IPPB2/436-239/10-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi zawartej w art. 16 ww. ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi zawartej w art. 16 ww. ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 6 grudnia 2001 r. Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny mieszkanie położone przy ul. G. w W. od babci. Było to własnościowe prawo do lokalu w spółdzielni mieszkaniowej (powierzchnia jego liczy 38 metrów kwadratowych). Członkiem spółdzielni Wnioskodawca stał się dnia 11 grudnia 2001 r. Darowizna sporządzona została w drodze aktu notarialnego. W akcie notarialnym jest wzmianka o spełnieniu przez Wnioskodawcę wymogów określonych w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Po sporządzeniu darowizny u notariusza Wnioskodawca nie składał w Urzędzie Skarbowym już żadnych oddzielnych zeznań podatkowych dotyczących mieszkania.

W dniu otrzymania darowizny Wnioskodawca nie był właścicielem żadnej nieruchomości, żadnego też lokum nie wynajmował. Wnioskodawca był jeszcze kawalerem i studiował. Ponieważ mieszkanie nie było zajmowane przez osoby trzecie, to na kilka dni przed aktem darowizny Wnioskodawca wprowadził się do babcinego mieszkania. Od tego czasu (dokładnie od dnia 26 listopada 2001 r.) Wnioskodawca jest też w tym mieszkaniu zameldowany. Obecnie zamierza sprzedać to mieszkanie. Wnioskodawca podpisał już przedwstępną umowę w tej sprawie i dlatego chce wyjaśnić kwestie podatkowe - ewentualny obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn, jeśli dokonałby sprzedaży własnościowego prawa do lokalu po dniu 30 czerwca 2010 r.

Ponieważ dla obu kwestii podatkowych, które zaistnieją w przyszłości właściwy jest ten sam stan faktyczny, dlatego Wnioskodawca przytacza go tylko raz.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie musi uiszczać podatku od spadków i darowizn, choć nie złożył w Urzędzie Skarbowym zeznania podatkowego po otrzymaniu darowizny w formie aktu notarialnego. Art. 16 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o podatku od spadków i darowizn (zarówno w brzmieniu obecnym, jak i tym obowiązującym w dniu otrzymania darowizn) przewiduje, że jednym z warunków uzyskania prawa do ulgi podatkowej jest zamieszkiwanie w lokalu przez pięć lat od dnia złożenia zeznania podatkowego, jeśli w chwili dokonywania darowizny nabywca mieszka w lokalu - ewentualnie - przez pięć lat od dnia zamieszkania w nabytym lokalu, jeśli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego. Problematyczne dla Wnioskodawcy jest określenie "złożenie zeznania podatkowego". Niemniej jednak Wnioskodawca znalazł kilka interpretacji podatkowych, z których wynika, że należy przez to rozumieć oświadczenie o skorzystaniu z ulgi złożone w obecności notariusza przy sporządzaniu aktu darowizny. Taka klauzula jest w akcie notarialnym Wnioskodawcy, dlatego - jego zdaniem - składanie osobnej deklaracji w urzędzie skarbowym nie było już potrzebne, bo notariusz i tak przekazuje do US akt darowizny. Oznaczałoby to, że wymóg pięciu lat zamieszkiwania w otrzymanym darowizną mieszkaniu Wnioskodawca spełnił w listopadzie 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629), do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w brzmieniu sprzed nowelizacji, w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Stosownie do art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa wyżej, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jednym z warunków skorzystania z ulgi mieszkaniowej jest wymóg związany z faktycznym zamieszkiwaniem w nabytym budynku lub lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 5 lat od dnia określonego warunkiem cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Termin 5-letni jest zatem uzależniony od daty złożenia zeznania. Jednakże, w przypadku umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego, obliczenia należnego podatku dokonuje notariusz. Terminy określone w tym przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadku i darowizn należy liczyć od dnia sporządzenia aktu notarialnego. Złożenie bowiem przez obdarowanego oświadczenia do aktu notarialnego jest równoznaczne ze złożeniem zeznania podatkowego, skoro przepisy nie zawierają wymogu składania zeznania podatkowego w tych sytuacjach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 6 grudnia 2001 r. otrzymał w formie umowy darowizny mieszkanie od babci. W akcie notarialnym jest wzmianka o spełnieniu przez Wnioskodawcę wymogów określonych w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Po sporządzeniu darowizny u notariusza Wnioskodawca nie składał w Urzędzie Skarbowym już żadnych oddzielnych zeznań podatkowych dotyczących mieszkania. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać to mieszkanie. Podpisał już przedwstępną umowę w tej sprawie i dlatego chce wyjaśnić kwestie podatkowe - ewentualny obowiązek zapłaty podatku, jeśli dokonałby sprzedaży własnościowego prawa do lokalu po dniu 30 czerwca 2010 r.

Reasumując stwierdza się, iż pięcioletni termin, określony w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, po którym mógł Pan dokonać sprzedaży mieszkania upłynął z dniem 6 grudnia 2006 r. A zatem zbywając mieszkanie po dniu 30 czerwca 2010 r. nie utraci Pan prawa do ulgi, gdyż zobowiązanie wygasło z dniem 7 grudnia 2006 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.