IPPB2/436-125/10-9/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika składników majątku (Nieruchomości) w ramach podziału nieupłynnionego majątku likwidowanej Spółki, w wyniku uwzględnienia zażalenia z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.) na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 2 lipca 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika składników majątku (Nieruchomości) w ramach podziału nieupłynnionego majątku likwidowanej Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką prawa polskiego (dalej także "Spółka"), której aktualnie i w sposób nieprzerwany od 1997 r., jedynym udziałowcem jest spółka kapitałowa prawa holenderskiego pod firmą B. z siedzibą w Holandii, pod adresem... (dalej "Wspólnik").

Spółka powołana została w celu prowadzenia działalności deweloperskiej. Ponieważ do chwili obecnej Spółka nie podjęła planowanej działalności, jedyny Wspólnik rozważa, w celu uproszczenia struktury właścicielskiej oraz ograniczeniu kosztów, podjęcie decyzji o otwarciu jej likwidacji, w trybie i na zasadach przewidzianych w przepisach Kodeksu Spółek Handlowych.

Zgodnie z art. 286 Kodeksu Spółek handlowych majątek, pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, dzieli się między udziałowców w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wypłat na kapitał zakładowy. Przy czym majątek Spółki nie musi ulec upłynnieniu i na udziałowców mogą zostać przeniesione, w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, o którym mowa w art. 286 Kodeksu Spółek Handlowych, poszczególne składniki majątkowe Spółki w likwidacji.

Wnioskodawca oraz Wspólnik poinstruują likwidatora, aby w celu uproszczenia postępowania likwidacyjnego nie dokonywał spieniężenia wszystkich składników majątkowych Wnioskodawcy, lecz po uregulowaniu zobowiązań wydał na rzecz Wspólnika aktywa w naturze, to jest niezabudowane działki gruntu przeznaczone na cele budowlane (dalej "Nieruchomości"). Nieruchomości zostały nabyte przez Spółkę, sukcesywnie w latach 1996 - 2001, w tym w formie aportu rzeczowego dokonanego przez osobę, która sprzedała Wspólnikowi swoje udziały.

Przedmiotowe Nieruchomości od momentu nabycia traktowane są w ewidencji Spółki, jako środki trwałe dla potrzeb podatkowych i nie podlegały amortyzacji.

W konsekwencji, w ramach procesu likwidacji Wnioskodawcy, dojdzie do przeniesienia własności Nieruchomości, które aktualnie i w momencie podziału majątku Wnioskodawcy nie będą stanowiły zorganizowanego i zdolnego do samodzielnego funkcjonowania, jako całości przedsiębiorstwa (zdarzenie przyszłe). Przeniesienie własności Nieruchomości na Wnioskodawcę w ramach podziału nieupłynnionego majątku Spółki dokonane zostanie w formie aktu notarialnego, który określać będzie ustaloną, przez niezależnego rzeczoznawcę ich wartość rynkową, na dzień przeniesienia Nieruchomości.

Postanowieniem z dnia 2 lipca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odmówił wszczęcia postępowania stwierdzając, iż Spółka O. Sp. z o.o. nie występowała we własnym imieniu z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na powyższe postanowienie w dniu 15 lipca 2010 r. (data nadania 20 lipca 2010 r.) Strona złożyła zażalenie. W złożonym zażaleniu wyjaśniono, iż Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej w celu zapobieżenia powstania stanu niepewności prawnej, w jakiej Spółka znajdzie się w momencie dokonania transferu składników majątku Spółki w ramach podziału nieupłynnionego majątku likwidacyjnego. W szczególności, Podatnik dążył do uzyskania stanowiska Organu w kwestii ustalenia istnienia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych ("p.c.c.") w indywidualnej sprawie, w jakiej znajdzie się Podatnik w momencie dokonania transferu nieupłynnionego majątku na rzecz swojego jedynego wspólnika. Zdaniem Podatnika, przedstawiony we wniosku o interpretację indywidualną problem dotyczy potencjalnego opodatkowania Podatnika - tj. jego indywidualnego interesu prawnopodatkowego.

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uchylił przedmiotowe postanowienie w całości oraz postanowił, że w sprawie zgodnie ze złożonym dnia 16 kwietnia 2010 r. wnioskiem z dnia 16 kwietnia 2010 r. zostanie wydana interpretacja indywidualna, w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uiszczenie opłaty w wysokości 40,00 zł. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy

Przekazanie Wspólnikowi składników majątku (Nieruchomości) w ramach podziału majątku spółki w likwidacji, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem:

Zawarty w powołanym wyżej przepisie katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu ma charakter zamknięty, a wszelkie inne czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, przekazanie majątku likwidacyjnego Wspólnikowi (w związku z likwidacją), jako czynność niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c., nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że doktryna prawa podatkowego i organy podatkowe konsekwentnie prezentują stanowisko, zgodnie z którym czynności niewymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. nie podlegają temu podatkowi, a w stosunku do tego przepisu nie można dokonywać wykładni rozszerzającej.

Ponadto w opinii Wnioskodawcy, nie ma podstaw do zakwalifikowania przekazania majątku likwidacyjnego na rzecz Wspólnika, jako czynności spełniającej znamiona umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. (i w konsekwencji, podlegającej podatkowi od czynności cywilnoprawnych). W szczególności należy podkreślić, że opodatkowaniu nie podlegają wszystkie czynności polegające na wydaniu rzeczy lub przeniesieniu praw majątkowych, lecz wyłącznie umowy, zmiany umów, orzeczenia sądowe oraz ugody - w niektórych przypadkach zobowiązujące do wydania rzeczy lub przeniesienia praw majątkowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przeniesienie majątku likwidacyjnego będzie stanowić jedynie wykonanie ciążącego na Wnioskodawcy obowiązku wynikającego z likwidacji, przy tym przeniesienie majątku likwidacyjnego nie wynika z umowy sprzedaży, darowizny, ani ze zmiany umowy spółki, orzeczenia ani ugody, ale nastąpi w wykonaniu przepisów Kodeksu Spółek Handlowych.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że przeniesienie własności Nieruchomości w związku z podziałem majątku Spółki w ramach likwidacji nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych w Polsce, ponieważ przedmiotowa czynność nie jest wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w:

* IPPB2/436-256/09-3/AF Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 września 2009 r.,

* NM-M/436-1/07 Urzędu Skarbowego Poznań-Jeżyce z dnia 12 lutego 2007 r.,

* 1472/SPC/436-24/05/PK Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 7 października 2005 r.,

* 1472/SPC/436-39/05/PK Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 listopada 2005 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest jednoosobową spółką prawa polskiego, której aktualnie i w sposób nieprzerwany od 1997 r., jedynym udziałowcem jest spółka kapitałowa prawa holenderskiego. Spółka powołana została w celu prowadzenia działalności deweloperskiej. Ponieważ do chwili obecnej Spółka nie podjęła planowanej działalności, jedyny Wspólnik rozważa, w celu uproszczenia struktury właścicielskiej oraz ograniczeniu kosztów, podjęcie decyzji o otwarciu jej likwidacji, w trybie i na zasadach przewidzianych w przepisach Kodeksu Spółek Handlowych. Wnioskodawca oraz Wspólnik poinstruują likwidatora, aby w celu uproszczenia postępowania likwidacyjnego nie dokonywał spieniężenia wszystkich składników majątkowych Wnioskodawcy, lecz po uregulowaniu zobowiązań wydał na rzecz Wspólnika aktywa w naturze, to jest niezabudowane działki gruntu przeznaczone na cele budowlane. W konsekwencji, w ramach procesu likwidacji Wnioskodawcy, dojdzie do przeniesienia własności Nieruchomości, które aktualnie i w momencie podziału majątku Wnioskodawcy nie będą stanowiły zorganizowanego i zdolnego do samodzielnego funkcjonowania, jako całego przedsiębiorstwa.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika składników majątku (nieruchomości) w ramach podziału nieupłynnionego majątku likwidowanej Spółki, nie zostało wymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.