IPPB3/423-25/12-2/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank S.A. (dalej: "Bank") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa usługi od podatników podatku od wartości dodanej nie posiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski (dalej: podmiot zagraniczny) z tytułu których powstaje po stronie Banku import usług i obowiązek wykazania należnego podatku VAT (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Podatek VAT nie podlega odliczeniu przez Bank zgodnie z art. 86-91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z uwagi na szczególne zasady powstawania obowiązku podatkowego w niektórych przypadkach Bank nalicza podatek VAT przed otrzymaniem faktury od podmiotu zagranicznego po to, aby nie dokonywać korekt wstecznych rozliczeń podatku VAT i płacenia odsetek od powstałych zaległości podatkowych. Dotyczy to w szczególności usług ciągłych rozliczanych w okresach rozliczeniowych oraz usług, które zostały juz wykonane przez podmioty zagraniczne, ale Bank nie otrzymał jeszcze faktury do zapłaty. Bank na podstawie szacowanych kwot jakie będzie miał do zapłaty podmiotowi zagranicznemu (przeważnie bazując na utworzonych w tym celu rezerwach) nalicza w dacie powstania obowiązku podatkowego należny podatek VAT, który następnie jest odprowadzany do urzędu skarbowego. W przypadku, gdy finalnie otrzymana faktura od podmiotu zagranicznego jest na kwotę niższą lub wyższą do zapłaty Bank dokonuje stosownych korekt rozliczeń z tytułu podatku VAT. W praktyce występują przypadki gdy koszt z tytułu podatku VAT powstaje w innym miesiącu lub niekiedy roku, niż koszt z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z faktury podmiotu zagranicznego. Wydatki ponoszone na podstawie faktur podmiotów zagranicznych stanowią koszty inne niż koszty bezpośrednie związane z przychodami (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Bank może ujmować wykazany z tytułu importu usług należny podatek VAT w dacie poniesienia kosztu z tego tytułu niezależnie od daty poniesienia kosztu wydatku uiszczonego na podstawie faktury otrzymanej od podmiotu zagranicznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT wykazywany od importu usług opisanego w stanie faktycznym powinien stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 15 ust. 4d-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), niezależnie od daty poniesienia kosztu z tytułu kwot wynikających z faktur podmiotów zagranicznych.

Podatek VAT jest odrębną kategorią (rodzajem) wydatku podatnika, który stanowi koszt uzyskania przychodu w przypadkach opisanych w art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p. W opisanym przez Bank stanie faktycznym podatek VAT z tytułu importu usług stanowi niewątpliwie koszt uzyskania przychodu, ponieważ zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu tych przepisów.

Kwota wydatkowana na podstawie faktury otrzymanej od podmiotu zagranicznego jest natomiast odrębnym wydatkiem, którego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podlega zasadom określonym nie w art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p., a w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Kwoty jakie Bank płaci na podstawie faktur podmiotów zagranicznych są to należności wynikające z zawartych umów. Wydatki wynikające z takich umów stanowią inny rodzaj kosztu uzyskania przychodów, odrębny od podatku VAT, który powstaje nie w wyniku ustaleń umownych a na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Tym samym, kluczowe w przedmiotowej sprawie jest ustalenie kiedy doszło do poniesienia kosztu z tytułu podatku VAT. Ustaleniu momentu poniesieniu kosztu służy art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. w świetle którego dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W przypadku Banku koszt VAT jest księgowany w koszty na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych w rozumieniu art. 20 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (należny z tytułu importu usług podatek VAT oczywiście ujmowany jest w wystawianych fakturach wewnętrznych, rejestrach VAT oraz sporządzanych deklaracjach). Zgodnie z literalną wykładnią art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Bank powinien ujmować wydatek z tyt. podatku VAT w dacie ujęcia kosztu w księgach na podstawie wewnętrznego dokumentu księgowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.