IPPB3/423-1082/11-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 21 grudnia 2011 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów (pytanie numer 2) - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: "P." lub "Spółka") z siedzibą w Warszawie, jest operatorem telefonii komórkowej, świadczącym pełen zakres usług telekomunikacyjnych dla klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, w szczególności w zakresie telefonii ruchomej, transmisji danych i teleinformatyki oraz wszelkich innych usług telekomunikacyjnych, w tym również bezprzewodowego dostępu do Internetu i usług multimedialnych.

W wyniku zmian w strukturze własnościowej w ramach grupy kapitałowej P. stała się jedynym udziałowcem dwóch spółek: C. sp. z o.o. (dalej: "C.") oraz H. sp. z o.o. (dalej: "H."), po czym P. połączyła się z tymi spółkami. Spółka C. była właścicielem 3% akcji P., zaś spółka H. była właścicielem 4% akcji P., co złącznie dawało 7% akcji w kapitale zakładowym P.

Połączenie P. z C. oraz H. zostało dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000, nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h.", przez przeniesienie całego majątku C. oraz H. (jako spółek przejmowanych) na P. (jako spółkę przejmującą). W wyniku przejęcia C. i H., Spółka - wraz z całym majątkiem tych spółek - w ramach sukcesji uniwersalnej nabyła wskazane wyżej 7% akcji własnych, które stanowiły własność spółek przejmowanych. Art. 362 § 1 pkt 3 k.s.h. dopuszcza nabycie akcji własnych w drodze sukcesji uniwersalnej, do której doszło w niniejszym stanie faktycznym z chwilą połączenia spółek.

Zgodnie z postanowieniami art. 364 § 2 k.s.h., spółka nie wykonuje praw udziałowych z własnych akcji. Może je jedynie zbyć lub wykonywać czynności zmierzające do zachowania prawa udziałowych. Zakaz wykonywania uprawnień z własnych akcji jest konsekwencją ich szczególnego statusu. Uprawnienia z własnych akcji "spoczywają", a zatem ich realizacja podlega zawieszeniu. Odpowiada temu jednocześnie "uśpienie" wynikających z akcji obowiązków. Stan zawieszenia dotyczy wszystkich praw wynikających z akcji, a zatem zarówno uprawnień organizacyjnych (np. prawa głosu), jak i uprawnień do otrzymania świadczeń majątkowych (np. dywidendy). Zawieszenie wykonywania praw udziałowych jest podstawowym narzędziem ochrony prawidłowych stosunków korporacyjnych w spółce, która na zasadzie wyjątku od zakazu nabywania własnych akcji przez spółkę określonego w art. 362 § 1 k.s.h.

W związku z zawieszeniem praw udziałowych z własnych akcji spółki pozostałe akcje w kapitale zakładowym spółki reprezentują całość uprawnień w spółce (tak np.: A. Opalski w: System Prawa Prywatnego. Tom 17B. Prawo spółek kapitałowych pod red. S. Sołtysińskiego, Warszawa 2010, str 182 i nast.).

Posiadanie przez spółkę akcji własnych nie jest stanem pożądanym z punktu widzenia obowiązujących przepisów prawa. Jak najszybsze wyzbycie się przez spółkę akcji własnych stanowi ultima ratio przepisów Drugiej Dyrektywy Rady z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (77/91/EWG) - Dz. U. UE L 77.26.1), jak i polskich przepisów inkorporujących powyższe rozwiązania (tak np.: S. Sołtysiński w: S. Sołtysiński, A. Szajkowski. A. Szumański, J. Szwaja Kodeks spółek handlowych. Tom III. komentarz do art. 301-458, Warszawa 2003, str. 464).

W związku z powyższym jedyny akcjonariusz Spółki, który jest uprawniony do wykonywania praw udziałowych z akcji Spółki, zamierza w ramach walnego zgromadzenia akcjonariuszy niezwłocznie podjąć uchwałę o umorzeniu akcji własnych Spółki (posiadanych przez P.). Umorzenie zostanie dokonane na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki na podstawie art. 359 k.s.h. oraz art. 360 k.s.h. Umorzenie akcji wymagać będzie obniżenia kapitału zakładowego Spółki, zgodnie z postanowieniami art. 360 § 1 k.s.h. Umorzenie akcji następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego spółki, a więc z chwilą wpisu obniżenia kapitału zakładowego spółki do rejestru przedsiębiorców (Art. 360 § 4 k.s.h.). Kapitał zakładowy P. w wyniku umorzenia akcji własnych ulegnie obniżeniu o kwotę 32.970 tys. PLN, co stanowi 7% obecnej wysokości kapitału zakładowego (471 mln PLN). W związku z tym, że umorzeniu podlegać będą akcje własne Spółki, z tytułu tego umorzenia i obniżenia kapitału zakładowego Spółki nie będą dokonywane żadne świadczenia (wypłaty) na rzecz jakiejkolwiek osoby, w tym na rzecz któregokolwiek z akcjonariuszy P.

Obniżenie kapitału zakładowego pociąga jednakże za sobą konieczność wprowadzenia zmian we wszelkich dokumentach Spółki zawierających informację o kapitale zakładowym oraz zawiadomienia niektórych klientów i kontrahentów Spółki o zmianie wysokości kapitału, co z uwagi na skalę działalności wiąże się z ponoszeniem znacznych wydatków (np. wydatki na papier firmowy, implementacje zmian wzorów dokumentów w systemach informatycznych, opłaty pocztowe).

W celu uniknięcia tych obciążeń, równocześnie z obniżeniem kapitału zakładowego P. akcjonariusz Spółki uprawniony do wykonywania praw udziałowych w spółce planuje podwyższyć kapitał zakładowy P. o wartość równą wartości obniżenia kapitału zakładowego, tj. o kwotę 32.970 tys. PLN. Czynności te (tj. umorzenie akcji własnych, obniżenie i podwyższenie kapitału zakładowego) zostaną dokonane na jednym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy P.

Podwyższenie kapitału zakładowego P. zostanie dokonane w trybie art. 442 i art. 443 k.s.h., poprzez przeznaczenie na ten cel środków z kapitału zapasowego P. pochodzącego z zysku Spółki za poprzednie lata obrotowe. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi poprzez emisję nowych akcji w ilości 32.970 akcji o wartości nominalnej 1.000 zł każda i łącznej wartości nominalnej 32.970.000 zł. Uczestnikami podwyższenia kapitału zakładowego ze środków spółki mogą być wyłącznie jej dotychczasowi akcjonariusze, a zatem wszystkie nowo utworzone akcje zostaną przydzielone w całości dotychczasowemu jedynemu akcjonariuszowi Spółki (posiadającemu obecnie - przy uwzględnieniu akcji własnych Spółki - 93% akcji Spółki).

Akcje wyemitowane w ramach podwyższenia kapitału zakładowego ze środków własnych Spółki nie wymagają objęcia. Dotychczasowi akcjonariusze spółki nie mają zatem wpływu na to, czy uzyskają akcje w wyniku takiego podwyższenia i nie mogą zrzec się uprawnienia do otrzymania takich akcji (tak np. W. Popiołek w: Kodeks spółek handlowych. Komentarz pod red. J.A. Strzępki, Wyd. CH.Beck).

Gdy umorzenie akcji własnych oraz wynikające z tej czynności obniżenie kapitału zostanie dokonane równocześnie z podwyższeniem kapitału o taką samą wartość, wówczas wysokość kapitału zakładowego po tych czynnościach będzie równa jej wysokości przed tymi zdarzeniami i nie zaistnieje konieczność poniesienia znacznych nakładów, o których mowa powyżej. Opisana wyżej operacja obniżenia i podwyższenia kapitału zakładowego P. będzie dokonane zgodnie z art. 442 § 2 k.s.h., tj. w okresie krótszym niż 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy sprawozdania finansowego Spółki za rok obrotowy 2011, o ile sprawozdanie finansowe P. za rok obrotowy 2011 będzie wykazywało zysk, a opinia biegłego rewidenta nie będzie zawierała istotnych zastrzeżeń dotyczących sytuacji finansowej Spółki. Końcowo Spółka pragnie zaznaczyć, iż zagadnienie powstania dochodu po stronie jej akcjonariusza na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki w wyniku umorzenia akcji oraz jego podwyższeniem do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia powstaje po stronie Spółki przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "CIT").

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w związku z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki w wyniku umorzenia akcji oraz jego podwyższeniem do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia nie powstaje po stronie Spółki przychód podatkowy w CIT.

Ustawa O CIT nie zawiera przepisu, który regulowałby wprost opodatkowanie podwyższenia kapitału zakładowego ze środków własnych spółki (tj. w drodze kapitalizacji rezerw). W opinii Spółki, planowane obniżenie oraz podwyższenie kapitału zakładowego ze środków Spółki (z kapitału zapasowego) nie stanowi przysporzenia dla Spółki, gdyż nie łączy się ze zwiększeniem jej aktywów. Kapitalizacja sprowadza się do przeksięgowania po stronie pasywów pozycji, które wcześniej występowały jako kapitał zapasowy na pozycję kapitału zakładowego (tak np.: A. Szumański Wkłady niepieniężne do spółek kapitałowych, Warszawa 1997, str. 189), bez przyrostu aktywów (bo podwyższeniu kapitału nie towarzyszy zarazem pokrycie przez akcjonariusza nowo wyemitowanych akcji).

Dodatkowo, należy wskazać, na art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na powiększenie kapitału zakładowego. Zdaniem Spółki, ponieważ środki otrzymane, przeznaczone na kapitał zakładowy nie stanowią przychodu podatkowego, to tym bardziej podwyższenie kapitału zakładowego z kapitału zapasowego, nie powinno stanowić dla niej przychodu podatkowego.

Podkreślenia wymaga również fakt że, środki znajdujące się na kapitale zapasowym Spółki, jako środki pochodzące z niewypłaconych akcjonariuszom zysków P. z lat ubiegłych, zostały już opodatkowane CIT jako dochody z prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. Ponowne opodatkowanie tych środków w momencie ich przeznaczenia na podwyższenie kapitału zakładowego doprowadziłoby do ich podwójnego opodatkowania.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, że opisane w stanie faktycznym czynności nie prowadzą do powstania przychodu podatkowego dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania numer 2, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.