IPPB3/423-175/10-2/PD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu rekompensaty stanowiącej częściowy zwrot wydatków na nabycie działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu rekompensaty stanowiącej częściowy zwrot wydatków na nabycie działki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest podmiotem prowadzącym działalność, m.in. w zakresie wynajmu oraz zarządzania nieruchomościami. W dniu 29 Marca 2006 r. Spółka nabyła od innej spółki przedsiębiorstwo (dalej: "Przedsiębiorstwo"), w skład którego wchodzi centrum handlowo-usługowe zlokalizowane w P. ("Centrum handlowe").

Nabycie Przedsiębiorstwa zostało poprzedzone analizą stanu prawnego Przedsiębiorstwa (tzw. badanie prawne "due diligence" - dalej: "Due Diligence"). Due Diligence zostało przeprowadzone przez kancelarię prawną (dalej: "Kancelaria prawna"). Raport podsumowujący powyższą analizę nie wskazywał na uchybienia w zakresie sytuacji prawnej Przedsiębiorstwa w zakresie prawa własności gruntów, na którym wybudowany jest budynek Centrum Handlowego.

Po nabyciu przedmiotowego Przedsiębiorstwa okazało się jednak, iż w skład Przedsiębiorstwa wchodzi działka, oznaczona w ewidencji gruntów numerem "9" (dalej: "Działka"), która nie stanowiła własności zbywcy Przedsiębiorstwa, lecz była własnością osób trzecich. Tym samym okazało się, iż w zakresie sytuacji prawnej Przedsiębiorstwa istnieje istotna nieprawidłowość, polegająca na dysponowaniu przez Przedsiębiorstwo gruntem stanowiącym własność osoby trzeciej.

W rezultacie Spółka podjęła negocjacje z właścicielami Działki, mające na celu nabycie Działki. W konsekwencji przeprowadzonych negocjacji, Spółka nabyła #189; udziału we własności Działki. Pozostały udział w Działce zostanie przez Wnioskodawcę nabyty, gdy tylko w postępowaniu spadkowym zostaną ustalone osoby, którym przysługuje do niego tytuł.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy o p.d.o.p., wydatek na nabycie #189; udziału we własności Działki nie został przez Spółkę zaliczony do kosztu uzyskania przychodu.

Jednocześnie, Spółka wystąpiła do Kancelarii z żądaniem zwrotu wydatków na nabycie przedmiotowej Działki. Podstawą żądania była niewłaściwie przeprowadzona przez Kancelarię prawną analiza stanu prawnego Przedsiębiorstwa, która nie wykazała nieprawidłowości w zakresie sytuacji prawnej Przedsiębiorstwa dotyczącej własności gruntów.

W rezultacie przeprowadzonych negocjacji z Kancelarią, zostanie podpisana ugoda - dalej: "Ugoda"), na podstawie której Kancelaria (nie uznając formalnie zasadności roszczeń Wnioskodawcy) zapłaci Spółce uzgodnioną kwotę stanowiącą częściowy zwrot wydatków poniesionych na nabycie prawa własności Działki (dalej: "Rekompensata").

Wypłacona Spółce Rekompensata będzie w całości zaspokajała roszczenia Spółki w stosunku do Kancelarii prawnej, związane z domniemanymi błędami w przeprowadzonej analizie prawnej Przedsiębiorstwa.

Kwota otrzymana na podstawie umowy jest niższa niż wydatki (cena nabycia) poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie #189; udziału w Działce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Spółkę od Kancelarii Rekompensata stanowiąca częściowy zwrot wydatków na nabycie opisanej w stanie faktycznym wniosku Działki będzie wyłączona z przychodów podatkowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy

W opinii Spółki, otrzymana od Kancelarii Rekompensata stanowiąca częściowy zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie opisanej w stanie faktycznym Działki, nie będzie zaliczona do przychodów Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit a) Ustawy o p.d.o.p., "Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów".

Jednocześnie, zgodnie z art. 16c pkt 1 Ustawy o p.d.o.p., "Amortyzacji nie podlegają granty i prawa wieczystego użytkowania gruntów."

Zgodnie z powyższymi regulacjami, Spółka nie jest uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie #189; udziału w Działce do kosztów uzyskania przychodów, ani w formie bezpośredniego zaliczenia kwoty przeznaczonej na nabycie Działki do kosztów uzyskania przychodów, ani poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się "zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów".

Zgodnie z powyższą regulacją w sytuacji, w której podatnik ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które jednak na podstawie art. 16 Ustawy o p.d.o.p. nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a następnie uzyskuje zwrot tych wydatków, zwrot ten nie stanowi przychodu podatnika. Celem omawianej regulacji było wyłączenie z opodatkowania zwrotu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów z przychodów podatników.

Jak wskazuje się w piśmiennictwie podatkowym poświęconym omawianej regulacji, należy ona do wyłączeń o charakterze systemowym której celem jest "zachowanie spójności systemu podatkowego lub uniknięcie podwójnego opodatkowania. Zwrot podatków i kosztów niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów nie może podlegać opodatkowaniu, gdyż podatnik nie uzyskuje tu rzeczywistego przysporzenia" (por. G. Dźwigała, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz 2009, wyd. Lexpolonica, komentarz do art. 12).

W opinii Spółki, dla zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p. bez znaczenia pozostaje podstawa prawna, z tytułu której poniesiony przez podatnika wydatek (który jest podatnikowi następnie zwracany) jest wyłączony z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten ma zastosowanie do wszystkich wydatków, które - na podstawie którejkolwiek z norm zawartych w art. 16 Ustawy o p.d.o.p. nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Przykładowo, będą to (jak ma to miejsce w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę) niestanowiące kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie gruntu.

Stanowisko to potwierdzane jest w piśmiennictwie podatkowym, w którym wyraźnie wskazuje się, iż "Wydatki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wymienia przepis art. 16 u.p.d.o.p. Zatem wszystkie wydatki wymienione w cytowanym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone, wyłączane są z przychodów podatnika" (tak: S. Babiarz: Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, wyd. Unimex., s. 361).

Co więcej, w opinii Spółki zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p. nie jest uzależnione od podstawy prawnej wypłacenia podatnikowi zwrotu kosztów poniesionych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że każdy zwrot poniesionego przez podatnika wydatku niestanowiącego kosztu uzyskania przychodu, bez względu na jego podstawę jego wypłacenia (umowa pomiędzy stronami, świadczenie o charakterze odszkodowawczym, darowizna na rzecz podatnika itp.) nie będzie kwalifikowany jako przychód podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p. nie wymaga również aby zwrot był dokonywany wyłącznie przez podmiot na rzecz którego został poniesiony wydatek a nie przez osobę trzecią (tak jak ma to miejsce w przedmiotowym wydatku). Istotne jest bowiem, aby otrzymane kwoty zostały zapłacone w związku z poniesionymi wydatkami a ich otrzymanie miało na celu zwrot tych wydatków. Gdyby ustawodawca chciał ograniczyć zakres art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p. do wydatków zwróconych przez ten sam podmiot na rzecz którego zostały one poniesione (tj. przy zachowaniu tożsamości podmiotowej i tożsamości stosunku prawnego) analizowany przepis zostałby ograniczony jedynie do zwrotu nienależnego świadczenia. Należy jednoznacznie stwierdzić, że takiego zastrzeżenia ustawodawca nie poczynił w analizowanej normie prawnej.

Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę, że otrzymana przez Spółkę Rekompensata nie ma charakteru typowo odszkodowawczego (przede wszystkim strony Umowy zgodziły się, że jej podpisanie nie przesądza o uznaniu roszczeń Wnioskodawcy). Stanowi ona bowiem zwrot części kosztów nabycia #189; udziału w Działce, który wynika z nieprawidłowo przeprowadzonej na rzecz Spółki analizy prawnej nabywanego Przedsiębiorstwa. Niemniej jednak, w opinii Spółki nawet w przypadku założenia, iż otrzymana przez Spółkę od Kancelarii Prawnej kwota przeznaczona na nabycie opisanej w stanie faktycznym Działki stanowi świadczenie o charakterze odszkodowawczym, nie będzie to miało wpływu na możliwość zastosowania przez Spółkę regulacji art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko to zostało potwierdzone w piśmie wydanym przez Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2007 r. o sygn. MB8/232/2007, w którym na gruncie podobnego stanu faktycznego wskazano, iż:

"Zdaniem Ministerstwa Finansów, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., nie zalicza się do przychodów otrzymanego odszkodowania w kwocie odpowiadającej kosztom remontu powypadkowego samochodu, które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych.

Przychodem będzie natomiast nadwyżka otrzymanego odszkodowania nad poniesionymi kosztami remontu powypadkowego uszkodzonego samochodu.

Jeżeli poszkodowany ponosi wydatki, które są mu następnie zwracane w formie wypłaconego odszkodowania, to mamy do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków nie tylko pod względem ekonomicznym, ale również prawnym".

Dlatego też, w opinii Spółki otrzymana od Kancelarii Prawnej rekompensata stanowiąca de facto częściowy zwrot wydatków na nabycie prawa własności opisanej w stanie faktycznym wniosku Działki, nie będzie stanowiła przychodu, zgodnie z regulacją art. 12 ust. 1 pkt 6a Ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Spółki w omawianym zakresie jest również potwierdzane w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 16 czerwca 2009 r., o sygn. IPPB3/423- 244/09-2/JB potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym:

"Biorąc również pod uwagę, że Bank nie zaliczył kwoty kapitału kredytu udzielonego Kredytobiorcy do kosztów podatkowych, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p. zwrot tego wydatku w postaci uzyskanego świadczenia ubezpieczeniowego, nie powinien stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu".

Natomiast w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 3 lipca 2009 r., o sygn. ITPB3/423-194a/09/MK, wskazano:

"Jednocześnie zauważyć należy, że w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy ustawodawca wyłączył z przychodów, zwrócone inne wydatki nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podnieść należy, że niezaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów wynika bądź z ustawowego wyłączenia tego wydatku z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy (w tym np. zwrócone wydatki związane z zapłatą kar, odszkodowań i opłat o charakterze przymusowym) lub ze względu na brak związku wydatku z przychodem art. 15 ust. 1 powołanej ustawy.

Z kolei stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 22 powołanej ustawy nie uważa się za kosz uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej dotyczącej pytania pierwszego (Nr ITPB3/423-194/09/MK) w opisanym stanie faktycznym Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków dotyczących odszkodowań z tytułu wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej.

W konsekwencji, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a, nie zalicza się do przychodów otrzymanego odszkodowania, świadczenia pieniężnego (od ubezpieczyciela lub podwykonawcy) w kwocie odpowiadającej poniesionym wydatkom, które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych.

Przychodem będzie natomiast ewentualna nadwyżka otrzymanego świadczenia pieniężnego (świadczeń pieniężnych) nad poniesionymi kosztami dotyczącymi wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej".

Również w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 lutego 2008 r., o sygn. IPPB1/415-392/07-2/AJ (na gruncie analogicznych regulacji zawartych w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych) wskazano, iż:

"Z art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy wyniku, że jeżeli samochód nie jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym, to do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć kosztów Ich remontów powypadkowych. W związku z powyższym, zwrot wydatków (odszkodowanie) za naprawę samochodu z polisy sprawcy, które nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychodu z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 27 kwietnia 2007 r. nr MB8/232/2007 odnośnie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.p. nie zalicza się do kosztów podatkowych strat powstałych wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody te nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Zdaniem Ministra Finansów, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., nie zalicza się do przychodów otrzymanego odszkodowania w kwocie odpowiadającej kosztom remontu powypadkowego samochodu, które nie zostały zaliczone do podatkowych. Przychodem będzie natomiast nadwyżka otrzymanego odszkodowania nad poniesionymi kosztami remontu powypadkowego uszkodzonego samochodu. Jeżeli poszkodowany ponosi wydatki, które są mu następnie zwracane w formie wypłaconego odszkodowania to mamy do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków nie tylko pod względem ekonomicznym, ale również prawnym. Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 Kodeksu cywilnego). Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego)".

Podobne stanowisko zostało również zajęte w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2008 r., o sygn. IBPB3/423-918/08/AP.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2007 r. I SA/Gd 358/2007, zgodnie z którym:

" (...) w ocenie składu orzekającego, w rozpoznanej sprawie, kwota odszkodowania wypłacona podatnikowi, który uprzednio poniósł wydatki związane ze zdarzeniem wywołującym szkodę, a które zgodnie z art. 16 pdp nie mogły zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów, w wysokości odpowiadającej poniesionym wydatkom, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a powołanej ustawy stanowi przychodu podatnika".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zawartym w przedmiotowym wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Spółka poniosła wydatki na nabycie #189; udziału we własności Działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem "9". Wydatki te są związane z działalnością Spółki obejmującą wynajem i zarządzanie nieruchomościami, a konkretnie dotyczą inwestycji nabycia przez Spółkę przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi centrum handlowo-usługowe. Zdaniem Spółki, poniesienie wyżej wymienionych, dodatkowych dla Spółki wydatków było konsekwencją uchybień w zakresie usług doradczych świadczonych na rzecz Spółki przez Kancelarię Prawną. W związku z wystąpieniem przez Spółkę do Kancelarii Prawnej z żądaniem zwrotu wydatków poniesionych przez nią na nabycie ww. nieruchomości, Kancelaria Prawna zobowiązała się do wypłaty Spółce Rekompensaty, stanowiącej częściowy zwrot wydatków poniesionych na nabycie prawa współwłasności Działki.

Art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o p.d.o.p.) zawiera otwarty katalog przychodów, które kreują dochód podatnika stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie w art. 12 ust. 4 ustawy został zawarty zamknięty katalog wpływów do majątku podatnika, których nie należy traktować jako przychód podatkowy. W literaturze przedmiotu, na którą powołał się również Wnioskodawca, wskazuje się, że powyższe, wymienione w art. 12 ust. 4, wyłączenia z przychodów podatnika, nie mają jednolitego charakteru. Wśród kategorii przychodów tzw. neutralnych podatkowo, a więc niestanowiących podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia się m.in. wyłączenia systemowe, mające na celu zachowanie spójności systemu podatkowego lub uniknięcie podwójnego opodatkowania. Do tej kategorii jest zaliczany również art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym "do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów".

Wobec powyższego, stosując przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a należy mieć na uwadze cel, któremu przepis ten ma służyć, a którym jest zachowanie spójności systemu podatkowego i uniknięcie podwójnego opodatkowania. Do podwójnego opodatkowania może dojść wówczas, gdy podatnik z jednej strony ponosi wydatki, których zgodnie z przepisami ustawy nie może zaliczyć do kosztów podatkowych, a z drugiej strony otrzymuje zwrot całości lub części tych wydatków. Z uwagi na fakt, że na podstawie art. 12 ust. 1 powyższa kwota zwróconych wydatków może zostać sklasyfikowana jako przychód podatnika, ustawodawca wprowadził wyłączenie, zgodnie z którym za przychód podatnika nie uznaje się zwróconych temu podatnikowi wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego należy uznać, że zastosowanie przez podatnika art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p. poprzez wyłączenie z przychodów zwróconych podatnikowi wydatków jest uzależnione od spełnienia warunku, jakim jest definitywny brak możliwości zaliczenia rzeczonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. określa co do zasady, jakie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie istotny jest przedmiot poniesionych przez Spółkę wydatków, którym jest nieruchomość gruntowa. Zgodnie z art. 16c pkt 1 ustawy o p.d.o.p. amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W odniesieniu do wydatków na nabycie lub wytworzenie składników majątku uznawanych za środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, w tym do wydatków na nabycie prawa własności gruntu, ustawodawca przewidział szczególny tryb zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te nie stają się bowiem kosztem podatkowym ani w momencie ich poniesienia, ani w momencie uzyskania przychodów, z którymi wydatki te są związane.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. W świetle powyższego przepisu, zaliczenie wydatków na nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do kosztów uzyskania przychodów zostaje odroczone do momentu zbycia przedmiotowych składników majątku.

W przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji ustawodawca przewidział możliwość wcześniejszego zaliczenia wydatków na ich nabycie lub wytworzenie do kosztów podatkowych, mianowicie poprzez rozłożenie tych wydatków w czasie, poprzez dokonywanie zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 6 ustawy). Powyższe rozłożenie wydatków w czasie nie dotyczy nieruchomości gruntowych klasyfikowanych jako środki trwałe niepodlegające amortyzacji. Nie oznacza to jednak, że wydatki na nabycie gruntu są definitywnie wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o p.d.o.p. wydatki na nabycie gruntu stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia przedmiotowego gruntu.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie Działki są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Uznawalność tych wydatków za koszt podatkowy została bowiem jedynie zawieszona do momentu odpłatnego zbycia prawa własności rzeczonej Działki. W rezultacie Rekompensata otrzymana przez Spółkę od Kancelarii Prawnej nie stanowi zwrotu wydatków niepodlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, a tym samym kwota Rekompensaty nie może zostać wyłączona z przychodów podatkowych Spółki. Należy również podkreślić, że zastosowanie w przedmiotowej sprawie art. 12 ust. 4 pkt 6a byłoby sprzeczne z celem tego przepisu, określanym jako zachowanie spójności systemu podatkowego lub uniknięcie podwójnego opodatkowania. Przychód uzyskany przez Spółkę z tytułu sprzedaży Działki, będzie mógł być obniżony o wydatki poniesione na jej nabycie. Wyłączenie Rekompensaty z przychodów podatkowych oznaczałoby w takim przypadku zupełny brak opodatkowania tego wpływu do majątku Spółki, a więc byłoby sprzeczne z zasadą spójności systemu podatkowego. Należy zauważyć, że w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie podlegających amortyzacji nie może zostać zastosowany inny przepis, mający ten sam cel co art. 12 ust. 4 pkt 6a, tj. zachowanie spójności systemu podatkowego oraz uniknięcie podwójnego opodatkowania, mianowicie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Mając powyższe na względzie, kwota Rekompensaty będzie na podstawie art. 12 ust. 1 stanowiła dla Spółki przychód podatkowy.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane na podstawie innych stanów faktycznych oraz w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców, a tym samym nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.