IPPB2/436-579/11-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 21 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki w wyniku umorzenia akcji oraz jego podwyższeniem do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki w wyniku umorzenia akcji oraz jego podwyższeniem do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca S.A. (dalej: "P" lub "Spółka") z siedzibą w W., jest operatorem telefonii komórkowej, świadczącym pełen zakres usług telekomunikacyjnych la klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, w szczególności w zakresie telefonii ruchomej, transmisji danych i teleinformatyki oraz wszelkich innych usług telekomunikacyjnych, w tym również bezprzewodowego dostępu do Internetu i usług multimedialnych.

W wyniku zmian w strukturze własnościowej w ramach grupy kapitałowej P. stała się jedynym udziałowcem dwóch spółek: C. W. p. z o.o. (dalej: "C.") oraz H. sp. z o.o. (dalej: "H."), po czym P. połączyła się z tymi spółkami. Spółka C. była właścicielem 3% akcji P., zaś spółka H. była właścicielem 4% akcji P., co łącznie dawało 7% akcji w kapitale zakładowym PTC.

Połączenie P. z C. oraz H. zostało dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."), przez przeniesienie całego majątku C. oraz H. (jako spółek przejmowanych) na P. (jako spółkę przejmująca). W wyniku przejęcia C. i H., Spółka - wraz z całym majątkiem tych spółek - w ramach sukcesji uniwersalnej nabyła wskazane wyżej 7% akcji własnych, które stanowiły własność spółek przejmowanych.

Artykuł 362 § 1 pkt 3 k.s.h. dopuszcza nabycie akcji własnych w drodze sukcesji uniwersalnej, do której doszło w niniejszym stanie faktycznym z chwilą połączenia spółek.

Zgodnie z postanowieniami art. 364 § 2 k.s.h., spółka nie wykonuje praw udziałowych z własnych akcji. Może je jedynie zbyć lub wykonywać czynności zmierzające do zachowania prawa udziałowych. Zakaz wykonywania uprawnień z własnych akcji jest konsekwencją ich szczególnego statusu. Uprawnienia z własnych akcji "spoczywają", a zatem ich realizacja podlega zawieszeniu. Odpowiada temu jednocześnie "uśpienie" wynikających z akcji obowiązków. Stan zawieszenia dotyczy wszystkich praw wynikających z akcji, a zatem zarówno uprawnień organizacyjnych (np. prawa głosu), jak i uprawnień do otrzymania świadczeń majątkowych np. dywidendy). Zawieszenie wykonywania praw udziałowych jest podstawowym narzędziem ochrony prawidłowych stosunków korporacyjnych w spółce, która na zasadzie wyjątku od zakazu nabywania własnych akcji przez spółkę określonego w art. 362 § 1 k.s.h. W związku z zawieszeniem praw udziałowych z własnych akcji spółki, pozostałe akcje w kapitale zakładowym spółki reprezentują całość uprawnień w spółce (tak np.: A. Opalski w: System Prawa Prywatnego. Tom 175. Prawo spółek kapitałowych pod red. S. Sołtysińskiego, Warszawa 2010, str. 182 i nast.).

Posiadanie przez spółkę akcji własnych nie jest stanem pożądanym z punktu widzenia obowiązujących przepisów prawa. Jak najszybsze wyzbycie się przez spółkę akcji własnych stanowi ultima ratio przepisów Drugiej Dyrektywy Rady z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (77/91/EWG) - Dz. U. UE L 77.26.1), jak i polskich przepisów inkorporujących powyższe rozwiązania (tak np.: S. Sołtysiński w: S. Sołtysiński, A. Szajkowski. A. Szumański, J. Szwaja Kodeks spółek handlowych. Tom III. Komentarz do art. 301-458, Warszawa 2003, str. 464).

W związku z powyższym jedyny akcjonariusz Spółki, który jest uprawniony do wykonywania praw udziałowych z akcji Spółki, zamierza w ramach walnego zgromadzenia akcjonariuszy niezwłocznie podjąć uchwałę o umorzeniu akcji własnych Spółki (posiadanych przez PTC). Umorzenie zostanie dokonane na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki na podstawie art. 359 k.s.h. oraz art. 360 k.s.h. Umorzenie akcji wymagać będzie obniżenia kapitału zakładowego Spółki, zgodnie z postanowieniami art. 360 § 1 k.s.h. Umorzenie akcji następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego spółki, a więc z chwilą wpisu obniżenia kapitału zakładowego spółki do rejestru przedsiębiorców (Art. 360 § 4 k.s.h.). Kapitał zakładowy P. w wyniku umorzenia akcji własnych ulegnie obniżeniu o kwotę 32.970 tys. PLN, co stanowi 7% obecnej wysokości kapitału zakładowego (471 mln PLN). W związku z tym, że umorzeniu podlegać będą akcje własne Spółki, z tytułu tego umorzenia i obniżenia kapitału zakładowego Spółki nie będą dokonywane żadne świadczenia (wypłaty) na rzecz jakiejkolwiek osoby, w tym na rzecz któregokolwiek z akcjonariuszy P.

Obniżenie kapitału zakładowego pociąga jednakże za sobą konieczność wprowadzenia zmian we wszelkich dokumentach Spółki zawierających informację o kapitale zakładowym oraz zawiadomienia niektórych klientów i kontrahentów Spółki o zmianie wysokości kapitału, co z uwagi na skalę działalności wiąże się z ponoszeniem znacznych wydatków (np. wydatki na papier firmowy, implementacje zmian wzorów dokumentów w systemach informatycznych, opłaty pocztowe).

W celu uniknięcia tych obciążeń, równocześnie z obniżeniem kapitału zakładowego PTC akcjonariusz Spółki uprawniony do wykonywania praw udziałowych w spółce planuje podwyższyć kapitał zakładowy P. o wartość równą wartości obniżenia kapitału zakładowego, tj. o kwotę 32.970 tys. PLN. Czynności te (tj. umorzenie akcji własnych, obniżenie i podwyższenie kapitału zakładowego) zostaną dokonane na jednym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy P.

Podwyższenie kapitału zakładowego P. zostanie dokonane w trybie art. 442 i art. 443 k.s.h., poprzez przeznaczenie na ten cel środków z kapitału zapasowego P. pochodzącego z zysku Spółki za poprzednie lata obrotowe. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi poprzez emisję nowych akcji w ilości 32.970 akcji o wartości nominalnej 1.000 zł każda i łącznej wartości nominalnej 32.970.000 zł. Uczestnikami podwyższenia kapitału zakładowego ze środków spółki mogą być wyłącznie jej dotychczasowi akcjonariusze, a zatem wszystkie nowo utworzone akcje zostaną przydzielone w całości dotychczasowemu jedynemu akcjonariuszowi Spółki (posiadającemu obecnie - przy uwzględnieniu akcji własnych Spółki - 93% akcji Spółki). Akcje wyemitowane w ramach podwyższenia kapitału zakładowego ze środków własnych Spółki nie wymagają objęcia. Dotychczasowi akcjonariusze spółki nie mają zatem wpływu na to, czy uzyskają akcje w wyniku takiego podwyższenia i nie mogą zrzec się uprawnienia do otrzymania takich akcji (tak np. W. Popiołek w: Kodeks spółek handlowych. Komentarz pod red. J.A. Strzępki, Wyd. C.H.Beck).

Gdy umorzenie akcji własnych oraz wynikające z tej czynności obniżenie kapitału zostanie dokonane równocześnie z podwyższeniem kapitału o taką samą wartość, wówczas wysokość kapitału zakładowego po tych czynnościach będzie równa jej wysokości przed tymi zdarzeniami i nie zaistnieje konieczność poniesienia znacznych nakładów, o których mowa powyżej.

Opisana wyżej operacja obniżenia i podwyższenia kapitału zakładowego P. będzie dokonane zgodnie z art. 442 § k.s.h., tj. w okresie krótszym niż 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy sprawozdania finansowego Spółki za rok obrotowy 2011, o ile sprawozdanie finansowe P. za rok obrotowy 2011 będzie wykazywało zysk, a opinia biegłego rewidenta nie będzie zawierała istotnych zastrzeżeń dotyczących sytuacji finansowej Spółki.

Końcowo Spółka pragnie zaznaczyć, iż zagadnienie powstania dochodu po stronie jej akcjonariusza na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, podwyższenie kapitału zakładowego Spółki poprzedzone umorzeniem akcji w wysokości równej podwyższeniu nie rodzi obowiązku podatkowego w p.c.c.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o p.c.c., podstawą opodatkowania przy podwyższeniu kapitału zakładowego jest wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.c.c., obowiązek podatkowy z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną.

Powyżej wskazane przepisy uzależniają powstanie obowiązku podatkowego na gruncie p.c.c. dla czynności podwyższenia kapitału, od podjęcia uchwały o jego podwyższeniu.

W opisywanym przypadku nie dojdzie jednak efektywnie do podwyższenia kapitału w rozumieniu powyższych przepisów, ponieważ wskutek podjętej uchwały i przeprowadzonych czynności wartość kapitału pozostanie bez zmian.

Zdaniem Spółki, należy również uwagę na konieczność uwzględnienia przepisów prawa Unii Europejskiej w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. (Dz. U. UE L 69. 249. 25 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (dalej: "UE")"Państwa Członkowskie zwolnią z podatku kapitałowego operacje, inne niż operacje określone w art. 9, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,5% lub niższą".

Zdaniem Spółki, w świetle powyższych regulacji kluczowe znaczenie dla zbadania dopuszczalności opodatkowania operacji podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce ma ustalenie, czy w dniu 1 lipca 1984 r. w polskim systemie prawa obowiązywały normy nakładające na spółki akcyjne obowiązek uiszczenia podatku od podwyższenia kapitału zakładowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 1975, Nr 45, poz. 226 z późn. zm.) opłatę skarbową pobiera się od pism stwierdzających zawiązanie spółki przez osoby fizyczne i osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Zgodnie z § 54 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. z 1983, Nr 34, poz. 161 z późn. zm.) podstawę obliczenia opłaty skarbowej przy powiększeniu kapitału zakładowego spółki stanowi kwota, o którą powiększono kapitał zakładowy. Zgodnie z § 54 ust. 4 tego samego aktu za kapitał zakładowy uważa się wszelkie wkłady wspólników (z wyjątkiem wkładów polegających na wykonywaniu pracy, a w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością również dopłaty).

Ustawa o opłacie skarbowej i rozporządzenie w sprawie opłaty skarbowej nie zawierały definicji pojęcia "wkład wspólnika" i "wspólnik". Odwołując się zatem do ówcześnie obowiązujących przepisów regulujących materię wnoszenia wkładów do spółek, czyli do Rozporządzenia Prezydenta z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy (Dz. U. z 1934, Nr 57, poz. 502; dalej: "k.h.") należy zauważyć, że k.h. posługiwał się pojęciem wspólnik jedynie w odniesieniu do osób, które wnosiły wkłady do spółek jawnych, komandytowych oraz spółek z ograniczoną odpowiedzialnością W przypadku osób wnoszących wkłady do spółki akcyjnej, k.h. używało pojęcia akcjonariusza. Zatem, przedmiotem opodatkowania opłatą skarbową na dzień 1 lipca 1984 r. nie były wkłady wnoszone przez akcjonariuszy do spółki akcyjnej.

Skoro zatem na dzień 1 lipca 1984 r. podwyższenie kapitału zakładowego w spółce akcyjnej nie było w Polsce opodatkowane podatkiem kapitałowym, to zgodnie z art. 7 ust. 1 Dyrektywy Rady 69/335/EWG, Polska ma obowiązek zwolnić taką czynność z opodatkowania p.c.c. po wstąpieniu do UE. Tego wniosku nie zmieniają postanowienia art. 7 ust. 1 Dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r., iż państwo członkowskie naliczające w dniu 1 stycznia 2006 r. podatek od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych, może go w dalszym ciągu naliczać, ponieważ Polska nie opodatkowała wkładów kapitałowych na dzień 1 lipca 1984 r.

W ocenie Wnioskodawcy, jej stanowisko zgodne jest z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 września 2011 r. (sygn. I SA/Wr 1212/11). Z tego względu zdaniem Spółki opisane w stanie faktycznym zdarzenia nie wiążą się z powstaniem obowiązku podatkowego w p.c.c.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Spółka stoi na stanowisku, że zmiana umowy Spółki związana z obniżeniem oraz podwyższeniem kapitału zakładowego w opisanym stanie faktycznym nie wiąże się z powstaniem obowiązku zapłaty p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają także - na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy - zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4. W zakresie przedmiotowym ustawy zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 mieszczą się także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy w przypadku umowy spółki kapitałowej za zmianę umowy uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Zapis art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie spółki kapitałowej ciąży na spółce. Podstawę opodatkowania stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy przy zmianie umowy spółki stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5%. Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego (art. 10 ust. 2 ww. ustawy).

Odnosząc się do podniesionej przez Wnioskodawcę kwestii zgodności przepisów prawa Unii Europejskiej z przepisami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy wskazać jak niżej.

W świetle nakazu wynikającego z art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335, państwa członkowskie obowiązane były zwolnić z podatku kapitałowego operacje inne niż określone w art. 9, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,50% lub niższą.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 45, poz. 226), obowiązujących w dniu 1 lipca 1984 r., opłatę skarbową pobierano od pism stwierdzających zawiązanie spółki przez osoby fizyczne i prawne nie będące jednostkami uspołecznionymi. Stosownie do § 54 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 34, poz. 161, z późn. zm.), opłata skarbowa od umowy spółki wynosiła:

Podstawę obliczenia opłaty skarbowej przy zawiązaniu spółki stanowił kapitał zakładowy, a przy jego powiększeniu - kwota, o którą powiększono ten kapitał. W świetle tych przepisów kapitał zakładowy stanowiły wszelkie wkłady wspólników (z wyjątkiem wkładów polegających na wykonywaniu pracy), a w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością również dopłaty.

Wobec powyższego, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu 1 lipca 1984 r. wniesienie wkładów do spółki na kapitał zakładowy, co do zasady, nie było zwolnione z podatku (opłaty skarbowej), a także opodatkowane było stawką wyższą niż 0,5%.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jedyny akcjonariusz Spółki, który jest uprawniony do wykonywania praw udziałowych z akcji Spółki, zamierza w ramach walnego zgromadzenia akcjonariuszy niezwłocznie podjąć uchwałę o umorzeniu akcji własnych Spółki. Umorzenie zostanie dokonane na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki na podstawie art. 359 k.s.h. oraz art. 360 k.s.h. Umorzenie akcji wymagać będzie obniżenia kapitału zakładowego Spółki, zgodnie z postanowieniami art. 360 § 1 k.s.h. Umorzenie akcji następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego spółki, a więc z chwilą wpisu obniżenia kapitału zakładowego spółki do rejestru przedsiębiorców (Art. 360 § 4 k.s.h.). Kapitał zakładowy w wyniku umorzenia akcji własnych ulegnie obniżeniu o kwotę 32.970 tys. PLN, co stanowi 7% obecnej wysokości kapitału zakładowego (471 mln PLN). W związku z tym, że umorzeniu podlegać będą akcje własne Spółki, z tytułu tego umorzenia i obniżenia kapitału zakładowego Spółki nie będą dokonywane żadne świadczenia (wypłaty) na rzecz jakiejkolwiek osoby, w tym na rzecz któregokolwiek z akcjonariuszy. Obniżenie kapitału zakładowego pociąga jednakże za sobą konieczność wprowadzenia zmian we wszelkich dokumentach Spółki zawierających informację o kapitale zakładowym oraz zawiadomienia niektórych klientów i kontrahentów Spółki o zmianie wysokości kapitału, co z uwagi na skalę działalności wiąże się z ponoszeniem znacznych wydatków (np. wydatki na papier firmowy, implementacje zmian wzorów dokumentów w systemach informatycznych, opłaty pocztowe). W celu uniknięcia tych obciążeń, równocześnie z obniżeniem kapitału zakładowego akcjonariusz Spółki uprawniony do wykonywania praw udziałowych w spółce planuje podwyższyć kapitał zakładowy o wartość równą wartości obniżenia kapitału zakładowego, tj. o kwotę 32.970 tys. PLN. Czynności te (tj. umorzenie akcji własnych, obniżenie i podwyższenie kapitału zakładowego) zostaną dokonane na jednym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy P. Podwyższenie kapitału zakładowego zostanie dokonane w trybie art. 442 i art. 443 k.s.h., poprzez przeznaczenie na ten cel środków z kapitału zapasowego pochodzącego z zysku Spółki za poprzednie lata obrotowe. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi poprzez emisję nowych akcji w ilości 32.970 akcji o wartości nominalnej 1.000 zł każda i łącznej wartości nominalnej 32.970.000 zł. Uczestnikami podwyższenia kapitału zakładowego ze środków spółki mogą być wyłącznie jej dotychczasowi akcjonariusze, a zatem wszystkie nowo utworzone akcje zostaną przydzielone w całości dotychczasowemu jedynemu akcjonariuszowi Spółki (posiadającemu obecnie - przy uwzględnieniu akcji własnych Spółki - 93% akcji Spółki).

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż obniżenie kapitału zakładowego Spółki w wyniku umorzenia akcji oraz jego podwyższenie do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia stanowią dwie odrębne czynności.

Reasumując należy stwierdzić, iż podwyższenie do wysokości kapitału zakładowego Spółki sprzed jego obniżenia jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. A zatem po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku należy stwierdzić, że orzeczenie te zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.