IPPB2/436-189/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2008 r. (data wpływu 29 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 11 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu mieszkania za 1.535.000 zł. Mieszkanie w 100% finansowane jest z kredytu bankowego. Kredyt został udzielony Wnioskodawcy i jego żonie, gdyż zdolność kredytowa Wnioskodawcy mogłaby nie być dla banku wystarczająca przy obecnych rygorystycznych warunkach uzyskania kredytu we frankach szwajcarskich. Pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną obowiązuje ustrój rozdzielności małżeńskiej majątkowej. Wyłącznym właścicielem mieszkania jest Wnioskodawca. Kredyt Wnioskodawca będzie spłacał samodzielnie, miesięczna rata kredytu wynosi ok. 7.300 zł, zaś miesięczne dochody netto ze stosunku pracy Wnioskodawcy wynoszą, ok. 13.100 zł, zatem po spłacie raty kredytu Wnioskodawcy zostaje miesięcznie 5.800 zł dochodu do dyspozycji. Data I raty to 5 czerwca 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zważywszy na fakt, że żona Wnioskodawcy jest współkredytobiorcą, a Wnioskodawca wyłącznym właścicielem mieszkania, pewna część rat kredytowych powinna zostać uznana jako darowizna ze strony żony Wnioskodawcy i czy Wnioskodawca powinien co miesiąc deklarować do urzędu skarbowego przyjęcie darowizny, aby być beneficjentem zwolnienia z podatku od darowizn?

Zdaniem wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji, nie dochodzi do darowizny żony na jego rzecz. Kredyt, który Wnioskodawca zaciągnął wspólnie z żoną z obawy o jego zdolność kredytową, Wnioskodawca będzie spłacał samodzielnie. Zatem żona użyczyła Wnioskodawcy jedynie część własnej zdolności kredytowej, ale nie środki finansowe przeznaczone na spłatę kredytu na mieszkanie Wnioskodawcy. Użyczenie zdolności kredytowej nie jest darowizną środków pieniężnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W opisanym stanie faktycznym mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy darowizny.

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny rozumie się zobowiązanie darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Oświadczenie darczyńcy, zgodnie z art. 890 Kodeksu cywilnego, powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, a więc wszystkie nieruchomości i ruchomości oraz pieniądze i zbywalne prawa majątkowe (czyli takie, które mogą być przedmiotem sprzedaży). Darowizna może też obejmować prawo wieczystego użytkowania oraz prawa rzeczowe ograniczone, ustanowienie lub zniesienie służebności gruntowej lub osobistej, ustanowienie prawa użytkowania, a także nieodpłatne zwolnienie z długu albo przyjęcie długu.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu. Najczęściej darowizna polega na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nie stanowią darowizny nieodpłatne świadczenia, jakie występują w związku z umowami regulowanymi innymi przepisami Kodeksu cywilnego, np. umowa użyczenia, pożyczki, przechowywania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Ponadto Wnioskodawca jest jedynym kredytobiorcą i jedynym właścicielem przedmiotowego mieszkania, a żona udzieliła jedynie poręczenia umowy kredytowej. A zatem należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji nie dochodzi do zawarcia umowy darowizny.

Reasumując stwierdza się, iż raty kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, którego jedynym właścicielem jest Wnioskodawca i spłacane przez niego, nie stanowią darowizny w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego i tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.