IPPB2/436-533/14-6/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest bank z siedzibą we Francji (dalej: Bank lub Wnioskodawca). Bank zamierza wstąpić w prawa i obowiązki wynikające z umowy o zakup wierzytelności (dalej: Umowa o Drugą Sprzedaż, ang. Fourth Amended and Restated Receivables Purchase Agreement) w miejsce dotychczasowego nabywcy wierzytelności.

Umowa o Drugą Sprzedaż będzie zawarta pomiędzy Bankiem (jako nabywcą wierzytelności, agentem administracyjnym i menedżerem transakcji, będącym następcą Bank A) oraz m.in. z: F.S (spółką z siedzibą w Singapurze, dalej: F.S.) jako m.in. gwarantem oraz z F J Ltd. (spółką z siedzibą na Jersey, dalej: F.J.) jako zbywcą wierzytelności. Prawem właściwym dla tej umowy jest prawo stanu Nowy Jork, U.S.A. Wnioskodawca zamierza również wstąpić w prawa i obowiązki wynikające z pierwotnej umowy o zakup Wierzytelności (dalej: Umowa o Pierwotną Sprzedaż, ang. Polish Receivables Securitisation Agreement) w miejsce agenta administracyjnego i menedżera transakcji (stając się następcą BA, AN). Umowa ta została zawarta pomiędzy BA, NA oraz F.S., jako agentów, FI sp. z o.o. (spółka z siedzibą w Polsce, dalej: F.P. lub Polska Spółka) jako zbywcą wierzytelności i F.J. jako nabywcą wierzytelności. Prawem właściwym dla tej umowy jest prawo polskie.

Wierzytelności, które mają być nabywane na podstawie Umowy o Pierwotną Sprzedaż i Umowy o Drugą Sprzedaż (dalej: Wierzytelności), są wierzytelnościami określonymi jako ogół obecnych i przyszłych sum, w stosunku do których dłużnik pozostaje zobowiązany względem Polskiej Spółki, na podstawie faktur Polskiej Spółki, w związku z dostawą towarów i/lub świadczeniem usług przez Polską Spółkę niezależnie od tego, czy wynikają z umowy, i jakiekolwiek inne sumy należne Polskiej Spółce zgodnie z umową, w szczególności bez żadnych ograniczeń:

Wierzytelności pochodzą z umów o dostawę towarów i/lub świadczenie usług, które nie podlegają prawu polskiemu i są zawierane przez Polską Spółkę z dłużnikami (dalej: Dłużnicy), którzy nie są podmiotami mającymi siedzibę lub miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Transakcje obejmują zarówno istniejące (wymagalne i niewymagalne), jak i przyszłe Wierzytelności.

Zgodnie z Umową o Pierwotną Sprzedaż, Wierzytelności będą cedowane z Polskiej Spółki na F.J. (nastąpi przejście prawa własności wierzytelności). Umowa ta wyłącza niektóre kategorie wierzytelności z powyższego zbioru Wierzytelności będących przedmiotem transakcji.

Zgodnie z ramami określonymi w Umowie o Pierwotną Sprzedaż, w dniu określonym jako "Dzień Polskiej Sprzedaży", Polska Spółką postąpi następująco:

Poza tym, przedmiot sprzedaży i zarachowania stanowią także uzyskane należności (które zgodnie z umową obejmują: a) wszystkie płatności otrzymane gotówką, kartą kredytową lub płatniczą, czekiem, przelewem lub przelewem SWIFT, poleceniem zapłaty, przekazem pocztowym lub zleceniem przelewu wewnętrznego, Überweisungen albo inną formą płatności, które mogą być dokonywane zgodnie z umową lub nie; b) jakiekolwiek płatności z tytułu gwarancji lub poręczeń lub/i jakiegokolwiek ubezpieczenia otrzymanego przez F.P. w związku ze zgodnymi z umową zobowiązaniami dłużników; c) jakiekolwiek sumy zapłacone gotówką przez F.P. w związku z obniżeniem ceny wierzytelności) lub z nią związanych zabezpieczeń (określonych w umowie jako: (i) wszystkie udziały Polskiej Spółki w jakichkolwiek towarach lub wykonywanej pracy związanej z powstaniem Wierzytelności (włączając w to zwrócone lub odzyskane towary lub wykonywaną pracę) i wszystkie ubezpieczenia, zabezpieczenia, depozyty, gwarancje, rekompensaty, gwarancje bankowe, czeki, inne wynegocjowane instrumenty, rękojmie, zastrzeżenia prawa własności i inne umowy i porozumienia wspomagające albo zabezpieczające spłacanie Wierzytelności, (ii) wszystkie umowy o świadczenie usługi inne umowy i porozumienia związane z Wierzytelnością, (iii) wszystkie ogólne warunki nałożone na dostawę towarów i świadczenie usług wynikających z Wierzytelności i inna dokumentacja dotycząca Wierzytelności, d) jakiekolwiek postępowania, związane z powyższym).

Od momentu, w którym Umowa o Pierwotną Sprzedaż wejdzie w życie i zacznie być wykonywana, Dłużnicy będą przekazywać wszystkie płatności Związane z Wierzytelnościami na jeden lub więcej zagranicznych rachunków bankowych.

Zgodnie z Umową o Drugą Sprzedaż, Wnioskodawca nabywa Wierzytelności od F.J.

F.J. sprzedaje, zarachowuje Wierzytelności i przenosi na Bank wszelkie prawa z nimi związane, w tym tytuł własności oraz prawo do odsetek od Wierzytelności oraz powiązane z nimi zabezpieczenia i prawo do ściągania długów. Odnosi się to do wszystkich Wierzytelności - wymagalnych, istniejących i przyszłych.

Obie umowy, tj. Umowa o Pierwotną Sprzedaż i Umowa o Drugą Sprzedaż, zostały zawarte poza terytorium Polski. Umowa (umowy) o przeniesienie praw i obowiązków z Umowy o Pierwotną Sprzedaż i Umowy o Drugą Sprzedaż również zostanie (zostaną) zawarte poza terytorium Polski.

Wnioskodawca informuje, że przedstawione w niniejszym wniosku zdarzenie przyszłe jest tożsame z tym, jakie zostało przedstawione jako zdarzenie przyszłe we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, złożonym przez BA, NA jako ówczesnego nabywcy wierzytelności.

W wyniku złożenia ww. wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 26 lipca 2013 r. interpretację indywidualną nr IPPB2/436-260/13-4/LS, w której potwierdził stanowisko wnioskodawcy o braku opodatkowania przedstawionej tam transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że transakcja, w jakiej weźmie udział jako nabywca wierzytelności, jest tożsama z tą w jakiej uczestniczył BA, NA. Wnioskodawca jest bowiem nowym uczestnikiem transakcji (nabywcą), który wchodzi w miejsce dotychczasowego nabywcy wierzytelności tj. BA, NA. Wszystkie okoliczności transakcji, kluczowe dla ustalenia istnienia bądź nie obowiązku w podatku od czynności cywilnoprawnych, pozostają bez zmian, w szczególności:

Zmiana oryginalnej nazwy Umowy o Drugą Sprzedaż (z Third Amended and Restated Receivables Purchase Agreement na Fourth Amended and Restated Receivables Purchase Agreement) związana jest ze zmianą jednej ze stron umowy (tekst jedn.: nabywcy wierzytelności).

Pismem z dnia 14 października 2014 r. Nr IPPB2/436-533/14-4/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez wskazanie:

* gdzie wykonywane będą prawa majątkowe w chwili zawarcia umów nabycia wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

* czy nabycie przez Wnioskodawcę wierzytelności przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

* przedłożenie urzędowo poświadczonego dokumentu w języku obowiązującym na terytorium Francji opatrzonego w apostille oraz jego tłumaczenia (tłumaczenie przysięgłe) w języku polskim potwierdzającego upoważnienie dla osoby do reprezentowania Wnioskodawcy w zakresie składania oświadczeń woli i podpisywania dokumentów,

* przedłożenie pełnomocnictwa (oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii za zgodność z oryginałem) w języku obcojęzycznym oraz jego tłumaczenia (tłumaczenie przysięgłe) na język Polski, z którego wynika umocowanie dla Pani Anny Sękowskiej do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca przesłał w terminie uzupełnienie informując, że:

* Prawa majątkowe w chwili zawarcia umowy nabycia wierzytelności, o której skutki podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych pyta Wnioskodawca (tekst jedn.: Umowy o Drugą Sprzedaż), należy uznać za wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak już wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ze względu na brak uregulowania w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnej kwestii dotyczącej "wykonywania praw majątkowych" naturalne jest odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego, ze względu na jego ścisły związek z przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

* Zatem zasadne jest odwołanie się do uregulowania art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, które stanowi, że "jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania".

* W odniesieniu do powyższej regulacji należy wskazać, że w analizowanej sytuacji brak jest określenia miejsca wykonania praw majątkowych wynikających z umowy cesji wierzytelności. Należy również zauważyć, że prawo majątkowe wynikające z przedmiotowej umowy nie jest związane w sposób immanentny z konkretnym miejscem, zatem nie będzie ono wynikało z właściwości zobowiązania. Świadczenie będące przedmiotem umowy bez wątpienia ma charakter pieniężny. Świadczenie o takim charakterze, zgodnie z art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. W opinii Banku oznacza to, że decydującym czynnikiem dla określenia miejsca wykonywania prawa majątkowego w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej jest miejsce siedziby spółki F.J., która jest odbiorcą płatności dokonywanej przez Dłużników, ewentualnie miejsce ulokowania rachunku bankowego, na który wierzytelność ma zostać spłacona.

* Okoliczność, iż spółka F.J. ma siedzibę na wyspie Jersey, czyli poza terytorium Polski, oraz spłata Wierzytelności przez Dłużników ma się odbywać na konta bankowe spółki F.J. prowadzone w bankach (oddziałach) zlokalizowanych poza Polską, prowadzi do wniosku, że - z punktu widzenia polskiego prawa - w chwili zawarcia umowy sprzedaży Wierzytelności miejsce wykonania praw majątkowych będzie położone poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

* Również zgodnie z interpretacją Umowy o Drugą Sprzedaż, poczynioną według prawa dla niej właściwego (tekst jedn.: prawa stanu Nowy Jork) nie można uznać, iż z treści tej umowy bądź z przepisów tego prawa wynika, że miejscem wykonania prawa majątkowego będącego przedmiotem sprzedaży (Wierzytelności) jest Polska. W konsekwencji, jak wyżej wskazano, Bank stoi na stanowisku, iż przedmiotem cesji będzie prawo majątkowe wykonywane za granicą na rzecz podmiotu nieposiadającego siedziby w Polsce.

* Nabycie przez Spółkę wierzytelności nastąpi na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności, a zatem przybierze postać czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych tj. umowy sprzedaży praw majątkowych.

* Wnioskodawca przesłał potwierdzony za zgodność z oryginałem urzędowo poświadczony dokument (akt notarialny) opatrzony w apostille wykazujący umocowanie do działania w imieniu Spółki oraz do udzielania dalszych pełnomocnictw wraz z tłumaczeniem przysięgłym fragmentów tego dokumentu istotnych dla sprawy; umocowanie osób, które udzieliły pełnomocnictwa substytutom oraz dalszego pełnomocnictwa, zostało wykazane w przedłożonym dokumencie sporządzonym w formie aktu notarialnego, a zatem zostało sporządzone i potwierdzone przez notariusza, w związku z czym, jako fakt poświadczony w dokumencie urzędowym, nie wymaga dalszej weryfikacji przez polskie organy podatkowe.

* Ponadto przesłano potwierdzone za zgodność z oryginałem pełnomocnictwo udzielone do reprezentowania Spółki w okresie od dnia 19 września 2014 r. do dnia 17 stycznia 2015 r. (tekst jedn.: przez 120 dni od dnia udzielenia pełnomocnictwa) w zakresie złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowane przez Wnioskodawcę czynności nabycia Wierzytelności od F.J. będą podlegały ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) i czy w związku z tym powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.).

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane przez Bank nabycie Wierzytelności nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych, w związku z czym po stronie Banku nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze względu na brak uregulowania w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych kwestii dotyczącej "wykonywania praw majątkowych" naturalne jest odwołanie się do przepisów kodeksu cywilnego, ze względu na jego ścisły związek z przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zatem zasadne jest odwołanie się do uregulowania art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, które stanowi, że "jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania".

W odniesieniu do powyższej regulacji należy wskazać, że w analizowanej sytuacji brak jest określenia miejsca wykonania praw majątkowych wynikających z umowy cesji wierzytelności. Należy również zauważyć, że prawo majątkowe wynikające z przedmiotowej umowy nie jest związane w sposób immanentny z konkretnym miejscem, zatem nie będzie ono wynikało z właściwości zobowiązania. Świadczenie będące przedmiotem umowy bez wątpienia ma charakter pieniężny. Świadczenie o takim charakterze, zgodnie z art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. W opinii Banku oznacza to, że decydującym czynnikiem dla określenia miejsca wykonywania prawa majątkowego w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej jest miejsce siedziby spółki F.J., która jest odbiorcą płatności dokonanej przez Dłużników, ewentualnie miejsce ulokowania rachunku bankowego, na który wierzytelność ma zostać spłacona.

Okoliczność, iż spółka F.J. ma siedzibę na wyspie Jersey, czyli poza terytorium Polski, oraz spłata Wierzytelności przez Dłużników ma się odbywać na konta bankowe spółki F.J. prowadzone w bankach (oddziałach) zlokalizowanych poza Polską, prowadzi do wniosku, że - z punktu widzenia polskiego prawa - w chwili zawarcia umowy sprzedaży Wierzytelności miejsce wykonania praw majątkowych będzie położone poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Również zgodnie z interpretacją Umowy o Drugą Sprzedaż, poczynioną według prawa dla niej właściwego (tekst jedn.: prawa stanu Nowy Jork) nie można uznać, iż z treści tej umowy bądź z przepisów tego prawa wynika, że miejscem wykonania prawa majątkowego będącego przedmiotem sprzedaży (Wierzytelności) jest Polska. W konsekwencji, jak wyżej wskazano, Bank stoi na stanowisku, iż przedmiotem cesji będzie prawo majątkowe wykonywane za granicą na rzecz podmiotu nieposiadającego siedziby w Polsce.

Celem złożonego przez Bank wniosku jest potwierdzenie w formie indywidualnej interpretacji prawidłowości stanowiska Banku (potwierdzonego już wcześniej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz poprzedniego nabywcy Wierzytelności tj. BA, NA, znak IPPB2/436-260/13-4/LS), iż ze względu na opisane we wniosku warunki transakcji, cesja Wierzytelności nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa cesji przybierze postać umowy sprzedaży.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży wierzytelności będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umowa zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nabywca posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia w niej zawarte dotyczą indywidualnej sprawy i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.