IPPB3/423-237/12-2/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012 r. (data wpływu 17 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia wartości początkowej składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji zależnych spółek kapitałowych - jest prawidłowe,

* określenia zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji zależnych spółek kapitałowych - jest prawidłowe,

* ustalenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji zależnych spółek kapitałowych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek od kredytu przejętego od zależnych spółek kapitałowych, na podstawie umów przejęcia długu, zawartych w związku z przejęciem działalności gospodarczej zależnych spółek kapitałowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych otrzymania składników majątkowych w wyniku likwidacji zależnych spółek kapitałowych, ustalenia zasad dokonywania amortyzacji tych składników, kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji zbycia tych składników oraz w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od przejętego kredytu do kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Luksemburgu, która jest udziałowcem w dwóch polskich spółkach - P Sp. z o.o. oraz K Sp. z o.o. (dalej: "Spółki Zależne") - będących właścicielami nieruchomości. Nieruchomość będąca w posiadaniu P. Sp. z o.o. obejmuje prawo wieczystego użytkowania oraz prawo własności działek gruntu o łącznej powierzchni 106'445 m^2, a także prawo własności do posadowionych na tym gruncie dwóch budynków handlowych (wraz z towarzyszącymi im budowlami, innymi środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi), znanych jako Centrum Handlowe P (dalej: "CH P"). Z kolei, nieruchomość będąca w posiadaniu K Sp. z o.o. obejmuje prawo własności dwóch działek gruntu o łącznej powierzchni 191'137 m² oraz prawo własności do posadowionych na tym gruncie dwóch budynków handlowych (wraz z towarzyszącymi im budowlami, innymi środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi), znanych jako Centrum Handlowe K (dalej: "CH K").

CH P i CH K zostały nabyte przez Spółki Zależne w wyniku transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a Spółkom Zależnym przysługiwało pełne prawo do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego w związku z ich nabyciem. Nabycie CH P i CH K przez Spółki Zależne zostało sfinansowane w większości z kapitałów zewnętrznych, obejmujących środki pochodzące z oprocentowanych pożyczek udzielonych Spółkom Zależnym przez Wnioskodawcę oraz oprocentowanego kredytu bankowego udzielonego Spółkom Zależnym przez W AG, Bank (dalej: "Bank"). Należy przy tym zaznaczyć, że pomiędzy Spółkami Zależnymi a udzielającym finansowania Bankiem nie zachodzą warunki skutkujące powstaniem ograniczeń w zaliczaniu odsetek do kosztów uzyskania przychodów Spółek Zależnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o CIT (tekst jedn.: Bank jako kredytodawca nie posiada udziałów w kapitale Spółek Zależnych, ani żaden podmiot nie posiada równocześnie udziałów w kapitale Spółek Zależnych oraz Banku).

Podstawową działalnością Spółek Zależnych jest wynajem powierzchni, odpowiednio, w CH P i CH K na rzecz podmiotów trzecich.

Obecnie - w celu uproszczenia struktury własności Nieruchomości - Wnioskodawca planuje podjęcie decyzji o przeprowadzeniu likwidacji Spółek Zależnych oraz przejęciu prowadzonej aktualnie przez Spółki Zależne działalności gospodarczej, obejmującej wynajem CH P i CH K. W tym celu Wnioskodawca zamierza zarejestrować w Polsce swoją działalność gospodarczą w formie oddziału (dalej: "Oddział"), w tym uzyskać rejestrację Oddziału dla celów CIT i VAT. W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Oddział będzie spełniał kryteria zakładu na terytorium Polski, w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 umowy zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: umowa polsko-luksemburska").

Tym samym, Oddział nie będzie posiadał odrębnego od Wnioskodawcy bytu prawnego (nie będzie ani odrębnym przedsiębiorcą ani też odrębnym podatnikiem) i będzie stanowił jedynie formę prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności na terytorium Polski.

Zgodnie ze strategią biznesową Wnioskodawcy, w toku likwidacji, majątek należący do każdej z likwidowanych Spółek Zależnych - po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu zobowiązań - na mocy art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: "k.s.h.") zostanie przekazany na rzecz Wnioskodawcy (działającego poprzez Oddział), w ramach dystrybucji majątku polikwidacyjnego w naturze. Przeniesienie własności majątku Spółek Zależnych zostanie udokumentowane w formie aktów notarialnych.

Na skutek likwidacji Spółek Zależnych, Wnioskodawca (działając poprzez Oddział) przejmie, odpowiednio od każdej z nich, w szczególności:

ii. autorskie prawa majątkowe do projektów architektonicznych budynków handlowych, znaków towarowych, domen internetowych,

iii. licencje na oprogramowanie komputerowe,

iv. dokumentację budowlaną związaną odpowiednio, z CH P i CH K oraz prawa wynikające z gwarancji udzielonych przez wykonawców,

vi. zabezpieczenia ustanowione przez poszczególnych najemców, w tym gwarancje i kaucje,

vii. księgi i inną dokumentację (handlową i korporacyjna) Spółek Zależnych,

viii. środki pieniężne w kasach i na rachunkach bankowych Spółek Zależnych.

Ponadto, Wnioskodawca (działając poprzez Oddział) przejąłby - za zgodą wierzycieli Spółek Zależnych - niektóre zobowiązania Spółek Zależnych (tekst jedn.: zobowiązania, które w przeddzień objęcia przez Wnioskodawcę majątku polikwidacyjnego będą figurowały po stronie pasywów w bilansie każdej ze Spółek Zależnych). W szczególności, Wnioskodawca (działając poprzez Oddział) - na podstawie umowy przejęcia długu - przejąłby zobowiązania Spółek Zależnych z tytułu kredytu, który został im udzielony przez Bank. Po przejęciu przez Wnioskodawcę (działającego poprzez Oddział) zobowiązań z tytułu kredytu zaciągniętego przez Spółki Zależne, odsetki dotyczące okresów następujących po takim przejęciu obciążałyby Wnioskodawcę i byłyby alokowane do Oddziału, który byłby zobowiązany do ich uiszczenia na rzecz Banku, na warunkach wynikających z umowy kredytowej. Należy przy tym zaznaczyć, że nie dojdzie do sytuacji, w której Bank jako kredytodawca posiadałby udział w kapitale Wnioskodawcy, ani też do sytuacji, w której jakikolwiek podmiot posiadałby jednocześnie udział w kapitale Wnioskodawcy oraz Banku.

Ponadto, zarówno Spółki Zależne, jak i Wnioskodawca (działając poprzez Oddział) dokonaliby stosownych ustaleń z dostawcami usług nabywanych aktualnie przez Spółki Zależne w związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą (w szczególności dostawcami mediów, usług związanych z bieżącą obsługą CH P i CH K, profesjonalnych usług zarządzania nieruchomościami oraz usług prowadzenia ksiąg rachunkowych), tak aby umożliwić przeniesienie praw i obowiązków wynikających z tych umów na rzecz Wnioskodawcy działającego poprzez Oddział. Powyższe ma umożliwić kontynuację bieżącej działalności gospodarczej Spółek Zależnych przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział, w tym samym zakresie, po likwidacji Spółek Zależnych.

Konieczność podjęcia takich działań wynika zarówno z przepisów k.s.h., dotyczących likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jak również z zamiaru wszystkich zaangażowanych podmiotów do utrzymania dobrych relacji z kontrahentami, w perspektywie przeniesienia działalności Spółek Zależnych do Wnioskodawcy działającego poprzez Oddział.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione powyżej składniki majątkowe, przy pomocy których każda ze Spółek Zależnych prowadzi aktualnie działalność gospodarczą polegającą głownie na wynajmie powierzchni, odpowiednio, w CH P i CH K i które to składniki - jako majątek polikwidacyjny - byłyby przejęte przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział, tworzą dwa zorganizowane zespoły, z których każdy stanowi przedsiębiorstwo jednej ze Spółek Zależnych, w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "k.c.").

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie wskazać, że na podstawie z art. 14n § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej."Ordynacja podatkowa"), ochrona wynikająca z zastosowania się do interpretacji indywidualnej przewidziana przepisem art. 14k i art. 14m Ordynacji podatkowej obejmuje swoim zakresem podmiotowym również m.in. oddział, który zastosował się do interpretacji indywidualnej, dotyczącej działalności tego oddziału, wydanej przed powstaniem tego oddziału, na wniosek tworzącego go przedsiębiorcy. W kontekście powyższego, Wnioskodawca wywodzi, iż (i) jest uprawniony do wystąpienia z niniejszym wnioskiem o potwierdzenie poprawności swojego stanowiska w odniesieniu do opodatkowania VAT i CIT planowanej działalności Oddziału, który do chwili obecnej nie został jeszcze zarejestrowany oraz (ii) Oddział będzie uprawniony do korzystania z ochrony przewidzianej wyżej wskazanymi przepisami Ordynacji podatkowej, stosując się do interpretacji indywidualnych wydanych w odpowiedzi na składny niniejszym wniosek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Podatek od towarów i usług

Podatek dochodowych od osób prawnych

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytania od nr 3 do nr 6, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 oraz nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Spółki:

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową składników majątkowych (w szczególności, gruntów, budynków i budowli) otrzymanych w związku z likwidacją Spółek Zależnych stanowić będzie ustalona przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział wartość poszczególnych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej.

Ad. 4. Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca działający poprzez Oddział będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Oddziału odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej składników majątkowych (klasyfikowanych jako podlegające amortyzacji środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne) otrzymanych w wyniku likwidacji Spółek Zależnych, przy zastosowaniu stawki amortyzacyjnej właściwej dla danego składnika majątkowego określonej w ustawie o CIT.

Ad. 5. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji Spółek Zależnych (klasyfikowanych jako środki trwałe i/lub wartości niematerialne i prawne). Wnioskodawca działający poprzez Oddział będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Oddziału kwot odpowiadających ustalonej przez siebie wartości początkowej tych składników majątkowych (nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej) pomniejszonej o dokonane od tej wartości odpisy amortyzacyjne.

Ad. 6. Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki powstające z tytułu kredytu przejętego od Spółek Zależnych na podstawie umów przejęcia długu, zawartych w związku z przejęciem działalności gospodarczej Spółek Zależnych w wyniku ich likwidacji, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Oddziału, w momencie określonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 3) Jak wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego - w wyniku przeniesienia działalności Spółek Zależnych do Wnioskodawcy (działającego poprzez Oddział), w związku z likwidacją Spółek Zależnych - nabędzie on, między innymi, CH P i CH K (w tym, prawo wieczystego użytkowania i/lub prawo własności działek gruntu, prawo własności budynków, budowli i innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) i w oparciu o te składniki majątku będzie kontynuował działalność gospodarczą Spółek Zależnych polegającą na wynajmie powierzchni w CH P i CH K.

Ponieważ działalność Wnioskodawcy prowadzona na terytorium Polski za pośrednictwem Oddziału będzie stanowiła "zakład" w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 umowy polsko-luksemburskiej, to - zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT oraz art. 7 ust. 1 umowy polsko-luksemburskiej - dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, w takiej mierze w jakiej będą mogły być przypisane Oddziałowi, będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski (tekst jedn.: w miejscu ich uzyskania). W konsekwencji, prowadzona przez Oddział Wnioskodawcy na terytorium Polski działalność obejmująca, w szczególności, wynajem powierzchni w CH P i CH K będzie podlegała opodatkowaniu CIT (zgodnie z przepisami ustawy o CIT) i - na podstawie art. 9 ustawy o CIT - będzie on zobowiązany do prowadzenia ewidencji rachunkowej, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości przysługujących mu podatkowych odpisów amortyzacyjnych.

Z uwagi na fakt, iż wspomniane wyżej składniki majątku będą spełniały definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych określonych w art. 16a-16c ustawy o CIT. Wnioskodawca będzie miał obowiązek wprowadzić owe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, otrzymane w związku z likwidacją Spółek Zależnych, do prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zasady ustalania wartości początkowej powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (w tym, tych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej) regulują przepisy art. 16g ustawy o CIT. Itak - w myśl art. 16g ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT - za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej uważa się ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej - z zastrzeżeniem przypadków określonych w art. 16g ust. 10b ustawy o CIT.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 16g ust. 10b ustawy o CIT, w przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - odpowiednio stosuje się przepis art. 16g ust. 9 ustawy o CIT (tekst jedn.: co do zasady, wartość początkowa ustalana jest w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji likwidowanej osoby prawnej).

Wspomniany wyżej przepis art. 16g ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, nie odnosi się wprost do nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przejmowanego przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę prawną (w przedmiotowym przypadku, przedsiębiorstw Spółek Zależnych, które zostaną przejęte przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział) w związku z jej likwidacją - co będzie miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Jednakże, należy zauważyć, iż ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który specyficznie regulowałby ustalenie wartości początkowej otrzymywanych przez podatnika środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących część przedsiębiorstwa osoby prawnej przejmowanego przez podatnika w wyniku likwidacji tej osoby prawnej. Wobec powyższego - zdaniem Wnioskodawcy - zastosowanie znajdzie wspomniany przepis art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, który w sposób ogólny reguluje kwestię wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej.

Równocześnie, należy zaznaczyć, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 16g ust. 10b ustawy o CIT ponieważ środki trwale oraz wartości niematerialne i prawne, które otrzyma Wnioskodawca działający poprzez Oddział w związku z likwidacją Spółek Zależnych, nie były nabyte przez Spółki Zależne w drodze objęcia aportu w postaci przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

W świetle powyższego - zdaniem Wnioskodawcy - dla potrzeb ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkową składników majątku (w tym, w szczególności, Nieruchomości) otrzymanych przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział w związku z likwidacją Spółek Zależnych stanowić będzie ustalona przez Wnioskodawcę (działającego poprzez Oddział) wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o CIT.

Ad. 4) Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów niezależnie od związku z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tekst jedn.: odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT.

W świetle powyższego, odpisy amortyzacyjne od budynków, budowli oraz innych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które podatnik otrzymuje w związku z likwidacją osoby prawnej, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. Warunkiem uznania przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych za koszt uzyskania przychodów jest wypełnienie kryterium związku danego kosztu z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła oraz niewystąpienie przesłanek wyłączających takie odpisy z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku, odpisy amortyzacyjne od - klasyfikowanych jako środki trwałe - budynków, budowli i innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które Wnioskodawca działając poprzez Oddział otrzymałby w związku z likwidacją Spółek Zależnych, będą spełniać wyżej wymienione wymogi. Jak już wspomniano, powyższe składniki majątkowe będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu CIT. Uznać należy zatem, że spełnione zostanie kryterium związku poniesionego kosztu z osiąganiem przychodów łub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych, nie znajdzie zastosowania żadne z wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, co uniemożliwiałoby uznanie tych odpisów za koszty uzyskania przychodów niezależnie od ich związku z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczaniem ich źródła.

Wobec powyższego, odpisy amortyzacyjne od składników majątkowych, które zostaną przeniesione do Wnioskodawcy działającego poprzez Oddział w związku z likwidacją Spółek Zależnych i klasyfikowanych jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, co do zasady, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Oddziału. Powyższe odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o CIT. W szczególności, zgodnie z regulacją art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (ustalonej zgodnie zasadami wynikającymi z art. 16g ustawy o CIT). Dodatkowo, w myśl w myśl regulacji art. 16f ust. 3 ustawy o CIT - odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane w zgodzie z zasadami wynikającymi z przepisów art. 16h-16m ustawy o CIT, regulującymi - między innymi - kwestię wyboru metody amortyzacji oraz ustalenia stawki amortyzacyjnej.

W świetle powyższego, w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział w wyniku likwidacji Spółek Zależnych składników majątkowych, stanowiących środki trwale oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Wnioskodawca działający poprzez Oddział będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Oddziału odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych przewidzianych w przywołanych wyżej przepisach ustawy o CIT.

Ad. 5) Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Natomiast, przychody otrzymane przez podatnika z tytułu odpłatnego zbycia składników jego majątku (w szczególności, gruntów, budynków, budowli oraz innych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) podlegają co do zasady, opodatkowaniu zgodnie z regulacją art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, koszty poniesione przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział w związku z możliwym w przyszłości zbyciem składników majątkowych wskazanych wyżej, niewątpliwie spełniają kryterium związku z osiąganiem przychodu. Konsekwentnie, mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Oddziału.

Zasady ustalania kosztu uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia gruntów, a także innych środków trwałych, zostały uregulowane w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Mianowicie, zgodnie z regulacją art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz b), nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia wydatków na nabycie gruntów, praw wieczystego użytkowania gruntów, a także innych środków trwałych, z tym, że wydatki te - pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych - są kosztem uzyskania przychodów w przypadku ich odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany powyżej przepis oraz przywoływane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania (4) przepisy ustawy o CIT dotyczące odpisów amortyzacyjnych, wyrażają zasadę, iż koszty wynikające z nabycia składników majątkowych klasyfikowanych jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie nabycia tych środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych, lecz stopniowo w miarę ich wykorzystywania przez podatnika. Mianowicie, w przypadku podlegających podatkowej amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, koszty te przybierają przede wszystkim postać odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej. Natomiast ta część wartości początkowej, która nie zostanie zamortyzowana do momentu odpłatnego zbycia takiego środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę, że pomimo, iż w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ustawodawca nie posługuje się wprost pojęciem wartości początkowej, lecz używa pojęcia "wydatków na nabycie gruntów, prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz innych środków trwałych", to jednak - na gruncie przywołanego przepisu - zakres znaczeniowy tego pojęcia jest tożsamy z pojęciem wartość początkowa. Pogląd taki wyraził także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2010 r. (sygn. IPPB3/423-642/10-2/AG).

W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku możliwego w przyszłości odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji Spółek Zależnych, i klasyfikowanych w ewidencji podatkowej Oddziału jako środki trwałe/wartości niematerialne i prawne (w tym, w szczególności, budynków, budowli), będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Oddziału kwot odpowiadających wartości początkowej tych środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszonych o dokonane odpisy amortyzacyjne (w odniesieniu do składników majątku podlegających amortyzacji).

Ad. 6) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, chyba że możliwość zaliczenia danych kosztów do kosztów uzyskania przychodów jest wprost wyłączona na gruncie art. 16 ustawy o CIT. Jednakże, w odniesieniu do odsetek od kredytu udzielonego Spółkom Zależnym przez Bank i przejętego przez Oddział Wnioskodawcy, żadne z wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT - zdaniem Wnioskodawcy - nie znajdzie zastosowania. W szczególności, możliwość zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów Oddziału nie będzie objęta ograniczeniem z tytułu tzw. niedostatecznej kapitalizacji" uregulowanym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT, jako że uiszczane na rzecz Banku odsetki związane z kredytem zaciągniętym przez Spółki Zależne i przejętym przez Wnioskodawcę (działającego poprzez Oddział) nie będą związane z pożyczką/kredytem udzieloną przez udziałowca, ani przez inny podmiot, w którym ten sam udziałowiec posiadałby co najmniej 25% udziałów, jednocześnie posiadając co najmniej 25% udziałów w kapitale Wnioskodawcy.

Z drugiej strony - w odniesieniu do momentu uznania odsetek od pożyczek/kredytów jako kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, odsetki naliczone, lecz niezapłacone oraz umorzone nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek/kredytów, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek/kredytów.

W świetle powyższych uwag, odsetki powstające z tytułu kredytu przejętego od Spółek Zależnych przez Wnioskodawcę (działającego poprzez Oddział), na podstawie umów przejęcia długu zawartych w związku z przeniesieniem działalności gospodarczej Spółek Zależnych w wyniku ich likwidacji, stanowiłyby koszty uzyskania przychodów Oddziału, w momencie określonym zgodnie zasadami określonymi w art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o CIT, pod warunkiem istnienia związku miedzy tymi odsetkami a osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Wnioskodawcy działającego poprzez Oddział.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w przedmiotowej sprawie, odsetki od kredytu przejętego od Spółek Zależnych będą niewątpliwie związane z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Oddziału.

Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na to, że zobowiązania wynikające z kredytu zaciągniętego przez Spółki Zależne są funkcjonalnie związane z zespołami składników majątkowych (obejmującymi CH P i CH K) stanowiącymi obecnie przedsiębiorstwa Spółek Zależnych i, tym samym, są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółki Zależne. W konsekwencji, odsetki od przedmiotowego kredytu stanowią dla tych podmiotów koszty uzyskania przychodów. Ponieważ intencją Wnioskodawcy jest przejęcie zespołów składników majątkowych (obejmujących CH P i CH K), z którymi funkcjonalnie związane są przedmiotowe zobowiązania z tytułu kredytu, oraz kontynuowanie działalności Spółek Zależnych przez Oddział, to w momencie przejęcia działalności Spółek Zależnych (oraz przejęcia ich zobowiązań), owe zobowiązania niewątpliwie będą miały związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę (poprzez Oddział) działalnością gospodarczą. Z tego względu, odsetki od przejętego kredytu będą związane z osiąganiem przez Oddział przychodów z przejętej działalności.

Ponadto, należy zauważyć, że w konsekwencji przejęcia zobowiązań z tytułu kredytu udzielonego Spółkom Zależnym, Wnioskodawca działający poprzez Oddział wstąpi w ogół praw i obowiązków Spółek Zależnych, wynikających z umowy kredytu, a w szczególności będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od tych pożyczek, jak również do spłaty kwoty głównej przejętego kredytu. Z drugiej strony, Wnioskodawca działający poprzez Oddział - jak już wcześniej wspomniano - otrzyma CH P i CH K, których nabycie sfinansowane było właśnie ze środków pozyskanych w ramach przedmiotowego kredytu.

W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca jest zdania, że ekonomiczna treść planowanej transakcji może być utożsamiana z sytuacją w której Wnioskodawca sam zaciągnąłby pożyczkę/kredyt i nabył CH P oraz CH K. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od przejętych od Spółek Zależnych zobowiązań z tytułu kredytu powinny być uważane za koszty związane z finansowaniem działalności Wnioskodawcy, alokowane do Oddziału. Konsekwentnie, owe odsetki winny być uważane za związane z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i - w rezultacie - jak zostało to wcześniej wskazane, winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Oddziału, w momencie określonym zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o CIT.

Zważywszy na to, że przejęcie zobowiązań wynikających z kredytu udzielonego Spółkom Zależnym jest niezbędne do przeprowadzenia likwidacji tych podmiotów (poprzez umożliwienie przeprowadzenia tej likwidacji na gruncie przepisów k.s.h.), zabieg ten jest również konieczny do przejęcia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Spółki Zależne (tekst jedn.: wynajmu CH P i CH K) oraz osiągania przychodów w związku z tą działalnością. Dlatego też, koszty poniesione przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział i związane z takim przejęciem, w szczególności koszty odsetek od przejętych zobowiązań z tytułu kredytu, powinny stanowić koszty uzyskania przychodów Oddziału.

Ponadto, Wnioskodawca chciałby wskazać, że stanowisko, zgodnie z którym odsetki od zobowiązań przejętych od innego podmiotu (z jednoczesnym przejęciem majątku tego podmiotu przez podatnika przejmującego dług) stanowią koszty uzyskania przychodu, zostało przyjęte przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne w ich praktyce, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 sierpnia 2010 r. (sygn. II FSK 385/10), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1377/08-2/AG), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2008 (sygn. IP-PB3-4230-733/08-7/AG), interpretacja Dyrektora Izby skarbowej w Katowicach z dnia 4 grudnia 2007 r. (sygn. IPPB3/423-115/07/JD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 3, nr 4 oraz nr 5, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 6, stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* wydatek został poniesiony przez podatnika (co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku musiał zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),

* wydatek jest definitywny (co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),

* wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów (co oznacza, iż wydatek przyczynił się lub mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez podatnika) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie został wymieniany w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.,

* został właściwie udokumentowany.

Zauważyć należy, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy często korzystają z zewnętrznych źródeł finansowania, w szczególności w postaci pożyczek i kredytów. Spłata pożyczki (kredytu) zaciągniętej na prowadzoną działalność gospodarczą nie stanowi dla podatnika kosztu uzyskania przychodu; kosztem są skapitalizowane oraz naliczone i zapłacone odsetki - art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 lit. a) ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, dla kwalifikacji prawnej wydatków na zapłatę odsetek, stanowiących koszty uzyskania przychodów, istotne znaczenie ma cel ich poniesienia, czyli przeznaczenie środków finansowych uzyskanych w drodze tego kredytu/pożyczki. Kwestią wstępną dla oceny możliwości uznania uregulowanych odsetek za koszty podatkowe jest zatem ustalenie związku przyczynowo - skutkowego, jak i gospodarczego pomiędzy ich zapłatą, a przychodami, jakie podatnik osiąga lub ma szansę osiągnąć, wydatkując środki pieniężne pochodzące z kredytu/pożyczki na dany cel. Przykładowo, powiązanie takie istnieje w sytuacji przeznaczenia kredytu/pożyczki na bieżącą działalność gospodarczą podatnika - zwiększa bowiem źródło jej finansowania lub też na zakup nieruchomości, wykorzystywanej w tej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem świadczenie główne (kredyt bankowy/pożyczka) zostało poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, to świadczenie uboczne tj. np. odsetki od kredytu/pożyczki, zostało również poniesione w tym celu.

W ocenie organu podatkowego powyższego stanowiska nie można jednak w sposób bezpośredni zastosować do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

W przedstawionej sytuacji nie doszło bowiem do zaciągnięcia przez Spółkę (Wnioskodawcę) kredytu na zakup nieruchomości (działek gruntu, prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków na tych gruntach posadowionych) składających się na centra handlowe - CH P oraz CH K. Kredyty na ten cel zostały zaciągnięte przez spółki zależne. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaciągniętych przez spółki zależne zobowiązań dopiero po zawarciu z tymi spółkami umów przejęcia długu - zawartych zgodnie z przepisem art. 519 Kodeksu cywilnego. Końcowo Wnioskodawca planuje przeprowadzić likwidację spółek zależnych. Zdaniem Wnioskodawcy zawarcie umów przejęcia długu związane będzie z nabyciem majątku spółek zależnych, dlatego też w sensie ekonomicznym planowaną transakcję można utożsamiać z sytuacją, w której Wnioskodawca sam zaciągnąłby kredyt i nabył wskazane wyżej centra handlowe.

W opinii Organu podatkowego, stanowiska Wnioskodawcy nie można jednak uznać za prawidłowe. W tym miejscu należy wskazać, że na gruncie przepisów prawa podatkowego odrębnie należy rozpatrywać skutki przejęcia długów spółek zależnych oraz skutki likwidacji tychże spółek. Odrębnym zdarzeniem podatkowym jest zawarcie umowy przejęcia długu i odrębnie należy rozpatrywać skutki otrzymania majątku w wyniku likwidacji spółki kapitałowej. Nie ma przy tym znaczenia, na gruncie prawa podatkowego, fakt, że zdarzenia te będą powiązane ze sobą w sposób ekonomiczny. W opisanej sytuacji fakt powiązania ekonomicznego transakcji przejęcia długu z planowaną następnie likwidacją podmiotu, od którego dług ma zostać przejęty nie zmienia sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego regulujących obie te sytuacje, które należy rozpatrywać odrębnie.

W konsekwencji, tylko w zakresie w jakim z tytułu samej transakcji przejęcia długu za wynagrodzeniem podatnik wykazuje przychód podatkowy (w wysokości ewentualnego wynagrodzenia za przejęcie długu), możliwe jest rozpoznanie kosztów podatkowych związanych z tym przychodem. Wydatki, które podatnik ponosi na spłatę przejętego długu (w tym odsetki) są ściśle związana właśnie z tą transakcją, za którą może przysługiwać wynagrodzenie. Wynagrodzenie takie, stanowiące kwotę należną nabywcy długu, może mieć dowolną formę. Otrzymanie w tej sytuacji wynagrodzenia, powoduje przysporzenie majątkowe u podatnika, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu tymże podatkiem (art. 12 ustawy).

Tak więc wyłącznie w kontekście wynagrodzenia za przejecie długu lub jego braku należy badać istnienie związku, ponoszonych na spłatę przejętego długu wydatków w postaci odsetek z przychodem podatkowym podatnika.

Wnioskodawca miałby zatem prawo zaliczenia, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków na spłatę odsetek od przejętych kredytu, pod warunkiem wykazania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia tych długów - art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Wnioskodawca nie wskazuje natomiast na jakikolwiek przychód wynikający wprost z umów przejęcia długów spółek zależnych. W związku z powyższym nie ma możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na spłatę odsetek.

Odnosząc się natomiast do całokształtu przedstawionej sytuacji, Organ stoi na stanowisku, iż w przypadku zaciągnięcia kredytu na zakup przez Spółkę składników majątkowych składających się na wymienione we wniosku centra handlowe, niewątpliwie odsetki związane z takim kredytem byłyby kosztem uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, jako koszty finansowania nabycia tego rodzaju aktywów. Możliwe jest tu powiązanie przychodów osiąganych w wyniku planowanej działalności w zakresie wynajmu powierzchni handlowych z kosztami w postaci odsetek od zaciągniętego kredytu. Natomiast przejęte przez Spółkę zobowiązania wynikające z kredytów zaciągniętych pierwotnie przez inne podmioty, których majątek ma zostać przejęty dopiero w wyniku likwidacji, nie stanowi kredytu na nabycie majątku tych podmiotów. I to pomimo, że obie sytuacje w wymiarze ekonomicznym miałyby podobny skutek. Nie można bowiem podobnych skutków różnego rodzaju rozwiązań przyjętych przez podatnika utożsamiać i przenosić wprost na grunt skutków podatkowych. Tym bardziej, że skutek ten można uznać jako podobny jedynie przy ocenie końcowego efektu wyboru jednej z tych sytuacji, czyli per saldo. Natomiast w celu określenia skutków podatkowych należy rozpatrywać te sytuacje z punktu widzenia konsekwencji występujących dla każdego z zaistniałych w zdarzeniu przyszłym zdarzeń gospodarczych.

Nie można zatem mówić, jak twierdzi Wnioskodawca, o związku przedmiotowych wydatków z przychodami z tytułu wynajmu CH P i CH K, generowanymi przez majątek spółek zależnych, który ma zostać przejęty przez Spółkę w drodze późniejszej ich likwidacji. Istnienie związku pomiędzy przejęciem przez Spółkę długu od tych spółek z planowaną następnie ich likwidacją, nie oznacza automatycznie istnienia związku wydatków ponoszonych na spłatę tego długu z wskazanymi przychodami generowanymi przez ten majątek.

Jak wskazano wyżej, Spółka nie będzie spłacać odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup składników majątkowych składających się na przedmiotowe centra handlowe tylko odsetki od kredytów uprzednio zaciągniętych przez inne podmioty.

Skoro wydatki na spłatę przejętego kredytu nie stanowią wydatków na spłatę kredytu zaciągniętego przez Spółkę na nabycie składników majątkowych w postaci wynajmowanych nieruchomości, wydatki te nie stanowią kosztów finansowania wydatków na nabycie tychże nieruchomości. Tym samym brak jest związku pomiędzy przedmiotowymi wydatkami w postaci odsetek od przejętych przez Spółkę nowego kredytów, a potencjalnymi przychodami Wnioskodawcy generowanymi przez przejęty w ramach likwidacji majątek.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowych oraz orzeczenia sądowego zauważyć należy, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Podstawą dokonania przez organ indywidualnej interpretacji są same przepisy prawa podatkowego, w tym ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo należy podkreślić, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy skarżącego, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 848/07; wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 907/08; wyrok NSA z 30 września 2005 r., FSK 2528/04, Lex Polonica nr 401550). Ponadto na podstawie art. 14e ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 6, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.