IPPB3/423-241/10-2/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia: 30 marca 2010 r. (data wpływu: 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do użytkowania na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej altanki śmietnikowej - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do użytkowania na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej altanki śmietnikowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości zawarła w dniu 9 października 2009 r. (jak dziesiątki innych Wspólnot mieszkaniowych w dzielnicy B.) porozumienie (umowę) na mocy której jednostka budżetowa przekazała Wspólnocie "do bezpłatnego użytkowania" wiatę śmietnikową zlokalizowaną na terenie nieruchomości dla potrzeb tej nieruchomości jako miejsce składowania nieczystości. Wiata zlokalizowana jest na terenie W. i stanowi jej własność. Administrowana jest dotychczas przez Zakład Gospodarowania Nieruchomościami

Strony uzgodniły w porozumieniu, że od dnia przejęcia do bezpłatnego korzystania wiaty do obowiązków wspólnoty należy obowiązek konserwacji wykonywania niezbędnych napraw i remontów wiaty.

Należy jeszcze wskazać, iż Wspólnoty mieszkaniowe które nie przejęły do bezpłatnego korzystania wiaty zobowiązane są do opłacania na rzecz ZGN opłaty za bezumowne korzystanie w wysokości 12 netto + VAT za metr kwadratowy.

Wiata (altanka śmietnikowa) została odebrana przez Wspólnotę i z tytułu korzystania z niej oprócz świadczeń par 3 porozumienia nie są wnoszone na rzecz udostępniającego żadne świadczenia pieniężne jak np. czynsz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie do użytkowania na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej altanki śmietnikowej stanowi dochód tej Wspólnoty z tytułu nieodpłatnego świadczenia albo otrzymania rzeczy lub prawa podlegający opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność w postaci nieodpłatnego przekazania do użytkowania altanki śmietnikowej stanowiącej własność W. stanowi przychód Wspólnoty Mieszkaniowej podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zawarte porozumienie jest de facto umową użyczenia. Na jej mocy działający w imieniu W. ZGN oddał bezpłatnie prawo korzystania z altanki śmietnikowej na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

Zgodnie z art. 710 k.c. przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

W niniejszej sprawie doszło w ocenie składającego interpretację do otrzymania nieodpłatnego bez świadczenia wzajemnego. Nie stanowi go zobowiązanie z § 3 porozumienia/umowy do przejęcia obowiązków konserwacji, prowadzenia niezbędnych napraw oraz remontów. Wynika to z faktu, iż czynności te i tak stanowią obowiązki biorącego do używania, co wynika z art. 713 k.c. Zgodnie z tym przepisem biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej.

Tym samym Wspólnota podziela stanowisko wyrażone m.in. w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 31 maja 2005 r. SA/Wr 2384/03 Legalis, zgodnie z którym nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jest udostępnienie do korzystania części nieruchomości, jeżeli nastąpiło pod tytułem darmym.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Postanowienia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie określają definicji przychodów. Zawierają jedynie przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu tej ustawy. Katalog tych zdarzeń został między innymi wymieniony w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym katalogu zdarzeń został również wskazany obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych otrzymanych nieodpłatnie świadczeń. Wskazany przedmiot opodatkowania wynika z art. 12 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy, który stanowi, iż przychodem jest między innymi wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawodawca nie sprecyzował bliżej co należy rozumieć pod pojęciem "nieodpłatne świadczenia", ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 ww. ustawy sposobu i kryteriów ustalania ich wartości. Wobec powyższego, należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia, jakie nadają mu przepisy prawa cywilnego, a także orzecznictwo.

I tak, przez "nieodpłatne świadczenie" należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tekst jedn.: niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy, lub zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że po stronie Wspólnoty otrzymującej nieodpłatnie do użytkowania altankę śmietnikową powstaje przychód podlegający opodatkowaniu na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sposób ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń, zawarty jest w art. 12 ust. 6 pkt 4 powołanej ustawy, zgodnie z którym wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Ust. 2 cytowanego przepisu definiuje pojęcie dochodu jako nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 10 i 11. Zgodnie z powyższym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega co do zasady dochód, tj. nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

W tym miejscu tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę na brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Zatem altanka śmietnikowa zalicza się do zasobów mieszkaniowych, przychód związany z tym pomieszczeniem oraz koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Reasumując, przychód uzyskany z tytułu nieodpłatnego przekazania wiaty śmietnikowej zlokalizowanej na terenie nieruchomości dla potrzeb tej nieruchomości jako miejsce składowania nieczystości, stanowi przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który jednocześnie może zostać zaliczony do przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym należy uznać, iż stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.