IPPB2/4511-349/15-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 20 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych w związku z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę poprzez internetową platformę - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych w związku z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę poprzez internetową platformę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

A. B.V. (dalej: "A." lub Wnioskodawca") jest holenderskim rezydentem podatkowym w świetle holenderskich przepisów podatkowych oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską i Holandią (dalej: "PL-NL UPO"). B. A. (dalej: "B.") jest fundacją utworzoną zgodnie z holenderskim prawem krajowym. B. nie prowadzi działalności biznesowej oraz nie posiada statusu rezydenta podatkowego w Holandii. W związku z tym nie posiada również numeru VAT nadanego przez holenderskie organy podatkowe.

A. działa na rzecz inwestorów indywidualnych, jak i instytucjonalnych (np. osób prawnych i jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej). A. oferuje tym podmiotom dostęp do różnych rynków kapitałowych (giełd) za pośrednictwem internetowej platformy (dalej: "Platforma"). A. obecnie oferuje swoje usługi inwestycyjne z Holandii na rzecz klientów z Austrii, Belgii, Czech, Francji, Niemiec, Grecji, Węgier, Holandii i Hiszpanii, a ostatnio zaczął oferować swoje usługi również na rzecz polskich klientów.

B. jest fundacją, która pełni funkcję depozytariusza wobec klientów A. Ze względu na wymogi regulacyjne, do których muszą stosować się firmy inwestycyjne w Holandii, konieczne jest rozdzielnie funkcji przechowywania aktywów (w imieniu klientów) od funkcji realizacji (wykonywania) zleceń klientów. W świetle powyższego, B. jest podmiotem powołanym wyłącznie w celu przechowywania aktywów w imieniu klientów A.

(Działalność poprzez Platformę).

A. oraz B. nie posiadają oddziału, przedstawicielstwa, ani żadnej innej formy fizycznej obecności w Polsce. Serwery wykorzystywane do obsługi Platformy (w tym jej polskiej wersji) nie znajdują się na terytorium Polski. Klienci A. uzyskują dostęp do rynków kapitałowych poprzez zalogowanie się na Platformie prowadzonej przez A. poza Polską. W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, A. i B. nie posiadają stałej placówki (zakładu) w Polsce.

Inwestorzy (klienci A.) są polskimi lub zagranicznymi rezydentami podatkowymi, będącymi osobami prawnymi (np. spółki, inne instytucje) lub osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (dalej: "Klienci"). Klienci mogą inwestować w następujące rodzaje instrumentów finansowych: akcje lub obligacje emitowane przez polskie lub zagraniczne spółki, obligacje rządowe polskie i zagraniczne, instrumenty pochodne, waluty, tytuły uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (w tym funduszach obligacji) notowane i będące przedmiotem obrotu na zorganizowanym rynku w Polsce, np. na Giełdzie Papierów Wartościowych, rynku, jak również na rynkach zagranicznych, np. giełdy zagraniczne (dalej: "Instrumenty Finansowe").

(Opis procesu płatności).

Jeśli Klient zamierza dokonać zakupu Instrumentów Finansowych z wykorzystaniem A., najpierw musi zawrzeć umowę z A. oraz złożyć depozyt pieniężny na rachunku bankowym należącym do B., np. poprzez dokonanie przelewu ze swojego rachunku bankowego prowadzonego przez polski bank na główny rachunek bankowy B. prowadzony przez C. Bank w Polsce (dalej: "Bank"). A. na podstawie udzielonego przez B. pełnomocnictwa może używać środków zgromadzonych na rachunku B. w celu nabycia Instrumentów Finansowych w imieniu Klientów (zgodnie z instrukcjami Klientów).

Po otrzymaniu przez A. od Klienta zlecenia nabycia lub zawarcia kontraktu (Instrumentu Finansowego) poprzez Platformę, A. przekazuje środki pieniężne zgodnie ze zleceniem na odpowiedni rachunek prowadzony przez jeden z podmiotów rozliczających (np. dom maklerski, bank) działających dla B., który ma dostęp do rynku kapitałowego, na którym Instrumenty Finansowe zamówione przez Klienta są przedmiotem obrotu oraz na którym podmiot ten może dokonywać rozliczeń.

Ponadto, A. na mocy zlecenia Klienta, jeśli na jego koncie znajduje się "wolna gotówka", nabywa bezpośrednio w imieniu Klienta tytuły uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych, dla których A. działa jako agent transferowy (tzn. inwestuje gotówkę Klientów w tytuły uczestnictwa tych funduszy). Tytuły uczestnictwa funduszy zagranicznych, w które inwestuje A. mogą być nabywane i zbywane codziennie. Oznacza to, że tytuły uczestnictwa w takich funduszach mogą być niezwłocznie umorzone w razie złożenia przez Klienta nowego zlecenia (powodującego konieczność wykorzystania dotychczas "wolnej" gotówki).

Podmioty rozliczające, wykorzystywane przez A. do rozliczania transakcji, nie są podmiotami powiązanymi z A. lub B. Podmioty rozliczające mogą być zarówno polskimi, jak i zagranicznymi rezydentami podatkowymi. Podmioty rozliczające prowadzą rachunki pieniężne oraz rachunki, na których są zapisywane Instrumenty Finansowe, na rzecz B. A. posiada pełnomocnictwo do wydawania dyspozycji w związku z tymi rachunkami.

A. w zależności od rodzaju zlecenia złożonego przez Klienta za pośrednictwem Platformy wykorzystuje pieniądze powierzone przez Klienta w celu zakupu Instrumentów Finansowych lub wykonuje zlecenia sprzedaży Instrumentów Finansowych w imieniu Klienta (czyli składa odpowiednie zlecenie do danego podmiotu rozliczającego). Wszystkie dochody z Instrumentów Finansowych są zapisywane na rachunku prowadzonym przez dany podmiot rozliczający dla B. i przelewane (zgodnie z dyspozycją Klienta) na główny rachunek B. prowadzony przez Bank, a następnie przelewane na rachunek bankowy Klienta lub używane w celu nabycia bezpośrednio w imieniu Klienta tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych.

Klienci mają dostęp internetowy za pośrednictwem Platformy do informacji na temat swoich inwestycji w Instrumenty Finansowe, w szczególności informacji na temat: (i) środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym B. (wpłaty dokonane przez Klientów są przechowywane w formie środków pieniężnych jedynie w pierwszym dniu po dokonaniu przelewu przez Klienta) oraz (ii) tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych nabytych bezpośrednio w imieniu Klienta oraz (iii) innych posiadanych Instrumentów Finansowych.

Jeżeli Klient decyduje się wycofać swoje środki, następuje wypłata gotówki dokonywana przez A. z rachunku prowadzonego przez Bank na rzecz B. na rachunek bankowy wskazany przez Klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów jest zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f. zobowiązany do przesyłania informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (PIT-8C).

2. Czy Wnioskodawca w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o p.d.o.f. oraz jest zobowiązany do wykonania powiązanych obowiązków sprawozdawczych, w szczególności sporządzania deklaracji, o której mowa w art. 42 ust. 1a ustawy o p.d.o.f. (PIT-8AR) oraz w przypadku Klientów nie będących polskimi rezydentami podatkowymi do przesłania informacji, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (IFT-1/IFT-1R) oraz informacji, o której mowa w art. 42c (IFT-3/IFT-3R) ustawy o p.d.o.f.

3. Czy Wnioskodawca w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o p.d.o.p. oraz jest zobowiązany do wykonania powiązanych obowiązków sprawozdawczych, w szczególności sporządzania deklaracji, o której mowa w art. 26a ustawy o p.d.o.p. (CIT-6R) oraz informacji, o której mowa w art. 26 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. (CIT-7) oraz w przypadku Klientów nie będących polskimi rezydentami podatkowymi do przesłania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. (IFT-2/IFT-2R) oraz sporządzenia deklaracji, o której mowa w art. 26a ustawy o p.d.o.p. (CIT-10Z).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytania Nr 1 i 2. W zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do pytania Nr 3 została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Pytanie nr 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów nie jest zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f. zobowiązany do przesyłania informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (PIT-8C).

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (polskiego rezydenta podatkowego), a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o p.d.o.f. (nierezydenta osiągającego dochody na terytorium Polski), urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu (o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f., sporządzone według ustalonego wzoru PIT-8C).

Artykuł 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f. obejmuje swoją dyspozycją m.in. następujące kategorie dochodów:

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek sporządzania informacji PIT-8C nie powinien być odnoszony do podmiotów niebędących polskimi rezydentami podatkowymi. Podmioty te podlegają bowiem prawu podatkowemu obowiązującemu w swoim państwie macierzystym i nie podlegają obowiązkom, które wynikają z polskich przepisów podatkowych, o ile ustawa nie nakłada na nich wprost takich obowiązków.

Przepis art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f. nie określa na kim konkretnie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C. Stanowi jedynie, iż "osoby prawne, niemające osobowości prawnej oraz w określonych przypadkach osoby fizyczne są obowiązane" do sporządzenia informacji PIT-8C i przesłania jej urzędowi skarbowemu. Jest on na tyle ogólny, że można byłoby z jego treści wywnioskować, iż każdy kto posiada informację o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, uzyskanego przez osobę fizyczną powinien dopełnić określonego w tym przepisie obowiązku informacyjnego. Zakładając jednak racjonalność ustawodawcy, nie sposób zgodzić się z taką interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dochodów kapitałowych osiąganych przez osoby fizyczne za pośrednictwem podmiotów zagranicznych to na inwestorze (osobie fizycznej) ciąży obowiązek samo opodatkowania uzyskanych dochodów. Obowiązek taki może być spełniony na podstawie informacji udostępnianych poprzez Platformę prowadzoną przez Wnioskodawcę, w postaci historii inwestycji Klienta.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2012 r. (sygn. IBPBII/2/415-1050/12/AK) stwierdził, że: "Dochody kapitałowe na podstawie art. 30b ust. 6 ww. ustawy są opodatkowane w drodze samoopodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 30b ust. 6 tej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest zobowiązany wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z ww. tytułu, tj.m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Podatnik, aby mógł zrealizować obowiązek samoopodatkowania musi dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. W sytuacji, w której zagraniczny podmiot oferujący dostęp do runku Forex nie prześle informacji w postaci PIT-8C, z uwagi na brak obowiązku w tym zakresie, podatnik powinien rozliczyć się na podstawie posiadanych przez niego dokumentów dotyczących osiągniętego w roku podatkowym przychodu i poniesionych tytułem jego uzyskania kosztów. W tym przypadku będzie to wydruk z serwisu internetowego prowadzonego przez brokera historii rachunku dotyczącej wszystkich przeprowadzonych transakcji w danym roku podatkowym".

Ponadto powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBH/2/415-1314/10/AK), oraz

* interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/415-371a/08/AT).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę nie jest zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f. zobowiązany do przesyłania informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (PIT-8C), z uwagi na fakt, iż obowiązek ten nie dotyczy zagranicznych rezydentów podatkowych (którzy nie posiadają w Polsce żadnej fizycznej obecności).

Pytanie nr 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów nie jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o p.d.o.f. oraz nie jest zobowiązany do sporządzania deklaracji, o której mowa w art. 42 ust. 1a ustawy o p.d.o.f. (PIT-8AR) oraz w przypadku Klientów nie będących polskimi rezydentami podatkowymi do przesłania informacji, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (IFT-1/IFT-1R) oraz informacji, o której mowa w art. 42c ustawy o p.d.o.f. (IFT-3/IFT-3R).

(Uwagi ogólne).

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej (ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Dz. U. z 2012 r. poz. 749; dalej: "Ordynacja podatkowa"), płatnikiem jest osoba prawna obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 41 ust. 4d ustawy o p.d.o.f., podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli pośredniczą w przekazaniu dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach, pobierają jako płatnicy zryczałtowany podatek dochodowy od tych dochodów (przychodów), jeśli mieszczą się one w jednej z następujących kategorii:

Płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy o p.d.o.f. są obowiązani przesłać do właściwego urzędu skarbowego, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR). Natomiast w przypadku wypłat dokonanych na rzecz osób fizycznych nie będących polskimi rezydentami podatkowymi płatnicy są dodatkowo obowiązani do przesłania informacji, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (IFT-1/IFT-1R) lub informacji, o której mowa w art. 42c ustawy o p.d.o.f. (IFT-3/IFT-3R).

Zdaniem Wnioskodawcy, podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi nie mają obowiązku odprowadzania jako płatnicy podatku zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi oraz wykonywania powiązanych obowiązków sprawozdawczych, w szczególności przesyłania rocznych deklaracji PIT-8AR do właściwego urzędu oraz w przypadku wypłat na rzecz nierezydentów imiennych informacji IFT-1/IFT-1R o wysokości dochodu lub informacji IFT-3/IFT-3R. Podmioty te podlegają bowiem prawu podatkowemu obowiązującemu w swoim państwie macierzystym i nie podlegają obowiązkom związanym ze statusem płatnika, które wynikają z polskich przepisów podatkowych, o ile ustawa nie nakłada na nich wprost takich obowiązków.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w literaturze: "W związku z powyższym uznać należy, że - pomimo braku wyraźnych regulacji w tym względzie - płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych dochodów kapitałowych mogą być tylko podmioty o polskiej rezydencji podatkowej" (Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki: PIT. Komentarz, wyd. IV).

(A. jako podmiot pośredniczący w przekazywaniu odsetek / pożytków na rzecz Klientów).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, po nabyciu Instrumentów Finansowych mogą wystąpić dwie następujące sytuacje, w których będą przekazywane pożytki (dochody) z terytorium Polski na rzecz Klienta:

Ad. (a)

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, rachunki Instrumentów Finansowych, w tym rachunki papierów wartościowych, mogą być prowadzone na rzecz B. przez polskich lub zagranicznych rezydentów podatkowych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 41 ust. 4d ustawy o p.d.o.f., płatnikami w świetle tego przepisu mogą być podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych. Na gruncie rozważanego stanu faktycznego mogą to zatem być podmioty rozliczające działające na rzecz B., o ile mają polską rezydencję podatkową i o ile dochody (przychody) z inwestycji w Instrumenty Finansowe zostaną uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku, gdy podmiotem rozliczającym działającym na rzecz B. jest podmiot zagraniczny, aktualne pozostają argumenty przytoczone przez Wnioskodawcę powyżej, że podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi nie mają obowiązku odprowadzania jako płatnicy podatku zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi. Podmioty te, jak wskazano powyżej, podlegają bowiem prawu podatkowemu obowiązującemu w swoim państwie macierzystym i nie podlegają obowiązkom związanym ze statusem płatnika, które wynikają z polskich przepisów podatkowych, o ile ustawa nie nakłada na nich wprost takich obowiązków. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy podmiotami rozliczającymi B. są podmioty zagraniczne obowiązki płatnika wynikające z ustawy o p.d.o.f. spoczywają raczej na emitentach Instrumentów Finansowych, a nie na podmiotach rozliczających. W każdym razie obowiązki te na pewno nie spoczywają na Wnioskodawcy, w przypadku którego nie można uznać, że prowadzi rachunki papierów wartościowych w rozumieniu ustawy o p.d.o.f. na rzecz Klientów.

Tym samym, Wnioskodawca, pomimo że bierze udział w procesie płatności w charakterze pośrednika pomiędzy Klientami, a podmiotami prowadzącymi rachunki papierów wartościowych, nie może zostać uznany za podmiot odpowiedzialny za pobranie podatku zgodnie z art. 41 ust. 4d ustawy o p.d.o.f., ani za podmiot zobowiązany do składania deklaracji PIT-8AR oraz informacji IFT-1/IFT-1R lub IFT-3/IFT-3R (w przypadku Klientów niebędących polskimi rezydentami podatkowymi).

Ad. (b)

W przypadku inwestycji w zagraniczne fundusze inwestycyjne prawidłowy sposób ustalenia podmiotu, na którym spoczywają obowiązki płatnika zgodnie z ustawą o p.d.o.f. zależy od charakterystyki prawnej tytułu uczestnictwa w takim Funduszu. Zdaniem Wnioskodawcy jeżeli tytuł uczestnictwa w zagranicznym funduszu inwestycyjnym stanowi papier wartościowy zgodnie z definicją przyjętą na potrzeby ustawy o p.d.o.f. to zastosowanie mają zasady przytoczone w punkcie a) powyżej.

Jeżeli natomiast tytuł uczestnictwa w zagranicznym funduszu inwestycyjnym nie stanowi papieru wartościowego w rozumieniu ustawy o p.d.o.f. (lecz jego charakterystyka prawna jest zbliżona do jednostek uczestnictwa emitowanych przez polskie fundusze inwestycyjne) powyższe reguły nie znajdą zastosowania. W takim przypadku procedura odprowadzania podatku wygląda inaczej niż w przypadku inwestowania w krajowe fundusze inwestycyjne. Zdaniem Wnioskodawcy, ani zagraniczny fundusz, ani pośrednicy działający w jego imieniu nie są płatnikami z tytułu uzyskiwanych przez podatnika w Polsce dochodów z odkupienia przez zagraniczny fundusz jednostek uczestnictwa (lub wypłat pożytków z takich tytułów uczestnictwa). W takim przypadku, to podatnik powinien samodzielnie wykazać ten dochód w zeznaniu rocznym i rozliczyć z tego tytułu podatek. Zatem, 19% zryczałtowany podatek od uzyskanych dochodów z tytułu udziału w zagranicznych funduszach kapitałowych powinny rozliczać osoby fizyczne uzyskujące te dochody.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. (sygn. IBPBII/2/415-1226/10/HSt) stwierdził, że: "Zagraniczne fundusze kapitałowe nie mają obowiązku odprowadzania podatku za uczestników. Fundusze te podlegają bowiem prawu podatkowemu obowiązującemu w swoim państwie macierzystym, w przedmiotowej sprawie w Luksemburgu i nie mają obowiązku odprowadzania podatku zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi. (...) Z opisu zdarzenia wynika również, że fundusz inwestycyjny z siedzibą w Luksemburgu ma swoje przedstawicielstwo w Polsce, które pośredniczy w zbywaniu jednostek uczestnictwa tego funduszu na terenie Polski za pomocą kilku dystrybutorów. Zatem podmiotem prawnie zobowiązanym do wypłaty należności dla polskich rezydentów podatkowych z tytułu udziału w tym funduszu będzie sam fundusz - jako strona stosunku zobowiązaniowego. Podmioty polskie działające na rzecz tego funduszu będą wykonywać tylko czynności techniczne związane m.in. z zapewnieniem dokonania wypłaty, w granicach zlecenia otrzymanego od funduszu. Oznacza to, że choć wypłaty z tytułu udziału w tym funduszu dokonywane będą przez pośredników z Polski, to faktycznie źródło dochodów położone będzie za granicą. W tym stanie rzeczy, podmioty te (przedstawicielstwo funduszu zagranicznego w Polsce, jak i dystrybutorzy) ze względu na przypisane im funkcje, nie spełniają definicji płatnika, określonej w przepisach Ordynacji podatkowej, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będą zobowiązane do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat dla uczestników tego funduszu".

Należy stwierdzić, w świetle powyższego, że tym bardziej agent transferowy niebędący polskim rezydentem podatkowym nie jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z działalnością prowadzoną poprzez Platformę w stosunku do Klientów nie jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o p.d.o.f. oraz nie jest zobowiązany do sporządzania deklaracji, o której mowa w art. 42 ust. 1a ustawy o p.d.o.f. (PIT-8AR) oraz w przypadku Klientów nie będących polskimi rezydentami podatkowymi do przesłania informacji, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. (IFT- 1/IFT-1R) oraz informacji, o której mowa w art. 42c (IFT-3/IFT-3R) ustawy o p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.