IPPB2/436-468/09-4/MK1 - Opodatkowanie darowizny lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.) oraz piśmie z dnia 29 stycznia 2010 r. (data nadania 1 lutego 2010 r. data wpływu 2 lutego 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/436-468/09-2/MK1 z dnia 21 stycznia 2010 r. (data nadania 21 stycznia 2010 r., data doręczenia 26 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 18 września 2009 r. podpisana została umowa o udzielenie kredytu hipotecznego mieszkaniowego na kwotę 183.026,58 zł. Bank udzielił kredytu na rzecz Wnioskodawczyni oraz na rodziców Wnioskodawczyni. Istnieje zatem troje kredytobiorców:

Wnioskodawczyni, Henryka Ś, Stanisław Ś Henryka i Stanisław Ś są rodzicami Wnioskodawczyni. Z kwoty udzielonego kredytu w dniu 24 września 2009 r. zakupiony został lokal mieszkalny za kwotę 192.000,00 zł (wkład własny wyniósł 13.000,00 zł, reszta została sfinansowana kredytem). Lokal mieszkalny zgodnie z aktem notarialnym repertorium A Nr..../2009 stanowi tylko własność Wnioskodawczyni. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest osobą uczącą się nie posiada żadnych środków finansowych, pozostaje na utrzymaniu rodziców. Rodzice Wnioskodawczyni dokonują spłaty zaciągniętego kredytu. Zgodnie z harmonogramem spłaty wystawionym przez bank rata kredytu wynosi około 1.700,00 zł. W momencie gdy Wnioskodawczyni podejmie pracę zarobkową, to ona będzie spłacała dalej raty kredytowe.

W dniu 21 stycznia 2010 r. pismem Nr IPPB2/436-468/09-2/MK1 Wnioskodawczyni została wezwana do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 stycznia 2010 r.

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione (data nadania 1 lutego 2010 r., data wpływu 2 lutego 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od czynności opisanych w stanie faktycznym Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek od spadków darowizn i w jakiej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uzupełniła, iż w przedmiotowej sytuacji darowizna nie wystąpiła ponieważ lokal mieszkalny stanowi własność Wnioskodawczyni i jednocześnie jest jednym z kredytobiorców. W chwili obecnej nie pracuje z uwagi na to, że jest osobą uczącą się, i dlatego to rodzice Wnioskodawczyni w tym momencie dokonują spłaty kredytu. Stan ten wynika z faktu, że jako osoba ucząca się pozostaje na całkowitym utrzymaniu rodziców. W chwili gdy Wnioskodawczyni zakończy naukę i podejmie pracę zarobkową to będzie dokonywała spłaty rat kredytowych. Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawczyni uważa, że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie określa na własne potrzeby pojęcia darowizny, niezbędne zatem jest odniesienie do znaczenia, jakie mają one w przepisach prawa cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2009 r. Wnioskodawczyni wspólnie z rodzicami zaciągnęła kredyt hipoteczny. Z kwoty udzielonego kredytu zakupiony został lokal mieszkalny, który stanowi tylko własność Wnioskodawczyni. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest osobą uczącą się nie posiada żadnych środków finansowych rodzice Wnioskodawczyni dokonują spłaty zaciągniętego kredytu. Jeżeli świadczenie to będzie miało charakter bezzwrotny, wówczas sfinansowanie zakupu ze środków uzyskanych w drodze kredytu, gdzie współkredytobiorcą jest nabywca lokalu stanowić będzie darowiznę - podlegającą regulacją ustawy o podatku od spadków i darowizn - w części w jakiej uzyskany kredyt będzie spłacany przez rodziców. Zobowiązanie wobec banku wykonane zostanie bowiem kosztem ich majątku, w związku z czym nastąpi również przysporzenie majątku Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny są środki pieniężne, w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku, oprócz warunku zgłoszenia nabycia tych środków w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, występuje warunek udokumentowania przekazania tych środków na rachunek bankowy nabywcy lub jego rachunek prowadzony przez S albo za pośrednictwem poczty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż darowizna, którą Wnioskodawczyni otrzymuje od rodziców podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Warunek do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zostanie spełniony, ponieważ środki pieniężne zostaną przekazane na rachunek osoby trzeciej, w tym przypadku banku. Obowiązek w podatku od spadków i darowizn wystąpi z chwilą każdorazowej spłaty raty kredytu przez rodziców Wnioskodawczyni. Przy czym do momentu kiedy kwota spłacanych rat kredytu nie przekroczy narastająco łącznie kwoty 19.274 zł (2 x kwota wolna - 9.637 zł), to nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, o ile darowizna w postaci spłat rat kredytu jest pierwszą darowizną przekazaną Wnioskodawczyni w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym dokonywane są spłaty kolejnych rat kredytu. Po przekroczeniu kwoty wolnej wystąpi obowiązek - zgodnie z treścią art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn złożenia zeznania (SD-3) przez obdarowaną w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego - właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego ze względu na miejsce zamieszkania obdarowanej w dniu powstania obowiązku podatkowego. Jako przedmiot darowizny winno być wykazane prawo majątkowe - wartość spłaconych rat kredytu. Zeznanie w powyższym zakresie winno być składane każdorazowo w terminie 1 miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego - każdorazowej spłaty kredytu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Końcowo należy dodać, iż załączone do wniosku dokumenty nie podlegały weryfikacji i analizie, w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.