IPPB3/423-1026/13-4/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 14 lutego 2014 r.) na wezwanie z dnia 31 stycznia 2014 r. Nr IPPB3/423-1026/13-2/EŻ (data doręczenia 5 lutego 2014 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma P. została powołana dnia 27 marca 2013 r. aktem notarialnym jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji. Po upływie 6 m-cy firma została zarejestrowana i wpisana jako E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w KRS dnia 30 września 2013 r., do urzędu statystycznego REGON dnia 7 października 2013 r., NIP-2 dnia 4 października 2013 r. i jako czynny podatnik VAT (zgłoszenie VAT-R) Pierwsza deklaracja będzie złożona za IV kwartał 2013 r. W okresie, kiedy spółka działała w organizacji poniosła koszty ściśle związane z działalnością tj. zakup komputerów, wykonanie kosztorysu inwestorskiego, uczestnictwo w szkoleniu związanym z działalnością spółki, zrobienie i modernizacja strony internetowej, wykonanie wizytówek, za które wystawione zostały faktury VAT (w m-cach kwiecień-wrzesień 2013 r.). Na tych fakturach, nie ma wykazanego nr NIP-u, ponieważ wszelkie deklaracje zgłoszeniowe (NIP-2, VAT-R) były dokonane dopiero po wpisie spółki do KRS. Na fakturze w danych nabywcy jest wykazana nazwa i adres spółki: P. Sp. z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałej sytuacji spółka może zakwalifikować wymienione wydatki udokumentowane fakturami, poniesione w okresie kwiecień-wrzesień 2013 r. jako koszty podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, działającego jako spółka w organizacji, może on zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych w roku 2013 zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. z dnia 15 lutego 1992 r. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Wydatki, które poniosła spółka w organizacji, służą osiągnięciu przychodów i związane są ściśle z jej działalnością w związku z tym może ona zakwalifikować je jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze późn. zm.) reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, co wynika wprost z art. 1 ust. 1 powyższej ustawy. Zgodnie z art. 161 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 j.t.), spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji powstaje z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Określenie "w organizacji" jest przymiotem właściwym spółce kapitałowej w okresie od zawarcia umowy (zawiązania) spółki do uzyskania wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółki kapitałowe w organizacji nie posiadają osobowości prawnej, aczkolwiek mogą, na podstawie art. 11 § 1 Kodeksu spółek handlowych, mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane. Stosownie do art. 12 tej ustawy, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółką akcyjną i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji. W rezultacie, spółka kapitałowa po zarejestrowaniu nie tylko jest kontynuatorem, ale - co należy podkreślić w świetle ww. przepisów - staje się podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji, a więc istnieje z mocy prawa ciągłość bytu.

Zauważyć należy, iż spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji - co jak wskazano powyżej - może dokonywać określonych czynności. Może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Zatem, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki, które poniesione zostały w okresie między zawarciem umowy Spółki a jej rejestracją. Warunkiem koniecznym jest tylko to, aby były one poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie stanowiły kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zarachowaniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. w organizacji nie powinny jednak podlegać wydatki związane z zawarciem samej umowy Spółki, ponieważ wydatki takie obciążają wspólników Spółki.

Jak stanowi treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

I tak, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Niezbędnym warunkiem jest więc wykazanie, że między wydatkami a zamierzonym przychodem istniał związek przyczynowo - skutkowy w tym znaczeniu, że wydatki te były uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia i że w rezultacie ich poniesienia Wnioskodawca mógł oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. A zatem konieczne jest udokumentowanie, także w razie nie uzyskania przychodu w następstwie poniesienia tych wydatków, że były one - obiektywnie rzecz ujmując - racjonalne co do zasady i co do wielkości.

Podsumowując, uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym wskazał, że Spółka została utworzona aktem notarialnym dnia 27 marca 2013 r., a zarejestrowana została w dniu 30 września 2013 r. Jednocześnie w okresie od kwietnia do września Spółka (będąc Spółką w organizacji) dokonywała zakupów. W ocenie Wnioskodawcy - wydatki, które poniosła Spółka stanowią koszty uzyskania przychodów i służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Do wydatków tych Spółka zaliczyła: zakup komputerów, wykonanie kosztorysu inwestorskiego, uczestnictwo w szkoleniu związanym z działalnością spółki, zrobienie i modernizacja strony internetowej, wykonanie wizytówek.

Mając na uwadze powyższe, w konsekwencji stwierdza się, że wydatki jakie poniósł Wnioskodawca spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowią bowiem koszty uzyskania przychodów, służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Tym samym, Spółka w organizacji ma możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy również wskazać, że koszty związane z zakupem środków trwałych rozlicza się poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, o czym stanowi treść art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.