IPPB2/436-329/11-4/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 16 lat Wnioskodawczyni zajmuje działkę gruntu położoną w Ł. Pierwotnie działka ta była częścią nieoznaczonej, większej nieruchomości stanowiącej własność PP. Sz.

W dniu 9 czerwca 1988 r. na mocy aktu notarialnego zawartego przed M.Sz., notariuszem w Państwowym Biurze Notarialnym sprzedała I.D. za cenę w kwocie 200.000,00 zł (dwustu tysięcy złotych) udział w wymiarze 450/54502 częściach w nieoznaczonej nieruchomości o powierzchni 5,4502 ha położonej w D., gminie Ł.

Na podstawie powołanej umowy I.D. stała się samoistnym posiadaczem działki o powierzchni około 450 m², wydzielonej przy pomocy ogrodzenia. Na przedmiotowej nieruchomości nabywczyni wzniosła w latach 1989 - 1991 budynek mieszkalny, jednorodzinny, kryty blachą, częściowo niewykończony o powierzchni użytkowej 93,3 m².

Na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 8 listopada 1995 r. przed notariuszem w sprzedała za cenę w kwocie 100.000,00 zł (stu tysięcy złotych) M.P. w 3/4 części oraz Wnioskodawczyni i jej mężowi k.k. w 1/4 części - na współwłasność nabyty wcześniej udział w wymiarze 450/54502 części w nieoznaczonej nieruchomości o powierzchni 5,4502 ha wraz z prawami i roszczeniami w stosunku do pozostałych współwłaścicieli z tytułu wybudowania opisanego budynku.

Babcia Wnioskodawczyni M.P. zmarła w dniu 8 maja 1997 r., a spadek po niej z mocy ustawy nabyła w całości Wnioskodawczyni. Podatek od nabycia spadku po M.P. został uiszczony w całości.

Wspólnie z mężem k.k. - ze środków pochodzących z majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża - w latach 1999-2000 dokonano generalnego remontu i modernizacji istniejącego budynku mieszkalnego.

Małżonkowie starali się o założenie księgi wieczystej dla działki, którą zajmowali oraz próbowali przed sądem cywilnym zawrzeć z P.Sz. ugodę - skutkującą przyznaniem im prawa własności działki, ale Sąd stwierdził, że brak jest dokumentu, który stwierdzałby ich prawa do działki co stanowiło przeszkodę do uznania ich prawa własności tej działki i dokonania stosownych wpisów w księgach wieczystych.

Wpisani w księdze wieczystej właściciele m.in. tej działki - wyrażali cały czas zgodę na władanie samoistne przez Wnioskodawczynię i jej męża opisaną działką, stanowiącą grunt o powierzchni około 450 m² i aprobowali wszelkie ich działania związane z budową i remontem budynku mieszkalnego, znajdującego się na tej działce.

Na podstawie operatu szacunkowego, sporządzonego dla potrzeb czynności notarialnej przez rzeczoznawcę majątkowego - budynek znajdujący się na nieruchomości wyceniony został na kwotę 347.500,00 zł przy wartości gruntu 240.500,00 zł.

W dniu 31 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli z właścicielami gruntu, wpisanymi w księdze wieczystej, umowę przeniesienia własności działki gruntu w trybie art. 231 k.c. - tj. w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wybudowania przez nich budynku o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie własności działki pod budynkiem - w trybie art. 231 kodeksu cywilnego podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych lub podatkowi od spadków i darowizn.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przeniesienie własności działki pod budynkiem mieszkalnym - w trybie art. 231 kodeksu cywilnego w formie aktu notarialnego - nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych - jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 31 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli z właścicielami gruntu, wpisanymi w księdze wieczystej, umowę przeniesienia własności działki gruntu w trybie art. 231 k.c. - tj. w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wybudowania przez nich budynku o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki.

Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Z kolei na podstawie art. 231 § 2 ww. ustawy właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przeniesienie własności działki pod budynkiem w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.