadczy na rzecz Spółki usługi w zakresie zapewnienia kompatybilności systemów identyfikacji osób uczestniczących w meczach piłki nożnej K. w poszczególnych klubach piłkarskich biorących udział w rozgrywkach K.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, infrastruktura techniczna powierzona została przez Spółkę na rzecz E. wyłącznie na potrzeby realizacji jej zobowiązań wynikających z Umowy o współpracę, a zatem będzie w istocie używana dla celów działalności Spółki i będzie służyła zapewnieniu Spółce możliwości zgodnego z prawem prowadzenia jej działalności.

Dla dopuszczalności zaliczenia wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu umowy/umów leasingu do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia, czy Spółka sama wykorzystuje nabytą w ramach leasingu infrastrukturę techniczną w celu samodzielnego wykonywania zadań w zakresie zapewnienia kompatybilności systemów identyfikacji osób uczestniczących w meczach piłki nożnej, czy też powierzyła leasingowaną infrastrukturę techniczną na rzecz podmiotu trzeciego, który jest zobowiązany do zapewnienia kompatybilności systemów identyfikacji osób uczestniczących w meczach piłki nożnej. Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Organy te prezentują jednomyślnie stanowisko zgodnie z którym, wydatki ponoszone przez podatników na zakup składników majątku lub dokonywane przez nich odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które zostały powierzone innym podmiotom w celu wykonywania przez nich usług na rzecz podatników stanowią koszty uzyskania przychodów podatników (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 sierpnia 2008 r., znak IP-PB3-423-909/08-2/GJ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 maja 2010 r., znak IPPB5/423-191/10-2/AM; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 kwietnia 2009 r., znak IPPB5/423-37/09-2/MŚ).

W szczególności w interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2008 r. (IP-PB3-423-656/07-3/GJ), wydanej w zbliżonym stanie faktycznym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził prawo podatnika do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej oraz dalszych opłat wynikających z umowy leasingu samochodów, które zostały następnie powierzone innym spółkom w celu świadczenia przez nich usług na rzecz klientów podatnika. Warto podkreślić, iż prawo do zaliczenia wydatków do kosztów zostało przyznane w pełnym zakresie, nawet pomimo faktu, iż wnioskodawca wskazał iż przekazane samochody mogły być przez usługodawców potencjalnie wykorzystywane także dla świadczenia usług na rzecz ich własnych klientów.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na raty leasingowe wynikające z umowy/umów leasingu operacyjnego infrastruktury technicznej powierzonej przez Spółkę na rzecz E., która zobowiązana jest do wykorzystania jej w celu zapewnienia kompatybilności systemów identyfikacji osób uczestniczących w meczach piłki nożnej K.

Skoro zatem wydatki z tytułu rat leasingowych stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki i jest są to tzw. koszty pośrednie, to zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.