IPPB2/4515-15/15-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 20 marca 2014 r. otrzymał od ojca aktem notarialnym darowiznę przysługujących mu praw i roszczeń wynikających z przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy do nieruchomości. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 26 listopada 2014 r. przyznał ojcu Wnioskodawcy odszkodowanie od Skarbu Państwa za wywłaszczone mienie. Odszkodowanie to zostało wpłacone na konto Wnioskodawcy, ponieważ na mocy powołanej wyżej umowy darowizny stał się jego beneficjentem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy datą powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn jest dzień sporządzenia aktu notarialnego darowizny roszczeń i praw czy dzień otrzymania przelewu odszkodowania będącego realizacją darowanych praw i roszczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 6 ust. pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje: z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia świadczenia. Wnioskodawca otrzymał darowiznę praw i roszczeń przysługujących ojcu w związku z nieruchomościami zabranymi na skutek dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Darowizna została zawarta w formie aktu notarialnego, a więc w tym dniu powstał obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Wpływ środków pieniężnych na konto Wnioskodawcy z tytułu odszkodowania za zabrane mienie przyznanego ojcu Wnioskodawcy na mocy wyroku sądowego stanowi realizację praw i roszczeń otrzymanych w darowiźnie, a więc nie powoduje powstania ponownie obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że ustawa o podatku od spadków i darowizn zawiera w swej treści art. 6 ust. 1 pkt 4, nie zaś jak wskazał Wnioskodawca art. 6 ust. pkt 4.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.