IPPB2/4514-441/15-4/LS - Skutki podatkowe zawarcia umowy cash-poolingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2015 r. (data nadania 28 grudnia 2015 r., data wpływu 30 grudnia 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-441/15-2/LS z dnia 14 grudnia 2015 r. (data nadania 15 grudnia 2015 r., data doręczenia 22 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej C. (dalej: "Grupa"). Spółka jest również czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka przystąpiła do systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową w ramach Grupy (tzw. cash pooling, dalej: "System CP"), prowadzonego w oparciu o umowę Global Cash Pool Agreement (dalej: "Umowa"). System CP ma na celu zoptymalizowanie zarządzania środkami finansowymi w ramach Grupy poprzez m.in. koncentrację płynności finansowej oraz ograniczenie potrzeby korzystania z finansowania zewnętrznego.

System CP wykazuje cechy cash poolingu wirtualnego/nierzeczywistego (tzw. notional cash pooling). Oznacza to, iż w praktyce nie występuje faktyczny fizyczny transfer środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi i transfer zwrotny, dochodzi natomiast do wirtualnego agregowania sald na rachunku głównym dla celów kalkulacji wartości odsetek.

System CP jest od strony technicznej obsługiwany przez bank z siedzibą w Szwecji (dalej: "Bank") oraz oddziały Banku w wybranych krajach. Rola Banku w ramach Systemu CP ogranicza się do zapewnienia infrastruktury informatycznej niezbędnej do funkcjonowania Systemu CP (oraz np. do ewentualnego udzielania finansowania na podstawie odrębnych umów). Bank nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu regulacji ustawy o CIT.

Podmiotem zarządzającym Systemem CP i posiadaczem tzw. rachunków głównych w Banku (Currency Top Accounts, dalej: "Rachunek Główny", "Rachunki Główne"), które są rachunkami bankowymi, jest duńska spółka będąca 100% udziałowcem Wnioskodawcy (dalej: "Lider"). Lider jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w Danii i nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Spółka przystąpiła do Systemu CP w charakterze uczestnika (Participant/Authorised Operator). Poza Spółką, uczestnikami Systemu CP są również inne spółki z Grupy, z siedzibą na terytorium Polski lub innych państw Unii Europejskiej lub poza UE (dalej: "Uczestnicy"). Na chwilę obecną, większość Uczestników to spółki-siostry Wnioskodawcy (tekst jedn.:, podobnie jak Wnioskodawca, są to spółki bezpośrednio zależne od Lidera). Wyjątek stanowią m.in. spółki we Francji i Danii, które są podmiotami pośrednio powiązanymi ze Spółką. Wnioskodawca nie wyklucza również, że w przyszłości do Systemu CP mogą przystąpić także inne podmioty z Grupy.

Wnioskodawca oraz pozostali Uczestnicy korzystają z bankowych Rachunków Głównych poprzez tzw. rachunki transakcyjne (Transaction Accounts, dalej: "Rachunek Transakcyjny", "Rachunki Transakcyjne"). Rachunki Transakcyjne nie są rachunkami bankowymi, tylko rachunkami wewnątrzgrupowymi prowadzonymi dla Uczestników dla celów administracyjnych i rozliczeniowych. W przypadku Wnioskodawcy, Rachunek Transakcyjny prowadzony jest przez bank w Danii (dla rachunku w PLN), przy czym liczba Rachunków Transakcyjnych, z których korzysta Wnioskodawca i miejsce ich prowadzenia może się zmieniać w zależności od potrzeb.

Rachunki Transakcyjne Wnioskodawcy i pozostałych Uczestników w określonej walucie są bezpośrednio powiązane z określonym Rachunkiem Głównym Lidera prowadzonym w tej walucie (Lider posiada Rachunki Główne w poszczególnych walutach, z którymi powiązane są Rachunki Transakcyjne Uczestników w tych walutach). Rachunki Główne w różnych walutach są dalej konsolidowane wirtualnie na poziomie Grupy na wirtualnym Master Account.

Wszystkie transakcje rejestrowane na Rachunku Transakcyjnym są bezpośrednio odzwierciedlane na Rachunku Głównym (na Rachunku Transakcyjnym nie ma środków pieniężnych - płatność zobowiązań następuje za pośrednictwem Rachunku Transakcyjnego, ale środki przeznaczone na spłatę zobowiązań pochodzą z Rachunku Głównego, podobnie środki pochodzące z zapłaty należności trafiają poprzez Rachunek Transakcyjny na Rachunek Główny). W efekcie takiej konsolidacji środków pieniężnych, pojawia się odpowiednio zobowiązanie lub należność Wnioskodawcy wobec/od Lidera. Zgodnie z Umową, dodatnie saldo księgowe na danym Rachunku Transakcyjnym stanowi należność od Lidera, natomiast ujemne saldo księgowe na danym Rachunku Transakcyjnym stanowi zobowiązanie wobec Lidera. Jednocześnie, dodatnie lub ujemne saldo na Rachunku Głównym stanowi odpowiednio należność lub zobowiązanie Lidera od/wobec Banku.

Co do zasady na koniec każdego dnia roboczego kalkulowane jest saldo rozrachunków Wnioskodawcy z Liderem na Rachunku Transakcyjnym (saldo dodatnie, jeśli przeważają należności lub saldo ujemne, jeśli przeważają zobowiązania). Jednocześnie, kalkulowane są salda rozrachunków Lidera z Bankiem. Dodatnie lub ujemne saldo jest podstawą do kalkulacji odsetek. Odsetki są kalkulowane co do zasady w ujęciu dziennym. Odsetki te są następnie kapitalizowane do Rachunku Głównego (lub pomniejszają saldo Rachunku Głównego) w okresach miesięcznych. Z punktu widzenia Wnioskodawcy, odsetki są dodawane do, odpowiednio, wartości należności lub zobowiązań. Wnioskodawca otrzymuje więc odsetki z tytułu salda dodatniego na Rachunku Transakcyjnym oraz ponosi koszty odsetek z tytułu salda ujemnego na Rachunku Transakcyjnym.

Lider otrzymuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Umowa nie przewiduje odrębnego wynagrodzenia dla Lidera poza otrzymywanymi przez niego odsetkami.

Dodatkowo, Uczestnicy mogą zaciągać środki z Systemu CP do określonych limitów.

W określonych przypadkach, Uczestnicy mogą finansować swoją działalność także korzystając ze środków zewnętrznych, które zasilają System CP, w ramach odrębnej umowy.

Umowa cash poolingu jest zawarta pod prawem duńskim (dla Rachunku Transakcyjnego prowadzonego w PLN).

Pismem z dnia 14 grudnia 2015 r. Nr IPPB2/4514-441/15-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

* czy czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową przybiorą postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w tym pożyczek i depozytu nieprawidłowego).

Pismem z dnia 23 grudnia 2015 r. (data nadania 28 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

W odpowiedzi na zadane pytanie Wnioskodawca chciałby podkreślić, że już we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odniósł się do powyższej kwestii. W tym miejscu Wnioskodawca ponownie przytacza fragment uzasadnienia swojego stanowiska przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

"Ustawa o p.c.c. zawiera w art. 1 ust. 1 pkt 1 zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych, które podlegają opodatkowaniu p.c.c. Katalog ten obejmuje:

Wskazany w ustawie o p.c.c. katalog nie zawiera usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu), która w przedstawionym stanie faktycznym jest świadczona przez Lidera na rzecz Uczestników (w tym również na rzecz Spółki).

Zdaniem Spółki, opisane przystąpienie do Umowy oraz świadczone na jej podstawie czynności zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) nie wypełnia również znamion żadnej z czynności wymienionych w tym katalogu, w tym wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o p.c.c. umowy pożyczki, ani wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o p.c.c. umowy depozytu nieprawidłowego.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 t.j. z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zdaniem Spółki Umowa nie wypełnia wszystkich znamion umowy pożyczki, nie można jej zatem uznać za pożyczkę. W przypadku Systemu CP mamy do czynienia z przynajmniej trzema podmiotami: podmiotem posiadającym dodatnie saldo, podmiotem posiadającym ujemne saldo oraz Liderem występującym w roli pośrednika. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki. Uczestnicy nie wiedzą przed przystąpieniem do Umowy, czy ich środki zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego Uczestnika oraz czy będą korzystać ze środków innych Uczestników. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot. W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, Umowa nie powinna być uznana za umowę pożyczki.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, które przechowawca nabywa na własność i którymi może swobodnie rozporządzać. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zdaniem Spółki Umowa nie wypełnia jednak również powyższych przesłanek, m.in. z przyczyn wskazanych powyżej w kontekście pożyczki.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym zawarcie przez Spółkę Umowy, jak i wykonywanie na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny, nie wypełniają znamion żadnej z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., w szczególności nie będzie dochodziło do zawarcia umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego".

Spółka podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w cytowanym uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy, przedstawionym w złożonym przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż jego intencją jest m.in. potwierdzenie przez organ powyższej kwestii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie przez Spółkę Umowy, jak i wykonywane na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny, nie rodzi obowiązku podatkowego w zakresie podatku p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zawarcie przez Spółkę Umowy, jak i wykonywane na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny, nie rodzi obowiązku podatkowego w zakresie podatku p.c.c.

Ustawa o p.c.c. zawiera w art. i ust. i pkt i zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych, które podlegają opodatkowaniu p.c.c. Katalog ten obejmuje:

Wskazany w ustawie o p.c.c. katalog nie zawiera usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu), która w przedstawionym stanie faktycznym jest świadczona przez Lidera na rzecz Uczestników (w tym również na rzecz Spółki).

Zdaniem Spółki, opisane przystąpienie do Umowy oraz świadczone na jej podstawie czynności zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) nie wypełnia również znamion żadnej z czynności wymienionych w tym katalogu, w tym wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o p.c.c. umowy pożyczki, ani wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o p.c.c. umowy depozytu nieprawidłowego.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 t.j. z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zdaniem Spółki Umowa nie wypełnia wszystkich znamion umowy pożyczki, nie można jej zatem uznać za pożyczkę. W przypadku Systemu CP mamy do czynienia z przynajmniej trzema podmiotami: podmiotem posiadającym dodatnie saldo, podmiotem posiadającym ujemne saldo oraz Liderem występującym w roli pośrednika. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki. Uczestnicy nie wiedzą przed przystąpieniem do Umowy, czy ich środki zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego Uczestnika oraz czy będą korzystać ze środków innych Uczestników. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot. W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, Umowa nie powinna być uznana za umowę pożyczki.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, które przechowawca nabywa na własność i którymi może swobodnie rozporządzać. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zdaniem Spółki Umowa nie wypełnia jednak również powyższych przesłanek, m.in. z przyczyn wskazanych powyżej w kontekście pożyczki.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym zawarcie przez Spółkę Umowy, jak i wykonywanie na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny, nie wypełniają znamion żadnej z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., w szczególności nie będzie dochodziło do zawarcia umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego. W konsekwencji, zawarta przez Spółkę Umowa oraz wykonywanie na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem p.c.c.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c., nie podlegają p.c.c. czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki lub jej zmiany), jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku (z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

W ocenie Spółki, opisane w stanie faktycznym czynności zarządzania płynnością finansową stanowią usługi finansowe, które są świadczone przez Lidera (nieposiadającego ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski) na rzecz Spółki (posiadającej w Polsce swoją siedzibę). W związku z tym, w ocenie Spółki, usługi te należy uznać za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, zgodnie z art. 28b ustawy o podatku VAT. Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług, występuje w charakterze podatnika, który jest obowiązany do rozliczania podatku VAT od nabywanych usług. Jednocześnie, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, w ocenie Spółki, usługi te będą korzystać z przedmiotowego zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki również w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. należy stwierdzić, iż analizowane czynności są wyłączone z opodatkowania podatkiem p.c.c.

Powyższe podejście potwierdzają również interpretacje indywidualne, m.in. interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 września 2015 r., sygn. IBPB-2-1/4514- 103/15/AD, w której organ stwierdza, że "skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np.jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym - z powyższych przyczyn - czynności dokonywane w ramach umowy cash pooling dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych";

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 września 2015 r., sygn. IBPB-2-1/4514-77/ 15/KrB;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 maja 2015 r., sygn. IBPBII/1/4514-75/ 15/MD;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 kwietnia 2015 r., sygn. IBPBII/1/4514- 63/15/DP;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2015 r., sygn. IBPBII/1/4514- 38/15/Asz;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lutego 2015 r., sygn. IBPBII/1/436- 355/14/MZ;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2015 r., sygn. IBPBII/1/436- 328/14/DP;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2015 r., sygn. IBPBII/1/436- 319/14/MZ.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zawarcie przez Spółkę Umowy oraz wykonywanie na jej podstawie czynności, w tym korzystanie ze środków ulokowanych na Rachunku Głównym poprzez Rachunek Transakcyjny nie rodzą obowiązku podatkowego w zakresie podatku p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b i lit. j ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz umowy depozytu nieprawidłowego.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę sama ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, że umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "Cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu". Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu jako nie wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przyjmując za Wnioskodawcą, że czynności wykonywane w ramach umowy cash poolingu nie przybrały postaci którychkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.