IPPB3/423-41/14-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu: 20 stycznia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca") należy do międzynarodowej grupy kapitałowej działającej w branży telekomunikacyjnej (dalej: "Grupa"). Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów.

Obecnie rozważana jest transakcja, w ramach której jedna ze spółek z Grupy, spółka kapitałowa z siedzibą na Cyprze (dalej: "Spółka"), dokona sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy praw ochronnych na znaki towarowe (potencjalnie również praw ze zgłoszenia, praw autorskich do znaków towarowych z prawami zależnymi oraz praw ze zgłoszenia wzoru przemysłowego, dalej łącznie: "Prawa"). Prawa ochronne w przeważającej większości dotyczą znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym RP. Pojedyncze prawa ochronne dotyczą znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie w ramach Rynku Wewnętrznego.

Cena nabycia Praw zostanie ustalona na podstawie wyceny dokonanej przez profesjonalnego rzeczoznawcę.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że:

* Prawa zostaną nabyte w celu gospodarczego wykorzystania;

* przewidywany okres używania Praw będzie dłuższy niż rok;

* Prawa będą wykorzystywane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Prawa zostaną zakwalifikowane przez Wnioskodawcę jako wartości niematerialne i prawne oraz wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zapłata ceny nabycia Praw zostanie uiszczona w gotówce lub, potencjalnie, nastąpi w formie potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności (zobowiązań) stron, np. ze zobowiązaniem do wydania przedmiotu pożyczki lub zapłaty za objęte obligacje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej nabytych Praw, pod warunkiem uregulowania należności za nabycie Praw.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartością początkową nabytych przez Wnioskodawcę Praw stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych będzie cena ich nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej nabytych Praw, pod warunkiem uregulowania należności za nabycie Praw.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT.

Natomiast, w myśl art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, co do zasady, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji) umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT jako wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie zaś z treścią art. 153 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy przy tym podkreślić, że prawa ochronne do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie w ramach Rynku Wewnętrznego powinny być traktowane analogicznie jak prawa ochronne do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym RP.

Natomiast stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem uznać, iż Prawa są prawami, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy o CIT.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokona zakupu Praw, które zostaną odpowiednio wprowadzone do podatkowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i będą wykorzystane w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres przekraczający jeden rok. W związku z powyższym, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, mając na uwadze w szczególności treść przepisów art. 15 ust. 6 oraz art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Praw będą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozstrzygając o możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych należy także uwzględnić treść przepisu art. 15b ustawy o CIT. Zgodnie z treścią art. 15b ustawy o CIT z kosztów uzyskania przychodów będą bowiem wyłączone odpisy amortyzacyjne, w tej części, która odpowiada nieuregulowanym płatnościom składającym się na wartość początkową.

Mając na uwadze treść art. 15b ustawy o CIT, należy zatem stwierdzić, iż istotnym elementem pozwalającym na zaliczenie odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnej i prawnej do kosztów podatkowych jest uregulowanie zobowiązania wynikającego z faktury lub innego dokumentu dotyczącego nabycia ww. wartości niematerialnej i prawnej.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej nabytych Praw, pod warunkiem uregulowania należności za nabycie Praw.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy wartością początkową nabytych przez Wnioskodawcę Praw stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatku CIT będzie cena ich nabycia.

Zgodnie z normą art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Jednocześnie, w myśl art. 16g ust. 3 ustawy o CIT za cenę nabycia uważa się, co do zasady, kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczono do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl art. 16g. ust. 5 ustawy o CIT cenę nabycia koryguje się o różnice kursowe, naliczono do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż w przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, wartością początkową dla celów amortyzacji podatkowej jest cena ich nabycia określona zgodnie z treścią art. 16g ust. 3 i ust. 5 ustawy o CIT.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 16g ust. 14 ustawy o CIT, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. Niemniej jednak, wynagrodzenie za nabycie Praw przez Wnioskodawcę nie będzie uzależnione od wysokości przychodów uzyskanych przez nabywcę (tekst jedn.: Wnioskodawcę). W konsekwencji, ww. przepis ten nie znajdzie zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, iż wartością początkową zakupionych przez Wnioskodawcę od Spółki Praw stanowiącą podstawę dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych będzie cena ich nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 i ust. 5 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.