IPPB3/423-346/14-4/MC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych przez spółkę z o.o. na nabycie usługi noclegowej na rzecz pracowników w związku z wykonywanymi przez nich obowiązkami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z nabyciem usługi noclegowej dla pracowników w związku z wykonywanymi obowiązkami - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie usługi noclegowej dla pracowników w związku z wykonywanymi obowiązkami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

E. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka"), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahenta usługi o charakterze niematerialnym polegające m.in. reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym, informowaniu o właściwościach farmaceutyków ich promowaniu na kongresach lekarzy, prowadzeniu kampanii informacyjnych, reprezentowaniu klientów w kontaktach z hurtowniami, przeprowadzaniu badań dotyczących działań farmaceutyków, wykonywaniu czynności związanych z rejestracją farmaceutyków, monitoring działań niepożądanych itp. Wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi definiowane jest w drodze wyznaczenia bazy kosztowej powiększenia jej o umowną marżę.

Spółka, w celu świadczenia powyższych usług, zatrudnia pracowników "mobilnych", którzy w ramach świadczonej pracy muszą m.in. odwiedzać podmioty medyczne, hurtownie farmaceutyczne itp.

Poza siedzibą, Spółka nie ma oddziałów ani innej placówki, przez którą wykonywałaby w sposób stały działalność gospodarczą.

Podróżując służbowo pracownicy "mobilni" przebywają w stałym miejscu świadczenia pracy (określonym w umowie o pracę najczęściej jako obszar województwa), jednak nie mogą być uznani za odbywających podróż służbową w znaczeniu prawa pracy (Przykładowo: miejsce świadczenia pracy pracownika "mobilnego mającego miejsce zamieszkania na Śląsku, obejmuje województwo łódzkie). W ramach takich podróży, pracownik jest niekiedy zmuszony okolicznościami faktycznymi (np. harmonogramem spotkań, efektywne wykorzystanie czasu podróży i brak możliwości powrotu na nocleg w miejscu zamieszkania) do skorzystania z usług noclegowych zapewnionych mu przez Spółkę jako pracodawcę. W każdym przypadku warunkiem zapewnienia pracownikowi noclegu jest to, że wyjazd pracownika realizowany jest w interesie i na polecenie Spółki jako pracodawcy, dla którego dany pracownik świadczy pracę.

Podkreślić trzeba, że w żadnym przypadku pracownik nie otrzymuje zwrotu kosztów noclegu, a jedynie korzysta z usługi noclegowej zakupionej przez Spółkę (w tym przez pracownika działającego, w ramach posiadanego umocowania i powierzonych środków, w imieniu i na rzecz Spółki - faktura potwierdzająca nabycie świadczenia jako nabywcę zawsze wskazuje Spółkę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wartość noclegu finansowanego przez Spółkę, jako pracodawcę, wykorzystanego wyłącznie na potrzeby pracy wykonywanej przez pracownika stanowi u takiego pracownika przychód ze stosunku pracy.

2. Czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z nabyciem usługi noclegowej na potrzeby wykonywania pracy przez pracownika mogą być zaliczone do kosztów podatkowych Spółki.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych czyli odpowiedzi na pytanie nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, podróże pracownika bezpośrednio służą wykonywaniu przez niego pracy na rzecz Spółki. W trakcie podróży pracownik realizuje zadania wykorzystywane do świadczenia usług na rzecz kontrahenta Spółki. Istotne znaczenie ma to, że wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z zakupem usług noclegowych uwzględniane są w bazie kosztowej, która po powiększeniu o umowną marże stanowi wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi. To ponad wszelka wątpliwość przesadza o tym że wydatki takie spełniają warunki do sklasyfikowania go jako celowe w kontekście art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Tak też stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, który wydając interpretację indywidualną w dniu 18 września 2013 r. znak: IPTPB3423-240/13-2/GG uznał, iż "Spółka zwróci pracownikom równowartość poniesionych wydatków na podstawie przedłożonych do rozliczeń dokumentów. Zwrotowi podlegać będą tylko koszty uzasadnione i nieprzekraczający limitów ustalonych w wewnętrznych regulaminach Spółki. Wspomniane dokumenty wystawiane będą na Spółkę, tj. Spółka będzie wskazana na fakturach i rachunkach jako nabywca usług. Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznać należy, że zwrócone pracownikowi przez Spółkę koszty noclegu, w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych w ramach zawartej umowy o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wydatki poniesione z tytułu noclegów pracowników w hotelach stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pomimo, że w sytuacji opisanej w przytoczonej interpretacji pracodawca zwraca pracownikowi wydatki poniesione na nocleg, a nie wykupuje ich osobiście, stwierdzić należy, że konsekwencje są identyczne jak w sytuacji objętej niniejszym wnioskiem, ponieważ w rezultacie to pracodawca ponosi koszty noclegu, a wręcz tym bardziej należy przyjąć, że zakup usługi noclegowej, z której korzysta pracownik w czasie podróży na rzecz pracodawcy wyznacza koszt podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.