IPPB3/423-1049/08-4/ER

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 października 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-1049/08-4/ER

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 30 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od kredytu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od kredytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością G. Sp. z o.o. (Dalej: Spółka) jest budowa oraz wynajem powierzchni w centrach handlowych. W związku z budową centrum handlowego w B, Spółka zaciągnęła kredyt w wysokości 45 100 000 EUR. Kredytu udzielił bank z siedzibą w Austrii.

Zgodnie z umową kredytu odsetki naliczane są w okresach miesięcznych, przy zastosowaniu rocznej stawki oprocentowania wysokości 7,9%. Strony ustaliły także, że odsetki te nie będą wypłacane finansującemu na bieżąco lecz kapitalizowane do kwoty głównej kredytu w terminach miesięcznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki kapitalizowane do kwoty głównej kredytu w okresie po oddaniu do używania poszczególnych środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie kapitalizacji.

Spółka stoi na stanowisku, iż odsetki kapitalizowane do kwoty głównej kredytu po oddaniu poszczególnych środków trwałych (które były finansowane przez ten kredyt) do używania, będą w dacie kapitalizacji zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Zgodne z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wym1enionych w art. 16 ust. 1. Mając na uwadze fakt, że wynajem powierzchni w galerii handlowej oraz osiągane z tego tytułu pożytki stanowią główne źródło przychodu Spółki, koszty odsetkowe poniesione w związku z realizacją inwestycji w centrum handlowe niewątpliwie spełniają przesłankę z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. i powinny stanowić koszt uzyskania przychodów spółki.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia kapitalizacji odsetek. W praktyce kapitalizacja stanowi specyficzną formę zapłaty odsetek wierzycielowi, który wyraża zgodę, aby zamiast wypłacenia mu należnej sumy. Odsetki w drodze kapitalizacji powiększały wartość kwoty zobowiązania głównego. Operacja ta skutkuje powiększeniem kwoty zobowiązania głównego o wartość skapitalizowanych odsetek i obliczaniem oprocentowania od zwiększonej wartości kwoty głównej. Tym samym w momencie kapitalizacji na Spółce przestaje ciążyć obowiązek zapłaty naliczonych odsetek. Natomiast pożyczkodawca uzyskuje korzyść w postaci naliczenia odsetek od nowej wyższej kwoty udzielonej pożyczki.

Szczególny charakter operacji kapitalizacji odsetek od pożyczek i kredytów znalazł odzwierciedlenie w postanowieniach ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o pop, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na spłatę kredytów, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych kredytów. Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych lub umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od kredytów. W świetle powyższego. biorąc pod uwagę specyficzny charakter mechanizmu kapitalizacji odsetek, w wyniku której dochodzi do uregulowania zobowiązania pożyczkobiorcy z tytułu zapłaty odsetek (choć nie do fizycznej zapłaty odsetek), ustawodawca dopuścił możliwość zaliczenia w takim przypadku skapitalizowanych odsetek do kosztów uzyskania przychodu (mimo braku zapłaty).

Należy bowiem uznać, iż poprzez wprowadzenie postanowień art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o pop, ustawodawca zrównał kapitalizację odsetek z ich zapłatą a tym samym uznał, że skapitalizowane odsetki stanowią koszt podatkowy każdorazowo w dacie ich kapitalizacji. Taki pogląd potwierdza np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 508/05), w którym Sąd stwierdza, że odsetki traktuje się jako zapłatę za kredyt, wobec czego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. Podobnie we wcześniejszym wyroku z 3 marca 2003 r. (sygn. I SA/ŁD 865/2001) Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że "wydatki na spłatę odsetek od pożyczek wtedy zalicza się do kosztów, gdy odsetki zostały już zapłacone lub zostały skapitalizowane, a więc doliczone do kwoty pożyczki i oprocentowane już łącznie z tą kwotą na skutek czego wygasło zobowiązanie do zapłacenia odsetek, a zwiększyła się kwota zobowiązania głównego w tym drugim wypadku ustawodawca nie uzależnił zaliczenia wydatku do kosztów od faktu spłaty odsetek. Wystarczy ich skapitalizowanie. Decydujący jest moment kapitalizacji."

Powyższe stanowisko zostało powszechnie zaakceptowane w interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów i organy podatkowe przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 19 maja 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-315/08-2/ER) stwierdził, że w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki. Wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny co zapłata - zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty. W związku z powyższym uznać należy, iż na mocy art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) i pkt 11 ustawy, Spółce przysługuje prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odsetek od pożyczek zaciągniętych i wydatkowanych na prowadzenie i rozwijane głównego zakresu działalności spółki, w przypadku zapłaty odsetek - momencie ich zapłaty, natomiast w przypadku kapitalizacji odsetek w momencie ich kapitalizacji." Podobnie, przy ustalaniu momentu powstania obowiązku zapłaty podatku u źródła, ustawodawca zrównał moment kapitalizacji z momentem zapłaty odsetek. Zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o pop, za dzień wypłaty ustawodawca uznał dzień wykonania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę odsetek, potrącenie lub kapitalizację odsetek. Należy jednocześnie zauważyć, że pytanie Spółki dotyczy odsetek naliczonych i skapitalizowanych po dniu oddaniu do używania poszczególnych środków trwałych, których wytworzenie/nabycie było finansowane przez kredyt (tj. w odniesieniu do tych odsetek nie znajduje zastosowania art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o p.d.o.p. mówiący o zaliczeniu odsetek do wartości początkowej).

Tym samym, wskazana przez Spółkę we wniosku interpretacja (potwierdzona przez władze skarbowe oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego) zakłada spójne podejście do tej samej kwestii, tj. rozpoznanie w jednym momencie skapitalizowanych odsetek jako kosztu podatkowego kredytobiorcy oraz przychodu podatkowego zagranicznych podmiotów opodatkowanych podatkiem u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl