IPPB3/423-335/12-4/PK1

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-335/12-4/PK1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu: 7 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu: 8 sierpnia 2012 r.) na wezwanie organu z dnia 27 lipca 2012 r., sygn. IPPB3/423-335/12-2/PK1, doręczonego w dniu 1 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia charakteru prawno-podatkowego nabywanych w ramach umowy składników majątkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia charakteru prawno-podatkowego nabywanych w ramach umowy składników majątkowych. W wyniku stwierdzonych braków formalnych wniosku w zakresie opisu zdarzenia przyszłego pismem z dnia 27 lipca 2012 r. sygn. IPPB3/423-335/12-2/PK1 (doręczonym w dniu 1 sierpnia 2012 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. W dni 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu: 8 sierpnia 2012 r.) dokonano uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W (dalej "Spółka" lub "P") planuje zawarcie w najbliższej przyszłości kilku umów cywilno-prawnych dotyczących m.in. stworzenia i utrzymywania interaktywnego systemu sprzedażowego dla produktów oferowanych przez Spółkę (dalej: "Umowy"). Umowy te będą oparte od dwa powiązane ze sobą modele biznesowe.

Pierwszy model opiera się na stworzeniu specjalistycznego portalu internetowego dostępnego dla zamkniętej liczby użytkowników oraz powiązanej z portalem zaawansowanej aplikacji komputerowej, możliwej do zainstalowania zarówno na komputerach stacjonarnych, jak również na komputerach przenośnych oraz na tabletach. Aplikacja umożliwia stałą współpracę z portalem i ma być wykorzystywana do bieżącego przekazywania oraz kontrolowania stanów realizacji zamówień składanych przez kontrahentów P. Aplikacja umożliwia także planowania i raportowanie związane ze składanymi zamówieniami.

W Umowach portal został scharakteryzowany wg jego dostawcy jako interaktywny serwis internetowy składający się ze zbioru stron internetowych, linków i tzw. mechanizmów interaktywnych - różnego rodzaju aplikacji (programów komputerowych) realizujących określone zadania w ramach portalu, służące m.in. prezentacji treści dostarczanych przez użytkowników oraz dostawcę portalu. W celu umożliwienia mobilnego korzystania z portalu dostępna jest także zewnętrzna aplikacja, którą można instalować na różnego rodzaju sprzęcie przenośnym.

Drugi powiązany model zakłada stworzenie całkowicie zdalnie administrowanego systemu dostępnego dla zamkniętej liczby użytkowników, umożliwiającego kompleksowe zarządzanie jednym z działów sprzedażowych P.

Należy także nadmienić, że model biznesowy przyjęty przez przyszłego kontrahenta P przewiduje współpracę wszystkich trzech elementów tj. aplikacji, portalu oraz systemu. Ponadto każdy z powyżej opisanych modeli będzie biznesową podstawą do zawarcia jednej lub kilku umów przez P z kontrahentem mającym dostarczyć P powyższe rozwiązania i umożliwić korzystanie z nich.

System wg jego dostawcy jest scharakteryzowany w Umowach jako - system teleinformatyczny pozostający w dyspozycji i administrowany przez niego, stanowiący zespół współpracujących ze sobą urządzeń i aplikacji informatycznych przeznaczonych do przetwarzania (w tym przechowywania) danych, udostępniany za pośrednictwem przeglądarki internetowej, w postaci zbioru wzajemnie powiązanych stron internetowych, dostępnych pod specjalnie wyodrębnionym adresem internetowym. System ten umożliwia: jednoczesne korzystanie przez wielu użytkowników; komunikację między użytkownikami; wprowadzanie i odczytywanie danych przez użytkowników oraz przechowywanie baz danych oraz ich obsługę (w tym aktualizowanie i uzupełnianie danych).

Przedmiotem planowanych do zawarcia przez P Umów (wdrożeniowych oraz serwisowych) ma być zatem w szczególności - dla pierwszego modelu korzystanie przez P z portalu za pośrednictwem komputerów stacjonarnych i komputerów przenośnych oraz za pośrednictwem urządzeń mobilnych wykorzystujących specjalistyczną aplikację. Z kolei przedmiotem Umowy opartej o drugi model jest w ujęciu ogólnym: wdrożenie, skonfigurowanie, a następnie stałe korzystanie z systemu przez P.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opisany powyżej planowany sposób korzystania przez P przewiduje stałe wykorzystywania aktywów własności intelektualnej należącej do poszczególnych współtwórców powyżej opisanych elementów: systemu, portalu oraz aplikacji.

Dostawca opisanych powyżej rozwiązań (kontrahent, z którym P planuje zawrzeć wskazane Umowy) zastrzega jednak, że za wszystkie prace wykonywane na rzecz P w ramach przedmiotowych Umów, w tym wdrożenie, skonfigurowanie, a następnie stałe korzystanie z systemu przez P, będzie wystawiał na rzecz P faktury VAT wskazujące jako przedmiot świadczenie usług na podstawie zawartych Umów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca przesądził o charakterze zawieranych umów z dostawcą wskazując, iż ich przedmiotem będzie nabycie licencji niewyłącznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy jeżeli przedmiotem usług nabywanych przez P na podstawie zawartych Umów, pomimo opisania ich w otrzymywanych od kontrahenta fakturach jako "świadczenia usług" będzie wdrożenie, skonfigurowanie, a następnie stałe korzystanie z systemu przez P - czyli de facto nabycie licencji niewyłącznej, to P powinna rozpoznać wartość nabytych "usług" jako wartość niematerialną i prawną i dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych.

2.

Jak ustalić wartość początkową nabywanych na podstawie Umów licencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla wszystkich opisanych i planowanych do zawarcia Umów należy przyjąć, iż z punktu widzenia przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. oprawie autorskimi prawach pokrewnych (dalej "Prawo autorskie") zarówno elementy systemu, portalu jak i sama aplikacja stanowią zbiór utworów stanowiących przedmiot ochrony prawno-autorskiej. W szczególności chodzi tu o utwory literackie i graficzne (stanowiące zawartość tekstową oraz układy graficzne i tzw. layout-y) oraz systemy połączonych ze sobą programów komputerowych (stanowiących samoistne utwory w rozumieniu Prawa autorskiego) oraz bazy danych.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie P pomimo opisania przedmiotu nabywanych przez P na podstawie Umów "usług" w otrzymywanych od kontrahenta fakturach jako "świadczenia usług", P nabywa licencję niewyłączną i powinna dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych jako od wartości niematerialnej i prawnej. Wynika to z faktu, iż po pierwsze, w opisanych powyżej przypadkach dochodzi do zainstalowania i korzystania z określonego oprogramowania komputerowego (w postaci aplikacji oraz tzw. wtyczek systemowych do przeglądarki internetowej) w systemie informatycznym użytkownika (a także do równoległego korzystania z utworów nie będących programami komputerowymi). Po drugie, każdy z przyszłych użytkowników działających w imieniu i na rzecz P w istocie będzie podejmował określone czynności skutkujące działaniem ww. oprogramowania, tyle tylko, że rezultat operacji informatycznych nastąpi w systemie informatycznym należącym do dostawcy. W ocenie P fizyczne położenie całej infrastruktury (systemu informatycznego), czy nawet kwestia, że korzystanie z oprogramowania na sprzęcie (serwerach) stanowiących własność dostawcy, nie może przesądzać o kwalifikacji prawnej dotyczącej korzystania lub nie korzystania z oprogramowania komputerowego w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego.

Przekładając powyższe na grunt prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie do treści art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają także, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Wmyśl przepisu art. 16m ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16l ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych - w przypadku licencji (sublicencji) na programów komputerowych oraz od praw autorskich - nie może być krótszy niż 24 miesiące.

Stosownie do przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Zgodnie z art. 16g ust. 14 ww. ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Na podstawie przepisu art. 16g ust. 3 cyt. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. w przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Zatem aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki: został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, został właściwie udokumentowany oraz nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Wobec powyższego, zdaniem P, bez względu na sposób opisania przez kontrahenta P przedmiotu nabywanych przez P na podstawie Umów "usług", P powinna rozpoznać wartość nabytych "usług" jako wartość niematerialną i prawną i dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych, stosownie do wskazanych powyżej regulacji.

P wskazuje ponadto, że zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami. za "cenę nabycia", a więc wartość początkową nabywanych licencji, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności koszty instalacji i uruchomienia programów komputerowych. Zwrot "w szczególności" oznacza, że nie jest to zamknięty katalog wydatków powiększających wartość początkową licencji.

Do wydatków podwyższających wartość początkową należy zatem zaliczyć wszelkie wydatki związane z wdrożeniem i uruchomieniem systemu komputerowego, umożliwiające jego użytkowanie. W przedmiotowych Umowach, będzie to całość kwot należnych od P dla kontrahenta z tytułu zawartych Umów obejmująca w szczególności wdrożenie, skonfigurowanie, a następnie stałe korzystanie z systemu przez P.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl