IPPB2/4511-573/15-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Luksemburgu działająca w formule spółki s.a.r.l. (określaną dalej jako "Wnioskodawca" lub "Wystawca Opcji"). Wnioskodawca pozostaje obecnie podmiotem dominującym w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej "spółką"), posiadając 100% udziałów w kapitale zakładowym tego podmiotu.

W celu większego zmotywowania członków zarządu, kierowników wyższego szczebla oraz wybranych pracowników spółki - Wnioskodawca zamierza zaproponować tym osobom udział w specjalnym programie określanym jako plan przyznania opcji (dalej "plan"). Podstawą uczestnictwa ww. osób w planie, określanych dalej jako "uczestnicy programu" - będzie "porozumienie dotyczące wprowadzenia planu przyznania opcji" (określane dalej mianem: "umowy").

W ramach planu Wnioskodawca będzie pełnił funkcję wystawcy opcji, a sam plan polegał będzie na przyznaniu uczestnikom programu (wybranym przez Wnioskodawcę), warunkowych praw majątkowych w postaci opcji menedżerskich (określanych dalej jako "opcje"). Opcje, które będą przyznane Wnioskodawcy stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Każda z opcji będzie uprawniać uczestnika programu do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej, z zastrzeżeniem spełnienia warunków opisanych w umowie. Wartość otrzymanych środków uzależniona będzie od wartości instrumentu bazowego. Natomiast wartość instrumentu bazowego ustalana będzie w oparciu o cenę udziałów spółki (lub też akcji spółki, w razie gdyby spółka zmieniła formę prawną w wyniku przekształcenia np. w spółkę akcyjną czy komandytowo-akcyjną). Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej, odpowiadać będą zatem definicji pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. W związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Uczestnik programu nabędzie opcje po opłaceniu ceny w wysokości 1 zł za jedną opcję.

Zaznaczyć należy, że kwota z tytułu realizacji praw z opcji stanie się należna uczestnikowi programu jedynie w przypadku łącznego ziszczenia się następujących warunków:

1. Wystawca opcji dokona zbycia wszystkich posiadanych przez siebie udziałów (akcji) w spółce

2. Wystawca opcji uzyska odpowiednią stopę zwrotu w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w pkt 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskiwany przez osoby fizyczne - uczestników programu na podstawie planu opcji - w związku z realizacją praw wynikających z opcji powinien być zakwalifikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. opodatkowany na zasadach określonych w art. 30b u.p.d.o.f. - w związku z czym Wnioskodawca w przedmiotowej sytuacji nie będzie obowiązany do wypełniania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W przekonaniu Wnioskodawcy, przychód uczestnika programu, uzyskany w wyniku realizacji opcji stanowi dla tej osoby przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., tj. przychód z kapitałów pieniężnych i w związku z tym podlega on opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w takim stanie rzeczy nie będzie on zobligowany do wypełniania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na terenie RP. Dotyczy to zarówno momentu zbywania opcji na rzecz osób uprawnionych jak i daty realizacji praw z opcji.

Zgodnie z "Porozumieniem dotyczącym wprowadzenia planu przyznania opcji" uczestnik programu pozostawał będzie stroną umowy z Wnioskodawcą - jako wystawcą opcji, na podstawie której będzie on uprawniony do nabycia, za wynagrodzeniem, opcji. Realizacja praw z opcji polegać będzie na możliwości uzyskania wypłaty pieniężnej obliczonej w oparciu o wartość instrumentu bazowego tj. w analizowanym przypadku o wartość udziałów (lub akcji - w razie przekształcenia spółki).

Zaznaczyć przy tym należy, że uzyskanie przez osoby uprawnione opcji nie stanowi żadnego definitywnego przysporzenia majątkowego po ich stronie (ma charakter zdecydowanie warunkowy), wobec czego tym bardziej po stronie wystawcy opcji nie pojawi się obowiązek wykonywania funkcji płatnika, ani też inne obowiązki informacyjne.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego - w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Dalej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Jak stanowi z kolei art. 17 ust. 1b u.p.d.o.f., przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z brzmieniem wyżej przywołanych przepisów, przyporządkowanie uzyskanych przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu realizacji opcji do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 uzależnione jest od zakwalifikowania opcji do instrumentów pochodnych.

W myśl art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: o.i.f.).

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c o.i.f instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Jednocześnie, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.) instrument pochodny - to instrument finansowy, którego:

* wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

* nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

* rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Podstawową cechą pochodnych instrumentów finansowych jest zatem uzależnienie ich wartości od wartości instrumentów bazowych, tj. np. stopy procentowej, wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego itp.

Zgodnie z treścią wyżej przywołanych przepisów jednym z instrumentów pochodnych jest opcja. Opcje oferowane uczestnikom programu przez wystawcę opcji odpowiadają tej ogólnej charakterystyce - ich wartość została uzależniona od wartości instrumentu bazowego tj. udziałów (akcji) spółki.

W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że opcja jest pochodnym instrumentem finansowym, dającym posiadaczowi prawo, do zawarcia transakcji powiązanej z określonym instrumentem bazowym (a więc do kupna lub sprzedaży akcji, walut, indeksów giełdowych itd.) W przyszłym terminie, po z góry określonej cenie. Posiadacz pochodnego instrumentu finansowego jest uprawniony do udzielenia świadczenia zaś jego wystawca jest zobowiązany do realizacji zobowiązania w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczanych w odniesieniu do wartości aktywa (instrumentu bazowego), na którym oparty został pochodny instrument finansowy.

Kontrakt opcyjny powstaje wskutek zawarcia umowy, na mocy której jedna strona zobowiązuje się, na żądanie drugiej strony, do kupna lub sprzedaży w określonym momencie w przyszłości oznaczonej liczby akcji po z góry ustalonej cenie albo do dokonania rozliczenia pieniężnego, gdzie nie ma miejsca faktyczna dostawa instrumentu bazowego a jedynie realizacja kwoty pieniężnej odpowiadającej wartości tego instrumentu.

Realizacja opcji może zatem następować "zarówno przez dostarczenie instrumentów bazowych)tzw. fizyczna dostawa, physical settlement), jak i przez tzw. rozliczenie finansowe (cash settlement)" (Aleksander Chłopecki, Opcje i transakcje terminowe. Zagadnienia prawne, Lex).

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, realizacja praw z opcji nabytych przez uczestników programu nastąpi poprzez realizację kwoty pieniężnej odpowiadającej wartości instrumentu bazowego, która to wartość zostanie ustalona w oparciu o cenę udziałów (akcji) w spółce. Umowa nie przewiduje przy tym możliwości odkupienia opcji przez wystawcę opcji. Uczestnicy programu nie będą mieli zatem pewności uzyskania przychodu, ponosząc ryzyko charakterystyczne dla źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne - w przypadku gdy nie zostaną spełnione warunki określone w umowie, opcje nie będą mogły zostać zrealizowane.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, opcje nabywane przez uczestników programu uznać należy za pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 o.i.f. przychody uzyskane z realizacji opcji stanowić będą zatem dla uczestników programu przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Określony w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Przychód powstanie natomiast w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (art. 17 ust. 1b u.p.d.o.f), tj. w momencie spełnienia przez Wnioskodawcę warunków uprawniających do realizacji praw z opcji, a zatem gdy płatność z opcji stanie się należna. Zasady opodatkowania przychodów z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów zostały określone w art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do treści art. 30b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a. Nadto na każdym uczestniku programu, który uzyska przychód z realizacji opcji, ciążył będzie obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz pit-38) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym uzyskania dochodu (poniesionej straty) - zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 1) u.p.d.o.f.

Rozliczenie podatku przypadającego do zapłaty z tytułu realizacji praw z opcji dokonywane będzie zatem bezpośrednio przez każdego uczestnika programu w odrębnym zeznaniu podatkowym - na zasadzie samoobliczenia podatku.

Na Wnioskodawcy wypłacającym uczestnikom programu kwoty wynikające z realizacji praw do opcji nie będą zatem ciążyły obowiązki płatnika, a zatem podmiotu zobowiązanego zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej - do obliczenia podatku, pobrania tego podatku i wpłacenia pobranego podatku na rachunek właściwego organu podatkowego. Zgodnie z przepisami prawa wszystkie te czynności realizowane są przez uczestników programu.

Wnioskodawca nie będzie także zobligowany do przesłania uczestnikom programu imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b u.p.d.o.f. - o których to informacjach jest mowa w art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. Wnioskodawca pozostaje bowiem podmiotem z siedzibą w Luksemburgu, a jego powiązania z uczestnikami programu wynikają tylko z tego faktu, że spółka ta jest 100% właścicielem polskiej spółki - wobec czego na podmiot posiadający siedzibę poza granicami Rp nie można nałożyć obowiązków przewidzianych w polskich ustawach podatkowych. Wobec tego podmiot luksemburski nie może zostać obciążony obowiązkiem czy to pełnienia funkcji płatnika czy też obowiązkami informacyjnymi.

Analogiczne stanowisko zajął np. także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lipca 2013 r. IPPB2/415-288/13-4/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

* obliczenie,

* pobranie,

* wpłacenie

podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informację PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45 ba ust. 4 przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z treści powyższych przepisów wynika, że warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Luksemburgu działająca w formule spółki s.a.r.l. Wnioskodawca pozostaje obecnie podmiotem dominującym w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadając 100% udziałów w kapitale zakładowym tego podmiotu.

W celu większego zmotywowania członków zarządu, kierowników wyższego szczebla oraz wybranych pracowników spółki - Wnioskodawca zamierza zaproponować tym osobom udział w specjalnym programie określanym jako plan przyznania opcji). Podstawą uczestnictwa ww. osób w planie, określanych dalej jako "uczestnicy programu" - będzie "porozumienie dotyczące wprowadzenia planu przyznania opcji".

W ramach planu Wnioskodawca będzie pełnił funkcję wystawcy opcji, a sam plan polegał będzie na przyznaniu uczestnikom programu (wybranym przez Wnioskodawcę), warunkowych praw majątkowych w postaci opcji menedżerskich.

Opcje, które będą przyznane Wnioskodawcy stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Każda z opcji będzie uprawniać uczestnika programu do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej, z zastrzeżeniem spełnienia warunków opisanych w umowie. Wartość otrzymanych środków uzależniona będzie od wartości instrumentu bazowego. Natomiast wartość instrumentu bazowego ustalana będzie w oparciu o cenę udziałów spółki (lub też akcji spółki, w razie gdyby spółka zmieniła formę prawną w wyniku przekształcenia np. w spółkę akcyjną czy komandytowo-akcyjną). Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej, odpowiadać będą zatem definicji pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. W związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Uczestnik programu nabędzie opcje po opłaceniu ceny w wysokości 1 zł za jedną opcję.

Zaznaczyć należy, że kwota z tytułu realizacji praw z opcji stanie się należna uczestnikowi programu jedynie w przypadku łącznego ziszczenia się następujących warunków:

1. Wystawca opcji dokona zbycia wszystkich posiadanych przez siebie udziałów (akcji) w spółce

2. Wystawca opcji uzyska odpowiednią stopę zwrotu w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w pkt 1.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez wybranych członków zarządu, kierowników wyższego szczebla i wybranych pracowników spółki polskiej, w której podmiotem dominującym jest Spółka luksemburska opcji stanowiących pochodny instrument finansowy uprawniających do otrzymania w przyszłości określonej wypłaty pieniężnej wynikającej z ich realizacji, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to będzie miało jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że uczestnik w momencie nabycia opcji stanowiących pochodny instrument finansowy, nie będzie miał gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości instrumentu bazowego, która ustalana będzie w oparciu o cenę udziałów spółki (lub też akcji spółki, w razie gdyby spółka zmieniła formę prawną w wyniku przekształcenia np. w spółkę akcyjną czy komandytowo-akcyjną).

Na powyższe nie będzie również miało wpływu, że opcje zostaną nabyte przez uczestników odpłatnie za kwotę 1 zł za jedną opcję.

W konsekwencji w momencie nabycia przez uczestników programu opcji stanowiących pochodny instrument finansowy uprawniających do otrzymania w przyszłości określonej wypłaty pieniężnej nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Wystawcy Opcji, tj. Spółce mającej siedzibę w Luksemburgu obowiązków płatnika w chwili realizacji uprawnień wynikających z nabycia przez wybranych członków zarządu, kierowników wyższego szczebla oraz wybranych pracowników Spółki polskiej opcji stanowiących pochodny instrument finansowy uprawniający do otrzymania w przyszłości określonej wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji.

Z wniosku wynika, że podstawą uczestnictwa uczestników programu w planie - będzie "porozumienie dotyczące wprowadzenia planu przyznania opcji" (określane mianem: "umowy").

W ramach planu Wnioskodawca będzie pełnił funkcję wystawcy opcji, a sam plan polegał będzie na przyznaniu uczestnikom programu (wybranym przez Wnioskodawcę), warunkowych praw majątkowych w postaci opcji menedżerskich.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku zrealizowania przez uprawnionych praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w drodze rozliczenia pieniężnego, powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla uprawnionych przychodu z innych źródeł, z działalności wykonywanej osobiście ani też przychodu ze stosunku pracy, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Dodać należy, że stosownie do art. 17 ust. 1b ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Jednocześnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższego wynika, że przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych nie powstanie w momencie otrzymania przez uczestnika kwoty realizacji, lecz w momencie kiedy kwota realizacji stanie się należna. Momentu realizacji praw z opcji nie można bowiem mylić z otrzymaniem przez uprawnionego pieniędzy.

Stosownie do art. 30b ust. 6 tej ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania określonej wypłaty pieniężnej, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie uprawnieni, których prawa zostaną zrealizowane. W tym zakresie na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika.

Zgodnie jednak z treścią ww. wymienionego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

Z uwagi na fakt, że jak wskazano wyżej Spółka ma siedzibę w Luksemburgu a jej powiązania z beneficjentami programu wynikają z faktu, że Spółka Luksemburska jest większościowym udziałowcem Spółki polskiej, na Spółkę tę nie mogą być nałożone obowiązki określone w polskich przepisach podatkowych. Tym samym nie będzie ona płatnikiem od wypłaconych kwot pieniężnych w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

W konsekwencji na Wnioskodawcy, nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C. Należy jednak podkreślić, że brak obowiązku wystawienia informacji PIT-8C nie zwalnia beneficjentów z obowiązku rozliczenia dochodu uzyskanego z realizacji pochodnych instrumentów finansowych na zasadach przewidzianych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przychód uzyskiwany w przyszłości przez uczestników programu w związku z realizacją praw wynikających z opcji należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania w związku z czym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej - wskazać należy, że dotyczy ona tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.