IPPB2/436-5/11-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą w szczególności na wytwarzaniu energii elektrycznej i jej przesyłaniu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udzielił 3 pożyczek innym podmiotom gospodarczym (spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością). Dwie pożyczki zostały udzielone 23 sierpnia 2010 r. oraz jedna 23 listopada 2010 r. Umowy zawierane były na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczki nie były udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) Pożyczkobiorców.

Każda pożyczka przeznaczona jest na finansowanie projektów związanych z realizacją inwestycji polegających na budowie elektrowni wiatrowych. Kwoty pożyczek zostały przelane na rachunki bankowe pożyczkobiorców. W umowie spółki Wnioskodawcy nie jest wskazana działalność polegająca na udzielaniu pożyczek. Pożyczkobiorcy prowadzą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą w szczególności na wytwarzaniu energii elektrycznej i jej przesyłaniu. Zarówno Wnioskodawca, jak i pożyczkobiorcy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udzielenie przez Wnioskodawcę wskazanych pożyczek innym podmiotom gospodarczym będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i jako usługa finansowa o symbolu PKWiU 65.22.10 powinno korzystać ze zwolnienia od opodatkowania tym podatkiem, czy też usługa ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 16 marca 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPP1-443-40/11-2/IGo.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy udzielone pożyczki podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast za działalność gospodarczą wskazana ustawa uważa wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca udzielił trzech pożyczek innym podmiotom gospodarczym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w jego ocenie czynność taka podlegać powinna opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy również fakt, iż udzielanie pożyczek nie jest wymienione w umowie spółki Wnioskodawcy jako jego działalność, nie przesądza, iż udzielone pożyczki nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższe wynika z faktu, iż polski ustawodawca nie uzależnia ważności zawarcia umowy pożyczki od zgody innych organów, ani też wpisu do odpowiednich rejestrów, co wynika z art. 720 i n. kodeksu cywilnego.

Mając również na względzie fakt, iż udzielone pożyczki są oprocentowane, które to oprocentowanie stanowić będzie przychód Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, niezasadne byłoby stanowisko, iż pożyczki udzielone zostały poza prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Dlatego też, pomimo nie wymienienia w umowie spółki usług pośrednictwa finansowego, udzielone przez Wnioskodawcę pożyczki przez podatnika VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powinny być traktowane, jako czynność podlegająca opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zważywszy, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności bankowej, w ocenie Wnioskodawcy, właściwym jest zakwalifikowanie takiej czynności (usługi) zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) jako "Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym" nr PKWiU 65.22.10.

Powyższe oznacza, że udzielone przez Wnioskodawcę pożyczki powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługa finansowa.

Stanowisko podatnika w powyższym zakresie zostało wielokrotnie podzielone przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne w wydawanych wiążących interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądowych (m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2002 r., sygn. akt III RN 146/01, który wyraził następujący pogląd: "Wedle stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 1997 r., umowa pożyczki udzielona ze środków własnych przez podmiot gospodarczy, który nie posiadał wydanego na podstawie przepisów prawa bankowego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, miała charakter usługi w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i jako "usługa finansowa", a następnie "usługa pośrednictwa finansowego" nie podlegała opłacie skarbowej oraz zwolniona była od podatku od towarów i usług (na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej w związku z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz załącznikiem nr 2 poz. 13 do tej ustawy)".

Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych, między innymi: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP2/443-170/09-2/AZ, decyzji Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 31 października 2006 r. (sygn L.IS.II/2-443/181/06), decyzji Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 16 sierpnia 2006 r. (sygn. IS.I/2-4361-6/06), decyzji Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 grudnia 2007 r. (sygn. IBPP2/443-165/07/RSz), postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z dnia 26 czerwca 2007 r. (sygn. PM/436-3/07/MS), postanowieniu Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu z dnia 26 czerwca 2007 r. (sygn. DWUS DP-436-4/07), postanowieniu Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2007 r. (sygn. DM/436-7/07/MZ), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 października 2008 r., znak ILPP1/443-713/08-3/AT, oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2007 r., znak IBPP2/443-165/07/RSz).

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także piśmiennictwo (J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2005, Unimex, str. 612).

Zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że udzielone przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz innych podatników VAT powinny być traktowane, jako usługa finansowa, korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w ocenie Wnioskodawcy, udzielone pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą w szczególności na wytwarzaniu energii elektrycznej i jej przesyłaniu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udzielił 3 pożyczek innym podmiotom gospodarczym (spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością). Dwie pożyczki zostały udzielone 23 sierpnia 2010 r. oraz jedna 23 listopada 2010 r. Umowy zawierane były na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczki nie były udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) Pożyczkobiorców. Każda pożyczka przeznaczona jest na finansowanie projektów związanych z realizacją inwestycji polegających na budowie elektrowni wiatrowych. Kwoty pożyczek zostały przelane na rachunki bankowe pożyczkobiorców. W umowie spółki Wnioskodawcy nie jest wskazana działalność polegająca na udzielaniu pożyczek. Pożyczkobiorcy prowadzą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą w szczególności na wytwarzaniu energii elektrycznej i jej przesyłaniu. Zarówno Wnioskodawca, jak i pożyczkobiorcy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży na biorącym pożyczkę. Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, natomiast stawka podatku wynosi 2% (art. 6 ust. 1 pkt 7 i art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy).

W interpretacji indywidualnej Nr IPPP1-443-40/11-2/IGo z dnia 16 marca 2011 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że usługa udzielania pożyczek w 2010 r., sklasyfikowana w grupowaniu 65.22.10, stanowi czynność podlegającą zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym, jako nie objęta żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, do końca 2010 r. korzystała ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro umowy pożyczek zostały objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Spółki, jako występującej z wnioskiem. Jeżeli pożyczkobiorcy chcieliby uzyskać interpretację indywidualną winni wystąpić z odrębnymi wnioskami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 24, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.