IPPB3/423-128/13-4/GJ
Pismo z dnia 5 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-128/13-4/GJ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.), uzupełnionym na wezwanie organu z dnia 22 kwietnia 2013 r. nr IPPB3/423-128/13-2/GJ; IPPB2/415-167/13-2/MK, pismem z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów (pytania nr 1,2,3,4,5,7 i 8)- jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Sp., o.o. (dalej: Spółka"), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahenta (Zleceniodawcy, Spółka Szwajcarska) usługi o charakterze niematerialnym polegające m.in. na reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym, informowaniu o właściwościach farmaceutyków i ich promowaniu na kongresach lekarzy, prowadzeniu kampanii informacyjnych, reprezentowaniu klientów w kontaktach z hurtowniami, przeprowadzaniu badań dotyczących działań farmaceutyków, wykonywaniu czynności związanych z rejestracją farmaceutyków itp. Przedmiotem działalności Spółki nie jest handel towarami, lecz jedynie świadczenie usług. Zgodnie z zawartą umową Spółka wyznacza wynagrodzenie za świadczone usługi w oparciu o poniesione przez Spółkę i zaakceptowane przez Zleceniodawcę koszty świadczenia; taka baza kosztowa powiększana jest o umowną marżę i w sumie definiuje wynagrodzenie Spółki. W konsekwencji, wydatki, jakie Spółka ponosi, a które następnie uwzględniane są w sposób bezpośredni w wynagrodzeniu należnym Spółce od Zleceniodawcy Spółka uznaje za koszty bezpośrednio powiązane z przychodami.
Koszty zasadniczo rozliczane są na podstawie otrzymanych faktur lub innych dokumentów potwierdzających zakupy (jeżeli świadczenie nie podlega fakturowaniu).
W związku z tak prowadzoną działalnością występują następujące stany faktyczne:
Samochody wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby działalności (będące środkami Spółki lub są wykorzystywane na podstawie leasingu operacyjnego) objęte są ubezpieczeniem Auto Casco (AC) w ramach umowy ubezpieczenia zawartej dla grupy E. przez Zleceniodawcę. W ramach przyjętego modelu ubezpieczenia składki z tytułu ubezpieczenia opłacane są przez Spółkę Szwajcarską, ale jednocześnie odszkodowania, jakie wypłacane są w ramach takiego ubezpieczenia przekazywane są wyłącznie Spółce Szwajcarskiej (czyli zawierającej umowę i opłacającej składki). Spółka Szwajcarska w żaden sposób nie zwraca Spółce otrzymanych odszkodowań. Jednym słowem, zarówno samo ubezpieczenie pojazdów jak i ewentualna realizacja wynikających z niego uprawnień (otrzymanie odszkodowania) jest w całości poza Spółką - po stronie Spółki Szwajcarskiej. Ze względu na to, że samochody takie Spółka wykorzystuje dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki związane z ich eksploatacją, w tym z naprawami powypadkowymi samochodów, spółka rozlicza jako koszty podatkowe. Nie stanowią kosztu uzyskania spółki składki na ubezpieczenie AC opłacane przez Spółkę Szwajcarską poza Spółką.
W ramach i na potrzeby działalności, Spółce powierzane są przez Zleceniodawcę: próbki produktów, materiałów naukowych itp. - dalej "materiały promocyjne". Owe materiały promocyjne wykorzystywane są przez Spółkę w trakcie świadczenia usług dla Zleceniodawcy. W ramach świadczonych usług Spółka przekazuje nieodpłatnie materiały promocyjne podmiotom, do których adresowane są działania promocyjne. Zaznaczyć przy tym należy, że materiały promocyjne są jedynie powierzane Spółce przez Zleceniodawcę, w konsekwencji czego wydając je adresatom działań promocyjnych Spółka działa w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Z uwagi na takie okoliczności Spółka nie uwzględnia wartości materiałów promocyjnych w rozliczeniach podatkowych, ale również ich wartość nie jest ujmowana w podstawie naliczania wynagrodzenia należnego Spółce od Zleceniodawcy z tytułu świadczenia usług (nie jest ujmowana w bazie kosztowej wyznaczającej podstawę ustalania wynagrodzenia). Ze względu na inne przepisy Zleceniodawca fakturuje Spółkę za próbki, z tym, że są to faktury z zobowiązaniem zerowym. Podane wartości są tylko dla potrzeb celnych.
W ramach świadczonych usług Spółka organizuje, współorganizuje lub obsługuje konferencje naukowe, szkolenia, warsztaty, wszystkie powiązane z działalnością Zleceniodawcy i służące promocji Zleceniodawcy, którą w ramach świadczonych usług realizuje Spółka. Obsługa konferencji, szkoleń, warsztatów etc. ma miejsce w szczególności wówczas, gdy Spółka nie będąc organizatorem ani współorganizatorem wykonuje czynności faktyczne służące udziałowi osób, do których kierowane są działania promocyjne, np. przekazywanie zaproszeń, tworzenie list uczestników, organizacja transportu, zakwaterowania etc. W ramach takiej działalności wydatki ponoszone bezpośrednio przez Zleceniodawcę a związane z organizacją lub współorganizacją konferencji, szkoleń, warsztatów obsługiwanych lub współorganizowanych przez Spółkę nie są ujmowane w podstawie naliczania wynagrodzenia należnego Spółce od Zleceniodawcy z tytułu świadczenia usług (nie jest ujmowana w bazie kosztowej wyznaczającej podstawę ustalania wynagrodzenia). Wydatki, które ponosi Spółka dokonując nabycia świadczeń na potrzeby wykonywanych na rzecz Zleceniodawcy usług rozliczane są przez Spółkę w rachunku podatkowym zarówno wówczas, gdy usługi nabywane są w imieniu i na rzecz Spółki jak również wówczas, gdy zakup dokonywany jest w imieniu Spółki na rzecz Zleceniodawcy. Takie koszty uwzględniane są w podstawie naliczania wynagrodzenia za świadczone usługi, w efekcie czego są w sposób bezpośredni powiązane z przychodami z tytułu świadczenia usług.
W ramach grupy E. lub jej partnerów biznesowych, organizowane są spotkania, w ramach których prezentowane są informacje istotne dla sprzedaży a co za tym idzie i promocji produktów dystrybuowanych przez zleceniodawcę, a promocją których zajmuje się Spółka. Spotkania takie mogą przybierać formę warsztatów, konferencji, zjazdu, sympozjum itp. i mogą dotyczyć konkretnych produktów, strategii, działań biznesowych, metod form przekazu, skuteczności indywidualnej, diagnostyki, specyfiki rynku, interakcji substancji leczniczych promowanych produktów, schorzeń i innych obszarów przydatnych bądź niezbędnych dla świadczenia usług promocji. Spotkania takie organizuje Zleceniodawca lub podmiot trzeci, ale udział w nich pracowników Spółki uczestniczących bezpośrednio w świadczeniu na rzecz Zleceniodawcy usług ponosi lub częściowo ponosi (pozostałe koszty obciążają Spółkę) Zleceniodawca. Pracownicy są delegowani przez Spółkę jako pracodawcę i mają obowiązek brać udział w spotkaniach. Przykładowo: niedawno kolega brał udział w spotkaniu osób odpowiedzialnych za marketing produktów firmy B., które to spotkanie było organizowane przez firmę B. Koszty jakie ponieśliśmy to koszt biletów lotniczych. Pozostałe świadczenia były zapewnione przez firmę B.
Prezes Zarządu Spółki pełniący funkcję w drodze mianowania jest pracownikiem Spółki zatrudnionym na stanowisku Dyrektora Krajowego. Jako pracownik Dyrektor Krajowy otrzymuje wynagrodzenie za pracę nie mając wyodrębnionego wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu. Zaznaczyć należy, że obowiązki realizowane w ramach umowy o pracę są tożsame z obowiązkami Prezesa Zarządu, która to funkcja stanowi jedynie, wynikającą z przepisów prawa, realizację powinności Spółki kapitałowej do posiadania zarządu.
Spółka Szwajcarska, na potrzeby tworzenia tzw. bezpiecznych kanałów transferu danych i telekonferencji z zachowaniem narzuconych Spółce przez Spółkę Szwajcarską standardów bezpieczeństwa udostępnia urządzenia techniczne. Urządzenia cały czas pozostają własnością Spółki Szwajcarskiej, fizycznie znajdują się w Polsce i są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do prowadzenia telekonferencji, przesyłania i odbioru danych w relacji Spółka a Spółka Szwajcarska i inne spółki z grupy E. W każdym momencie urządzenia muszą być na żądanie zwrócone przez Spółkę Spółce Szwajcarskiej.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy fakt, że Spółka Szwajcarska pokrywa koszty ubezpieczenia AC samochodów Spółki powoduje uzyskanie przez Spółkę przychodu z nieodpłatnego świadczenia.
Czy ponoszone przez Spółkę wydatki związane z naprawą powypadkową samochodów mogą być kosztem Spółki.
Czy fakt, że Spółce powierzane są materiały promocyjne, o których mowa w pkt 2 Stanu faktycznego, które dystrybuowane są w ramach działalności promocyjnej stanowią przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Czy w przypadku wspólnej organizacji ze Spółką Szwajcarską lub obsługi konferencji, szkoleń, warsztatów skutkuje uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Czy w przypadku udziału pracowników Spółki w spotkaniach, o których mowa w pkt 4 opisu Stanu faktycznego Spółka uzyskuje przychód z nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu.
Czy pracownicy uczestniczący w spotkaniach, o których mowa w pkt 4 opisu Stanu faktycznego uzyskują przychód podatkowy, który musiałby przez Spółkę jako płatnika uwzględniony przy naliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Czy Spółka uzyskuje przychód podatkowy z tego tytułu, że zatrudniony przez nią pracownik pełni jednocześnie funkcję członka zarządu nie uzyskując z tego tytułu dodatkowego wynagrodzenia.
Czy korzystając z urządzeń Spółki Szwajcarskiej wyłącznie na potrzeby współpracy z tym podmiotem wyznacza po stronie Spółki przychód podatkowy.
Czy jeżeli w którymś z wymienionych przypadków, albo w innych okolicznościach, Spółka uzyskałaby przychód z nieodpłatnego świadczenia, które to świadczenie wykorzystywane jest na potrzeby działalności Spółki, wartość takiego przychodu mogłaby być kosztem, pod warunkiem wykazania celowości podatkowej.
Przedmiotem niniejszej interpretacji są przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytań nr 1,2,3,4,5,7 i 8; w zakresie pyt. nr 9 oraz w zakresie podatku od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Fakt, że Spółka Szwajcarska pokrywa koszty ubezpieczenia AC samochodów Spółki nie powoduje uzyskania przez Spółkę przychodu z nieodpłatnego świadczenia.
Ponoszone przez Spółkę wydatki, związane z naprawą powypadkową samochodów, na zasadzie ogólnej, mogą być kosztem podatkowym Spółki.
Powierzane Spółce materiały promocyjne, o których mowa w pkt 2 Stanu faktycznego, które dystrybuowane są w ramach działalności promocyjnej, nie wyznaczają po stronie Spółki przychód z nieodpłatnego świadczenia.
W przypadku wspólnej organizacji przez Spółkę i Spółkę Szwajcarską lub obsługi przez Spółkę konferencji, szkoleń, warsztatów nie skutkuje uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Jeżeli pracownicy Spółki uczestniczą w spotkaniach, o których mowa w pkt 4 opisu Stanu faktycznego Spółka nie uzyskuje z tego tytułu przychodu z nieodpłatnego świadczenia.
Spółka nie uzyskuje przychodu podatkowego z tego tytułu, że zatrudniony przez nią pracownik pełni jednocześnie funkcję członka zarządu nie uzyskując z tego tytułu dodatkowego wynagrodzenia.
Korzystając z urządzeń Spółki Szwajcarskiej wyłącznie na potrzeby współpracy z tym podmiotem, Spółka nie uzyskuje przychodu podatkowego.
Ad. 1,3,4,5,7,8
Stosownie do treści regulacji art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do przychodów podatkowych zalicza się m.in. wartość części otrzymanych nieodpłatnie świadczeń. Pomimo braku ustawowej definicji nieodpłatnego świadczenia generującego przychód podatkowy, dla celów podatkowych przyjmuje się, że przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia występuje jedynie wówczas, gdy następuje uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98 " (...) te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy".
Zaznaczyć należy, że o przychodzie z nieodpłatnego świadczenia należy mówić jedynie wówczas, gdy nie występuje żadna forma świadczenia wzajemnego, ekwiwalentu dla podmiotu przekazującego je, ergo służy ono jedynie otrzymującemu a w żaden sposób wykonującemu świadczenie (podobnie przy zaniechaniu): "Zgadzając się z dotychczasową linią orzecznictwa sądowego dotyczącego nieodpłatnych świadczeń należało jedynie przypomnieć, że w uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 (ONSA 2003, Nr 2, poz. 47), wyrażono pogląd, iż pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Zapatrywanie to zostało podtrzymane po reformie sądownictwa administracyjnego w uchwale z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 (ONSAiWSA 2006, Nr 12, poz. 153)" - (wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2012 r. II FSK 1724/10).
Jak wyjaśnił NSA w wyroku z 16 czerwca 2011 r., sygn. akt II FSK 788/10 " (...) Kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest (...) to, że otrzymujący takie świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Aby zatem dane świadczenie mogło być uznane za świadczenie nieodpłatne, konieczne jest, by polegało ono wyłącznie na jednostronnym przysporzeniu po stronie podmiotu, który świadczenie to uzyskał. Nieodpłatnym świadczeniem będą więc w szczególności wszelkie wykonane na rzecz uprawnionego świadczenia, np. przyznające mu prawa do używania lub użytkowania składnika majątku. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić także w przypadku znoszenia określonego działania podatnika, np. nieodpłatne udostępnienie nieruchomości na prowadzenie działalności. Właściciel obciążonej nieruchomości nie uzyskuje więc z tego tytułu żadnych korzyści, którą mogłaby być np. bonifikata w opłatach za dostarczanie i wykorzystanie energii elektrycznej. (...) Oczywiście powołane powyżej wyroki, stanowiące jedynie mały wycinek bogatego orzecznictwa, nie tworzą prawa, ale niewątpliwie muszą mieć wpływ na interpretację i stosowanie regulacji art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Skoro zatem w okolicznościach opisanych w pkt 1 Stanu faktycznego Spółka Szwajcarska opłaca składki na ubezpieczenie AC samochodów wykorzystywanych przez Spółkę, ale wszelkie roszczenia z tego tytułu (zwłaszcza o wypłatę odszkodowania w przypadku wystąpienia szkody) wobec ubezpieczyciela przysługują wyłącznie Spółce Szwajcarskiej, a samo ubezpieczenie nie jest obligatoryjne i Spółka nie uzyskuje z tego tytułu żadnego wzbogacenia i żadnej korzyści to tym samym występuje po jej stronie żadne przysporzenie. W konsekwencji tego Spółka nie uzyskuje przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Podobnie w przypadkach opisanych w pkt 2,3,4,5,7,8 Stanu faktycznego Spółka nie osiąga żadnych korzyści pod tytułem darmym, które powodowałyby wystąpienie po stronie Spółki przysporzenia generującego u niej przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Zaznaczyć bowiem należy, że w sytuacjach, o których mowa w pkt 2 Stanu faktycznego (którego dotyczy pytanie nr 3) materiały promocyjne są wyłącznie powierzane Spółce, nigdy nie stają się jej własnością, Spółka nie może swobodnie nimi dysponować i co istotne, mogą one być wykorzystane wyłącznie na potrzeby promocji Zleceniodawcy (ich właściciela), która jest realizowana przez Spółkę na zlecenie Zleceniodawcy.
W przypadku opisanym w pkt 3 Stanu faktycznego (którego dotyczy pytanie nr 4) Spółka współorganizuje lub obsługuje konferencje, szkolenia, warsztaty, przy czym w każdym z przypadków, w których Spółka Szwajcarska ponosi jakieś wydatki związku z takimi przedsięwzięciami, nie występują świadczenia na rzecz Spółki. Zaznaczyć trzeba, że takie konferencje, szkolenia, warsztaty i powiązane z nimi, oraz im służące świadczenia, realizowane są na potrzeby promocji Spółki Szwajcarskiej. W konsekwencji nie są to świadczenia na rzecz Spółki i co ważnie, nie tylko one same nie służą Spółce, nie wyznaczając po jej stronie przychodu, ale nie są również uwzględniane w podstawie naliczania przez Spółkę wynagrodzenia za świadczone usługi.
W okolicznościach, o których mowa w pkt 4 Stanu faktycznego (którego dotyczy pytanie nr 5) pracownicy Spółki uczestnicząc w spotkaniach uzyskują informacje, które są specyficzne, właściwe dla polityki, metod grupy E. AG lub produktów sprzedawanych w ramach grupy, które Spółka promuje świadcząc usługę. Co za tym idzie jest to przygotowanie Spółki przez Zleceniodawcę do świadczenia usług według standardów obowiązujących w grupie E. AG lub u jej partnera biznesowego. W efekcie, Spółka nie uzyskuje przysporzenia, wzbogacenia generującego przychód podatkowy. Podobnie w przypadku, o którym mowa w pkt 6 Stanu faktycznego (którego dotyczy pytanie nr 8) Spółka nie uzyskuje przysporzenia i przychodu ze względu na to, że korzystanie ze sprzętu Spółki Szwajcarskiej służy wyłącznie wykonywaniu świadczeń na rzecz tego podmiotu i muszą być zachowane standardy komunikacji Spółki Szwajcarskiej, mogą być wykorzystywane wyłącznie na potrzeby współpracy ze Spółką Szwajcarską a dodatkowo na każde żądanie muszą być zwrócone Spółce Szwajcarskiej. Uzasadniając odpowiedź na pytanie nr 7 (Stan faktyczny nr 5), należy wskazać, że pracownik zatrudniony na stanowisku Dyrektora krajowego i jednocześnie pełniący funkcję członka (prezesa) zarządu świadczy za wynagrodzeniem pracę, która w swoim zakresie obejmuje kierowanie Spółką i jej reprezentowanie na zewnątrz. Skutkiem czego, chociaż nie zostało wyodrębnione oddzielne wynagrodzenie za pełnienie funkcji członka (prezesa) zarządu, wobec tożsamości obowiązków, funkcja pełniona jest w zamian za wynagrodzenie wypłacane w ramach stosunku pracy. Nie występuje nieodpłatne świadczenie, które generowałoby po stronie Spółki przychód podatkowy.
Ad.2
Do podatkowych kosztów uzyskania przychodu mogą być zaliczone tylko te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, albo w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, a które nie zostały wyłączone z puli kosztów przez ustawodawcę. Skoro samochody stanowią środki trwałe Spółki lub wykorzystywane są w ramach leasingu operacyjnego, to co do zasady (o ile nie wystąpią okoliczności przeciwne i nie mają zastosowania wyłączenia z kosztów), wydatki takie mogą być uwzględnione w rachunku podatkowym po stronie kosztów. Reguły takie mają zastosowanie w odniesieniu do napraw powypadkowych pojazdów (zakładając, że wypadek nie był konsekwencją zaniedbania Spółki pozbawiającego wydatek waloru celowego, np. brak przeglądów etc.). W szczególności nie ma zastosowania wyłączenie, według którego do kosztów nie zalicza się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym (art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o CIT). Zaznaczyć trzeba, że ustawodawca nie zastrzegł, iż to podatnik musi ubezpieczyć samochód, aby wydatki ponoszone w związku z naprawami powypadkowymi były kosztem. Ważny jest sam fakt ubezpieczenia. Skoro więc samochody wykorzystywane przez Spółkę są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym, to nawet jeżeli to nie Spółka ubezpiecza i jest odbiorcą odszkodowania, nie ma zastosowania wyłączenie zapisane w art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o CIT i koszty napraw powypadkowych, co do zasady, mogą być kosztem podatkowym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock