IPPB2/436-206/10-7/MZ - Opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn darowizny środków pieniężnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2010 r. (data wpływu 16 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 16 lipca 2010 r. (data nadania 19 lipca 2010 r., data doręczenia 22 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 23 listopada 2009 r. siostra Wnioskodawczyni Wiktoria Ł. zam. W., ul. R. dokonała na jej rzecz darowizny pieniężnej w kwocie 96.940,85 zł, z czego: 59.706,00 zł zostało przelane z konta siostry na Wnioskodawczyni konto osobiste, a 37.234,85 zł siostra przelała bezpośrednio jako darowiznę ze swojego konta na poczet zobowiązań Wnioskodawczyni w innych Bankach, tj.:

* 19.008,25 zł G. S.A. G.,

* 1.275,25 zł do L. S.A. W.,

* 1.444,23 zł do L. S.A. W.,

* 8.749,76 zł do L. S.A. W.,

* 6.757,52 zł do L. S.A. W.

Darowiznę przelaną na konto Wnioskodawczyni z konta siostry (59.706 zł) Urząd Skarbowy w P. uznał jako darowiznę zwolnioną od podatku, natomiast uznał sprawę darowizny 37.234,85 zł za niejasną, ponieważ Wnioskodawczyni nie otrzymała powyższych pieniędzy bezpośrednio z konta siostry na swoje konto. Wnioskodawczyni z siostrą uznały, że prościej będzie jeśli przeleje powyższe kwoty bezpośrednio na konta Banków, w których Wnioskodawczyni miała zaciągnięte kredyty i pożyczki, unikając w ten sposób dodatkowych kosztów i formalności papierowych dotyczących przeksięgowywania pieniędzy. W zaistniałej sytuacji, Wnioskodawczyni została poinformowana przez Urząd Skarbowy w P., że może zostać opodatkowana od darowizny kwoty 37.234,85 zł podatkiem, jako, że powyższej kwoty darowizny nie otrzymała bezpośrednio z konta siostry na swoje konto osobiste.

Pismem z dnia 16 lipca 2010 r. wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* Sprecyzowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które powinno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie, informując iż:

* Jak wiadomo otrzymała od siostry darowiznę w kwocie podanej w skierowanym formularzu. Można określić ją jako darowiznę występującą w 2 transzach:

- Bezpośrednia spłata przez siostrę z jej konta na konto w Bankach L. i G. kredytów widniejących na Wnioskodawczyni nazwisko, natomiast druga wpłata darowizny bezpośrednio z konta osobistego siostry na konto osobiste Wnioskodawczyni.

* Co do pierwszej darowizny Urząd skarbowy w P. zastanawia się, czy Wnioskodawczyni winna zapłacić podatek, ze względu na to, że siostra zamiast część kwoty wpłacić na konto spłaty kredytów w ww. Bankach, winna wpłacić cała darowiznę na konto Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni powinna sobie uregulować te spłaty sama. (Wnioskodawczyni nie widzi w tym żadnej różnicy). Druga transza nie budzi żadnych zastrzeżeń i jest zwolniona od podatku. Siostra chciała po prostu uprościć sprawę, a ponieważ jest to z jej strony darowizna, nie widziała w tym nic złego.

* Ponadto Wnioskodawczyni sprecyzowała pytanie i przedstawiła własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz własne stanowisko należy wnioskować, iż zamiarem Wnioskodawczyni było zadanie pytania:

Czy darowizna środków pieniężnych w kwocie 37.234,85 zł dokonana przez siostrę na rzecz Wnioskodawczyni, którą siostra przekazała bezpośrednio ze swojego konta na poczet zobowiązań Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, ze stanowisko Urzędu Skarbowego byłoby dla niej zbyt restrukcyjne. Jest to przecież taka sama darowizna, jak w wysokości 59.706 zł, które zostały przelane na konto Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku od kwoty 37.234,85 zł. Chce dodać, że nikt nie chciał oszukać Urzędu Skarbowego, ani uniknąć żadnych zobowiązań, tym bardziej, że sama dokonała zgłoszenia zaistniałej sytuacji. Jeśli popełniła z siostrą błąd, wynikał on tylko z tego, że uważały one, że nie stanowi to żadnej różnicy w wpłacie. Wnioskodawczyni uważa, że nie popełniła żadnego przestępstwa. Przedłożyła w Urzędzie Skarbowym w P. PIT-y opisujące cała prawdę. Nie zataiła żadnej sprawy. Przedstawiła wszystko według stanu faktycznego, a jeśli został popełniony błąd, to mógł on wyniknąć tylko z braku informacji jakiej zasięgała lub niedogłębnego dopytania się. Wnioskodawczyni uważa, że nikogo nie oszukała i nie miała takiego zamiaru. Wypełniła swój obowiązek nie narażając nikogo na straty. Wnioskodawczyni uważa, że zapłacenie podatku od tej części darowizny, którą siostra wpłaciła ze swojego konta na konto w Bankach na poczet kredytów na nazwisko Wnioskodawczyni, byłoby dla niej rzeczą krzywdzącą, ponieważ nie miała żadnych złych intencji, a na dodatek jest emerytką zajmującą się chorą mamą, Nałożenie na Wnioskodawczynię podatku byłoby dla niej bardzo dużym uszczerbkiem w budżecie domowym. Wnioskodawczyni jest prawym człowiekiem, nigdy nikogo nie oszukała i nie chce oszukać. Wnioskodawczyni prosi o pozytywne ustosunkowanie się do jej sprawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Artykuł 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. w myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie (art. 9 ust. 2 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 23 listopada 2009 r. siostra Wnioskodawczyni dokonała na jej rzecz darowizny pieniężnej w kwocie 96.940, 85 zł, z czego: 59.706,00 zł zostało przelane z konta siostry na konto osobiste Wnioskodawczyni, a kwota 37.234,85 zł siostra przelała bezpośrednio jako darowiznę ze swojego konta na poczet zobowiązań Wnioskodawczyni w Bankach.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

W przypadku, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny są środki pieniężne, w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku, oprócz warunku zgłoszenia nabycia tych środków w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, występuje warunek udokumentowania przekazania tych środków na rachunek bankowy nabywcy lub jego rachunek prowadzony przez SKOK albo za pośrednictwem poczty. Warunek do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn nie jest spełniony również wtedy, gdy środki pieniężne zostaną przekazane na rachunek osoby trzeciej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż darowizna w kwocie 37.234, 85 zł, którą Wnioskodawczyni otrzymała od siostry podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, z uwagi na fakt, iż udokumentowaniem darowizny są przelewy potwierdzające spłatę zobowiązań w bankach, a nie dowód otrzymania środków pieniężnych od siostry przez Wnioskodawczynię, jako obdarowaną. Warunek do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie został spełniony, ponieważ środki pieniężne zostały przekazane na rachunek osoby trzeciej, w tym przypadku Banków.

W związku z powyższym na Wnioskodawczyni, jako obdarowanej ciążył obowiązek - zgodnie z treścią art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, złożenia zeznania (SD-3) w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego - właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego ze względu na miejsce zamieszkania obdarowanej w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.