IPPB3/423-301/14-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia przez finansującego prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku na rzecz podmiotu trzeciego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia przez finansującego prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku na rzecz podmiotu trzeciego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: "Wnioskodawca" lub "L.") jest podmiotem prowadzącym działalność m.in. w zakresie aranżacji i kompleksowej realizacji umów leasingu nieruchomości.

L. jest obecnie (i) właścicielem budynku biurowego wraz z miejscami parkingowymi oraz obiektami przynależnej infrastruktury (dalej: "Budynek"), który zlokalizowany jest na gruncie położonym w W. (dalej: "Grunt") oraz (ii) użytkownikiem wieczystym Gruntu (dalej razem:"Nieruchomość"). Przedmiotowa Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę (działającego wówczas pod poprzednią nazwą, tj. B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) od spółki K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "K.") na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 25 czerwca 2013 r. Powyższa transakcja sprzedaży opodatkowana była VAT wg standardowej stawki a L. odliczył VAT naliczony na tej transakcji.

Obecnie Nieruchomość jest wykorzystywana przez K. dla celów działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu zawartej w dniu 25 czerwca 2013 r. (tzn. w dniu zawarcia umowy sprzedaży tej Nieruchomości przez K. na rzecz L. - tzw. leasing zwrotny) pomiędzy L. jako finansującym a K. jako korzystającym (dalej: "Umowa Leasingu"). Umowa Leasingu spełnia wszystkie przesłanki uznania ją za tzw. umowę leasingu finansowego wskazaną w art. 17f Ustawy o CIT.

Tym samym na potrzeby przepisów VAT strony Umowy Leasingu uznały leasing za dostawę towarów (zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) w efekcie czego L. wystawił od razu w momencie zawarcia tej umowy na rzecz K. fakturę VAT z zastosowaniem standardowej stawki VAT, tj. 23% (dalej: "Faktura") na pełną wartość Umowy Leasingu, tj. sumę rat leasingowych kapitałowych dotyczących Budynku i Gruntu (dalej: Część Kapitałowa Faktury") oraz na koszty finansowania, tj. sumę rat leasingowych odsetkowych dotyczących Budynku i Gruntu (dalej: "Część Odsetkowa Faktury"), która udokumentowała wydanie przez L. przedmiotu Umowy Leasingu, tzn. Nieruchomości na rzecz K.

Dodatkowo, zgodnie z postanowieniami Umowy Leasingu, L. oraz K. zawarły (w dniu zawarcia Umowy Leasingu) przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości przez L. na rzecz K. (dalej: "Umowa Przedwstępna"), na podstawie której L. oraz K. zobowiązały się do zawarcia - po wygaśnięciu lub rozwiązaniu Umowy Leasingu przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości za określoną cenę (dalej: "Umowa Sprzedaży"). Cena sprzedaży Nieruchomości określona w Umowie Przedwstępnej (która zostanie zastosowana także w Umowie Sprzedaży) jest niższa od wartości rynkowej Nieruchomości, co jest następstwem Umowy Leasingu oraz płatności dokonywanych przez K. na rzecz L. w ramach tej umowy (płatności te pokryły wartość rynkową przedmiotu leasingu). Fakt ustalenia takiej ceny sprzedaży jest zgodny z art. 17g Ustawy o CIT.

Umowa Przedwstępna oznacza m.in, że po upływie podstawowego okresu leasingu zgodnie z Umową Leasingu (w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umowa, w tym upływu skróconego uprzednio podstawowego okresu leasingu), L. zawrze Umowę Sprzedaży na podstawie której prawa do Nieruchomości (użytkowanie wieczyste Gruntu i prawo własności Budynku) przeniesione zostaną na K.

Obecnie K. negocjuje z L. zawarcie aneksu do Umowy Leasingu, na mocy którego podstawowy okres Umowy Leasingu zostanie skrócony. W związku ze zmianę podstawowego okresu Umowy Leasingu, K. będzie zobowiązany do wcześniejszej spłaty wartości Nieruchomości na rzecz L. wynikającej z Części Kapitałowej Faktury oraz zapłaty, na podstawie odrębnej faktury wystawionej przez L., ustalonej w aneksie do Umowy Leasingu dodatkowej opłaty leasingowej (dalej:"Opłata"), która jest dodatkowym świadczeniem wynikającym z rozliczenia Umowy Leasingu przed terminem. W wyniku skrócenia okresu Umowy Leasingu L. wystawi też korektę Faktury w zakresie korekty kwot Części Odsetkowej Faktury zmniejszając jej wartość ze względu na skrócenie okresu Umowy Leasingu.

W efekcie wykonania Umowy Sprzedaży L. wystawi fakturę na dotychczasowego Korzystającego tj. K. dokumentującą sprzedaż Nieruchomości na rzecz K. na kwotę wynikającą z Umowy Sprzedaży. Na podstawie Umowy Sprzedaży, L. zobowiązany będzie do przeniesienia Nieruchomości na rzecz K., lecz faktyczne spełnienie tego świadczenia zostanie odroczone (na gruncie cywilnoprawnym skutek zobowiązaniowy Umowy Sprzedaży zostanie rozłączony od skutku rozporządzającego), tzn. nie dojdzie jeszcze do faktycznego spełnienia świadczenia (przeniesienia tytułu prawnego do Nieruchomości) na rzecz K. w momencie zawarcia Umowy Sprzedaży.

Jednocześnie, K. zamierza zawrzeć z inną niepowiązaną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Podmiot Trzeci") umowę (dalej: "Umowa"), na podstawie której K. zobowiąże się do spowodowania przeniesienia na Podmiot Trzeci tytułów prawnych do Nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego Gruntu i prawa własności Budynku). W ramach świadczonych usług, K. dokona wszelkich czynności faktycznych i prawnych umożliwiających realizację ww. świadczenia (tzn. przeniesienia tytułu prawnego do Nieruchomości), tzn. w szczególności podejmować będzie wszelkie czynności związane ze spowodowaniem wydania Nieruchomości zgodnie z poniżej przedstawionym planem.

W tym samym dniu, po zawarciu przyrzeczonej Umowy Sprzedaży (będącej wykonaniem Umowy Leasingu), Podmiot Trzeci, K. oraz L. planują zawarcie umowy trójstronnej (dalej: Umowa Trójstronna"), na podstawie której L. rozporządzi na rzecz Podmiotu Trzeciego tytułem prawnym do Nieruchomości w celu spełnienia świadczenia przeniesienia Nieruchomości wynikającego z Umowy Sprzedaży zawartej z K. Elementem Umowy Trójstronnej będzie również dokonanie przez K. na rzecz Podmiotu Trzeciego przekazu świadczenia przeniesienia tytułów do Nieruchomości przez L., tj. K. nakaże spełnienie świadczenia przeniesienia tytułów prawnych do Nieruchomości (wynikającego z Umowy Sprzedaży) bezpośrednio na rzecz Podmiotu Trzeciego, a K. tym samym wykona swoje świadczenie w stosunku do Podmiotu Trzeciego wynikające z Umowy. W konsekwencji, L. przeniesie tytuł prawny do Nieruchomości bezpośrednio na rzecz Podmiotu Trzeciego.

W wyniku wykonania Umowy Trójstronnej:

1. L. wykona swoje zobowiązanie wynikające z Umowy Sprzedaży;

2. K. wykona swoje zobowiązanie w stosunku do Podmiotu Trzeciego wynikające z Umowy;

3. Podmiot Trzeci nabędzie prawa do Nieruchomości, czyli użytkowanie wieczyste Gruntu i własność Budynku.

Od strony dokumentacyjnej rozliczenie przeniesienia tytułów prawnych do Nieruchomości wiązać się będzie z wystawieniem przez L. faktury na rzecz K. z tytułu Umowy Sprzedaży (na kwotę wynikającą z Umowy Przedwstępnej).

L. nie wystawi na rzecz Podmiotu Trzeciego żadnej faktury, gdyż z tym podmiotem nie wiążą go ani nie będą wiązać w związku z zawarciem niniejszej transakcji jakiekolwiek umowy (poza Umową Trójstronną) i podmiot ten nie będzie dokonywać na rzecz L. żadnych płatności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku rozporządzenia przez L. na rzecz Podmiotu Trzeciego tytułem prawnym do Nieruchomości (tekst jedn.: przeniesienia prawa użytkowania wieczystego Gruntu oraz prawa własności Budynku) w celu wykonania zobowiązania wynikającego z Umowy Sprzedaży zawartej z K. przeprowadzonej w sposób wskazany w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego (tzn. na podstawie Umowy Sprzedaży będącej następstwem zawarcia Umowy Przedwstępnej i Umowy Leasingu oraz na podstawie Umowy Trójstronnej, L. postąpi zgodnie z art. 17g ustawy o CIT, a szczególności czy będzie on zobowiązany jedynie do rozpoznania przychodu podatkowego w wysokości równej cenie Nieruchomości określonej w Umowie Przedwstępnej i zastosowanej w Umowie Sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy w wyniku rozporządzenia przez L. na rzecz Podmiotu Trzeciego tytułem prawnym do Nieruchomości w celu spełnienia świadczenia przeniesienia Nieruchomości wynikającego z Umowy Sprzedaży zawartej z K. przeprowadzonej w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego (tzn. na podstawie Umowy Sprzedaży będącej następstwem zawarcia Umowy Przedwstępnej oraz następstwem Umowy Leasingu oraz na podstawie Umowy Trójstronnej) postąpi zgodnie z art. 17g Ustawy o CIT i będzie on zobowiązany do ujęcia dla celów podatkowych przedmiotowej transakcji przychodu zgodnie z brzmieniem art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT tzn. w szczególności będzie on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego na przedmiotowej transakcji w wysokości równej cenie Nieruchomości określonej w Umowie Przedwstępnej i zastosowanej w Umowie Sprzedaży.

Na podstawie art. 17f ust. 1 Ustawy o CIT, w celu uznania określonej transakcji za tzw. leasing finansowy (gdzie do przychodów finansującego i odpowiednio kosztów korzystającego nie zalicza się opłat leasingowych w części stanowiącej spłatę wartości początkowej składników majątku będących przedmiotem leasingu), konieczne jest spełnienie następujących warunków:

* umowa leasingu jest zawarta na czas oznaczony;

* suma ustalonych w umowie leasingu opłat (pomniejszona o VAT) odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem leasingu;

* umowa leasingu zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie tej umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (w przypadku, gdy korzystający nie jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej).

Jednocześnie, na podstawie art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT, w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 17f ust. 1 Ustawy o CIT (tzn. wymogów warunkujących uznanie określonej transakcji za tzw. leasing finansowy) oraz jeśli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy:

* przychodem ze sprzedaży tych składników majątku jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży również wtedy, gdy odbiega ona od wartości rynkowej tych składników;

* do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie składników majątku będących przedmiotem umowy leasingu, kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej przez korzystającego.

A zatem, biorąc pod uwagę brzmienie ww. przepisów, w przypadku sprzedaży przez finansującego składników majątku będących przedmiotem umowy leasingu oraz przy jednoczesnym spełnieniu następujących warunków:

* zbywane składniki majątkowe są przedmiotem umowy leasingu finansowego (tzn. spełnione są wymogi określone w art. 17f ust. 1 Ustawy o CIT);

* sprzedaż ww. składników następuje po upływie podstawowego okresu umowy leasingu;

* sprzedaż ww. składników następuje na rzecz korzystającego.

finansujący ma obowiązek ustalić wynik podatkowy na przedmiotowej transakcji z zastosowaniem art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT, tzn. w szczególności przychód na ww. transakcji powinien odpowiadać cenie określonej w umowie sprzedaży, nawet wówczas, gdy cena ta odbiega od wartości rynkowej zbywanych składników.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz zważywszy, że L. zamierza dokonać sprzedaży Nieruchomości, w celu określenia czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do ujęcia dla celów podatkowych skutków ww. transakcji zgodnie z art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT konieczne jest ustalenie, czy w analizowanym stanie faktycznym spełnione są/zostaną łącznie następujące warunki:

* Nieruchomość jest przedmiotem umowy leasingu finansowego (tzn. w przypadku tej umowy spełnione są wszystkie warunki wymienione w art. 17f ust. 1 Ustawy o CIT);

* sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie podstawowego okresu umowy leasingu Nieruchomości oraz;

* sprzedaż Nieruchomości nastąpi na rzecz K. -jako korzystającego.

Odnosząc się do powyższych warunków Wnioskodawca podkreśla, że Nieruchomość której zbycie jest planowane, jest obecnie przedmiotem Umowy Leasingu, która to umowa spełnia wszystkie warunki uznania jej za umowę leasingu finansowego, wymienione w art. 17f ust. 1 Ustawy o CIT.

Na kwalifikację podatkową ww. umowy nie będzie mieć wpływu, w szczególności zawarcie aneksu do tej umowy, o którym mowa w opisie stanu faktycznego. Celem aneksu do Umowy Leasingu będzie bowiem wyłącznie skrócenie podstawowego okresu Umowy Leasingu, które zdaniem Wnioskodawcy nie wpływa na fakt, że nadal jest to umowa leasingu finansowego spełniająca definicje zawarte w art. 17f i 17 g Ustawy o CIT

Drugi z wymienionych warunków zostanie spełniony w analizowanym stanie faktycznym. Zawarcie Umowy Sprzedaży oraz jej wykonanie nastąpi bowiem po upływie podstawowego okresu leasingu Nieruchomości określonego w Umowie Leasingu (w następstwie zawarcia aneksu do tej umowy).

Również trzeci ze wskazanych warunków, tzn. sprzedaż Nieruchomości przez L. na rzecz korzystającego - czyli K. - zostanie spełniony, co wynika z następujących okoliczności:

* Umowa Sprzedaży zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a K. w konsekwencji zawarcia Umowy Przedwstępnej,

* w konsekwencji zawarcia Umowy Sprzedaży L. będzie zobowiązany do spełnienia świadczenia na rzecz K.;

* ww. sprzedaż Nieruchomości zostanie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez L. jako zbywcę na K. jako faktycznego nabywcę Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej kwestii bez znaczenia pozostaje fakt zawarcia pomiędzy L., K. oraz Podmiotem Trzecim Umowy Trójstronnej, na podstawie której w wyniku dokonanego przez K. przekazu świadczenia do przeniesienia tytułów prawnych do Nieruchomości ich przeniesienie nastąpi ostatecznie na rzecz Podmiotu Trzeciego. Wynika to z faktu, że przeniesienie tytułów prawnych do Nieruchomości na rzecz Podmiotu Trzeciego nie nastąpi w imieniu i na własny rachunek L., ale wyłącznie instrukcji/polecenia otrzymanego przez Leasing od K.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, że w związku z zawarciem Umowy Sprzedaży dojdzie do sprzedaży Nieruchomości przez L. na K. (pomimo rozdzielenia skutku zobowiązaniowego wynikającego z Umowy Sprzedaży od jej skutku rozporządzającego), a zatem spełniony zostanie warunek wymieniony w art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT. Przedmiotowy przepis nie zawiera wymogu, aby w konsekwencji takiego przeniesienia praw przedmiot sprzedaży był wykorzystywany przez nabywcę przez jakikolwiek okres czasu (w związku z czym faktyczne wydanie Nieruchomości K. nie ma znaczenia), co również potwierdza tezę, że dokonanie przekazu na rzecz Podmiotu Trzeciego nie powinno mieć żadnego znaczenia (co więcej odmienne stanowisko byłoby niezgodne z literalnym brzmieniem art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT intencją ustawodawcy).

Podsumowując, zważywszy że w analizowanym zdarzeniu przyszłym, L. dokona sprzedaży Nieruchomości (będącej przedmiotem Umowy Leasingu) po zakończeniu podstawowego okresu Umowy leasingu na rzecz korzystającego - K., L. będzie zobowiązany do ujęcia dla celów podatkowych skutków ww. transakcji zgodnie z art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT, tzn. w szczególności przychodem podatkowym L. na tej transakcji będzie wartość Nieruchomości wyrażona w cenie określonej w Umowie Przedwstępnej i zastosowanej w Umowie Sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przedmiotem zapytania w niniejszej sprawie jest kwestia wysokości przychodu z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu finansowego, dokonanej w sposób wskazany we wniosku o wydanie interpretacji.

Zdaniem Spółki, w wyniku rozporządzenia przez L. na rzecz Podmiotu Trzeciego tytułem prawnym do Nieruchomości w celu spełnienia świadczenia przeniesienia Nieruchomości wynikającego z Umowy Sprzedaży zawartej z K. przeprowadzonej w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego (tzn. na podstawie Umowy Sprzedaży będącej następstwem zawarcia Umowy Przedwstępnej oraz następstwem Umowy Leasingu oraz na podstawie Umowy Trójstronnej) postąpi zgodnie z art. 17g Ustawy o CIT i będzie on zobowiązany do ujęcia dla celów podatkowych przedmiotowej transakcji przychodu zgodnie z brzmieniem art. 17g ust. 1 Ustawy o CIT tzn. w szczególności będzie on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego na przedmiotowej transakcji w wysokości równej cenie Nieruchomości określonej w Umowie Przedwstępnej i zastosowanej w Umowie Sprzedaży.

W ocenie organu stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, bowiem narusza przepis art. 17g ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.- dalej u.p.d.o.p.).

Zgodnie bowiem z art. 17g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy, przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej.

Z literalnej wykładni powyższego przepisu wynika, że jego zastosowanie w zakresie kwalifikacji przychodu z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy i ustalenia wysokości w kwocie niższej od wartości rynkowej, ustawodawca uzależnia od:

Ad. 1. W art. 17f u.p.d.o.p. zostały zawarte warunki, które spełnione łącznie pozwalają zakwalifikować daną umowę jako leasing finansowy tj:

Jeżeli są spełnione powyższe warunki, przepis art. 17g umożliwia finansującemu przeniesienie własności przedmiotu leasingu po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu na korzystającego za cenę znacznie niższą niż cena rynkowa.

Zgodnie art. 17a pkt 2 u.p.d.o.p. za podstawowy okres umowy leasingu uważa się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. W sytuacji, gdy strony leasingu dokonają zmiany czasu trwania umowy leasingu należy zbadać, czy nowe warunki umowy spełniają kryteria wynikające z art. 17f u.p.d.o.p.

Jeżeli po dokonaniu zmiany okresu trwania umowy leasingu, umowa ta nadal spełnia warunki określone w art. 17f u.p.d.o.p., wówczas możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu, po upływie podstawowego okresu umowy, na podstawie przepisu art. 17g u.p.d.o.p.

Ad. 2. Sprzedaż przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu musi spełniać następujące warunki:

W odniesieniu do tego ostatniego warunku należy wskazać, że pojęcie "przeniesienie własności" oznacza przejście własności na podstawie zgodnych oświadczeń woli zbywcy i osoby nabywającej prawo. Zgodnie z definicją sprzedaży, określoną w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) sprzedaż polega na tym, że sprzedający zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i cenę zapłacić. Zasadą rządzącą instytucją przeniesienia własności jest tzw. podwójny skutek umów przenoszących własność. Ustawodawca wyposażył każdą umowę sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inną umowę zobowiązującą do przeniesienia własności rzeczy w skutek rzeczowy przenoszący własność. Tak więc, z zasady każda umowa sprzedaży nieruchomości, będąca w swej istocie zobowiązaniem do przeniesienia własności jednocześnie własność tę przenosi. Reguła ta może być jednak wyłączona wolą stron. W takim wypadku wykonanie zobowiązania do przeniesienia własności wymaga zawarcia drugiej umowy tj. umowy przenoszącej własność - umowy rozporządzającej. W szczególności, jeżeli skutek zobowiązaniowy i rozporządzający są różne w czasie, wykonanie zobowiązania do przeniesienia własności wymaga zawarcia umowy przenoszącej własność.

Oceniając stanowisko Spółki należy wskazać, że:

* umowa zawarta między Spółką jako finansującym a korzystającym jest umową jedynie zobowiązującą do przeniesienia własności. Wynika to wprost z opisu zdarzenia: "Na podstawie Umowy Sprzedaży, L. zobowiązany będzie do przeniesienia Nieruchomości na rzecz K., lecz faktyczne spełnienie tego świadczenia zostanie odroczone (na gruncie cywilnoprawnym skutek zobowiązaniowy Umowy Sprzedaży zostanie rozłączony od skutku rozporządzającego), tzn. nie dojdzie jeszcze do faktycznego spełnienia świadczenia (przeniesienia tytułu prawnego do Nieruchomości) na rzecz K. w momencie zawarcia Umowy Sprzedaży."

* jednocześnie na podstawie umowy trójstronnej: finansującego, korzystającego i podmiotu trzeciego, Finansujący "rozporządzi na rzecz Podmiotu Trzeciego tytułem prawnym do Nieruchomości w celu spełnienia świadczenia przeniesienia Nieruchomości wynikającego z Umowy Sprzedaży zawartej z K."

* zbywcą przedmiotu leasingu jest finansujący, zaś nabywcą tj. osobą na którą przeniesiona została własność przedmiotu leasingu jest podmiot trzeci.

Powyższe okoliczności w zestawieniu z wymogami wynikającymi z art. 17g u.p.d.o.p. powodują, że sprzedaż dokonana na rzecz korzystającego wywołująca tylko skutek zobowiązaniowy nie wypełnia hipotezy tego przepisu. Skutek rozporządzający dokonany przez Spółkę na podstawie przekazu świadczenia przeniesienia tytułów prawnych do przedmiotu leasingu przez korzystającego na rzecz podmiotu trzeciego, nie uprawnia Spółki do rozpoznania przychodu podatkowego na podstawie art. 17g u.p.d.o.p.

Nie zmienia powyższego fakt, że warunek w zakresie uznania umowy leasingu za podatkową umowę leasingu finansowego będzie spełniony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.