IPPB3/423-246/12-2/GJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-246/12-2/GJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

W Sp. z o.o. (dalej: Spółka) działa rada nadzorcza, która sprawuje stały nadzór nad działalnością Spółki. Kompetencje rady nadzorczej zostały określone w Kodeksie spółek handlowych oraz umowie Spółki. Rada nadzorcza to organ Spółki, który odpowiada za nadzór we wszystkich dziedzinach działalności Spółki. Dodatkowo w umowie Spółki przewidziane zostały sytuacje, gdy do podjęcia szczegółowo opisanych czynności przez zarząd wymagana jest zgoda rady. Ponadto do kompetencji rady nadzorczej należy m.in. powoływanie i odwoływanie członków zarządu.

Rada nadzorcza odbywa posiedzenia co najmniej raz na dwa miesiące. Udział w posiedzeniu rady nadzorczej jest obowiązkiem członka rady. Członkom rady nadzorczej przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości określonej przez Ministra Skarbu Państwa z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306, z późn. zm.). Członkowie rady nadzorczej wykorzystują m.in. telefony w celu sprawowania swoich obowiązków w organie nadzoru. Spółka pokrywa koszty powstałe w związku z wykonywaniem przez członków rady nadzorczej powierzonych im funkcji, w tym m in. koszty opłat za połączenia telefoniczne.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na pokrycie kosztów opłat za połączenia telefoniczne członków rady nadzorczej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Koszty wskazane w pytaniu są ponoszone w związku z funkcjonowaniem rady nadzorczej, a przez to nie ma przeszkód do zaliczenia ich do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Przemawiają za tym następujące argumenty.

Rada nadzorcza to organ Spółki, który odpowiada za nadzór we wszystkich dziedzinach działalności Spółki. Szczególnym uprawnieniem rady jest ocena sprawozdania zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy. W celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty Spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku Spółki. Powyższe prerogatywy rady nadzorczej znajdują swoje umocowanie w art. 219 Kodeksu spółek handlowych.

Dodatkowo w umowie Spółki przewidziane zostały sytuacje, gdy do podjęcia szczegółowo opisanych czynności przez zarząd wymagana jest zgoda rady. Przykładowo, taka zgoda jest wymagana: przy nabyciu i zbyciu nieruchomości lub udziałów w nieruchomości, o wartości nieprzekraczającej równowartości 30.000 EUR w złotych; nabyciu lub zbyciu składników aktywów trwałych o wartości określonej w umowie Spółki; zaciąganiu zobowiązań warunkowych; wystawianiu weksli.

Ponadto do kompetencji rady nadzorczej należy m.in. powoływanie i odwoływanie członków zarządu.

Powyższe oznacza, że rada nadzorcza wpływa na funkcjonowanie Spółki i dokonywane przez nią czynności prawne. Jako organ nadzoru występujący w strukturze organizacyjnej Spółki oddziałuje pośrednio na sferę przychodów Spółki. Stąd też koszty ponoszone na funkcjonowanie rady nadzorczej spełniają kryteria kosztów podatkowych zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Analizując możliwość zakwalifikowania wydatku do kosztów podatkowych należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., który zawiera ustawowe wyłączenie wymienionych w nim pozycji kosztowych z kręgu kosztów podatkowych. W niniejszej sprawie należy skupić się na art. 16 ust. 1 pkt 38a u.p.d.o.p., który z katalogu kosztów podatkowych wyłącza wydatki "na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji."

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że cytowany przepis wyłącza z kosztów podatkowych tylko takie wydatki, które stanowią osobiste przysporzenie dla członków rady nadzorczej. Nie obejmuje natomiast tych wydatków, które są ponoszone w związku z funkcjonowaniem rady nadzorczej jako organu statutowego działającego w spółce kapitałowej. W opinii Spółki, w przypadku ponoszenia przez nią kosztów opłat za połączenia telefoniczne ponosi ona koszty związane z funkcjonowaniem rady, a nie koszty osobowe, Należy zauważyć, że usługi telekomunikacyjne są wykorzystywane przez członków rady na poczet realizacji przez nich obowiązków związanych z pełnieniem funkcji w organie nadzorczym Spółki. Nie uzyskują więc oni przysporzenia majątkowego kosztem Spółki, a tylko otrzymują narzędzie służące wykonywaniu obowiązków, które spoczywają na nich z racji członkostwa w radzie nadzorczej. Analogiczną rolę spełniałoby oddanie do dyspozycji członka rady nadzorczej komputera, czy też innego narzędzia służącego wykonywaniu nadzoru w Spółce. Tak więc, wydatki na połączenia telefoniczne nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków rady nadzorczej i nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób, gdyż wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru. Mogą tym samym zostać zaliczone do kosztów podatkowych Spółki.

Zaprezentowane wyżej stanowisko podziela także Minister Finansów, który rozgranicza - na gruncie wykładni art. 16 ust. 1 pkt 38a u.p.d.o.p. - wydatki osobowe i wydatki wiążące się z funkcjonowaniem rady nadzorczej. Zdaniem organu, tylko pierwsze z nich nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych podatnika. Tytułem przykładu można zacytować fragment Interpretacji Ministra Finansów z dnia 21 października 2011 r. nr DD5/8213/33/RDX/10/PK-1717/2009,w której padło następujące stwierdzenie: "Należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy jedynie wydatków o charakterze osobowym, które stanowią trwałe przysporzenie majątkowe osób będących członkami organów spółki wskazanych w tym przepisie tj. m.in. rady nadzorczej. W konsekwencji, w przypadku gdy wydatki Spółki nie stanowią przysporzenia majątkowego osób będących członkami rady nadzorczej, ale są związane z funkcjonowaniem tego organu Spółki, to podatnik ma prawo zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. W szczególności odnosi się to do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od budowli, lokali wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą. Mianowicie mogą być one uznane za koszty uzyskania przychodów, gdy korzystanie z budynków i lokali nie służy celom osobistym członków Rady Nadzorczej."

Analogicznie w interpretacji z 21 lipca 2011 r. nr IPTPB3/423-43/11-2/MF, Minister Finansów podniósł, że: "Należy zauważyć, że z treści art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika natomiast wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi rady nadzorczej, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Wydatki te nie dotyczą bezpośrednio indywidualnych osób wchodzących w skład rady nadzorczej."

Natomiast w interpretacji z 16 lutego 2010 r. nr IBPBl/2/423-1404/09/BG Minister Finansów wprost odniósł się do pokrycia kosztów, m.in. połączeń telefonicznych członków rady nadzorczej:

"Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w związku z prowadzoną działalnością ponosi na rzecz Rady Nadzorczej Spółki wydatki na zakup: kawy, herbaty, słodyczy, wody, soków, kanapek, obiadu, artykułów biurowych, sprzętu biurowego (komputery, drukarki itp.), dokonuje także opłat za usługi kurierskie, połączenia telefoniczne, internetowe ponoszone w związku z pełnieniem funkcji członka Rady Nadzorczej. Ponosi koszty związane z wyborami do Rady Nadzorczej (np. koszty ogłoszeń prasowych o organizowanych wyborach, druku kart do głosowania). Jeżeli wydatki te nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków Rady Nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru, wówczas mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów przy spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl