IPPB2/436-260/13-4/LS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2013 r. (data nadania 19 lipca 2013 r., data wpływu 22 lipca 2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-260/13-2/LS z dnia 12 lipca 2013 r. (data nadania 12 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest bankiem z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: Bank lub Wnioskodawca). Bank jest stroną Umowy o Zakup Wierzytelności (dalej: Umowa o Drugą Sprzedaż, ang. Third Antended and Restated Receivables Purchase Agreement) zawartej z m.in.: F.I. (spółka z siedzibą w Singapurze, dalej: F.S.) oraz z F.J. Limited (spółka z siedzibą na Jersey, dalej: F.J.). Prawem właściwym dla tej umowy jest prawo stanu Nowy Jork. F.S., F.J., Wnioskodawca oraz F.I. sp. z o.o. (spółka z siedzibą w Polsce, dalej: F.P. lub Polska Spółka) planują zawrzeć Umowę o Zakup Wierzytelności (dalej: Umowa o Pierwotną Sprzedaż, ang. Polish Receivables Securitisaton Agreement), z prawem polskim jako prawem właściwym dla tej umowy.

Wierzytelności

Wierzytelności, które mają być nabywane na podstawie Umowy o Pierwotną Sprzedaż i o Drugą Sprzedaż (dalej: Wierzytelności), są Wierzytelnościami określonymi jako ogół obecnych i przyszłych sum, w stosunku do których dłużnik pozostaje zobowiązany względem Polskiej Spółki, na podstawie faktur Polskiej Spółki, w związku z dostawą towarów i/lub świadczeniem usług przez Polską Spółkę niezależnie od tego, czy wynikają z umowy, i jakiekolwiek inne sumy należne Polskiej Spółce zgodnie z umową, w szczególności bez żadnych ograniczeń:

Wierzytelności pochodzą z umów o dostawę towarów i/lub świadczenie usług, które nie podlegają prawu polskiemu i są zawierane przez Polską Spółkę z dłużnikami (dalej: Dłużnicy), którzy nie są podmiotami mającymi siedzibę lub miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Transakcje obejmują zarówno istniejące (wymagalne i niewymagalne), jak i przyszłe Wierzytelności.

Umowa o Pierwotną Sprzedaż

Zgodnie z Umową o Pierwotną Sprzedaż, Wierzytelności będą cedowane z Polskiej Spółki na F.J. (nastąpi przejście prawa własności wierzytelności).

Umowa wyłącza niektóre kategorie wierzytelności z powyższego zbioru Wierzytelności będących przedmiotem transakcji.

Zgodnie z ramami określonymi w Umowie o Pierwotną Sprzeda, w dniu określonym jako "Dzień Polskiej Sprzedaży", Polska Spółka postąpi następująco:

Poza tym, przedmiot sprzedaży i zarachowania stanowią także uzyskane należności (które zgodnie z umową obejmują: a) wszystkie płatności otrzymane gotówką, kartą kredytową lub płatniczą, czekiem, przelewem lub przelewem SWIFT, poleceniem zapłaty, przekazem pocztowym lub zleceniem przelewu wewnętrznego, Überweisungen albo inną formą płatności, które mogą być dokonywane zgodnie z umową lub nie; b) jakiekolwiek płatności z tytułu gwarancji łub poręczeń lub/i jakiegokolwiek ubezpieczenia otrzymanego przez F.P. w związku ze zgodnymi z umową zobowiązaniami dłużników; c) jakiekolwiek sumy zapłacone gotówką przez F.P. w związku z obniżeniem ceny wierzytelności) lub z nią związanych zabezpieczeń (określonych w umowie jako: (i) wszystkie udziały Polskiej Spółki w jakichkolwiek towarach lub wykonywanej pracy związanej z powstaniem Wierzytelności (włączając w to zwrócone lub odzyskane towary lub wykonywaną pracę) i wszystkie ubezpieczenia, zabezpieczenia, depozyty, gwarancje, rekompensaty, gwarancje bankowe, czeki, inne wynegocjowane instrumenty, rękojmie, zastrzeżenia prawa własności i inne umowy i porozumienia wspomagające albo zabezpieczające spłacanie Wierzytelności, (ii) wszystkie umowy o świadczenie usługi inne umowy i porozumienia związane z Wierzytelnością, (iii) wszystkie ogólne warunki nałożone na dostawę towarów i świadczenie usług wynikających z Wierzytelności i inna dokumentacja dotycząca Wierzytelności, d) jakiegokolwiek postępowania, związane z powyższym).

Od momentu, w którym Umowa o Pierwotną Sprzedaż wejdzie w życie i zacznie być wykonywana, Dłużnicy będą przekazywać wszystkie płatności związane z Wierzytelnościami na jeden lub więcej zagranicznych rachunków bankowych.

Druga sprzedaż

Zgodnie z Umową o Drugą Sprzedaż, Wnioskodawca nabywa Wierzytelności od F.J.

F.J. sprzedaje, zarachowuje Wierzytelności i przenosi na Bank wszelkie prawa z nimi związane, w tym tytuł własności oraz prawo do odsetek od Wierzytelności, na rzecz Wnioskodawcy oraz powiązane, nimi zabezpieczenia i prawo do ściągania długów. Odnosi się to do wszystkich Wierzytelności - wymagalnych, istniejących i przyszłych.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 12 lipca 2013 r. Nr IPPB2/436-260/13-2/LS, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

o gdzie wykonywane były prawa majątkowe w chwili zawarcia umowy cesji wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),

o gdzie została zawarta umowa cesji wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

Wnioskodawca odpowiedział w wyznaczonym terminie (data nadania uzupełnienia 19 lipca 2013 r.), uzupełniając przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

Pytanie 1:

Gdzie wykonywane były prawa majątkowe w chwili zawarcia umowy cesji wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

Biorąc pod uwagę okoliczności transakcji opisane we wniosku o interpretację, Spółka stoi na stanowisku, iż w chwili zawarcia umowy cesji wierzytelności prawa majątkowe będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze względu na brak uregulowania w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnej kwestii dotyczącej "wykonywania praw majątkowych" naturalne jest odwołanie się do przepisów kodeksu cywilnego, ze względu na jego ścisły związek z przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ("p.c.c.").

Zatem zasadne w kwestii odpowiedzi na pytanie organu jest odwołanie się do uregulowania art. 454 § 1 k.c., które stanowi, że "jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania".

W odniesieniu do powyższej regulacji należy wskazać, że w analizowanej sytuacji brak jest określenia miejsca wykonania praw majątkowych wynikających z umowy cesji wierzytelności. Należy również zauważyć, że prawo majątkowe wynikające z przedmiotowej umowy nie jest związane w sposób immanentny z konkretnym miejscem, zatem nie będzie ono wynikało z właściwości zobowiązania. Świadczenie będące przedmiotem umowy bez wątpienia ma charakter pieniężny. Świadczenie o takim charakterze zgodnie z art. 454 § 1 k.c. powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. W opinii Spółki oznacza to, że decydującym czynnikiem dla określenia miejsca wykonywania prawa majątkowego w analizowanej umowie jest miejsce siedziby spółki F.J. Limited, która jest odbiorcą płatności dokonywanej przez dłużnika.

Okoliczność, iż spółka F.J. Limited ma siedzibę na wyspie Jersey, czyli poza terytorium Polski, prowadzi do wniosku, że w chwili zawarcia cesji wierzytelności miejsce wykonania praw majątkowych będzie położone poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, W konsekwencji, jak wyżej wskazano, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotem cesji będzie prawo majątkowe wykonywane za granicą na rzecz podmiotu nieposiadającego siedziby w Polsce.

Spółka pragnie wskazać, iż celem złożonego przez Spółkę wniosku jest potwierdzenie w formie indywidualnej interpretacji poprawności stanowiska Spółki, iż ze względu na opisane we wniosku warunki transakcji, cesja Wierzytelności nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Pytanie 2

Gdzie została zawarta umowa cesji wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

Umowa (y) cesji wierzytelności zostaną zawarte (wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy stanu przyszłego) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na marginesie Spółka pragnie również wskazać, iż jeden z argumentów powołanych we wniosku o interpretację za brakiem opodatkowania przedmiotowej transakcji p.c.c. opierał się na art. 2 pkt 4 Ustawy o p.c.c., zgodnie z którym opodatkowaniu tą daniną nie podlega czynność cywilnoprawna, jeżeli którakolwiek z jej stron opodatkowana jest w odniesieniu do tej czynności podatkiem VAT lub zwolniona z tego podatku. W tym zakresie Spółka informuje, iż w interpretacji z dnia 15 lipca 2013 r. (nr lTPP2/443-427/13/AW) wydanej dla drugiej strony transakcji (czyli F.P. Sp. z o.o.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, iż sprzedaż wierzytelności w ramach omawianej transakcji będzie stanowić usługę opodatkowaną podstawową stawką podatku VAT w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowane przez Wnioskodawcę czynności nabycia Wierzytelności od F.J. będą podlegały ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 z późn. zm.) czy w związku z tym powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.).

Zdaniem Wnioskodawcy,

Planowane przez Wnioskodawcę czynności nabywania Wierzytelności nie będą podlegały ustawie o p.c.c. na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o p.c.c. i w związku z tym nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w p.c.c.

Na podstawie ustawy o p.c.c., podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne i ich zmiany, a także orzeczenia sądów, jeżeli wywołują takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne.

Umowę, na podstawie której w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie nabywał Wierzytelności, należy zakwalifikować jako umowę sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o p.c.c., Umowy tego typu są opodatkowane p.c.c., jeżeli spełnione są warunki określone w art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

Artykuł 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o p.c.c. stanowi, iż czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

* rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

* rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Nie ma wątpliwości co do tego, że Wierzytelności stanowią prawa majątkowe w rozumieniu ustawy o p.c.c. Jednakże, cytowany przepis ma zastosowanie do rzeczy znajdujących się na terytorium RP lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium RP, a także do rzeczy znajdujących się za granicą lub praw wykonywanych za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP i wierzytelność została wykonana na terytorium RP, Wnioskodawca nie ma siedziby na terytorium RP. Dlatego czynność ta może podlegać opodatkowaniu p.c.c. tylko w przypadku uznania, że wierzytelności będące jej przedmiotem stanowią prawa wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wierzytelności stanowią prawa wykonywane na terytorium Polski, gdy miejsce spełnienia świadczenia wynikającego ze zobowiązania dłużnika znajduje się na terytorium Polski, co nie ma miejsca w przedstawionym stanie faktycznym. Odpowiednio, wierzytelności stanowią prawa wykonywane poza terytorium Polski, gdy poza terytorium Polski znajduje się miejsce spełnienia świadczenia wynikającego z zobowiązania dłużnika (np. gdy spłata wierzytelności jest dokonywana na zagraniczne konta bankowe).

Powyższa interpretacja pojęcia "prawa majątkowego wykonywanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej" znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego. Komentując art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 45, poz. 207 z późn. zm.), który posługuje się identycznym pojęciem "prawa majątkowego wykonywanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej", S. Babiarz stwierdził co następuje:

"W przypadku gdy chodzić będzie o wykonywanie prawa majątkowego, jakie daje np. wierzytelność, o miejscu spełnienia (wykonania) decydować będzie zgodnie z art. 454 § 1 k.c. siedziba (miejsce zamieszkania) wierzyciela, jeżeli wierzytelność będzie miała charakter pieniężny, a w przypadku pozostałych świadczeń miejsce zamieszkania (siedziba) dłużnika. Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 listopada 1989 r., III CRN 345/89, Palestra 1992, nr 1-2, s. 88, jak również w postanowieniu z dnia 3 grudnia 1987 r., II CZ 162/87, LEX nr 8851" (S. Babiarz, A. Mariański, W. Nykiel, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz).

Skoro miejsce wykonywania prawa majątkowego utożsamia się z miejscem spełnienia świadczenia, a w przedstawionym zdarzeniu przyszłym miejsce spełnienia świadczenia z Wierzytelności - jak wynika z prawa obcego, któremu podlegają Wierzytelności - znajdować się będzie poza terytorium RP, to przedstawiona czynność prawna nie może podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o p.c.c.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, nie stanowią praw wykonywanych w Polsce wierzytelności będące przedmiotem sprzedaży, jeżeli nabywca ma siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stanowisko takie zaprezentowano m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012 r. (sygn. IPPB2/436-98/144/MZ), a także w interpretacji Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z dnia 22 grudnia 2005 r. o sygnaturze RO/436/167/2005, gdzie stwierdzono, że "w sytuacji, gdy podatnik z siedzibą w Polsce dokonuje sprzedaży wierzytelności własnej wobec podatnika z siedzibą we Francji, podatnikowi z siedzibą we Włoszech, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku p.c.c. z uwagi na nie spełnienie żadnego z warunków zawartych w art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.". W stanie faktycznym przedstawionym w cytowanej interpretacji, tak samo jak w niniejszym wniosku, nabywca wierzytelności nie ma siedziby na terytorium Polski co wyłączało stosowanie art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

Dlatego, w świetle przedstawionej argumentacji, ustawa o p.c.c. nie ma zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego, więc po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest tylko i wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest bankiem z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: Bank lub Wnioskodawca). Bank jest stroną Umowy o Zakup Wierzytelności (dalej: Umowa o Drugą Sprzedaż, ang. Third Antended and Restated Receivables Purchase Agreement) zawartej z m.in.: F.I. Ltd. (spółka z siedzibą w Singapurze, dalej: F.S.) oraz z F.J. Limited (spółka z siedzibą na Jersey, dalej: F.J.). Prawem właściwym dla tej umowy jest prawo stanu Nowy Jork. F.S., F.J., Wnioskodawca oraz F.I. sp. z o.o. (spółka z siedzibą w Polsce, dalej: F.P. lub Polska Spółka) planują zawrzeć Umowę o Zakup Wierzytelności (dalej: Urnowa o Pierwotną Sprzedaż, ang. Polish Receivables Securitisaton Agreement), z prawem polskim jako prawem właściwym dla tej umowy. Wierzytelności, które mają być nabywane na podstawie Umowy o Pierwotną Sprzedaż i o Drugą Sprzedaż (dalej: Wierzytelności), są Wierzytelnościami określonymi jako ogół obecnych i przyszłych sum, w stosunku do których dłużnik pozostaje zobowiązany względem Polskiej Spółki, na podstawie faktur Polskiej Spółki, w związku z dostawą towarów i/lub świadczeniem usług przez Polską Spółkę niezależnie od tego, czy wynikają z umowy, i jakiekolwiek inne sumy należne Polskiej Spółce zgodnie z umową, w szczególności bez żadnych ograniczeń: a) sumy należne za zapłatę w związku z dostawą jakichkolwiek towarów lub z świadczeniem usług (niezależnie od tego, czy faktura została wystawiona przez Polską Spółkę); oraz b) wszystkie prawa do dochodzenia tych należności na drodze sądowej oraz koszty egzekucji. Wierzytelności pochodzą z umów o dostawę towarów i/lub świadczenie usług, które nie podlegają prawu polskiemu i są zawierane przez Polską Spółkę z dłużnikami (dalej: Dłużnicy), którzy nie są podmiotami mającymi siedzibę lub miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Transakcje obejmują zarówno istniejące (wymagalne i niewymagalne), jak i przyszłe Wierzytelności. Biorąc pod uwagę okoliczności transakcji opisane we wniosku o interpretację, Spółka stoi na stanowisku, iż w chwili zawarcia umowy cesji wierzytelności prawa majątkowe będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Umowa (y) cesji wierzytelności zostaną zawarte (wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy stanu przyszłego) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

A zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy cesji (tekst jedn.: Wierzytelności) będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, iż powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.