IPPB2/436-140/07-4/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2007 r. (data wpływu 22 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny kwoty pieniężnej w zamian za rozwiązanie umowy najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny kwoty pieniężnej w zamian za rozwiązanie umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest mieszkanką kamienicy przy ul. K... w W... W grudniu ubiegłego roku (2006) kamienicę odzyskali księża, a następnie sprzedali "ją razem z mieszkańcami" Spółce E... I.... W pierwszych dniach lutego 2007 r. administrator zatrudniony przez nowego właściciela poinformował o konieczności opuszczenia zajmowanych przez mieszkańców lokali. Za rozwiązanie umowy najmu (zawartej z Wydziałem Spraw Lokalowych W... Ś....) właściciel proponuje kwotę pieniężną określając ją jako darowiznę. Wnioskodawczyni w mieszkaniu mieszka od 27 lat. Wnioskodawczyni nie posiada innego mieszkania, w związku z tym pieniądze otrzymane musi przeznaczyć na zapewnienie sobie i swojej rodzinie dachu nad głową.

Pismem z dnia 12 grudnia 2007 r. Nr IPPB2/436-140/07-2/MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w zakresie:

* uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku poprzez udzielenie informacji, czy umowa najmu zawierała zapis, zgodnie z którym w przypadku rozwiązania powyższej umowy, będzie należało się na rzecz najemcy odszkodowanie (czy też innego rodzaju należność),

* przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie informując, że umowa najmu zawierana była w 1985 r. pomiędzy wnioskodawczynią a P... M...-R... zgodnie z obowiązującymi przepisami. Umowa nie została rozwiązana mimo, iż zmienił się właściciel budynku. Nie zawierano umów z obecnymi właścicielami (mieszkańcy "sprzedani" wraz z lokalem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane pieniądze można potraktować jako darowiznę przekazaną na rzecz obdarowanej zaliczonej do 3 grupy podatkowej i w jakiej wysokości należy odprowadzić podatek do Urzędu Skarbowego.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zawierając umowę najmu 22 lata temu nikt nie przewidywał zmian ustrojowych w naszym kraju.

W związku z tym nie brano pod uwagę możliwości rozwiązania stosunku najmu z powodu sprzedania budynku, lub odzyskania przez właścicieli - nie było to możliwe zważywszy, iż byli to księża. Po ratyfikowaniu umowy konkordatu stało się możliwe odzyskiwanie przez kościół dóbr, kiedyś nabytych a potem odebranych przez Państwo. Zarówno A... nie poinformowała nas o toczącym się wiele lat postępowaniu sądowym w sprawie odzyskania kamienicy przez księży, jak i księża po zakończeniu sprawy tego nie zrobili. Zaś spółka która nabyła kamienicę po 4 krotnym podwyższeniu czynszu poinformowała mieszkańców o konieczności opuszczenia mieszkania. Wnioskodawczyni uważa, że darowizna proponowana przez spółkę jest jak najbardziej zasadna, gdyż:

* po pierwsze, może stanowić rekompensatę poniesionych przez wnioskodawczynię nakładów na utrzymanie mieszkania i podniesienie jego standardu (wymiana rur, glazura, terakota, naprawa i renowacja podłóg, wymiana okien, utrzymywanie w niezmienionej formie sztukaterii itp.),

* po drugie umożliwi - częściowo - zapewnienie sobie podstawowej potrzeby czyli mieszkania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Świadczenie takie może polegać zarówno na działaniu, jak i zaniechaniu działania, np. na zaniechaniu dochodzenia swojej wierzytelności wobec dłużnika.

Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za wymienioną darowiznę.

Nieodpłatność więc oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonywania darowizny, ani też w przyszłości.

Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli - i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Powyższa umowa dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż właściciel kamienicy proponuje kwotę pieniężną, w zamian za rozwiązanie umowy najmu. Powyższa czynność nie może zatem stanowić umowy darowizny, ponieważ nie ma charakteru świadczenia bezpłatnego.

Darowizna jest odrębną czynnością uregulowaną w Kodeksie cywilnym, do jej zawarcia dochodzi przez zgodne oświadczenie woli stron.

Reasumując stwierdza się, iż otrzymane pieniądze nie będą stanowiły darowizny, ponieważ z tytułu ich otrzymania Wnioskodawczyni będzie zobowiązana rozwiązać umowę najmu. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku od darowizny do urzędu skarbowego. Mając powyższe na uwadze w rozpatrywanym przypadku wypłacona kwota powinna być raczej rozpatrywana w kontekście ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.