IPPB2/436-198/11-4/MZ - Obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku wystawienia oraz przyjęcia przez spółkę z o.o. weksla własnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 27 lipca 2011 r. Nr IPPB2/436-198/11-2/MZ i Nr IPPP1/443-877/11-2/BS (data nadania 28 lipca 2011 r., data doręczenia 3 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wystawienia weksla - jest:

* w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego z tytułu wystawienia weksla oraz przyjęcia weksla - prawidłowe

* w pozostałej części - nieprawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wystawienia weksla.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest Spółką powołaną do realizacji projektu deweloperskiego. Podstawowa działalność Spółki polegająca na budowie i sprzedaży lokali mieszkalnych jest działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Prowadzenie tego rodzaju działalności uprawnia Spółkę do pełnego odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów, pod warunkiem, że są one związane z czynnościami opodatkowanymi Spółki. W chwili obecnej Spółka zastanawia się nad możliwościami sfinansowania swojej dalszej działalności. Rozpatrza między innymi możliwość wystawienia weksli własnych na rzecz innych podmiotów celem uzyskania finansowania na prowadzenie działalności podstawowej w zakresie prowadzenia projektów deweloperskich. Możliwa jest również sytuacja, w której to Spółka będzie remitentem takich weksli wystawionych przez inne podmioty.

Weksle wystawione będą na kwotę nominalną, przy czym Spółka za wystawiony weksel otrzyma kwotę pieniężną która będzie niższa od wartości nominalnej weksla. W przypadku przedstawienia weksla do wykupu Spółka zwróci jego nabywcy wartość nominalną. Możliwa jest również sytuacja, w której weksel będzie podlegał oprocentowaniu i w tym przypadku remitent otrzyma wartość nominalną weksla i odpowiednią, ustaloną przez strony wartość odsetek. Spółka pragnie zauważyć, że możliwa jest sytuacja w której oprócz wystawienia dokumentu weksla strony transakcji zawrą dodatkową umowę regulującą sposób realizacji weksla, tj. m.in. (I) termin emisji i kwotę wekslową, (II) kwotę po której weksel zostanie nabyty i sposób zapłaty, (III) określenie uprawnień remitenta w zakresie rozporządzania wekslem, (IV) zasady odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy. Poza treścią umowy strony transakcji określają termin w jakim dojdzie do realizacji zobowiązania wynikającego z wystawionego weksla, oraz sposób jego realizacji.

Jak zostało to wyżej wspomniane, Spółka przewiduje również, że może być remitentem weksli wystawionych przez inne podmioty. Otrzymane weksle, podobnie jak w przypadku wystawianych przez Spółkę weksli, będą opiewały na kwotę nominalną. Spółka dokonywała będzie nabycia po kwocie niższej niż nominalna a tytułem późniejszego wykupu otrzyma kwotę nominalną weksla. Możliwa jest również sytuacja, w której weksel będzie podlegał oprocentowaniu i w tym przypadku Spółka otrzyma wartość nominalną weksla i odpowiednią, ustaloną przez strony wartość odsetek. Podobnie jak w przypadku wystawionych weksli, możliwe jest zawarcie przez Spółkę umowy z wystawcą weksla, w której będą regulowane kwestie (I) terminu emisji i kwoty wekslowej, (II) kwoty po której weksel zostanie nabyty i sposób zapłaty, (III) określenie uprawnień remitenta w zakresie rozporządzenia wekslem, (IV) zasady odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy. Poza treścią umowy strony transakcji określają termin w jakim dojdzie do realizacji zobowiązania wynikającego z wystawionego weksla, oraz sposób jego realizacji.

Poza opisanym powyżej stanem faktycznym dotyczącym możliwości wystawiania jak również występowania w roli remitenta, Spółka przewiduje, że może wystąpić stan faktyczny, w którym będzie udzielała innym podmiotom oprocentowanych pożyczek.

Spółka jednocześnie zaznacza, że w chwili wystawienia pierwszego weksla własnego nie ma wiedzy czy czynność ta będzie miała charakter jednorazowy, czy też będzie powtarzała się w przyszłości. Spółka w chwili obecnej nie ma również wiedzy w zakresie częstotliwości transakcji polegających na nabyciu weksli własnych wystawianych przez inne podmioty. Podobnie, w przypadku udzielania pożyczek, Spółka na chwilę obecna nie jest w stanie określić czy czynności polegające na ich udzielaniu będą miały charakter sporadyczny czy też ich udzielanie będzie miało charakter częstotliwy. Co do zasady zarówno w przypadku weksli, dla których Spółka będzie remitentem, jak i w przypadku udzielania pożyczek, dokonywanie transakcji będzie uzależnione od posiadania wolnych środków pieniężnych, które będą mogły być przeznaczone na ten cel. Zarówno występowanie remitenta wystawionych weksli jak również udzielanie pożyczek będzie miało miejsce w odniesieniu do podmiotów, które nie są udziałowcami Spółki.

W związku z faktem, że Spółka planuje prowadzić działalność związaną z wystawieniem i nabywaniem weksli oraz udzielaniem pożyczek, uważa iż będzie prowadziła działalność zwolnioną z VAT w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Obrotem zwolnionym z VAT zdaniem Spółki będzie wartość dyskonta pomiędzy wartością nominalną wystawionego na nią weksla a kwotą jaką wypłaci ona wystawcy weksla lub oprocentowanie weksla czy też pożyczki.

Spółka, w toku swojej działalności będzie dokonywała zakupów towarów i usług opodatkowanych VAT. W związku ze sprzedażą prowadzoną przez Spółkę, przewiduje ona, że mogą wystąpić różne przypadki związane z koniecznością kwalifikacji podatku naliczonego związanego: (I) podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych będzie bezpośrednio związany ze sprzedażą opodatkowaną (czynnościami dającymi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego); (II) podatek naliczony będzie bezpośrednio związany ze sprzedażą zwolnioną (czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia VAT); (III) kwoty podatku naliczonego będą mogły być wyodrębnione w zakresie w jakim są związane ze sprzedażą opodatkowaną (w kwocie niższej niż określona w fakturze VAT zakupu), a w pozostałym zakresie będą dotyczyły sprzedaży zwolnionej; (IV) nie będzie możliwe wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego (w przypadku niektórych zakupów związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowana i zwolnioną).

Spółka uważa, ze będzie ona w stanie dokonać kwalifikacji podatku naliczonego, o którym mowa w pkt (III) powyżej poprzez umieszczenie odpowiedniej adnotacji na fakturze zakupowej. Adnotacja będzie wskazywała kwotę VAT obniżającą kwotę podatku należnego i kwotę podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu związanego ze sprzedażą zwolnioną z VAT. Dodatkowo zarząd Spółki podejmie odpowiednią uchwałę w odniesieniu do sposobu kwalifikacji podatku naliczonego ze wskazaniem w jaki sposób dokonano kwalifikacji podatku i podając uzasadnienie dokonanego podziału.

Spółka jest obecnie w początkowym okresie jej działalności nabywa jedynie usługi (udokumentowanymi fakturami VAT) księgowe, najmu powierzchni biurowej oraz usługi związane z pracami nad opracowaniem koncepcji realizacji projektu deweloperskiego. Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników na umowę o pracę. Członek zarządu pobiera wynagrodzenie z tytułu sprawowanej funkcji. Z tego też względu jedynie w przypadku nabycia usług księgowych i najmu powierzchni biurowej można mówić o związku z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi z VAT. Spółka na podstawie informacji związanych z określeniem czasu niezbędnego do wykonania prac księgowych ogółem i w odniesieniu do prac księgowych związanych z obsługą transakcji finansowych dokona odpowiedniej kwalifikacji podatku naliczonego do odliczenia związanego z działalnością opodatkowaną i podatku naliczonego związanego z działalnością zwolnioną niepodlegającego odliczeniu. W przypadku najmu powierzchni biurowej Spółka dokona również kwalifikacji podatku naliczonego do odliczenia związanego z działalnością opodatkowaną i podatku naliczonego związanego z działalnością zwolnioną niepodlegającego odliczeniu. Będzie ona oparta o zaangażowanie czasowe pracy członka zarządu w działalność podstawową (deweloperską) i działalność związaną z transakcjami finansowymi. Członek zarządu jest jedyną osobą zaangażowaną w działalność Spółki bezpośrednio. W zakresie działalności Spółki korzysta ona generalnie z usługodawców zewnętrznych. Jak już zaznaczono powyżej dodatkowo zarząd Spółki podejmie odpowiednią uchwałę w odniesieniu do sposobu kwalifikacji podatku naliczonego ze wskazaniem w jaki sposób dokonano kwalifikacji podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi oraz poda uzasadnienie dokonanego podziału. Uchwała będzie stanowiła potwierdzenie kwalifikacji. W przypadku zmiany stanu faktycznego, czyli w przypadku nabycia innych niż wskazane usług związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowaną jak i zwolnioną, Spółka dokona kwalifikacji w odniesieniu do możliwości odliczenia podatku naliczonego. Zostanie to potwierdzone stosowną uchwałą zarządu.

Pismem z dnia 27 lipca 2011 r. Nr IPPB2/436-198/11-2/MZ i Nr IPPP1/443-877/11-2/BS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* Uzupełnienie zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych odnośnie umów pożyczek poprzez:

* wskazanie, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),

* określenie miejsca zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),

* wskazanie, czy pożyczki będą udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.

* Wskazanie, którego zdarzenia przyszłego dotyczy uiszczona opłata. Nadmienia się, że Wnioskodawca w dniu 25 maja 2011 r. dokonał opłaty w kwocie 160 zł. Natomiast wniosek dotyczy pięciu zdarzeń przyszłych, tj. dwóch w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz trzech w zakresie podatku od towarów i usług. A zatem, jeżeli interpretacje mają dotyczyć przedstawionych we wniosku pięciu zdarzeń przyszłych, wówczas należy uiścić dodatkową opłatę w kwocie 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczyć kserokopii dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

* Pożyczki udzielane będą innym podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski.

* Umowy pożyczek będą zawierane na terytorium Polski, pieniądze w chwili zawarcia umów pożyczek będą się również znajdowały na terytorium Polski.

* Wnioskodawca będzie udzielał pożyczek podmiotom, w których nie jest wspólnikiem (udziałowcem lub akcjonariuszem).

* Możliwe są również sytuacje gdzie umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski, pieniądze w chwili zawarcia umowy będą znajdowały się na terytorium Polski. Przy czym również w takim przypadku Wnioskodawca nie będzie udzielał pożyczek podmiotom, w których jest wspólnikiem (udziałowcem lub akcjonariuszem).

* Wnioskodawca dokonał dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł.

* Ponadto złożono czytelny podpis na wniosku ORD-IN w poz. 73.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych odnośnie pytania Nr 1, natomiast odnośnie podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Artykuł 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 - dalej: p.c.c.) reguluje przedmiot opodatkowania tym podatkiem. Przedstawiony w tym artykule katalog czynności jest katalogiem zamkniętym. W związku z tym tylko te czynności cywilnoprawne, które wprost są wymienione w tym artykule (stanowiącym katalog czynności cywilnoprawnych) i tylko w takim zakresie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że stanowisko takie poparte jest również orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2006 r. sygn. III SA/WA 2215/06). Znajduje ono również poparcie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (przykładowo pismo Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 września 2007 r. sygn. ZP/436-29/3/07, pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2008 r., sygn. ITPB2/436-98/08/TJ, pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. ITPB2/436-72/08/TJ).

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 1 ustawy o p.c.c., należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają jedynie czynności których przedmiotem jest:

* sprzedaż oraz zamiana rzeczy i praw majątkowych,

* pożyczka pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* darowizna - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* dożywocie,

* dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* depozyt nieprawidłowy,

* zawarcie umowy spółki.

Co do zasady opodatkowaniu podlegają również zmiany umów wymienionych w art. 1 p.c.c., jeżeli w ich następstwie dochodzi do podwyższenia podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przedmiotem opodatkowania są również orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak wyżej wymienione czynności cywilnoprawne.

Zdaniem Spółki nie ma wątpliwości, że wystawienie weksla własnego nie jest tożsame z żadną z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 p.c.c. W związku z tym należy uznać, że wystawienie weksla własnego przez Spółkę i jego objęcie przez inny podmiot za wynagrodzeniem nie powoduje powstania po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym należy również uznać, że przyjęcie weksla wystawionego przez inny podmiot nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

Spółka pragnie zauważyć, że jej zdaniem nie można zgadzać się ze stanowiskiem prezentowanym przez organy skarbowe, gdzie twierdzą one, że rzeczywiście samo wystawienie weksla nie podlega p.c.c. Niemniej jednak dodają one, że p.c.c. może jednak podlegać pierwotna czynność cywilnoprawna na podstawie której zostały wypłacone pieniądze, mieszcząca się w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 p.c.c. W takim przypadku organy uznają, że charakter tej właśnie czynności ma decydujące znaczenie dla określenia, czy w danym przypadku ma miejsce opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Spółka stoi na stanowisku, że zobowiązanie wekslowe odrywa się od sytuacji faktycznej, która była podstawą do wystawienia i wręczenia weksla nabierając charakteru samodzielnego i abstrakcyjnego. Jest to szczególnie ważne, gdy celem wystawienia weksla nie jest zabezpieczenie istniejącego zobowiązania. W takim przypadku weksel powoduje powstanie samoistnego stosunku zobowiązaniowym.

Wystawienie weksla własnego nie może być w szczególności w opisanym przypadku traktowane jako zawarcie umowy pożyczki. Zgodnie z treścią art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 - dalej k.c.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę sama ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Wystawienie weksli, jest natomiast uregulowane przez ustawę z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. z 1936 r. Nr 37, poz. 282 z późn. zm. - dalej: "Prawo wekslowe"). Weksel stanowi papier wartościowy, do którego odnoszą się przepisy szczególne zawarte w art. 921(6)-921(16) Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że "wystawienie weksla" i zawarcie umowy pożyczki stanowią na gruncie Kodeksu cywilnego dwie odmienne instytucje prawne.

W przypadku weksla wypłata pieniędzy ma miejsce tylko i wyłącznie w związku z wystawieniem dokumentu. Nie można wiec uznać, że zapłata przez podmiot trzeci na rzecz Spółki (i odwrotnie) określonej kwoty pieniężnej na podstawie wystawionego weksla własnego Spółki (lub dokonanie płatności jako remitent na podstawie weksla wystawionego przez podmiot trzeci), jest wydaniem pieniędzy na podstawie umowy pożyczki.

W stanie faktycznym wskazano, że wraz z wystawieniem weksla własnego, pomiędzy Spółką i remitentem (lub podmiotem trzecim i Spółką jako remitentem) może być podpisywana umowa regulująca wystawienie weksla określająca warunki na jakich weksel będzie wystawiony. Swoim zakresem nie będzie ona jednak obejmować ustaleń w zakresie terminu wykonania zobowiązania wynikającego z weksla własnego, jak również sposobu wykonania tego zobowiązania. Warunki te będą bezpośrednio określone na samym dokumencie wekslowym.

W związku z powyższym nie ma podstaw do uznania, że umowa, która ma za zadanie uregulować kwestie związane z wystawieniem weksla implikuje powstanie samodzielnego stosunku zobowiązaniowego, który w rezultacie, w swojej treści, mieściłby się w katalogu czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego z tytułu wystawienia weksla oraz przyjęcia weksla, natomiast w pozostałej części za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Podstawą prawną emisji weksli są przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.). Weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

Emisja weksla własnego jest zdarzeniem powodującym określone prawa i obowiązki, a mianowicie po stronie nabywcy powstaje powinność wpłaty kwoty nabycia, natomiast dla wystawcy bezwarunkowy obowiązek zapłaty (po okazaniu) określonej w nim kwoty pieniężnej, czyli zobowiązanie do wykupu weksla po jego okazaniu.

Zobowiązanie wekslowe odrywa się od sytuacji faktycznej, która była podstawą do wystawienia i wręczenia weksla nabierając charakteru samodzielnego i abstrakcyjnego. W szczególności ma to miejsce w sytuacji, gdy wystawiony weksel nie spełnia roli zabezpieczającej lecz jest samoistnym stosunkiem zobowiązaniowym.

Należy wskazać, iż art. 1 ust. 1 określający zakres przedmiotowy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera enumeratywny katalog czynności, których dokonanie powodować będzie konieczność zapłaty podatku. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Jednakże należy zaznaczyć, że o zakwalifikowaniu danej umowy do umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje nazwa, ale treść umowy.

Reasumując stwierdza się, iż czynność wystawienia weksla oraz przyjęcia weksla, w świetle powołanych wyżej przepisów nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Fakt ten nie musi jednak oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony zostanie weksel. Jeżeli zatem nabycie weksla nosi znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 to wówczas będzie rodzić dla Wnioskodawcy skutki podatkowe pod warunkiem, że to na nim zgodnie z art. 4 ustawy ciąży obowiązek podatkowy. Z uwagi na powyższe stanowiska Wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę: wyroku sądu oraz interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.