IPPB2/436-239/12-2/MZ - Skutki podatkowe nabycia wierzytelności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank... S.A. ("Bank" lub "Kupujący") działając na podstawie stosownego zezwolenia oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm., zwanej dalej: "Prawo Bankowe"), świadczy na rzecz swoich klientów za wynagrodzeniem usługi pośrednictwa finansowego. Zgodnie z art. 5 ustawy - Prawo Bankowe, Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może nabywać i zbywać wierzytelności pieniężne.

W czerwcu 2011 r. Bank... S.A. na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej pomiędzy Bankiem a Sprzedającym wierzytelności ("Umowa Sprzedaży") nabył wierzytelność w stosunku do Miasta (dalej: "Miasto", "Sprzedający") wynikającą z należnego Sprzedającemu odszkodowania za grunt należący do Sprzedającego wydzielony na drogi publiczne. Sprzedaż wierzytelności nastąpiła bez prawa regresu po stronie Kupującego. Wartość wierzytelności została uzgodniona przez strony na podstawie dwóch niezależnych wycen, wykonanych przez biegłych rzeczoznawców z zakresu wyceny nieruchomości ("wartość wierzytelności"). W dniu podpisania umowy nabycia wierzytelności Kupujący zobowiązał się zapłacić na rzecz Sprzedającego wstępną cenę sprzedaży (niższą od ustalonej wartości wierzytelności) określoną jako ustalony w umowie sprzedaży procent wartości wierzytelności ("wstępna cena sprzedaży"). Różnica pomiędzy wartością wierzytelności określoną w umowie a wstępną ceną sprzedaży (ceną zapłaconą przez Bank za tę wierzytelność) stanowi dyskonto, które Bank potraktował jako wynagrodzenie należne Bank... S.A. za usługę świadczoną na rzecz Sprzedającego. Od kwoty dyskonta Sprzedawca zapłacił Kupującemu podatek VAT w wysokości 23%, na podstawie faktury VAT wystawionej przez Kupującego na rzecz Sprzedawcy.

Zgodnie z postanowieniami umowy Sprzedaży w związku z nabyciem wierzytelności Kupujący jest uprawniony do dochodzenia wierzytelności od Dłużnika na drodze ugodowej a w przypadku niepowodzenia dochodzenia wierzytelności w drodze ugodowej Kupujący zobowiązany jest wystąpić z roszczeniem o zapłatę wierzytelności na drogę sądową. Ponadto w umowie sprzedaży strony zastrzegły między innymi, że Sprzedający zobowiązany będzie, na żądanie Kupującego, jeżeli okaże się to niezbędne lub wpłynie na sprawność i efektywność dochodzenia wierzytelności na drodze sądowej w uzasadnieniu opinii Kupującego, do współpracy w zakresie prowadzącego postępowania, w szczególności poprzez pomoc we wskazaniu właściwych środków dowodowych. Strony ustaliły także, że Sprzedający będzie miał prawo wystąpienia po stronie Kupującego z interwencją uboczną wobec Dłużnika. Koszty interwencji ubocznej i zastępstwa procesowego Sprzedającego, jako interwenienta ubocznego, pokryje Sprzedający. Strony ustaliły także, że koszty te w żadnym wypadku nie będą pokryte z kwoty wierzytelności wyegzekwowanej przez Kupującego od Dłużnika. W przypadku, gdy na skutek działań Kupującego zmierzających do odzyskania długu, Dłużnik spłaci dług na rzecz Kupującego w kwocie wyższej niż wstępna cena sprzedaży wierzytelności ustalona w umowie sprzedaży, Kupujący będzie zobowiązany zgodnie z warunkami określonymi w umowie sprzedaży wypłacić na rzecz Sprzedającego kwotę dodatkową, stanowiącą określony procent wyegzekwowanej wierzytelności.

Bank uzyskał interpretację indywidualną o sygn. IPPP1/443-1438/11-4/ISZ wydaną dnia 27 grudnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów, dotyczącą podatku od towarów i usług, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż w stanie faktycznym opisanym powyżej, czynność polegająca na nabyciu przez Bank wierzytelności od Sprzedającego, w celu ich wyegzekwowania są opodatkowane według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Na tle opisanego stanu faktycznego Bank formułuje następujące pytanie:

Czy nabycie przez Bank wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy.

W ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Natomiast w myśl art. 1a pkt 5 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie państwo członkowskie oznacza - państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Transakcja nabycia wierzytelności, opisana w stanie faktycznym niniejszego wniosku jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej sygn. IPPP1/443-1438/11-4/ISZ z dnia 27 grudnia 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów, zgodnie z którą czynność nabycia wierzytelności przez Wnioskodawcę od sprzedającego należy uznać za świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Mamy tu bowiem do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę wierzytelności (Wnioskodawcę) na rzecz Sprzedającego z tytułu nabycia przysługujących mu wierzytelności wynikają z należnego odszkodowania za grunt należący do Sprzedającego wydzielony pod drogi publiczne. Przedmiotowa czynność polegająca na nabyciu wierzytelności od Sprzedającego, w celu ich egzekwowania jest opodatkowana według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%.

A zatem, skoro transakcja nabycia przez Bank wierzytelności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż umowa cesji przybierze postać umowy sprzedaży. Zatem mając na uwadze dotychczas przytoczone przepisy (w tym dopuszczalne formy jakie może przyjąć czynność cesji wierzytelności) stwierdzić należy, że podlega ona na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania powyższej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy czynność ta będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, iż nabycie przez Bank wierzytelności było opodatkowane podatkiem od towarów i usług, powyższa czynność korzystała z wyłączenia zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.