IPPB3/423-39/12-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) uzupełnionym na wezwania nr IPPB3/423-39/12-2/Ag z dnia 27 marca 2012 r. (data doręczenia 29 marca 2012 r.) pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data nadania 4 kwietnia 2012 r., data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) - w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2005 r. Spółka dokonała sprzedaży prawa majątkowego w postaci ekonomicznej własności znaków towarowych S. do podmiotu powiązanego S. AG, z siedzibą w Szwajcarii (dalej: "S.") za kwotę 85.100.000 PLN. Przychody z tytułu sprzedaży tego prawa w wysokości 85.100.000 PLN zostały wykazane przez Spółkę jako przychody ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP podlegające opodatkowaniu w deklaracji CIT-8 za 2005 r. Wartość wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu sprzedaży prawa majątkowego została ustalona w oparciu o wycenę tego prawa dokonaną przez niezależnego konsultanta firmę E. LLP. Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży prawa ekonomicznej własności znaków towarowych zostało ustalone na podstawie alokacji wartości rynkowej powyższego prawa w odniesieniu do poszczególnych segmentów działalności w S. Polska, tj. do Sprzedaży Detalicznej - wartość 78.800.000 PLN, Paliw Komercyjnych - wartość 3.500. 000 PLN, Oleje - wartość 2.500.000 PLN, Awiacja - wartość 300.000 PLN. W rezultacie cena tego prawa została określona na kwotę 85.100.000 PLN. Metodologia oraz kryteria zastosowane w wycenie zostały szczegółowo opisane w raporcie z wyceny "Godziwa wartość rynkowa praw własności ekonomicznej do znaków towarowych i opłat licencyjnych S.".

W dniu 30 listopada 2010 r. postanowieniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: "Organ") zostało wszczęte postępowanie kontrolne w S. dotyczące prawidłowości rozliczenia się przez Spółkę z budżetem państwa z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. W trakcie postępowania kontrolnego zostały zakwestionowane przez Organ parametry przyjęte przez niezależnego konsultanta do wyceny prawa majątkowego w postaci ekonomicznej wartości znaków towarowych S. wykorzystywanych przez S. w segmencie działalności Sprzedaż Detaliczna".

Wartość tego prawa została wyceniona przez niezależnego konsultanta w wysokości 78,8 mln PLN. Organ w protokole z kontroli z dnia 5 maja 2011 r. stwierdził, że Spółka zaniżyła przychody uzyskane ze sprzedaży wyżej wymienionego prawa majątkowego oraz zaproponował poziom parametrów jaki powinien być przyjęty do ustalenia wartości znaków towarowych. W zastrzeżeniach do protokołu z kontroli z dnia 9 maja 2011 r. Spółka zgłosiła uwagi do przyjętych przez Organ parametrów oraz dokonała powtórnej analizy i rekalkulacji wartości znaków. Organ w piśmie z dnia 6 czerwca 2011 r. zgodził się z częścią uwag przedstawionych przez Spółkę w zastrzeżeniach do protokołu z kontroli, w tym m.in. z wartością prawa majątkowego określonego ponownie przez Spółkę przy zastosowaniu zmienionych parametrów. W piśmie z dnia 6 czerwca 2011 r. Organ wskazał, że: "O taką też kwotę, czyli 19,15 mln zł, Spółka zaniżyła przychody uzyskane ze sprzedaży ekonomicznego prawa własności do znaków towarowych S., bowiem wartość 97,95 mln PLN stanowi wartość godziwą ustaloną dla podmiotu niezależnego, bez uwzględnienia istniejących powiązań pomiędzy podmiotami w Grupie S.". Dodatkowo, w tym samym piśmie Organ przedstawił rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. z uwzględnieniem dodatkowego przychodu. Spółka zgodziła się z ustaleniami wynikającymi z Pisma z dnia 6 czerwca 201 1 r. poczynionymi przez Organ w trakcie postępowania kontrolnego i złożyła w dniu 9 czerwca 2011 r. korektę deklaracji CIT-8 za 2005 r. wraz z uzasadnieniem oraz w tym samym dniu dokonała zapłaty należnego podatku wynikającego z korekty wraz z odsetkami w łącznej kwocie 5.811.010 PLN, z czego 3.638.500 PLN to należność główna, natomiast kwota 2.172.510 PLN to kwota odsetek. Obecnie, w nawiązaniu do rezultatów postępowania kontrolnego S. zamierza dokonać zapłaty na rzecz S. Polska kwoty 19.150.000 PLN, o którą zdaniem Organu winna była być podwyższona cena za jaką Spółka zbyła prawo ekonomicznej własności znaków towarowych S. wykorzystywanych przez S. Polska w segmencie działalności "Sprzedaż Detaliczna". S. Polska przedkłada w załączeniu:

* protokół z kontroli z dnia 5 maja 2011 r. przeprowadzonej w S. Polska przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej,

* pismo z dnia 6 czerwca 2011 r. skierowane przez Inspektora Kontroli Skarbowej do Spółki, dokument "wynik kontroli" z dnia 29 czerwca 2011 r.,

* korektę deklaracji CiT-8 za 2005 r. wraz z wyjaśnieniem przyczyn korekty, przelew potwierdzający zapłatę należnego podatku wynikającego z korekty wraz z odsetkami.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że kwota 19.150.000 PLN, którą zamierza zapłacić S. na rzecz Spółki, a którą to wartość Spółka uwzględniła w korekcie zeznania podatkowego CIT-8 za 2005 r. jako przychód podatkowy nie będzie stanowiła dodatkowego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania przez Spółkę środków pieniężnych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż kwota 19.150.000 PLN, którą zamierza zapłacić S na rzecz Spółki nie będzie stanowiła dodatkowego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania przez Spółkę środków pieniężnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej: Ustawy o CIT. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Doprecyzowanie tej reguły wprowadza art. 12 ust. 3 Ustawy o CIT. według którego przychodami dla celów podatkowych są również przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne pod warunkiem, iż są to przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej. Zgodnie z postanowieniami tego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Moment rozpoznania tych przychodów został wykazany w art. 12 ust. 3a-3e Ustawy o CIT. W odniesieniu do przedstawionego w niniejszej interpretacji indywidualnej stanu przyszłego zastosowanie mają postanowienia art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. W myśl tego przepisu przychód powstaje w dniu zaistnienia następujących zdarzeń, tj. wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu: (i) wystawienia faktury albo (ii) uregulowania należności. Zatem, w pierwszej kolejności o momencie powstania przychodu decyduje dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka uwzględniła już zwiększenie wartości przychodów z tytułu sprzedaży prawa majątkowego ekonomicznej własności znaków towarowych S. wykorzystywanych przez S. Polska w segmencie działalności "Sprzedaż Detaliczna" w korekcie zeznania za rok, w którym miało miejsce zbycie prawa majątkowego, pomimo że płatność zwiększonej kwoty przychodów określonej przez Organ nie nastąpiła w 2005 r. Podejście takie wynika z faktu, że w momencie sprzedaży prawa majątkowego strony przyjęły określoną wówczas wartość ekonomiczną znaków zgodnie z wyceną z E. Zwiększenie wartości zbywalnego prawa majątkowego nastąpiło dopiero na skutek ustaleń Organu poczynionych w trakcie postępowania kontrolnego wszczętego w 2010 r. i zakończonego w 2011 r. W toku postępowania kontrolnego Organ stwierdził, iż Spółka zaniżyła podstawę opodatkowania o kwotę 19.150.000 PLN, o którą zdaniem Organu winna była być podwyższona cena za jaką Spółka zbyła prawo majątkowe ekonomicznej własności znaków towarowych S. wykorzystywanych przez S. Polska w segmencie działalności "Sprzedaż Detaliczna" w 2005 r. Spółka dokonała korekty deklaracji CIT-8 za 2005 r. i uiściła kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 5.811.010 PLN, z czego 3.638.500 PLN to należność główna, natomiast kwota 2.172.510 PLN to kwota odsetek. O tym fakcie świadczą dołączone do niniejszej interpretacji indywidualnej dokumenty.

Płatność w wysokości 19.150.000 PLN, która zamierza dokonać S. nie jest zatem wynikiem nowego zdarzenia gospodarczego, tj. zawarcia przez S. Polska i S. odrębnej transakcji, a jest wynikiem ustaleń Organu poczynionych w trakcie postępowania kontrolnego. W związku z tym, zdaniem Spółki, do tej płatności nie mają zastosowania przepisy art. 12 ust. 1 Ustawy o CiT. Tym samym według Spółki nie będzie zasadne ponowne zaliczenie do przychodów podatkowych płatności, którą zamierza uiścić S. na rzecz Spółki w wysokości 19.150.000 PLN. Zatem, późniejsze otrzymanie środków pieniężnych nie będzie stanowiło dla Spółki. przychodu w roku podatkowym, w którym nastąpi płatność. Dodatkowy przychód wskazany przez Organ w Piśmie z dnia 6 czerwca 2011 r. przez Organ został już bowiem przez Spółkę wykazany w korekcie deklaracji CIT-8 za 2005 r. jako przychód należny, o którym mowa w art. 12 ust. 3 i nie należy go wykazywać ponownie w momencie faktycznego otrzymania środków pieniężnych z tego tytułu. Przyjęcie odmiennych zasad skutkowałoby bowiem podwójnym opodatkowaniem tego samego dochodu, co nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa podatkowego.

W efekcie zdaniem Spółki opisane powyżej przyszłe zdarzenie, tj. otrzymanie przez Spółkę zapłaty w wysokości 19.150.000 PLN, którą to kwotę Spółka uwzględniła w korekcie zeznania IT-8 za 2005 r. i odprowadziła należny podatek, nie podlega ponownemu opodatkowaniu CIT w momencie otrzymania zapłaty.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), art. 7 ust. 1 wskazuje jako przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z których ten dochód został osiągnięty. Dochód stanowi nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymieniony w art. 12 ust. 1 ustawy wskazuje, że co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego, o ile przysporzenie to nie jest wyłączone z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 ustawy. Należy jednocześnie zwrócić uwagę, co potwierdza orzecznictwo sądowe, że przychodem podatkowym jest zarówno nabycie rzeczy, prawa czyli zwiększenie aktywów podmiotu gospodarczego, jak i zwolnienie się z obowiązku ciążącego na tym podmiocie czyli zmniejszenie pasywów.

Na podstawie zaś art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Objęte powyższym przepisem przychody muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, między przychodem, a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie "związane z działalnością gospodarczą" pojmuje się dość szeroko, tym samym uznając, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych. Przychodami należnymi, które to określenie nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Oznacza to, że opodatkowanie rozszerzone zostało także na przychody, które zgodnie z ich zaksięgowaniem, powinny wpłynąć do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, lecz jeszcze to nie nastąpiło, co jest konsekwencją oparcia opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej na tzw. zasadzie memoriałowej.

Zasady rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z kolei, zgodnie z ust. 3c, jeżeli strony ustalają, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w cyt. powyżej ust. 3, do którego nie mają zastosowania regulacje zawarte w ust. 3a i 3c, zgodnie z ust. 3e - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Natomiast w art. 14 ustawy ustawodawca w sposób szczególny uregulował przychody z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Zgodnie ust. 1 tego przepisu przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, a jeżeli cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości ich wartości rynkowej.

Zgodnie z ustaleniami kontrolnymi w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym doszło do zaniżenia podstawy opodatkowania przez Spółkę o kwotę 19.150.000,00 zł, o którą powinna być podwyższona cena za jaką Spółka zbyła prawo ekonomicznej własności znaków towarowych S.

Przeniesienie własności przedmiotowych praw majątkowych, tj. ekonomicznego prawa własności znaków towarowych S. nastąpiło za określoną kwotę pieniężną, w związku z tym mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem określonym w art. 14 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca przewiduje w art. 14, że przychód ze sprzedaży praw majątkowych co do zasady jest równy cenie określonej w stosowanej umowie cywilnoprawnej, a nie faktycznie otrzymanej kwocie. Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 3a ustawy za datę powstania tego przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień zbycia prawa majątkowego, nie później niż dzień wystawienia faktury, albo uregulowania należności. Powyższe oznacza, że w przypadku zbycia prawa majątkowego decydujące znaczenia ma cena ustalona w zawartej pomiędzy stronami umowie przeniesienia własności tego prawa.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie, jak wynika z treści wniosku Spółki, w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ kontrolny ustalił, że przychody Spółki z tytułu sprzedaży w 2005 r. ekonomicznego prawa własności znaków towarowych S. zostały zaniżone o kwotę 19.150.000,00 zł (różnica pomiędzy ceną zawartą w umowie sprzedaży a wartością godziwą ustaloną dla podmiotu niezależnego, bez uwzględnienia istniejących powiązań pomiędzy podmiotami w Grupie S.), Spółka złożyła korektę zeznania podatkowego za 2005 rok i odprowadziła od tej kwoty podatek wraz z odsetkami.

W wyniku kontroli została zatem zweryfikowana cena sprzedaży przez Spółkę przedmiotowego prawa majątkowego i w konsekwencji podwyższony przychód z tytułu sprzedaży przez Spółkę tego prawa majątkowego. Zweryfikowana kwota przychodu ze sprzedaży ekonomicznego prawa własności znaków towarowych S., stanowi przychód Spółki, ze zbycia w 2005 r. tego prawa majątkowego, o którym mowa w art. 14 w związku z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od tego że Spółka otrzymała faktycznie z tytułu tej transakcji mniej pieniędzy (cenę wynikającą z zawartej umowy sprzedaży).

Środki pieniężne w wysokości 19.150.00,00 zł, które S. ma zamiar zapłacić na rzecz Spółki, odpowiadające kwocie o którą, jak ustalono w wyniku kontroli, powinna być podwyższona cena sprzedaży prawa ekonomicznej własności znaków towarowych S., nie stanowi wartości tych znaków wyrażonej w cenie określonej w umowie, czyli "ceny zbycia praw majątkowych z umowy", więc nie może stanowić przychodu o którym mowa w art. 14 (przychód ze zbycia prawa majątkowego).

Tym samym nie można mówić w przedmiotowej sprawie, wbrew twierdzeniom Spółki, iż przychód z tytułu otrzymania od S. kwoty (środków pieniężnych) w wysokości 19.150.00,00 zł został już przez Spółkę wykazany i opodatkowany w korekcie zeznania CIT-8 złożonej w wyniku postępowania kontrolnego. Inaczej mówiąc konieczność opodatkowania przysporzenia Spółki z tytułu otrzymania od S. tej kwoty nie oznacza ponownego zaliczenia do przychodów podatkowych tego samego przychodu, czyli dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu.

Przychód wykazany przez Spółkę w korekcie zeznania CIT-8 za 2005 rok, złożonej w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego za ten rok, stanowi przychód z tytułu zawartej transakcji sprzedaży ekonomicznego prawa własności znaków towarowych S., "doszacowany" przez organ kontroli (i uwzględniony przez Spółkę), natomiast przychód z tytułu otrzymania przez Spółkę od S. kwoty w wysokości 19.150.00,00 zł (odpowiadającej kwocie o którą, jak ustalono w wyniku kontroli, powinna być podwyższona cena sprzedaży prawa ekonomicznej własności znaków towarowych S.) stanowi efekt dodatkowego umownego rozliczenia między stronami przeprowadzonej wcześniej sprzedaży tych praw majątkowych. Zauważyć należy, że takie dodatkowe rozliczenie mogłoby nie mieć miejsca. Jest to kwestia dowolna, umowna i niezależna od ustaleń wcześniej zawartej umowy sprzedaży praw majątkowych. Ze zdarzenia przyszłego wynika, że otrzymana dodatkowo od S. kwota 19.150.00,00 zł nie stanowi zmiany umownej ceny sprzedaży tych praw majątkowych, tylko odpowiada kwocie wynikającej z ustaleń kontrolnych, o którą taka cena sprzedaży tych praw majątkowych powinna być podwyższona.

Nie można uznać tej kwoty, jak chciałaby Spółka za "realizację" przychodu należnego w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż jej otrzymanie nie wynika z zawarcia przez Spółkę jakiejkolwiek transakcji handlowej, w wyniku której byłaby należna. Z umowy sprzedaży praw majątkowych wynika cena za te prawa w wysokości 85.100.000,00 zł nie zaś 85.100.000,00 zł + 19.150.000,00 zł Kwota 19.150.000,00 zł nie była ujęta w cenie sprzedaży, nie stanowiła więc wierzytelności Spółki wobec kontrahenta, a tym samym nie stanowiła przychodu należnego. Ponadto, gdyby zgodzić się z podatnikiem, że środki pieniężne w kwocie 19.150.000,00 zł stanowią realizację przychodu należnego - przysługującego Spółce z tytułu zbycia praw do znaków towarowych (przy czym przychód należny z umowy sprzedaży był jednak faktycznie niższy), to niejako unieważniłoby to ustalenia kontrolne w odniesieniu do Spółki oraz konsekwencje podatkowe dla Spółki wynikające z ustaleń poczynionych w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego. O realizacji przychodu należnego z tej transakcji można by mówić jedynie w sytuacji gdyby Spółka w zawartej umowie oraz konsekwentnie w zeznaniu CIT-8 za 2005 rok wykazała "pełną" (nie zaniżoną) cenę oraz przychód z tytułu sprzedaży, a jedynie sama płatność tej kwoty (lub jej części) na rzecz Spółki nastąpiłaby później - jako realizacja przychodu należnego z tej transakcji. W takiej sytuacji jednak, organ kontrolny nie miałby podstaw do podwyższenia (doszacowania) w trakcie postępowania kontrolnego przychodu podatkowego wynikających z transakcji sprzedaży praw majątkowych.

Kwota 19.150.000,00 zł stanowiąc rzeczywiście otrzymane przysporzenie majątkowe Spółki o charakterze trwałym, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako otrzymane pieniądze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy podkreślić, iż stosownie do treści art. 14c w zw. z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, tutejszy organ nie jest uprawniony do badania i analizy załączników dołączonych do wniosku ORD-IN, tym samym załączone przez Spółkę dokumenty nie były brane pod uwagę w prowadzonym postępowaniu interpretacyjnym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.