IPPB3/423-220/09-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty wartości początkowej środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty wartości początkowej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W maju 2008 r. Spółka zawarła umowę leasingu finansowego w PLN z leasingodawcą polskim na zakup nowych podnośników. Dostawcą podnośników był kontrahent unijny i wartość podnośników dla firmy leasingowej została określona w EUR. W czerwcu 2008 r. Spółka otrzymała od firmy leasingowej fakturę VAT w PLN (data faktury 5 czerwca 2008 r.) z wyszczególnioną wartością kapitałową przedmiotu leasingu oraz wartością części odsetkowej.

Spółka w czerwcu 2008 r. przyjęła podnośniki na stan środków trwałych na wartość przedmiotu leasingu wykazaną w fakturze polskiego leasingodawcy. Od tej kwoty od lipca 2008 r. dokonywane były odpisy amortyzacyjne i odnoszone w ciężar kosztów podatkowych. W grudniu 2008 r. od firmy leasingowej Spółka otrzymała fakturę korygującą (data f-ry 28. 11. 2008) oraz zgodnie z umową, aneks z określeniem zmienionej wartości początkowej przedmiotu leasingu wraz z nowym harmonogramem spłat stanowiącym integralną część umowy leasingu (data aneksu 25 listopada 2008 r.). Termin rozpoczęcia spłat rat ustalony został od grudnia 2008 r. Fakturą korygującą z dnia 28 listopada 2008 r. skorygowano (zwiększono) wartość początkową przedmiotu leasingu i wartość części odsetkowej. Korekta ta jest zgodna z § 4 pkt 3 ogólnych warunków umowy z firmą leasingową: "Wartość początkową przedmiotu leasingu, pierwsza rata i pozostałe raty leasingowe mogą być określone w PLN albo jako równowartość tych kwot w walucie obcej ("waluta umowy"). Jeżeli waluta umowy różni się od waluty, w której dokonywana jest płatność ceny lub innych kosztów związanych z nabyciem przedmiotu leasingu ("waluta płatności"), ostateczna wartość początkowa przedmiotu leasingu zostanie ustalona przez przeliczenie na walutę umowy każdej takiej płatności lub kosztów według kupna waluty umowy ogłoszonego przez. Bank, który obowiązywał o godzinie 11:00 w dniu dokonania płatności, przy czym jeżeli walutą płatności jest PLN przy ustalaniu ostatecznej wartości przedmiotu leasingu część płatności ceny odpowiadająca wartości wpłaconej przez korzystającego na konto finansującego pierwszej raty w PLN netto zostanie przeliczona na walutę umowy według kursu przyjętego zgodnie z § 5.5 do wyliczenia płatności pierwszej raty w PLN..." Leasingodawca dokonywał płatności dostawcy unijnemu w EUR. Dlatego też wartość początkowa przedmiotu leasingu określona została w umowie po dokonaniu płatności przez firmę leasingową dostawcy unijnemu. Środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania w czerwcu 2008 r., a korekta powstała w listopadzie 2008 r. Korekta części kapitałowej obejmuje kwotę 234.517,84 zł (wartość początkowa środków trwałych przed korektą 1.627.476,76 zł, po korekcie 1.861.994,60 zł). Zmiany wartości początkowej środków trwałych dokonano w listopadzie 2008 r. i od grudnia 2008 r. naliczono amortyzację od zwiększonej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Spółki w listopadzie 2008 r. należało podnieść wartość początkową przedmiotu leasingu i od grudnia 2008 r. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zwiększonej wartości. Leasingodawca i leasingobiorca w umowie leasingu finansowego zgodziły się co do określenia ostatecznej wartości początkowej przedmiotu leasingu po dokonaniu płatności przez leasingodawcę do dostawcy unijnego. Zatem zdaniem Spółki wartość wynikająca z listopadowego aneksu stanowi podstawę do zmiany wartości początkowej środków trwałych bez konieczności korygowania poprzednich miesięcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawy umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości-jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający. Podatkowa umowa leasingu finansowego zdefiniowana w art. 17f ust. 1 charakteryzuje się tym, że z jej zapisów wynika, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących jej przedmiotem dokonuje korzystający. Prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych nakłada na podatnika wymóg określenia w prawidłowej wysokości wartości początkowej podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ustalenie prawidłowej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem leasingu wiąże się ponadto z określonym przez ustawodawcę warunkiem uznania umowy za podatkową umowę leasingu finansowego, że suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług powinna odpowiadać co najmniej tej wartości. Przepisy rozdziału 4a ustawy - opodatkowanie stron umowy leasingu nie określają dla korzystającego szczególnych zasad ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem podatkowej umowy leasingu finansowego. Przepisy w tym zakresie (art. 17a pkt 7 ustawy) odsyłają do zasad ogólnych wyrażonych w art. 16g ustawy. Artykuł 16g określa zasady ustalania przez podatników wartości początkowej tych składników majątku - w zależności od sposobu nabycia, rodzaju składnika majątkowego oraz okoliczności modyfikujących wielkość wartości początkowej. Wartością początkową w razie odpłatnego nabycia jest cena ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy cenę nabycia stanowi kwota należna zbywcy powiększona o koszty zawiązane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, pomniejszona o podatek od towarów i usług. Kwota powyższa powinna wynikać z faktury VAT, wystawionej w przypadku umowy leasingu przez finansującego.

Ustawodawca tylko w sytuacji określonej w przepisie art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. w przypadku ulepszenia środków trwałych w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji przewiduje w trakcie amortyzacji środka trwałego możliwość korekty wartości początkowej środka trwałego o sumę wydatków na ich ulepszenie. W innych przypadkach przepisy ustawy nie przewidują możliwości zwiększenia wartości początkowej środka trwałego na zasadach analogicznych do ulepszeń środków trwałych bez konieczności cofania się do momentu nabycia danego składnika majątku.

Odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowej sprawy, w ocenie Organu, przyjmując do używania rzeczy stanowiące przedmiot leasingu Spółka była uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości wykazanej w fakturze wystawionej przez finansującego. Skoro jednocześnie finansujący zastrzegł w umowie leasingu z uwagi na to, że dostawcą rzeczy był kontrahent unijny, któremu firma leasingowa płaciła za dostawę w euro, że wartość początkowa może być przeliczona inaczej w momencie zapłaty dostawcy, po wystawieniu przez finansującego faktury korygującej, Spółka powinna zwiększyć wartość początkową środka trwałego i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tej zwiększonej wartości. Należy zatem skorygować (w przedmiotowej sprawie odpowiednio zwiększyć) odpisy amortyzacyjne od momentu rozpoczęcia dokonywania odpisów, a więc od następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek wprowadzono do ewidencji tj. od miesiąca lipca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock