IPPB2/436-273/12-6/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismami: z dnia 29 sierpnia 2012 r. (data nadania 29 sierpnia 2012 r., data wpływu 31 sierpnia 2012 r.) na wezwanie z dnia 22 sierpnia 2012 r. Nr IPPB2/436-273/12-2/MZ oraz z dnia 25 września 2012 r. (data nadania 25 września 2012 r., data wpływu 26 września 2012 r.) na wezwanie z dnia 20 września 2012 r. Nr IPPB2/436-273/12-4/MZ o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 4 kwietnia 2012 r. została zawarta umowa na udzielenie pożyczki nieoprocentowanej z firmą (pożyczkodawcą) mającą siedzibę na terytorium Polski. W tym samym dniu został podpisany aneks do umowy z którego wynika, iż pożyczkodawca oświadczył, iż jest częścią grupy spółek z siedzibą w Amsterdamie prowadzącą działalność na terytorium Polski, oraz że pożyczka określona w umowie właściwej zostanie udzielona przez spółkę z siedzibą w Amsterdamie, na co pożyczkobiorca wyraził zgodę. Zasady i warunki przekazania środków finansowych i ich spłaty określiła dodatkowo umowa zabezpieczenia zawarta pomiędzy Pożyczkobiorcą i Pożyczkodawcą, która tworzy integralną część umowy pożyczki i stanowi załącznik nr 1 do aneksu. Z umowy zabezpieczenia wynika, iż Pożyczkodawca (grupa kapitałowa) z siedzibą w Amsterdamie wypłaci pieniądze na konto Pożyczkobiorcy z siedzibą w Polsce. Tak więc: Pieniądze, które są przedmiotem pożyczki znajdowały się poza granicami Polski tj. na zagranicznym koncie bankowym Pożyczkodawcy w banku mającym siedzibę poza granicami Polski i znajdowały się poza granicami Polski w momencie zawarcia umowy. Umowa zabezpieczenia (która jest integralną częścią umowy właściwej i z której wynikają warunki płatności) również została podpisana za granicą Polski, została podpisana przez odpowiednio umocowanego reprezentanta Pożyczkobiorcy podczas pobytu w Amsterdamie. Środki pożyczki wpłynęły z konta bankowego w Amsterdamie na konto Pożyczkobiorcy w Polsce.

Pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. Nr IPPB2/436-273/12-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

* miejsca zawarcia właściwej umowy pożyczki oraz podpisania aneksu do tej umowy (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

* czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki, którakolwiek ze stron z tytułu dokonania tej czynności była objęta zakresem podatku od towarów i usług/podatku od wartości dodanej.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

* Umowa pożyczki została zawarta 4 kwietnia 2012 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tego samego dnia został podpisany aneks z którego wynikało, iż szczególne zasady i warunki przekazywania środków finansowych i ich spłaty określi dodatkowa Umowa Zabezpieczenia zawarta pomiędzy stronami, która tworzy integralną część Umowy Pożyczki z dnia 4 kwietnia 2012 r. i stanowi załącznik nr 1 do niniejszego aneksu. Tak więc umową właściwą jest Umowa Zabezpieczenia zawarta w Amsterdamie będącą załącznikiem do Aneksu nr 1 do umowy, ponieważ zapisy tej umowy wskazują właściwe warunki i zasady udzielenia pożyczki. Podpisanie tej umowy miało miejsce w Amsterdamie (terytorium innego Państwa).

* Z tytułu zawarcia powyższej umowy, żadna ze stron z tytułu dokonania tej czynności nie była objęta zakresem podatku od towarów i usług.

* Ponadto Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Następnie pismem z dnia 20 września 2012 r. Nr IPPB2/436-273/12-4/MZ wezwano do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

- Czy umowa pożyczki zawarta w dniu 4 kwietnia 2012 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawierała essentialia negotii umowy pożyczki, tj. zobowiązanie się dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy (kwoty), czy też essentialia negotii umowy pożyczki zawierała dodatkowa umowa zabezpieczenia.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

- Dysponentem środków finansowych w przedmiotowej sprawie, które miały być przekazane na rzecz szpitala była firma A. z siedzibą w A. Sposób przekazania środków przez tę firmę określony został w § 1 ust. 1 Umowy Zabezpieczenia z dnia 27 kwietnia 2012 r. Dlatego też najistotniejsze postanowienia umowy dotyczące przeniesienia środków pieniężnych na rzecz szpitala, a zatem essentialia negotii umowy zawarte zostały w § 1 ust. 1 umowy zabezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższy przypadek podlega opodatkowaniu od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa ta nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

W rozumieniu kodeksu cywilnego pieniądze są rzeczami. W momencie zawarcia umowy pożyczki znajdowały się one poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto umowa z której wynikały warunki i zasady przekazania środków i ich spłaty została podpisana za granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest odpłatność za daną czynność. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę, do żądania od odbiorcy usługi zapłatę. W przypadku pożyczki taką zapłatą jest wynagrodzenie - w postaci prowizji, odsetek, czy innych opłat z tytułu udostępnienia kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. W przedmiotowej sprawie takie opłaty nie wystąpiły, ponieważ pożyczka ta jest pożyczką bez oprocentowania i dodatkowych opłat. Natomiast kwota udzielonej pożyczki nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy nadmienić, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż W dniu 4 kwietnia 2012 r. została zawarta umowa na udzielenie pożyczki nieoprocentowanej z firmą (pożyczkodawcą) mającą siedzibę na terytorium Polski. W tym samym dniu został podpisany aneks do umowy z którego wynika, iż pożyczkodawca oświadczył, iż jest częścią grupy spółek z siedzibą w Amsterdamie prowadzącą działalność na terytorium Polski, oraz że pożyczka określona w umowie właściwej zostanie udzielona przez spółkę z siedzibą w Amsterdamie, na co pożyczkobiorca wyraził zgodę. Zasady i warunki przekazania środków finansowych i ich spłaty określiła dodatkowo umowa zabezpieczenia zawarta pomiędzy Pożyczkobiorcą i Pożyczkodawcą, która tworzy integralną część umowy pożyczki i stanowi załącznik nr 1 do aneksu. Z umowy zabezpieczenia wynika, iż Pożyczkodawca (grupa kapitałowa) z siedzibą w Amsterdamie wypłaci pieniądze na konto Pożyczkobiorcy z siedzibą w Polsce. Tak więc: Pieniądze, które są przedmiotem pożyczki znajdowały się poza granicami Polski tj. na zagranicznym koncie bankowym Pożyczkodawcy w banku mającym siedzibę poza granicami Polski i znajdowały się poza granicami Polski w momencie zawarcia umowy. Umowa zabezpieczenia (która jest integralną częścią umowy właściwej i z której wynikają warunki płatności) również została podpisana za granicą Polski, została podpisana przez odpowiednio umocowanego reprezentanta Pożyczkobiorcy podczas pobytu w Amsterdamie. Środki pożyczki wpłynęły z konta bankowego w Amsterdamie na konto Pożyczkobiorcy w Polsce. Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż umowa pożyczki została zawarta 4 kwietnia 2012 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tego samego dnia został podpisany aneks z którego wynikało, iż szczególne zasady i warunki przekazywania środków finansowych i ich spłaty określi dodatkowa Umowa Zabezpieczenia zawarta pomiędzy stronami, która tworzy integralną część Umowy Pożyczki z dnia 4 kwietnia 2012 r. i stanowi załącznik nr 1 do niniejszego aneksu. Tak więc umową właściwą jest Umowa Zabezpieczenia zawarta w Amsterdamie będącą załącznikiem do Aneksu nr 1 do umowy, ponieważ zapisy tej umowy wskazują właściwe warunki i zasady udzielenia pożyczki. Podpisanie tej umowy miało miejsce w Amsterdamie (terytorium innego Państwa). Z tytułu zawarcia powyższej umowy, żadna ze stron z tytułu dokonania tej czynności nie była objęta zakresem podatku od towarów i usług. Dysponentem środków finansowych w przedmiotowej sprawie, które miały być przekazane na rzecz szpitala była firma A. z siedzibą w A. Sposób przekazania środków przez tę firmę określony został w § 1 ust. 1 Umowy Zabezpieczenia z dnia 27 kwietnia 2012 r. Dlatego też najistotniejsze postanowienia umowy dotyczące przeniesienia środków pieniężnych na rzecz szpitala, a zatem essentialia negotii umowy zawarte zostały w § 1 ust. 1 umowy zabezpieczenia.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą że essentialia negotii umowy pożyczki zawarte zostały w umowie zabezpieczenia zawartej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.